เคยเล่ามาแล้วว่า..ของขวัญวันปีใหม่ที่ได้ปีนี้จากคุณสามี คือ ลูกสุนัขพันธุ์ชิวาวา ที่ต้องบอกตรงๆว่าเป็นอันดับรองๆของการตั้งเป้าหมาย  ความจริงดิฉันอยากได้หมาปั๊กง..แต่..หายากมาก...แล้วก็ไม่อยากรอ เกรงว่าเดี๋ยวคนให้จะเปลี่ยนใจ..
เนื่องจากกว่าจะหาสุนัขสักตัวมาเลี้ยงในประเทศฝรั่งเศสนี่...มันช่างเป็นเรื่องยากเย็นอย่างไม่น่าเชื่อ  
จากในครั้งแรกที่เปรยๆว่า..บ้านมันเหงาๆนะ หาลูกสุนัขมาเลี้ยงสักตัวจะดีกว่า...คุณสามีเงียบกริบ..ไม่หือไม่อือ
จนวันต่อมา..เขาส่งลิงค์มาให้ดูเกี่ยวกับการเลี้ยงสุนัข ว่าความรับผิดชอบจะต้องมีอะไรบ้าง รวมทั้งราคาของแต่ละพันธุ์ที่มองแล้วแทบไม่เชื่อสายตา..ว่า..อะไรมันจะโคตะระแพงได้ขนาดนั้น  ดิฉันยังดื้อ..เสนอว่า ไปขอมาเลี้ยงจากสถานสงเคราะห์ก็ได้ มันต้องมีบ้างละน่า..ที่คนเขาไม่อยากจะเลี้ยงน่ะ
เขาก็บอกว่า...มี...แต่เป็นสุนัขที่อายุมากเกิน อีกทั้งอาจมีโรคภัยไข้เจ็บที่เจ้าของไม่อยากจะรักษาให้เปลืองเงินทอง ทางที่ดี...เราต้องไปซื้อมาจากสถานเพาะพันธุ์ และจากร้านที่มีทะเบียนรับรอง เพราะจากพวกนี้เขามีการรับประกันสุขภาพของสัตว์เลี้ยงทุกตัว..

ถ้าพูดมาแบบนี้...แสดงว่า"ไฟเขียว" สว่างโร่มาแล้ว...

หมาปั๊กที่ต้องการ..ยังไม่มีในรายการ  อาจเป็นเพราะการขาดตลาดเนื่องจากช่วงนั้นเป็นช่วงเทศกาล

คุณสามีพาไปดูที่ร้าน...ที่ดิฉันไปต้องใจกับไอ้เจ้าตัวนี้เข้า...