กระทู้นี้เป็นกระทู้เล่าเรื่องค่ะ มาบ่นๆ เราอาจจะเล่าละเอียดยาวมากเกินไปเนื่องจากต้องการให้เห็นภาพที่ชัดเจนนะคะ
ลักษณะบ้านเราและโกดังคือ อยู่ตรงข้ามกัน มีถนนเล็กๆที่รถ2คันแล่นสวนกันนี่ต้องแทบเบียดและหามุมหลบให้ดีๆ และซอยบ้านเราเป็นซอยตัน เพราะฉะนั้นรถของแต่ละบ้านจะรู้ว่าเวลาเข้าซอยจะหันหน้าเข้า หรือหันหลังเข้า เพราะในซอยไม่มีที่ให้กลับรถนอกจากพื้นที่บริเวณบ้านแต่ละหลัง และ
พื้นที่โกดังบ้านเรา ซึ่งเหมือนเป็นที่สาธารณะมาก และไม่มีประตูรั้วคือ เป็นโกดังแล้วก็มีพื้นที่ข้างหน้าให้จอดรถใหญ่ รถกระบะขนของ ด้านหน้าสามาถจอดรถได้ประมาณ6คันสบายๆ(ซ้อน2แถว)ซึ่งโดยปกติก็ให้กลับรถได้หรือจอดได้ถ้ายังไม่มีรถส่งของมา แต่ก็จะไม่ค่อยมีใครมาจอดเพราะรู้ว่ามีรถเข้าออกตลอด รถมาก็ต้องไปตามเรียกให้มาถอยออก นอกจากแขกของบ้านอื่นๆที่มาขอจอดทำธุระชั่วคราวเท่านั้น ส่วนตอนเย็น-กลางคืนรถส่งของทุกคันจะจอดเรียงกันเต็มพื้นที่อยู่แล้ว
แต่เมื่อสักครู่มีเหตุการณืที่ทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยดี ทั้งๆที่ปกติก็มีรถมาอาศัยกลับรถเป็นประจำ ก็จะมีชะโงกหน้าไปดูบ้างว่ารถใคร ใช่รถขนส่งหรือเปล่า แต่ก็พบว่าเป็นรถยนต์ส่วนบุคคลสีเหลือง เลยแปลกใจทำไมมาชะลอจอดตรงบ้านเรา เพื่อนเราก็ไม่ใช่ ก็ยืนมองสักพัก ซึ่งช่วงนี้บ้านเรามีการทำบิ้วอินตกแต่งภายในบ้านใหม่ พื้นที่ในส่วนฝั่งบ้านจึงเปิดประตูสุด เพราะมีคุณลุงตั้งโต๊ะและตัดไม้อยู่ตรงขอบรั้ว สักพักรถคันนั้นก็เลี้ยวเข้าไปทางฝั่งโกดังซึ่งประตูโกดังเปิดอยู่ รถสามารถเข้าไปได้ ซึ่งเราก็คิดว่าเค้าคงจะกลับรถ คือเลี้ยวเข้าไปทั้งคันแล้วค่อยถอยหลังเลี้ยวกลับรถ แต่ไม่ใช่คือเค้าเลี้ยวเข้าไปนิดเดียวละถอยหลังมามันก็ติดกับกำแพงบ้านเรา เราก็มองนะว่าทำไมไม่เดินหน้าไปลึกๆจะได้ถอยกลับรถสบายๆ
ประเด็นมันอยู่ที่ สักพัก มีคนลงมา แล้วบอกให้คุณลุงเค้ายกโต๊ะหลบ !!! ซึ่งมันคือฝั่งบ้านเรานะ บ้านส่วนตัวน่ะ ลุงเค้าก็คงคิดว่าเป็นแขกที่บ้านเพราะผู้หญิงคนนั้น เดินเข้ามาในเขตบ้านเรา พร้อมบอกคนขับ ให้ถอยตรงเข้าบ้านเรามาเลย ลุงเค้าก็เลยรีบดันโต๊ะ เลื่อนไม้หลบให้ แล้วป๊าเราก็ลงไปบอกทำไมไม่เลี้ยวเข้าไปฝั่งโกดังละ เค้าก็หัวเราะแล้วบอกว่า พึ่งเคยมาค่ะ !!! เอ่ออ คือไม่ได้ถามเลยค่ะ แล้วเค้าก็เดินหายไปในซอยคือไปเข้าบ้านใครก็ไม่รู้ ส่วนรถคันนั้นก็เลี้ยวกลับออกไป ...
สรุป : ความรู้สึกเรากับแม่ตอนนั้นคือ ไม่พอใจค่ะ คุณเป็นใครก็ไม่รู้มีสิทธิอะไรจะถอยเข้ามาบ้านเรา แถมต้องให้คนของเรายกของหลบให้รถที่จะถอยเข้ามาอีก คือ เรามีพื้นที่ให้คุณกลับรถหมุนเล่นเป็นวงกลมเลยนะ ทำไมคุณไม่กลับ
แล้วทำไมถึงคิดว่าการถอยเข้าบ้านคนอื่นที่ไม่เคยรู้จักกันมันเป็นสิ่งที่ควรทำ ? ปกติหลายๆคันที่มากลับรถ ถ้าเห็นว่าเจ้าของที่อยู่ก็มักจะเอ่ยปากไม่ก็ขอบคุณ เพราะนี่เป็นพื้นที่ส่วนบุคคลนะคะ มันเป็นที่ดินของเรา ไม่ใช่ที่สาธารณะ ... อีกอย่างคือเราสงสารคุณลุงที่ต้องมายกของยกโต๊ะหลบคุณอ่ะ เพราะคุณทำเหมือนมาหาใครสักคนในบ้านของเรา เดินเข้ามาในบ้านของเรา แปลกดีจริงๆ
คนสมัยนี้แปลกดี ไม่ค่อยมีมารยาทกันเลย !!!
ลักษณะบ้านเราและโกดังคือ อยู่ตรงข้ามกัน มีถนนเล็กๆที่รถ2คันแล่นสวนกันนี่ต้องแทบเบียดและหามุมหลบให้ดีๆ และซอยบ้านเราเป็นซอยตัน เพราะฉะนั้นรถของแต่ละบ้านจะรู้ว่าเวลาเข้าซอยจะหันหน้าเข้า หรือหันหลังเข้า เพราะในซอยไม่มีที่ให้กลับรถนอกจากพื้นที่บริเวณบ้านแต่ละหลัง และ พื้นที่โกดังบ้านเรา ซึ่งเหมือนเป็นที่สาธารณะมาก และไม่มีประตูรั้วคือ เป็นโกดังแล้วก็มีพื้นที่ข้างหน้าให้จอดรถใหญ่ รถกระบะขนของ ด้านหน้าสามาถจอดรถได้ประมาณ6คันสบายๆ(ซ้อน2แถว)ซึ่งโดยปกติก็ให้กลับรถได้หรือจอดได้ถ้ายังไม่มีรถส่งของมา แต่ก็จะไม่ค่อยมีใครมาจอดเพราะรู้ว่ามีรถเข้าออกตลอด รถมาก็ต้องไปตามเรียกให้มาถอยออก นอกจากแขกของบ้านอื่นๆที่มาขอจอดทำธุระชั่วคราวเท่านั้น ส่วนตอนเย็น-กลางคืนรถส่งของทุกคันจะจอดเรียงกันเต็มพื้นที่อยู่แล้ว
แต่เมื่อสักครู่มีเหตุการณืที่ทำให้เรารู้สึกไม่ค่อยดี ทั้งๆที่ปกติก็มีรถมาอาศัยกลับรถเป็นประจำ ก็จะมีชะโงกหน้าไปดูบ้างว่ารถใคร ใช่รถขนส่งหรือเปล่า แต่ก็พบว่าเป็นรถยนต์ส่วนบุคคลสีเหลือง เลยแปลกใจทำไมมาชะลอจอดตรงบ้านเรา เพื่อนเราก็ไม่ใช่ ก็ยืนมองสักพัก ซึ่งช่วงนี้บ้านเรามีการทำบิ้วอินตกแต่งภายในบ้านใหม่ พื้นที่ในส่วนฝั่งบ้านจึงเปิดประตูสุด เพราะมีคุณลุงตั้งโต๊ะและตัดไม้อยู่ตรงขอบรั้ว สักพักรถคันนั้นก็เลี้ยวเข้าไปทางฝั่งโกดังซึ่งประตูโกดังเปิดอยู่ รถสามารถเข้าไปได้ ซึ่งเราก็คิดว่าเค้าคงจะกลับรถ คือเลี้ยวเข้าไปทั้งคันแล้วค่อยถอยหลังเลี้ยวกลับรถ แต่ไม่ใช่คือเค้าเลี้ยวเข้าไปนิดเดียวละถอยหลังมามันก็ติดกับกำแพงบ้านเรา เราก็มองนะว่าทำไมไม่เดินหน้าไปลึกๆจะได้ถอยกลับรถสบายๆ
ประเด็นมันอยู่ที่ สักพัก มีคนลงมา แล้วบอกให้คุณลุงเค้ายกโต๊ะหลบ !!! ซึ่งมันคือฝั่งบ้านเรานะ บ้านส่วนตัวน่ะ ลุงเค้าก็คงคิดว่าเป็นแขกที่บ้านเพราะผู้หญิงคนนั้น เดินเข้ามาในเขตบ้านเรา พร้อมบอกคนขับ ให้ถอยตรงเข้าบ้านเรามาเลย ลุงเค้าก็เลยรีบดันโต๊ะ เลื่อนไม้หลบให้ แล้วป๊าเราก็ลงไปบอกทำไมไม่เลี้ยวเข้าไปฝั่งโกดังละ เค้าก็หัวเราะแล้วบอกว่า พึ่งเคยมาค่ะ !!! เอ่ออ คือไม่ได้ถามเลยค่ะ แล้วเค้าก็เดินหายไปในซอยคือไปเข้าบ้านใครก็ไม่รู้ ส่วนรถคันนั้นก็เลี้ยวกลับออกไป ...
สรุป : ความรู้สึกเรากับแม่ตอนนั้นคือ ไม่พอใจค่ะ คุณเป็นใครก็ไม่รู้มีสิทธิอะไรจะถอยเข้ามาบ้านเรา แถมต้องให้คนของเรายกของหลบให้รถที่จะถอยเข้ามาอีก คือ เรามีพื้นที่ให้คุณกลับรถหมุนเล่นเป็นวงกลมเลยนะ ทำไมคุณไม่กลับ