กำลังจะถามพอดีว่าได้พาเขาไปหาหมอรึยัง
ถ้าปล่อยไว้นานเดี๋ยวจะยิ่งลุกลามน่ะค่ะ แล้วก็คงต้องเสียค่ารักษามากขึ้น

ครั้งแรกที่พาเขาไปหาหมอก็หาเชือกมัดฝาตะกร้าไปดีๆนะคะ บางตัวอาจจะตกใจแล้วพยายามพังตะกร้าออกมา
ถ้าตอนนี้ซื้อตะกร้ามาแล้วก็เปิดให้เขาโดดเข้า-ออกเล่นไปก่อน ตอนจับใส่ตะกร้าจริงๆจะได้ไม่ตื่นมาก


ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงรักแมว แต่จริงๆเราชอบสัตว์ทุกชนิด 5555 แค่ลำเอียงรักแมวมากที่สุด
อาจจะเป็นอะไรที่สืบทอดมาทางสายเลือด 5555 เพราะคุณตาก็ชอบแมวมาก คุณแม่เองก็ชอบแมว(แต่ไม่ชอบเลี้ยงเอง)

ตัวแรกออกแนวขี้เกียจหน่อย เก็บมาจากริมถนนหน้าปากซอย
ชื่อลัคกี้ เพราะตอนเจอนี่พยาธิเต็มท้อง พุงป่องเหมือนจะแตกแล้ว
ถือว่าเราไปเจอเลยช่วยเขาได้ทัน ก็ชื่อเจ้าลัคกี้ไปแล้วกัน
ตอนนี้ 6 เดือนกว่า ทำหมันเรียบร้อย กินง่ายอยู่ง่าย
วันๆกินกับนอน ทำตัวเหมือนแมวแก่ๆ ชวนเล่นก็ไม่ค่อยจะเล่น
ชอบนอนหงายรอให้ของเล่นมาอยู่ในรัศมีเอื้อมถึงทุกที ไม่เคยลงทุนลงแรงวิ่งไล่อะไรกับเขาหรอก

ตัวที่ 2 รับมาจากพี่log-inกระรอกสามสี ชื่อยัยอุ่นใจ ตั้งชื่อนี้ให้เพราะรับมาอยู่เป็นเพื่อนลัคกี้
ลัคกี้จะได้อุ่นใจเวลามีน้องอยู่เป็นเพื่อน ไม่ต้องร้องๆทั้งวันเพราะเหงา
ยัยตัวเล็กนี่ช่างพูดมากเหลือเกิน อะไรๆก็ "แม๊ววว"
ขยันแม๊ววตั้งแต่แรกที่รับมา จนทุกวันนี้ 5เดือนกว่า ทำหมันแล้ว ยังแม๊วไม่เลิก
ตลกตัวเองเหมือนกันนะคะ วันๆนั่งคุยกับแมว พูดอะไรด้วยลูกสาวก็ "แม๊ววววว" ตอบตลอด เลยเพลินๆทุกที
แล้วก็ซนมาก ซ่ามาก เป็นมาตั้งแต่เด็ก มาถึงวันแรกนี่ไม่ได้กลัวอะไรกับเขาเลย
ให้อยู่ในกรงเพราะลัคกี้ยังขู่น้องอยู่ คุณอุ่นใจเธอโวยวายๆจะออกจากกรงตลอด
ทุกวันนี้เธอมีกิจกรรมพิชิตยอดเขา(ตู้)ทั้งหมดที่มีอยู่ในบ้าน อะไรวางเกะกะขวางทางเธอก็กวาดมันลงมาหมด - -
ดุไม่เคยฟัง ตีตูดก็ไม่หยุด แต่ก็ขี้อ้อนสุดชีวิต
ชอบเอาหัวมาคุดๆที่มือเหมือนกัน เอาตัวมาถูมาไถ เสียงpurrนี่ดังสนั่น เลยโกรธไม่ลงทุกที


ยาวอีกแล้วอ่ะ แหะๆ ก็เด็กๆเราน่ารักนะคะ เจ้าของก็อยากอวดเป็นธรรมดาเนอะ