บรรดาเกมที่เล่นมา Ragnarok , Lineage2 , Aion, Tera ขอบอกตรงๆไม่มีเกมไหนที่รู้สึกเล่นสนุกและไม่ว่านานแค่ไหนกลับมาเล่นก็รู้สึกดีทุกครั้งคือ เกม Ragnarok ที่มันสนุกไม่ใช่เพราะรูปแบบเกมที่มันสนุกแต่มันสนุกเพราะคำว่าเพื่อนเล่น เพื่อนคุย ตอนแรกก็แปลกใหม่ เล่นเป็นบ้าเป็นหลัง กลุ่มที่เล่นก็เป็นเพื่อนที่เรียนโรงเรียนเดียวกัน ตกเย็นวิ่งแข่งกันไปร้านเกม จองแย่งที่นั่งแล้วก็เล่นกัน 2 ชัวโมง 3 ชัวโมง แชร์เทคนิค แชร์ความรู้ความเข้าใจตัวเกมกัน ชวนกันไปเลียบๆเคียงๆปีรามิด ไม่กล้าขึ้นไปเด๊ยวตาย ไปมองๆบาโฟเมต แล้วคิดว่าเลเวลไรถึงจะฆ่ามันได้ จะฆ่ามันยังไง ชวนเพื่อนๆไปลงดันเจี้ยนนั้นนี้ ค่อยๆเก็บเลเวลกันไปบางคนคุยกันในเกม แอบกระซิบจีบกัน เป็นแฟนกันนอกเกมเลยก็มี (ความทรงจำเกี่ยวกะเกมนี้ยุคแรกๆสมัยยังไม่มีคลาสสองลางเลือนมากมันนานมากแล้วสำหรับผม)
ต่อมาเป้นเกม Lineage2 ที่เล่นมาจำชำนาญ เชี่ยวชาญ ทุก skill ตั่งแต่ Open Beta ตอนนั้นข้ามเรือจากฝั่งเกาะพูดได้มาแผ่นดินต้องนั่งเรือมา ก่อนจะนั่งเรือมาได้ต้องเก็บตังก่อน หาปาร์ตี้ลงดันเจี้ยนเกาะพูดได้ ตอนนั้นถือว่ายากมากๆ วิ่งข้ามโลก วิ่งกันไปชัวโมงกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง ยุกต่อๆมาสนุกมากล่าบอสทุกวันอังคาร แย่งขายผัก แย่งซื้อเมล็ด เล่นกันที 10-20 คนคุยกันกระจาย แต่เริ่มหมดสนุกเพราะ เพื่อนๆในแคลนเริ่มหายหน้าหายตา บางคนเข้าเกมมา เดือนละหน จากนั้นก็ค่อยๆหายไปจากแคลนทีละคนสองคน จนแคลนแตก
Aion ยอมรับว่ามันสวยจิงๆนะตื่นเต้นมากวันแรกที่ได้ลองเล่น ตัวละคร บินได้!! มันเป้นอะไรที่สุดยอดมาก เทพ และมารสู้กัน มันสนุกมากขึ้นจิงๆตอนทีได้เข้าแคลนคนไทย ชวนกันไปทำเควส ล่าเทพ ช่วยเหลือหาของคราฟของ คุยกันเม้ามอย บางทีเข้าเกมไม่ได้เล่นหรอก นั่งเม้าแค่นั้นมันก็สนุกมากจิงๆนะ และเมหือนเดิม หมดสนุกเพราะทุกคนเริ่มเลิกเล่น หายกันไปทีละคนสองคน เฟสบุคก็เหงาหงอย เข้าเกมไปเดินวนๆสองรอบออกเกม
ตอนนี้มาเล่น Tera สนุกดีนะตอนคุยกันแก๊งหน้าเก่าๆจาก Aion ไม่รู้ว่ารอบนี้ลงท้ายอีหรอบเดิมหรือเปล่า บางคนโหมเล่นกระหน่ำมาก แป๊ปเดียวเวลสูงๆละ พอเวลตันก็เบื่อแล้วก็เริ่มส่องหาเกมใหม่ที่ดูน่าสนุกไปเล่นกันอีก
คืออยากจะบอกจริงๆว่า เกม online เนี่ยะ มันสนุกได้ทำให้เราหายเบื่อได้เพราะมันเป็นสังคม มีเพื่อนเล่นเพื่อนคุย ถ้าทุกคนเอาแต่เวลของตัวเองไปสูงๆนำโด่งๆ ไม่นานคุณก็จะเริ่มเบื่อเพราะไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ทางผู้พัฒนาเองเค้าก็พัฒนาไม่ทันใจเท่ากับคนเล่นที่โหมเล่นมันทั้งวันทั่งคืน ส่วนพวกที่เวลตามเค้าไม่ทัน ก็จะรู้สึกแย่ ว่าเฮ้อตามเขาไม่ทันหรอก ส่วนตัวเองก็มีเวลาเล่นเป็นเวลานอกนั้นก็ทำงานทำการ จากนั้นคนเหล่านี้ก็จะเริ่มเวลช้าลง เพราะเริ่มท้อ แต่ความท้อของคนมันช้าเร็วไม่เหมือนกัน บางคนถอดใจก่อน จากปาร์ตี้ 8 คน เหลือ 7 เหลื 6 ลดมาเรื่อยๆ สุดท้ายเหลือคนที่ท้อหลังสุดเค้าก็เล่นไปต่อไม่ได้ เพื่อนๆเลิกหมด คนที่เวลสูงมันก็เบื่อละ แล้วก็เลิกกันไป
เสนห์ของเกม MMORPG ถ้ายังจำกันได้ ผมว่าเกือบทุกคนน่าจะเล่น Ragnarok มาก่อน จดจำกันได้ไหม ช่วงเวลาที่นั่งลองผิดลองถูก เอาเวทย์สายฟ้าไปยิงธาตุดิน เล่นกันแบบมึนๆ แต่มันสนุก เลิกเรียนวิ่งไปเล่นกัน 2-3 ชัวโมงกลับบ้าน เล่นกันต่อ เช้ามารีบมาโรงเรียนเพื่อจะมาเม้ากะเพื่อนช่วงเวลานั้น หลายคนคงลืมกันไปแล้ว แต่อีกหลายคนยังไม่ลืม แต่ สังคมและเสนห์ของ MMORPG มันกำลังพังลงมาแล้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล.ขอเล่าความแก่ของตัวเองหน่อย ตัวผมเริ่มเล่นเกมมาตั่งกะเด็กๆสมัยนั้นยังไม่มีคอมพิวเตอร์เลย เล่น แฟมิคอม ได้เล่นครั้งแรกที่คอนโดที่หัวหิน ขอพ่อมาหลายหนมาก จนวันหนึ่งพ่อพาไปซื้อ ดีใจมาก มานั่งเล่นกันที่ห้องที่คอนโด เกมแรกที่เล่นคือ Contra เล่นมานานจนทีหลังรุ้ว่ามันมีสูตร ไอ้ขึ้นๆ ลงๆ ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ซีเล็ค สตาร์ท นั้นแหละ แต่จะได้เล่นก็เฉพาะช่วงที่ไปเที่ยวหัวหินกันเท่านั้น กลับกรุงเทพมาไม่ได้เล่น
ต่อมาพ่อซื้อคอมมา สมัยนั้นเป็น Windows 3.11 แต่เกมไม่มีเพราะสมัยนั้นยังไม่มีเกมที่ใช้ลงใน windows เลย ต้องลงในดอสกัน ตอนนั้นเกม ที่เล่นก็มี Doom , Lionking แล้วไรอีกจำไม่ได้ละอีกสองสามเกม ต่อมาคุณพ่อพาไปงานCommart (หละมั๊งจำไม่ได้ละว่าชื่องานอะไร) จำได้แต่แค่ว่ามีเครื่องใช้ไฟฟ้า คอมพิวเตอร์ แล้วเกมใส่แผ่น Floppy Disk คุณพ่อซื้อเกม Mortal Combat ให้ จำได้เลยใช้ Floppy 50แผ่นแน่ะ คุณพ่อค่อยๆลงให้เล่น ยอมสละคอมที่เค้าใช้ทำงานให้เรานั่งเล่นวันเสาร์หลังเรียนหนังสือ จนถึงเวลากลับบ้าน
ช่วงต่อมาก็เป็นช่วงวินโดว์ 95 -98 -me ช่วงนี้ติดเกม Red Alert มาก เล่นมันได้ทั่งวัน ตอนนั้นเริ่มรู้จัก Lan เล่นกันกับพี่ชาย (ตอนนั้นยังไม่มี Internet) พอเริ่มเข้าช่วง วินโดว์ me ปลายๆ internet เริ่มแพร่หลาย พอดีกับคุณแม่ซื้อคอมพิวเตอร์มาใหม่ พร้อมโมเด็ม เราก็เก็บตังซื้อ ชั่วโมงเน็ต ตอนแรกต่อเน็ตไม่ได้ โทรหา Call Center ของ CS Loxinfo พี่สาวใจดีช่วยให้ผมต่อเน็ตเป็นใช้เวลานานมากๆเป็นช่วงโมง พี่สาวCall center ช่วยเหลือผมด้วยความอดทนมากๆ(ขอบคุณมากครับผมไม่เคยลืมพี่เลย พี่ทำให้ผมได้สัมผัสกับโลกกว้างใหญ่ใบนี้ป็นครั้งแรก) เว็บแรกที่เข้าไปมันคือ...www.เอส อี เอกซ์.com คิดถึงตอนนั้นแล้วฮาตัวเองมากๆ พ่อถามเราว่าต่อเน็ตได้ไหม เราก็บอกว่าต่อได้แล้ว พ่อถามต่อว่า เข้าไปท่องเว็บอะไรมาบ้าง....เอิ่ม ชิกหายละ มีเว็บไรมั่งแว๊ เลยบอกมั่วๆไป(จำไม่ได้ว่าบอกว่าไร) พ่อบอกว่าจะไปลองเล่นหน่อย เราก็ตกใจ เพราะตอนนั้นยังไม่รู้จังวิธีลบ History เว็บ เลยทำเท่าที่ทำได้คือ เป็ดเว็บประหลาดมันเยอะๆ ให้ไอ้เว็บเจ้าปัญหามันตกขอบไป
พอเริ่มติดอินเตอร์เน็ต ก็เริ่มรู้จักโปรแกรม แชทอันแรกของชีวิต Pirch 98 พอเริ่มได้ แชท ก็เริ่มรู้จักวิธีจีบสาว ประโยคสนทนาตอนนั้นเกรียนมาก
ผม:ดีคับ ชื่อไร
สาวๆ: ชื่อ xx ค่ะ ชื่อไรหรอ
ผม: ชื่อ yy ครับ เรียนไหน
สาวๆ: เราทำงานแล้ว
ผม: ... บาย
คือตอนนั้นอยากคุยกับแบบสาวๆไม่ใช่แก่ๆ 555+ บางคนที่รู้จักตอนสมัยเล่น Pirch ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของผมอยู่ จนเค้ามีลูกไปแล้วก็ยังโทรคุยกัน
ต่อมาหลังจาก Pirch ก็ เข้าสู่ยุค Global ของผม นั้นคือ โปรแกรม ICQ ยังจำเลขได้จนบัดนี้เลย 112840278 เริ่มมีการ เสิร์จหาเพื่อนคุยต่างประเทศ คุยเป็นภาษาอังกฤษ ตอนนั้นผม อยุ่ ม.2 เริ่มเรียนรู้ที่จะคุยเป็นภาษาอังกฤษได้แล้ว จาก ICQ นี่แหละ จีบสาว ต่างประเทศ แต่ไปเจอคนไทยที่ไปเรียน Australia เชื่อไหม ใช้โทรศัพท์หยอดเหรียญโทรข้ามประเทศไปคุยกับเค้าเลยแหละ หมดไปหลายเหรียญอยุ่ ชื่อ จุงโกะ(คนไทยนะ) ถ้าแอบมาเห็นหลังไมค์เลยนะครับ ต่อมาก็เป็นแชท MSN แล้วก็เริ่มเข้าสู่ การเล่นเกม จนผมอยู่ม.4 ตอนนั้นเริ่มมี ADSL เข้ามาใช้งานซึ่งผมก็ยังเล่นเกมและใช้ชีวิตบางส่วนในโลกของ Internet มาจนถึงวินาทีนี้
เสนห์ของ MMORPG ในความรู้สึกของผม
ต่อมาเป้นเกม Lineage2 ที่เล่นมาจำชำนาญ เชี่ยวชาญ ทุก skill ตั่งแต่ Open Beta ตอนนั้นข้ามเรือจากฝั่งเกาะพูดได้มาแผ่นดินต้องนั่งเรือมา ก่อนจะนั่งเรือมาได้ต้องเก็บตังก่อน หาปาร์ตี้ลงดันเจี้ยนเกาะพูดได้ ตอนนั้นถือว่ายากมากๆ วิ่งข้ามโลก วิ่งกันไปชัวโมงกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง ยุกต่อๆมาสนุกมากล่าบอสทุกวันอังคาร แย่งขายผัก แย่งซื้อเมล็ด เล่นกันที 10-20 คนคุยกันกระจาย แต่เริ่มหมดสนุกเพราะ เพื่อนๆในแคลนเริ่มหายหน้าหายตา บางคนเข้าเกมมา เดือนละหน จากนั้นก็ค่อยๆหายไปจากแคลนทีละคนสองคน จนแคลนแตก
Aion ยอมรับว่ามันสวยจิงๆนะตื่นเต้นมากวันแรกที่ได้ลองเล่น ตัวละคร บินได้!! มันเป้นอะไรที่สุดยอดมาก เทพ และมารสู้กัน มันสนุกมากขึ้นจิงๆตอนทีได้เข้าแคลนคนไทย ชวนกันไปทำเควส ล่าเทพ ช่วยเหลือหาของคราฟของ คุยกันเม้ามอย บางทีเข้าเกมไม่ได้เล่นหรอก นั่งเม้าแค่นั้นมันก็สนุกมากจิงๆนะ และเมหือนเดิม หมดสนุกเพราะทุกคนเริ่มเลิกเล่น หายกันไปทีละคนสองคน เฟสบุคก็เหงาหงอย เข้าเกมไปเดินวนๆสองรอบออกเกม
ตอนนี้มาเล่น Tera สนุกดีนะตอนคุยกันแก๊งหน้าเก่าๆจาก Aion ไม่รู้ว่ารอบนี้ลงท้ายอีหรอบเดิมหรือเปล่า บางคนโหมเล่นกระหน่ำมาก แป๊ปเดียวเวลสูงๆละ พอเวลตันก็เบื่อแล้วก็เริ่มส่องหาเกมใหม่ที่ดูน่าสนุกไปเล่นกันอีก
คืออยากจะบอกจริงๆว่า เกม online เนี่ยะ มันสนุกได้ทำให้เราหายเบื่อได้เพราะมันเป็นสังคม มีเพื่อนเล่นเพื่อนคุย ถ้าทุกคนเอาแต่เวลของตัวเองไปสูงๆนำโด่งๆ ไม่นานคุณก็จะเริ่มเบื่อเพราะไม่มีอะไรน่าตื่นเต้น ทางผู้พัฒนาเองเค้าก็พัฒนาไม่ทันใจเท่ากับคนเล่นที่โหมเล่นมันทั้งวันทั่งคืน ส่วนพวกที่เวลตามเค้าไม่ทัน ก็จะรู้สึกแย่ ว่าเฮ้อตามเขาไม่ทันหรอก ส่วนตัวเองก็มีเวลาเล่นเป็นเวลานอกนั้นก็ทำงานทำการ จากนั้นคนเหล่านี้ก็จะเริ่มเวลช้าลง เพราะเริ่มท้อ แต่ความท้อของคนมันช้าเร็วไม่เหมือนกัน บางคนถอดใจก่อน จากปาร์ตี้ 8 คน เหลือ 7 เหลื 6 ลดมาเรื่อยๆ สุดท้ายเหลือคนที่ท้อหลังสุดเค้าก็เล่นไปต่อไม่ได้ เพื่อนๆเลิกหมด คนที่เวลสูงมันก็เบื่อละ แล้วก็เลิกกันไป
เสนห์ของเกม MMORPG ถ้ายังจำกันได้ ผมว่าเกือบทุกคนน่าจะเล่น Ragnarok มาก่อน จดจำกันได้ไหม ช่วงเวลาที่นั่งลองผิดลองถูก เอาเวทย์สายฟ้าไปยิงธาตุดิน เล่นกันแบบมึนๆ แต่มันสนุก เลิกเรียนวิ่งไปเล่นกัน 2-3 ชัวโมงกลับบ้าน เล่นกันต่อ เช้ามารีบมาโรงเรียนเพื่อจะมาเม้ากะเพื่อนช่วงเวลานั้น หลายคนคงลืมกันไปแล้ว แต่อีกหลายคนยังไม่ลืม แต่ สังคมและเสนห์ของ MMORPG มันกำลังพังลงมาแล้ว
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ปล.ขอเล่าความแก่ของตัวเองหน่อย ตัวผมเริ่มเล่นเกมมาตั่งกะเด็กๆสมัยนั้นยังไม่มีคอมพิวเตอร์เลย เล่น แฟมิคอม ได้เล่นครั้งแรกที่คอนโดที่หัวหิน ขอพ่อมาหลายหนมาก จนวันหนึ่งพ่อพาไปซื้อ ดีใจมาก มานั่งเล่นกันที่ห้องที่คอนโด เกมแรกที่เล่นคือ Contra เล่นมานานจนทีหลังรุ้ว่ามันมีสูตร ไอ้ขึ้นๆ ลงๆ ซ้าย ขวา ซ้าย ขวา ซีเล็ค สตาร์ท นั้นแหละ แต่จะได้เล่นก็เฉพาะช่วงที่ไปเที่ยวหัวหินกันเท่านั้น กลับกรุงเทพมาไม่ได้เล่น
ต่อมาพ่อซื้อคอมมา สมัยนั้นเป็น Windows 3.11 แต่เกมไม่มีเพราะสมัยนั้นยังไม่มีเกมที่ใช้ลงใน windows เลย ต้องลงในดอสกัน ตอนนั้นเกม ที่เล่นก็มี Doom , Lionking แล้วไรอีกจำไม่ได้ละอีกสองสามเกม ต่อมาคุณพ่อพาไปงานCommart (หละมั๊งจำไม่ได้ละว่าชื่องานอะไร) จำได้แต่แค่ว่ามีเครื่องใช้ไฟฟ้า คอมพิวเตอร์ แล้วเกมใส่แผ่น Floppy Disk คุณพ่อซื้อเกม Mortal Combat ให้ จำได้เลยใช้ Floppy 50แผ่นแน่ะ คุณพ่อค่อยๆลงให้เล่น ยอมสละคอมที่เค้าใช้ทำงานให้เรานั่งเล่นวันเสาร์หลังเรียนหนังสือ จนถึงเวลากลับบ้าน
ช่วงต่อมาก็เป็นช่วงวินโดว์ 95 -98 -me ช่วงนี้ติดเกม Red Alert มาก เล่นมันได้ทั่งวัน ตอนนั้นเริ่มรู้จัก Lan เล่นกันกับพี่ชาย (ตอนนั้นยังไม่มี Internet) พอเริ่มเข้าช่วง วินโดว์ me ปลายๆ internet เริ่มแพร่หลาย พอดีกับคุณแม่ซื้อคอมพิวเตอร์มาใหม่ พร้อมโมเด็ม เราก็เก็บตังซื้อ ชั่วโมงเน็ต ตอนแรกต่อเน็ตไม่ได้ โทรหา Call Center ของ CS Loxinfo พี่สาวใจดีช่วยให้ผมต่อเน็ตเป็นใช้เวลานานมากๆเป็นช่วงโมง พี่สาวCall center ช่วยเหลือผมด้วยความอดทนมากๆ(ขอบคุณมากครับผมไม่เคยลืมพี่เลย พี่ทำให้ผมได้สัมผัสกับโลกกว้างใหญ่ใบนี้ป็นครั้งแรก) เว็บแรกที่เข้าไปมันคือ...www.เอส อี เอกซ์.com คิดถึงตอนนั้นแล้วฮาตัวเองมากๆ พ่อถามเราว่าต่อเน็ตได้ไหม เราก็บอกว่าต่อได้แล้ว พ่อถามต่อว่า เข้าไปท่องเว็บอะไรมาบ้าง....เอิ่ม ชิกหายละ มีเว็บไรมั่งแว๊ เลยบอกมั่วๆไป(จำไม่ได้ว่าบอกว่าไร) พ่อบอกว่าจะไปลองเล่นหน่อย เราก็ตกใจ เพราะตอนนั้นยังไม่รู้จังวิธีลบ History เว็บ เลยทำเท่าที่ทำได้คือ เป็ดเว็บประหลาดมันเยอะๆ ให้ไอ้เว็บเจ้าปัญหามันตกขอบไป
พอเริ่มติดอินเตอร์เน็ต ก็เริ่มรู้จักโปรแกรม แชทอันแรกของชีวิต Pirch 98 พอเริ่มได้ แชท ก็เริ่มรู้จักวิธีจีบสาว ประโยคสนทนาตอนนั้นเกรียนมาก
ผม:ดีคับ ชื่อไร
สาวๆ: ชื่อ xx ค่ะ ชื่อไรหรอ
ผม: ชื่อ yy ครับ เรียนไหน
สาวๆ: เราทำงานแล้ว
ผม: ... บาย
คือตอนนั้นอยากคุยกับแบบสาวๆไม่ใช่แก่ๆ 555+ บางคนที่รู้จักตอนสมัยเล่น Pirch ตอนนี้ก็ยังเป็นเพื่อนที่ดีของผมอยู่ จนเค้ามีลูกไปแล้วก็ยังโทรคุยกัน
ต่อมาหลังจาก Pirch ก็ เข้าสู่ยุค Global ของผม นั้นคือ โปรแกรม ICQ ยังจำเลขได้จนบัดนี้เลย 112840278 เริ่มมีการ เสิร์จหาเพื่อนคุยต่างประเทศ คุยเป็นภาษาอังกฤษ ตอนนั้นผม อยุ่ ม.2 เริ่มเรียนรู้ที่จะคุยเป็นภาษาอังกฤษได้แล้ว จาก ICQ นี่แหละ จีบสาว ต่างประเทศ แต่ไปเจอคนไทยที่ไปเรียน Australia เชื่อไหม ใช้โทรศัพท์หยอดเหรียญโทรข้ามประเทศไปคุยกับเค้าเลยแหละ หมดไปหลายเหรียญอยุ่ ชื่อ จุงโกะ(คนไทยนะ) ถ้าแอบมาเห็นหลังไมค์เลยนะครับ ต่อมาก็เป็นแชท MSN แล้วก็เริ่มเข้าสู่ การเล่นเกม จนผมอยู่ม.4 ตอนนั้นเริ่มมี ADSL เข้ามาใช้งานซึ่งผมก็ยังเล่นเกมและใช้ชีวิตบางส่วนในโลกของ Internet มาจนถึงวินาทีนี้