อ่านดูหลายรอบ ยังไงๆก็ต้องสรุปว่า โทรศัพท์ระบบเติมเงินหรือ prepaid จะไม่มีวันหมดอายุ
แปลว่า ซื้อซิม prepaid มา 1 ซิม เติมเงินทีเดียว ใช้ได้ตลอดไป จนกว่า กสทช จะยกเลิกระเบียบนี้
อื้อหือ คิดไปได้..... ผมเข้าใจผิดหรือเปล่า
ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด สิ่งที่จะตามมา คือ
1. ค่ายมือถือจะระดมคนออกซื้อซิมค่ายอื่น แล้วเอามาดองไว้ เป็นการตัดช่องทางหากินของคู่แข่ง
2. ประชาชนจะถือครองซิมเกินความจำเป็น อาจจะคนละหลายสิบเบอร์ โดยไม่ได้ใช้งานจริง
3. เบอร์โทรศัพท์จะขาดแคลน แต่กสทช อาจจะแก้โดยเพิ่มจำนวนหลักเข้าไปอีก 1 หลัก จาก 10 หลัก เป็น 11 หลัก
4. ราคาขายของซิมพรีเพด ต้องสูงขึ้น คงจะขาย 69 บาทไม่ได้แล้ว อาจจะต้องขาย อย่างต่ำ 500 บาท ควบกับเวลาการโทรตามหลักเกณฑ์นาทีละ 99 สตางค์
5. ระบบเติมเงินอาจจะค่อยๆหายไปจากระบบ เพราะผู้ให้บริการเห็นว่ามีความไม่แน่นอนของรายได้ต่อเบอร์
6. ขอทำนายว่า ภายใน 2 ปี จะยกเลิกประกาศนี้ ที่ห้ามซิมหมดอายุ
7. ได้ไอเดียจาก คห.6 คือ ต่อไปขายซิมราคานึง แต่เก็บค่ามัดจำแพงๆอีกต่างหาก เพื่อป้องกันการทิ้งเบอร์เปล่าๆ
สรุปไม่เห็นด้วย ที่ ให้ใช้ซิมได้โดยไม่มีวันหมดอายุ
แต่เห็นด้วยที่บัตรเติมเงิน ไม่มีวันหมดอายุ
EDIT :
ขอใช้สิทธิเจ้าของกระทู้ สรุปความเห็นส่วนตัวของผมที่ลงไว้ใน คห.48 มาไว้ที่ต้นกระทู้
ขอบคุณทุกคห.ครับ
ประเด็นที่ผมคิดว่าเป็นปัญหา คือ เบอร์โทรจะขาดแคลน
ถ้าคิดว่า เพิ่มเบอร์ได้เรื่อยๆ จาก 10 หลัก เป็น 11 หลัก 12 หลัก ไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่ควรทำและไม่ก่อปัญหา ประเด็นเรื่องนี้ ถือว่า จบไปได้เลย กำหนดอายุซิมแบบอนันตกาล และทางที่ดี ก็เพิ่มเบอร์เป็น 12 หลักไว้แต่เนิ่นๆ จะได้ไม่ต้องพิมพ์นามบัตรใหม่ บ่อยๆ
แถมอาจจะได้ลงกินเนสบุ๊คว่าประเทศไทย มีจำนวนเบอร์โทรศัพท์ต่อจำนวนประชากรสูงที่สุดในโลก
แต่ถ้าคิดว่า การปล่อยให้เบอร์โทรหลายล้านเบอร์ สูญเปล่า ไม่ได้ถูกใช้งานจริง เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ จะด้วยเหตุผลทางตรรกศาสตร์ ทางเศรษฐศาสตร์ ทางสังคมศาสตร์ ทางวิทยาศาสตร์ หรือด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม การกำหนดอายุใช้งานของซิมเป็นเรื่องจำเป็น
ผมก็ใช้อยู่ ซิมเปิ้ล ของ DTAC เติมเงินปีละครั้ง เน้นใช้รับสาย
เติมเท่าที่จำเป็นจะใช้ เงินก็ไม่ค้างในซิมมาก
ปัญหาเก่า ที่เงินเหลือในซิมหลายๆพัน แล้วโดนกินไปเฉยๆ เป็นการเอาเปรียบผู้บริโภค
การที่มีเงินค้างมาก เป็นเพราะระบบเก่า ต้องเติมเงินประมาณวันละ 10 บาท เพื่อรักษาอายุการใช้งาน
พอเติมไปเยอะๆ แต่ไม่ได้โทร เงินเลยเหลือเยอะ พอเผลอก็โดนกินเปล่า
นั่นเป็นความสุดโต่งทางผู้ให้บริการ
แต่การกำหนดให้ซิมไม่มีวันหมดอายุ เป็นความสุดโต่งด้านผู้บริโภค
ซื้อซิม 69 บาท ใช้ได้อนันตกาล
มีธุรกิจอะไรในโลกนี้บ้าง ที่จ่ายครั้งเดียว แล้วให้บริการตลอดชีพ ที่เคยเห็น California Fitness ก็เจ๊งไปเรียบร้อย
(อาจจะมีพวกสมาชิกสมาคมต่างๆ แต่ดอกผลของค่าสมัครต้องครอบคลุมค่าใช้จ่ายในอนาคต)
ความเห็นของผม คือ จัดระบบให้ซิมที่ไม่ได้ใช้งานจริง ถูกนำกลับมาหมุนเวียนในระบบ
อาจจะโดยกำหนด เติมเงิน 1 ครั้ง ใช้ได้ 1 ปี เหมือนของ DTAC
หรือมีการใช้งานบ้าง ก็ต่ออายุออกไป
ส่วนซิมที่ไม่ได้ใช้นานเกินเวลาที่กำหนด จะถูกยกเลิกไป
นโยบายที่โง่เขลา ซิมการ์ดติมเงินไม่มีวันหมดอายุ
อ่านดูหลายรอบ ยังไงๆก็ต้องสรุปว่า โทรศัพท์ระบบเติมเงินหรือ prepaid จะไม่มีวันหมดอายุ
แปลว่า ซื้อซิม prepaid มา 1 ซิม เติมเงินทีเดียว ใช้ได้ตลอดไป จนกว่า กสทช จะยกเลิกระเบียบนี้
อื้อหือ คิดไปได้..... ผมเข้าใจผิดหรือเปล่า
ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด สิ่งที่จะตามมา คือ
1. ค่ายมือถือจะระดมคนออกซื้อซิมค่ายอื่น แล้วเอามาดองไว้ เป็นการตัดช่องทางหากินของคู่แข่ง
2. ประชาชนจะถือครองซิมเกินความจำเป็น อาจจะคนละหลายสิบเบอร์ โดยไม่ได้ใช้งานจริง
3. เบอร์โทรศัพท์จะขาดแคลน แต่กสทช อาจจะแก้โดยเพิ่มจำนวนหลักเข้าไปอีก 1 หลัก จาก 10 หลัก เป็น 11 หลัก
4. ราคาขายของซิมพรีเพด ต้องสูงขึ้น คงจะขาย 69 บาทไม่ได้แล้ว อาจจะต้องขาย อย่างต่ำ 500 บาท ควบกับเวลาการโทรตามหลักเกณฑ์นาทีละ 99 สตางค์
5. ระบบเติมเงินอาจจะค่อยๆหายไปจากระบบ เพราะผู้ให้บริการเห็นว่ามีความไม่แน่นอนของรายได้ต่อเบอร์
6. ขอทำนายว่า ภายใน 2 ปี จะยกเลิกประกาศนี้ ที่ห้ามซิมหมดอายุ
7. ได้ไอเดียจาก คห.6 คือ ต่อไปขายซิมราคานึง แต่เก็บค่ามัดจำแพงๆอีกต่างหาก เพื่อป้องกันการทิ้งเบอร์เปล่าๆ
สรุปไม่เห็นด้วย ที่ ให้ใช้ซิมได้โดยไม่มีวันหมดอายุ
แต่เห็นด้วยที่บัตรเติมเงิน ไม่มีวันหมดอายุ
EDIT :
ขอใช้สิทธิเจ้าของกระทู้ สรุปความเห็นส่วนตัวของผมที่ลงไว้ใน คห.48 มาไว้ที่ต้นกระทู้
ขอบคุณทุกคห.ครับ
ประเด็นที่ผมคิดว่าเป็นปัญหา คือ เบอร์โทรจะขาดแคลน
ถ้าคิดว่า เพิ่มเบอร์ได้เรื่อยๆ จาก 10 หลัก เป็น 11 หลัก 12 หลัก ไปเรื่อยๆ เป็นสิ่งที่ควรทำและไม่ก่อปัญหา ประเด็นเรื่องนี้ ถือว่า จบไปได้เลย กำหนดอายุซิมแบบอนันตกาล และทางที่ดี ก็เพิ่มเบอร์เป็น 12 หลักไว้แต่เนิ่นๆ จะได้ไม่ต้องพิมพ์นามบัตรใหม่ บ่อยๆ
แถมอาจจะได้ลงกินเนสบุ๊คว่าประเทศไทย มีจำนวนเบอร์โทรศัพท์ต่อจำนวนประชากรสูงที่สุดในโลก
แต่ถ้าคิดว่า การปล่อยให้เบอร์โทรหลายล้านเบอร์ สูญเปล่า ไม่ได้ถูกใช้งานจริง เป็นสิ่งที่ไม่ควรทำ จะด้วยเหตุผลทางตรรกศาสตร์ ทางเศรษฐศาสตร์ ทางสังคมศาสตร์ ทางวิทยาศาสตร์ หรือด้วยเหตุผลใดๆก็ตาม การกำหนดอายุใช้งานของซิมเป็นเรื่องจำเป็น
ผมก็ใช้อยู่ ซิมเปิ้ล ของ DTAC เติมเงินปีละครั้ง เน้นใช้รับสาย
เติมเท่าที่จำเป็นจะใช้ เงินก็ไม่ค้างในซิมมาก
ปัญหาเก่า ที่เงินเหลือในซิมหลายๆพัน แล้วโดนกินไปเฉยๆ เป็นการเอาเปรียบผู้บริโภค
การที่มีเงินค้างมาก เป็นเพราะระบบเก่า ต้องเติมเงินประมาณวันละ 10 บาท เพื่อรักษาอายุการใช้งาน
พอเติมไปเยอะๆ แต่ไม่ได้โทร เงินเลยเหลือเยอะ พอเผลอก็โดนกินเปล่า
นั่นเป็นความสุดโต่งทางผู้ให้บริการ
แต่การกำหนดให้ซิมไม่มีวันหมดอายุ เป็นความสุดโต่งด้านผู้บริโภค
ซื้อซิม 69 บาท ใช้ได้อนันตกาล
มีธุรกิจอะไรในโลกนี้บ้าง ที่จ่ายครั้งเดียว แล้วให้บริการตลอดชีพ ที่เคยเห็น California Fitness ก็เจ๊งไปเรียบร้อย
(อาจจะมีพวกสมาชิกสมาคมต่างๆ แต่ดอกผลของค่าสมัครต้องครอบคลุมค่าใช้จ่ายในอนาคต)
ความเห็นของผม คือ จัดระบบให้ซิมที่ไม่ได้ใช้งานจริง ถูกนำกลับมาหมุนเวียนในระบบ
อาจจะโดยกำหนด เติมเงิน 1 ครั้ง ใช้ได้ 1 ปี เหมือนของ DTAC
หรือมีการใช้งานบ้าง ก็ต่ออายุออกไป
ส่วนซิมที่ไม่ได้ใช้นานเกินเวลาที่กำหนด จะถูกยกเลิกไป