คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
หลักสูตร ELT ของพระจอมเกล้าบางมดตอนนี้ปรับเป็นหลักสูตรใหม่แล้วครับ
http://www.kmutt.ac.th/cd/th/curiculum/M.A.%20(Applied%20Linguistics%20for%20English%20Language%20Teaching)-Inter.pdf
ส่วนตัวผมชอบชื่อวิชาตามหลักสูตรเก่ามากกว่า (หลักสูตรใหม่โดยรวมแล้วชื่อไม่สวยเท่าอ่ะ)
ถ้าให้พิจารณาว่าที่ไหนน่าจะเหมาะอันนี้คงตอบยากพอสมควร แต่ข้อมูลเท่าที่ศึกษาพบว่า
หลักสูตรภาษาศาสตร์ประยุกต์ (ESP) ของมหิดลถือว่าเป็นหลักสูตรที่เก่าแก่มากที่สุดอันดับต้นๆ ของประเทศ คือก่อตั้งตั้งแต่ปี 2519 เดิมสังกัดอยู่กับคณะวิทยาศาสตร์ เนื้อหาการสอนจึงเป็นไปเพื่อการสอนภาษาอังกฤษด้านวิทยาศาสตร์ คล้ายๆ กับหลักสูตรภาษาศาสตร์ประยุกต์ของพระจอมเกล้าธนบุรีที่ก่อตั้งตั้งแต่ปี 2526 เดิมเป็นการเน้นการสอนด้านวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี แต่ปีหลังๆ ถึงปัจจุบันปรับหลักสูตรและแนวโน้มงานวิจัยครอบคลุมการสอนภาษาอังกฤษในทุกด้านแล้ว
เรื่องความเก่าแก่ + ความหนาแน่นของฐานงานวิจัยด้านการสอนภาษาอังกฤษของทั้งสองสถาบันคงไม่ต้องกังขา คุณภาพอาจารย์ผู้สอนก็ดีพอๆ กัน (แม้โพไฟล์อาจารย์โดยเฉลี่ยไม่สวยงามเท่าจุฬาฯ ธรรมศาสตร์)
ค่าเทอมเองก็ถือว่าถูกมากแม้จะเป็นหลักสูตรนานาชาติ เข้าใจว่าเพราะทั้งสองหลักสูตรไม่ใช่จุดขายของสถาบัน (มหิดลเด่นด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ ขณะที่พระจอมเด่นด้านวิศวกรรมศาสตร์) อีกทั้งชัยภูมิของทั้งสองที่ก็อยู่ห่างไกลตัวเมือง ซึ่งหากจะทำการตลาดอย่างจุฬาฯ ธรรมศาสตร์ก็คงเป็นไปได้ยาก แต่ก็ยังอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตาผลิตมหาบัณฑิตด้านการสอนภาษาอังกฤษป้อนให้แก่มหาวิทยาลัยอื่นๆ อย่างต่อเนื่องยาวนาน การคัดนักศึกษาเข้าเรียนก็เป็นไปอย่างไม่ง้อเลย คัดได้แค่ไหนเอาแค่นั้น จึงไม่แปลกว่าทั้งสองหลักสูตรมักมีคนเรียนน้อยกว่าสิบคนในแต่ละปีการศึกษา (ผมถือเป็นข้อดีมากๆๆๆ) สรุปคือด้านคุณภาพการสอนคงไม่มีที่ไหนด้อยแน่นอน
แต่ก็มีจุดต่างกันให้พอสังเกตคือ
1. ภาษาศาสตร์ประยุกต์ของมหิดลต้องทำวิทยานิพนธ์เท่านั้น แต่ของพระจอมเกล้าฯ ออกจะปรับตัวตามกระแสคือให้เลือกทำได้ทั้งวิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์แบบ 6 หน่วยและการศึกษาพิเศษแบบ 3 หน่วยกิต แน่นอนว่าหลังๆ มานี้คนที่จบจากพระจอมจะเลือกทำแบบ 6 และ 3 กันเป็นส่วนมาก ซึ่งหมายถึงโอกาสจบที่น่าจะเป็นไปได้ง่ายกว่า (ดูไม่เข้มงวดเท่ามหิดล) ตรงนี้ถ้าเพื่อนคุณจขกท อยากจบไวและไม่อยากทำวิทยานิพนธ์ก็อาจเลือกเรียนหลักสูตรของพระจอมเกล้าฯ ก็น่าจะเข้าที
2. ภาษาศาสตร์ประยุกต์ของพระจอมเกล้าฯ เปิดหลักสูตรป.เอก ได้สักพักแล้ว + มีอาจารย์ฝรั่งชื่อดังอย่างอาจารย์ Dr. Jonathan C. Hull กับ Assoc. Prof. Dr. Richard Watson Todd เป็นตัวชูโรงของหลักสูตร ซึ่งถ้าว่าไปตรงนี้มหิดลจะดูด้อยกว่าอยู่บ้าง เพราะจริงๆ มหิดลเองก็ไม่น่ามีปัญหาด้านความพร้อมถ้าจะเปิดหลักสูตรป.เอก (มีฐานงานวิจัยนักศึกษาระดับวิทยานิพนธ์เพียบขนาดนั้น) นี้ผมยังลุ้นให้เปิดอยู่ ข้อด้อยอีกอย่างของมหิดลคือดูเหมือนไม่ปรากฏชื่ออาจารย์ฝรั่งที่ทำวิจัยด้านการสอนเข้มข้นเท่าไร เวลามีงานประชุมวิจัยระดับนานาชาติด้านการสอนภาษาพระจอมเกล้าฯ มักกระตือรือร้นให้นักศึกษาเข้าร่วมเสมอๆ แต่ของมหิดลเองผมกลับไม่ค่อยเห็นสักเท่าไรแฮะ
3. อีกข้อที่น่าพิจารณาคือ แนะนำให้สืบค้นฐานงานวิจัยด้านการสอนภาษาอังกฤษของทั้งสองที่ ดูหัวข้อและเนื้อหาที่ทำว่าเหมือนหรือแตกต่างกันแค่ไหนเพียงใด สอดคล้องกับความสนใจในการทำวิจัยของเรามากน้อยแค่ไหน อย่างผมเองจบป.โทด้านการแปลและสอนใจการสอนภาษา นี้ตั้งใจว่าการจะทำวิจัยด้านการสอนการแปล ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้การเลือกเรียนที่มหิดลน่าจะเป็นไปได้ดีกว่าเพราะมหิดลมีคณะศิลปศาสตร์และสถาบันวิจัยภาษาฯ ที่เปิดสอนเอกสาขาวิชาภาษาอังกฤษ และการแปลระดับป.โท ที่นักศึกษาต้องเรียนวิชาด้านการแปลอยู่แล้ว การเก็บกลุ่มตัวเอย่าง + ปรึกษาอาจารย์ที่ชำนาญด้านนี้จะทำได้ง่ายกว่าพระจอมเกล้าฯ ที่ไม่มีการสอนวิชาการแปลเลย อย่างนี้เป็นต้น
4. ดูการเดินทาง บ้านไกล้ หรือสะดวกที่ไหนก็น่าจะเรียนที่นั้นจะได้ไม่เหนื่อยเดินทางเพราะทั้งสองที่อยู่คนละมุมเมืองกันเลยทีเดียว
เท่าที่คิดได้ตอนนี้มีแค่นี้ จริงๆ อยากได้ข้อมูลของคนเรียนทั้งสองที่มาเล่าสู่กันฟังมากกว่า เพราะผมเองก็ไม่เคยเรียนทั้งสองที่ แต่อาศัยการฟังคนในวงการสอนภาษาอังกฤษเขาว่ามา + ศึกษาข้อมูลเอาเอง
http://www.kmutt.ac.th/cd/th/curiculum/M.A.%20(Applied%20Linguistics%20for%20English%20Language%20Teaching)-Inter.pdf
ส่วนตัวผมชอบชื่อวิชาตามหลักสูตรเก่ามากกว่า (หลักสูตรใหม่โดยรวมแล้วชื่อไม่สวยเท่าอ่ะ)
ถ้าให้พิจารณาว่าที่ไหนน่าจะเหมาะอันนี้คงตอบยากพอสมควร แต่ข้อมูลเท่าที่ศึกษาพบว่า
หลักสูตรภาษาศาสตร์ประยุกต์ (ESP) ของมหิดลถือว่าเป็นหลักสูตรที่เก่าแก่มากที่สุดอันดับต้นๆ ของประเทศ คือก่อตั้งตั้งแต่ปี 2519 เดิมสังกัดอยู่กับคณะวิทยาศาสตร์ เนื้อหาการสอนจึงเป็นไปเพื่อการสอนภาษาอังกฤษด้านวิทยาศาสตร์ คล้ายๆ กับหลักสูตรภาษาศาสตร์ประยุกต์ของพระจอมเกล้าธนบุรีที่ก่อตั้งตั้งแต่ปี 2526 เดิมเป็นการเน้นการสอนด้านวิทยาศาสตร์เทคโนโลยี แต่ปีหลังๆ ถึงปัจจุบันปรับหลักสูตรและแนวโน้มงานวิจัยครอบคลุมการสอนภาษาอังกฤษในทุกด้านแล้ว
เรื่องความเก่าแก่ + ความหนาแน่นของฐานงานวิจัยด้านการสอนภาษาอังกฤษของทั้งสองสถาบันคงไม่ต้องกังขา คุณภาพอาจารย์ผู้สอนก็ดีพอๆ กัน (แม้โพไฟล์อาจารย์โดยเฉลี่ยไม่สวยงามเท่าจุฬาฯ ธรรมศาสตร์)
ค่าเทอมเองก็ถือว่าถูกมากแม้จะเป็นหลักสูตรนานาชาติ เข้าใจว่าเพราะทั้งสองหลักสูตรไม่ใช่จุดขายของสถาบัน (มหิดลเด่นด้านวิทยาศาสตร์สุขภาพ ขณะที่พระจอมเด่นด้านวิศวกรรมศาสตร์) อีกทั้งชัยภูมิของทั้งสองที่ก็อยู่ห่างไกลตัวเมือง ซึ่งหากจะทำการตลาดอย่างจุฬาฯ ธรรมศาสตร์ก็คงเป็นไปได้ยาก แต่ก็ยังอุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตาผลิตมหาบัณฑิตด้านการสอนภาษาอังกฤษป้อนให้แก่มหาวิทยาลัยอื่นๆ อย่างต่อเนื่องยาวนาน การคัดนักศึกษาเข้าเรียนก็เป็นไปอย่างไม่ง้อเลย คัดได้แค่ไหนเอาแค่นั้น จึงไม่แปลกว่าทั้งสองหลักสูตรมักมีคนเรียนน้อยกว่าสิบคนในแต่ละปีการศึกษา (ผมถือเป็นข้อดีมากๆๆๆ) สรุปคือด้านคุณภาพการสอนคงไม่มีที่ไหนด้อยแน่นอน
แต่ก็มีจุดต่างกันให้พอสังเกตคือ
1. ภาษาศาสตร์ประยุกต์ของมหิดลต้องทำวิทยานิพนธ์เท่านั้น แต่ของพระจอมเกล้าฯ ออกจะปรับตัวตามกระแสคือให้เลือกทำได้ทั้งวิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์แบบ 6 หน่วยและการศึกษาพิเศษแบบ 3 หน่วยกิต แน่นอนว่าหลังๆ มานี้คนที่จบจากพระจอมจะเลือกทำแบบ 6 และ 3 กันเป็นส่วนมาก ซึ่งหมายถึงโอกาสจบที่น่าจะเป็นไปได้ง่ายกว่า (ดูไม่เข้มงวดเท่ามหิดล) ตรงนี้ถ้าเพื่อนคุณจขกท อยากจบไวและไม่อยากทำวิทยานิพนธ์ก็อาจเลือกเรียนหลักสูตรของพระจอมเกล้าฯ ก็น่าจะเข้าที
2. ภาษาศาสตร์ประยุกต์ของพระจอมเกล้าฯ เปิดหลักสูตรป.เอก ได้สักพักแล้ว + มีอาจารย์ฝรั่งชื่อดังอย่างอาจารย์ Dr. Jonathan C. Hull กับ Assoc. Prof. Dr. Richard Watson Todd เป็นตัวชูโรงของหลักสูตร ซึ่งถ้าว่าไปตรงนี้มหิดลจะดูด้อยกว่าอยู่บ้าง เพราะจริงๆ มหิดลเองก็ไม่น่ามีปัญหาด้านความพร้อมถ้าจะเปิดหลักสูตรป.เอก (มีฐานงานวิจัยนักศึกษาระดับวิทยานิพนธ์เพียบขนาดนั้น) นี้ผมยังลุ้นให้เปิดอยู่ ข้อด้อยอีกอย่างของมหิดลคือดูเหมือนไม่ปรากฏชื่ออาจารย์ฝรั่งที่ทำวิจัยด้านการสอนเข้มข้นเท่าไร เวลามีงานประชุมวิจัยระดับนานาชาติด้านการสอนภาษาพระจอมเกล้าฯ มักกระตือรือร้นให้นักศึกษาเข้าร่วมเสมอๆ แต่ของมหิดลเองผมกลับไม่ค่อยเห็นสักเท่าไรแฮะ
3. อีกข้อที่น่าพิจารณาคือ แนะนำให้สืบค้นฐานงานวิจัยด้านการสอนภาษาอังกฤษของทั้งสองที่ ดูหัวข้อและเนื้อหาที่ทำว่าเหมือนหรือแตกต่างกันแค่ไหนเพียงใด สอดคล้องกับความสนใจในการทำวิจัยของเรามากน้อยแค่ไหน อย่างผมเองจบป.โทด้านการแปลและสอนใจการสอนภาษา นี้ตั้งใจว่าการจะทำวิจัยด้านการสอนการแปล ซึ่งถ้าเป็นอย่างนี้การเลือกเรียนที่มหิดลน่าจะเป็นไปได้ดีกว่าเพราะมหิดลมีคณะศิลปศาสตร์และสถาบันวิจัยภาษาฯ ที่เปิดสอนเอกสาขาวิชาภาษาอังกฤษ และการแปลระดับป.โท ที่นักศึกษาต้องเรียนวิชาด้านการแปลอยู่แล้ว การเก็บกลุ่มตัวเอย่าง + ปรึกษาอาจารย์ที่ชำนาญด้านนี้จะทำได้ง่ายกว่าพระจอมเกล้าฯ ที่ไม่มีการสอนวิชาการแปลเลย อย่างนี้เป็นต้น
4. ดูการเดินทาง บ้านไกล้ หรือสะดวกที่ไหนก็น่าจะเรียนที่นั้นจะได้ไม่เหนื่อยเดินทางเพราะทั้งสองที่อยู่คนละมุมเมืองกันเลยทีเดียว
เท่าที่คิดได้ตอนนี้มีแค่นี้ จริงๆ อยากได้ข้อมูลของคนเรียนทั้งสองที่มาเล่าสู่กันฟังมากกว่า เพราะผมเองก็ไม่เคยเรียนทั้งสองที่ แต่อาศัยการฟังคนในวงการสอนภาษาอังกฤษเขาว่ามา + ศึกษาข้อมูลเอาเอง
แสดงความคิดเห็น
Applied Linguistics ป.โท พระจอมเกล้าฯบางมด - มหิดล เลือกที่ไหนดีคะ
จะรบกวนถามพี่ๆห้องสมุดหน่อยค่ะ
มีเพื่อนสอบผ่านข้อเขียนป.โท Applied Linguistics
ของที่กระจอมเกล้าฯบางมด
(http://sola.kmutt.ac.th/sola/index.php/courses-offered/masters-degrees/english-language-teaching-elt/curriculum/)
และ มหิดล
(http://www.grad.mahidol.ac.th/grad/admission/pdf/admisdoc/7501MG00.pdf)
แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าจะเลือกที่ไหนดีค่ะ
รบกวนขอข้อแนะนำหรือความแตกต่าง (แนวทางการสอน หรืออะไรประมาณนี้) ของทั้งสองหน่อยนะคะ
เอาไว้ประกอบการตัดสินใจค่ะ
ขอบคุณค่ะ