I'm Taxi ตอน... คนดีที่ไม่ค่อยอยากเป็นเท่าไหร่

... เรื่องเกิดเมื่อวานนี้ครับ ช่วงเช้า

ผมขับรถออกจากบ้าน ช่วงประมาณ 6 โมงเช้า

เมื่อเลี้ยวออกจากซอยบ้าน ถนนจรัญ ย่านบางพลัด ( รถเริ่มเยอะแล้ว)

ได้มี ลุงอายุน่าจะ 60- 70 ปี ถือวอล์คเกอร์ เดินไม่ค่อยแข็งแรง ได้โบกรถผม  

ลุง ...  ไป การไฟฟ้าบางกรวย  

ผม ...  OK ครับลุง เชิญเลยครับ ....

ลุง ... เปิดประตู ก้าวขึ้นรถอย่างช้าๆ  รถคันหลังติดยาว เพราะเค้าทำรถไฟฟ้ากันอยู่ รถมันวิ่งได้ 2 เลน  แต่รถหลังเค้าก็เข้าใจครับเพราะลุงเดินไม่แข็งแรง

ผม ... ตามเสต็ป ลุงปิดประตู ผมกดมิเตอร์

ลุง... เริ่มพูดแล้ว แล้วลุงก้อพูดว่า เนี่ย ผมเป็นทหารผ่านศึก ไปรบที่สงครามมา บลา บลา บลา.... แล้วมาจบตรงที่ว่า เที่ยวนี้ถือว่าช่วยเหลือทหารผ่านศึกแล้วกัน

ผม ... จริงๆ รู้ชะตาตั้งแต่คำว่าทหารผ่านศึกแล้วหล่ะ  ... บอกลุงว่า ลุง ทำไมก่อนขึ้นไม่บอกก่อนหล่ะครับ .... ให้คนขับได้ตัดสินใจบ้าง อีกอย่าง ผมเพิ่งออกมารับลุงเป็นเที่ยวแรกของวันนี้ ปกติผมถือเคล็ดนะ เที่ยวแรกผมต้องได้ตัง ... ขนาดเวลาผมไปส่งพ่อ ส่งแม่ ส่งแฟน  เที่ยวแรกเค้ายังต้องให้ตังผมเลย ......  เอางี้ ลุงมีเท่าไหร่ให้ผมเท่านั้นหล่ะ เท่าค่ารถเมลล์ก้อได้  เพราะผมต้องได้เงินเที่ยวแรก

ลุง ...  ขอบใจมาก .... ที่ช่วยเหลือทหารผ่านศึก บลาๆๆๆๆ

ผม ... ขอกวนลุงบ้างเถอะ ... ลุงครับทหารผ่านศึกนี่ต้องมีบัตรไม่ใช่เหรอครับ ลุงมีบัตรไหมขอดูหน่อย เวลาขึ้นรถเมล์ ต้องเอาบัตรนี้ให้เค้าดูนี่ครับ ถึงจะไม่เสียตัง  ( ระหว่าทาง ผดส ยืนรอโบกรถมากมาย เพราะเป็นตอนเช้า ผมก็ได้แต่มอตาปริบๆ )  

ถึง กฟผ บางกรวยภายใน 10 นาที ลุงพูดประโยคเดิม ขอบใจมาก .... ที่ช่วยเหลือทหารผ่านศึก บลาๆๆๆๆ  ตบท้ายด้วยคุณนี่เป็นคนดีนะ ขอให้เฮงๆ วันนี้ ..... และไฮไลท์ ลุงควักตังให้ ....... 1 บาท  ลุงบอกมีเท่านี้อ่ะ

1 บาททททททททท   OK ก้อยังดีกว่าขึ้นฟรีว่ะ