สวัสดีชาวบลูแพลนเน็ตทุกท่านครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผม (ผิดพลาดประการใด อภัยให้มือใหม่หัดเขียนด้วยครับ)
กระทู้นี้ไม่ใช่รีวิวที่พักนะครับ เพราะมีหลายท่านเคยรีวิวไว้แล้ว สวยๆ แจ่มๆทั้งนั้น คงเคยผ่านตากันมาเยอะแล้ว
แต่จะเป็นเรื่องและภาพความประทับใจเล็กน้อยอันยิ่งใหญ่ของผมเอง..
หลังจากตามอ่านกระทู้สร้างแรงบันดาลใจให้อยากไปเที่ยว ไปถ่ายรูปสวยๆอย่างท่านอื่นบ้าง
ช่วงหลังปีใหม่ ก็เลยให้รางวัลตัวเองโดยการไปท่องเที่ยว ฟังเสียงธรรมชาติ ฟังเสียงหัวใจตัวเองบ้างซะที
ระหว่างทางไปที่พัก ผ่านเชียงแสนแวะถ่ายรูปนิดหน่อย
สิงห์หน้าวัดปงสนุก
ถนนก่อนถึงที่พักถนนไม่ค่อยดีนะครับ หลุมเยอะพอควร โปรดระมัดระวังอย่าใช้ความเร็วเยอะ
เย้..ถึงแล้วไร่แสงอรุณ
กินน้ำกระเจี๊ยบเย็นชื่นใจ สั่งอาหารเย็นเสร็จแล้วก็ไปบ้านพัก
"บ้านริมโขง ๒" คือที่พักของเราคืนนี้
นั่งชมวิวตรงระเบียง สวยสมคำร่ำลือจริงๆ
หลังจากทานข้าวเย็น ก็กลับมาเก็บแสงช่วงสุดท้ายของวันนี้
กลางคืนอากาศเริ่มหนาว ออกมานั่งดูดาวให้สาแก่ใจคนเมืองที่ไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นดาวเยอะๆแบบนี้
ไม่มีขาตั้งกล้อง ก็เลยต้องจับกล้องวางหงายแล้วถ่ายเอา มุมภาพที่ได้เลยออกมาเป็นเช่นที่เห็น นั่นแล..
เข้าสู่วันใหม่ ออกจากบ้านพักมาลองถ่าย panorama ดูบ้าง
ริมน้ำยามเช้า ผมชักเริ่มจะหลงรักที่นี่เข้าแล้วสิ
รูปสวยๆในบ้านพัก
เวลาไม่เคยคอยท่า ได้เวลาย้ายไปพักบนเนินเขาอีกฝั่งนึงของไร่แสงอรุณ
ช่วงบ่ายแวะไปทางเชียงของ ถ่ายรูปที่จุดชมวิวริมโขงและระหว่างทาง
hollyhock ต้นไม้ประจำไร่แสงอรุณ
ฝูงนกบินกลับรวงรัง คนเดินกลับบ้านพัก
บ้านพักเราอยู่บนโน้น มองเห็นกันมั้ย บ้านเดือนแจ่ม๑
เจ้าตัวนี้เดินนำทางขึ้นไปส่งจนถึงบ้านพัก เวลาเราหยุดพักเหนื่อยเค้าก็จะยืนรอเราด้วยนะ ประทับใจพี่เค้าจริงๆ
พักบนเนินเขาคิดว่าจะหนาว แต่รู้สึกว่าวันที่พักบ้านริมโขงหนาวกว่า มองลงมาข้างล่าง ประมาณนี้
นอนดูดาวไปเพลินๆ.. ตั๊บ..แก..เสียงร้องอันชวนหวาดผวาดังขึ้น
(ในใจคิดพี่ร้องเฉยๆก็พอ ไม่ต้องมาปรากฎกายให้เห็นนะ กระผมกลัว)
โผล่ไปดูตรงระเบียง เห็นแต่ลูกพี่แก ขนาดใหญ่กว่าจิ้งจกนิดหน่อย อันนี้พอทำใจได้
โชคดีไปที่คืนนั้นไม่เห็นพี่ตุ๊กตัวใหญ่โผล่ออกมา ได้ยินแต่เสียงร้องอันนุ่มทุ้มและกังวาล
ตื่นเช้ามา.. ทั้งน้ำค้าง ทั้งหมอก อากาศสดชื่น.. หายง่วงกันเลยทีเดียว
นั่งจิบกาแฟไป ดูวิวไปสบายใจเฉิบ
ความคลุมเคลือ ไม่คมชัด ก็เป็นความสวยงามอีกแบบนึงนะว่ามั้ย
ตอนสายเดินลงไปกินข้าว แต่ก็ไม่ลืมเก็บภาพความประทับใจก่อนจะเดินทางกลับเข้าตัวเมือง
นี่เราจะต้องกลับจริงๆแล้วเหรอเนี่ย
แล้วก็ถึงเวลาต้องอำลาไร่แสงอรุณไปทั้งที่ใจยังอยากอยู่ต่อ..
ใครมีเวลา มีโอกาส อยากให้ลองมาพักผ่อนที่นี่ดูสักครั้งครับ คงมีเรื่องให้ประทับใจกันบ้าง ไม่มากก็น้อย..
ขอบคุณพี่ภัทรและพนักงานที่ไร่แสงอรุณทุกท่านสำหรับสถานที่และการบริการอันน่าประทับใจ ไว้จะกลับมาเที่ยวใหม่
สุดท้ายขอบคุณผู้ร่วมเดินทางที่สร้างสีสันและความประทับใจในการท่องเที่ยวครั้งนี้
ปล.เขียนกระทู้นี่ใช้พลังงานกันพอควรเลย กว่าจะนึกเรื่องที่จะเขียน ปรับรูป ย่อรูปลงเวบ ใช้เวลาเอาเรื่องเลยทีเดียว
โดยเฉพาะคนคิดช้าแบบผม นึกถึงคนที่เขียนรีวิวดีๆให้เราได้อ่าน คงต้องใช้ความตั้งใจและเวลาในการเขียนกันน่าดู
ขอจบกระทู้ไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน
จะพยายามหาเวลามาเขียนเรื่องเล็กน้อยฯในเมืองเชียงรายและภาพเก็บตกให้อ่านกันอีกในตอนต่อไป
ด้วยมิตรภาพ ขอบคุณครับ
[CR] เล็กน้อยที่ยิ่งใหญ่ ** เชียงราย : ไร่แสงอรุณ **
กระทู้นี้ไม่ใช่รีวิวที่พักนะครับ เพราะมีหลายท่านเคยรีวิวไว้แล้ว สวยๆ แจ่มๆทั้งนั้น คงเคยผ่านตากันมาเยอะแล้ว
แต่จะเป็นเรื่องและภาพความประทับใจเล็กน้อยอันยิ่งใหญ่ของผมเอง..
หลังจากตามอ่านกระทู้สร้างแรงบันดาลใจให้อยากไปเที่ยว ไปถ่ายรูปสวยๆอย่างท่านอื่นบ้าง
ช่วงหลังปีใหม่ ก็เลยให้รางวัลตัวเองโดยการไปท่องเที่ยว ฟังเสียงธรรมชาติ ฟังเสียงหัวใจตัวเองบ้างซะที
ระหว่างทางไปที่พัก ผ่านเชียงแสนแวะถ่ายรูปนิดหน่อย
สิงห์หน้าวัดปงสนุก
ถนนก่อนถึงที่พักถนนไม่ค่อยดีนะครับ หลุมเยอะพอควร โปรดระมัดระวังอย่าใช้ความเร็วเยอะ
เย้..ถึงแล้วไร่แสงอรุณ
กินน้ำกระเจี๊ยบเย็นชื่นใจ สั่งอาหารเย็นเสร็จแล้วก็ไปบ้านพัก
"บ้านริมโขง ๒" คือที่พักของเราคืนนี้
นั่งชมวิวตรงระเบียง สวยสมคำร่ำลือจริงๆ
หลังจากทานข้าวเย็น ก็กลับมาเก็บแสงช่วงสุดท้ายของวันนี้
กลางคืนอากาศเริ่มหนาว ออกมานั่งดูดาวให้สาแก่ใจคนเมืองที่ไม่ค่อยได้มีโอกาสเห็นดาวเยอะๆแบบนี้
ไม่มีขาตั้งกล้อง ก็เลยต้องจับกล้องวางหงายแล้วถ่ายเอา มุมภาพที่ได้เลยออกมาเป็นเช่นที่เห็น นั่นแล..
เข้าสู่วันใหม่ ออกจากบ้านพักมาลองถ่าย panorama ดูบ้าง
ริมน้ำยามเช้า ผมชักเริ่มจะหลงรักที่นี่เข้าแล้วสิ
รูปสวยๆในบ้านพัก
เวลาไม่เคยคอยท่า ได้เวลาย้ายไปพักบนเนินเขาอีกฝั่งนึงของไร่แสงอรุณ
ช่วงบ่ายแวะไปทางเชียงของ ถ่ายรูปที่จุดชมวิวริมโขงและระหว่างทาง
hollyhock ต้นไม้ประจำไร่แสงอรุณ
ฝูงนกบินกลับรวงรัง คนเดินกลับบ้านพัก
บ้านพักเราอยู่บนโน้น มองเห็นกันมั้ย บ้านเดือนแจ่ม๑
เจ้าตัวนี้เดินนำทางขึ้นไปส่งจนถึงบ้านพัก เวลาเราหยุดพักเหนื่อยเค้าก็จะยืนรอเราด้วยนะ ประทับใจพี่เค้าจริงๆ
พักบนเนินเขาคิดว่าจะหนาว แต่รู้สึกว่าวันที่พักบ้านริมโขงหนาวกว่า มองลงมาข้างล่าง ประมาณนี้
นอนดูดาวไปเพลินๆ.. ตั๊บ..แก..เสียงร้องอันชวนหวาดผวาดังขึ้น
(ในใจคิดพี่ร้องเฉยๆก็พอ ไม่ต้องมาปรากฎกายให้เห็นนะ กระผมกลัว)
โผล่ไปดูตรงระเบียง เห็นแต่ลูกพี่แก ขนาดใหญ่กว่าจิ้งจกนิดหน่อย อันนี้พอทำใจได้
โชคดีไปที่คืนนั้นไม่เห็นพี่ตุ๊กตัวใหญ่โผล่ออกมา ได้ยินแต่เสียงร้องอันนุ่มทุ้มและกังวาล
ตื่นเช้ามา.. ทั้งน้ำค้าง ทั้งหมอก อากาศสดชื่น.. หายง่วงกันเลยทีเดียว
นั่งจิบกาแฟไป ดูวิวไปสบายใจเฉิบ
ความคลุมเคลือ ไม่คมชัด ก็เป็นความสวยงามอีกแบบนึงนะว่ามั้ย
ตอนสายเดินลงไปกินข้าว แต่ก็ไม่ลืมเก็บภาพความประทับใจก่อนจะเดินทางกลับเข้าตัวเมือง
นี่เราจะต้องกลับจริงๆแล้วเหรอเนี่ย
แล้วก็ถึงเวลาต้องอำลาไร่แสงอรุณไปทั้งที่ใจยังอยากอยู่ต่อ..
ใครมีเวลา มีโอกาส อยากให้ลองมาพักผ่อนที่นี่ดูสักครั้งครับ คงมีเรื่องให้ประทับใจกันบ้าง ไม่มากก็น้อย..
ขอบคุณพี่ภัทรและพนักงานที่ไร่แสงอรุณทุกท่านสำหรับสถานที่และการบริการอันน่าประทับใจ ไว้จะกลับมาเที่ยวใหม่
สุดท้ายขอบคุณผู้ร่วมเดินทางที่สร้างสีสันและความประทับใจในการท่องเที่ยวครั้งนี้
ปล.เขียนกระทู้นี่ใช้พลังงานกันพอควรเลย กว่าจะนึกเรื่องที่จะเขียน ปรับรูป ย่อรูปลงเวบ ใช้เวลาเอาเรื่องเลยทีเดียว
โดยเฉพาะคนคิดช้าแบบผม นึกถึงคนที่เขียนรีวิวดีๆให้เราได้อ่าน คงต้องใช้ความตั้งใจและเวลาในการเขียนกันน่าดู
ขอจบกระทู้ไว้แต่เพียงเท่านี้ก่อน
จะพยายามหาเวลามาเขียนเรื่องเล็กน้อยฯในเมืองเชียงรายและภาพเก็บตกให้อ่านกันอีกในตอนต่อไป
ด้วยมิตรภาพ ขอบคุณครับ