การเดินทาง 19 !! ตอนพิเศษ เด็กชาย !!
" นำตัวส่งห้อง ฉุกเฉินเลยเร็วไม่มีเวลาแล้ว "
" เขาไม่หายใจแล้ว "
" เอาเครื่องปั๊มหัวใจมาเร็ว เร็วสิ "
" เอาละนะ ปรับไปแรงสุดเลย "
" เคลียร์ "
" ไม่ไหวแหะ เอาอีกที "
" เคลียร์ "
" ปั๊มหัวใจสิ เขาน่าจะกลับมาแล้วสิ "
" เขาหายใจแล้วครับ "
" เฮ .... เดี๋ยวดูอาการก่อน "
" การหายใจปกติดี แต่ร่างกายยังคงไม่ตอบสนองครับ "
" เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงให้ยา เพิ่มขึ้นด้วยนะ เราคงต้องดูกันต่อไป "
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง 50 นาที
" คุณหมอคะ ร่างกายเขากำลังแย่คะ "
" คุณพยาบาลช่วยไปตาม หมอที มาเร็ว "
" ไอหนู เป็นอะไรอีกหวะ ไม่อยากอยู่แล้วหรือไง "
" ตื่นสิ เอ้า ตื่น อุ๊ป "
" เห้ย ไอโรจน์ ทำไรหวะ ปั๊มหัวใจเด็กแรงๆ เดี๋ยวก็กระดูกหักกันพอดี "
" ตื่นสิ ตื่น ไอหนู "
" เห้ย เลือดออกปากแล้ว ไอห่าเอ๋ย "
" ไอโรจน์ พอได้แล้ว กูบอกให้พอได้แล้ว "
" ฮือ .... ฮือ "
" เราทำอะไรไม่ได้แล้ว ร่างกายของเด็กทนได้เท่านี้แหละ "
" เชี้ยเอ๋ย กูแมร่งเป็นหมอยังไงหวะ เป็นหมอที่ช่วยใครไม่ได้เลย วันนี้มา 3 คนแล้วนะ "
" เห้ย ไม่ผิดหรอก ทำหน้าที่ของอย่างเต็มที่แล้ว "
" เออ พอละ พยาบาลโทรแจ้งทางบ้านเขาเลย "
" เห้ยนี้อะไรอ่ะ "
" รูปใครหวะ "
" พี่น้องเขามั้ง ดูแล้วรุ่นๆกันด้วย "
" พยาบาล!!! ช่วยพาเด็กส่งต่อที "
" ก็ยังไง คงเป็นสิ่งสุดท้ายของเขา ยังไงก็อย่าลืมเอาไปให้ญาติ "
เวลาผ่านไป
" ไอโรจน์เห้ยกูโทรไปถามทางโรงเรียนแล้ว เด็กในรูปคือเด็กในห้องของของเจ้าหนูหวะ "
" หรือว่า เด็กคนนี้แอบชอบเด็กคนนี้อยู่หวะ "
" ไม่รู้หวะ อาจจะเป็นไปได้ "
" แล้วทำไมถึงพกรูปไว้ในกระเป๋าหวะ "
เวลาผ่านไป
" เห้ยโรจน์ ได้ข่าวจากพยาบาลหวะ ครูที่โรงเรียนเจ้าหนู เป็นลมสลบไป มาโรงบาลเราด้วย "
" จริงสิ ห้องไหนหวะ "
------
" สวัสดีครับ คุณเป็นอาจารย์ใช่ไหมครับ "
" ออ เปล่าครับผมเป็นผู้อำนวยการครับ "
" แล้วเธอคนนี้ละครับ "
" เป็นอาจารย์ของเด็ก นะครับอยู่ดีดี ก็หมดสติ ปลุกไม่ตื่นเลยครับ "
" สงสัยคงช๊อคนะครับ "
" นี้ ผมเจอรูปนี้อยู่ในกระเป๋าของเจ้าหนู คงเป็นคนที่เขาแอบปลื้ม เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาติดตัวอยู่ "
" ออ ครับผม ขอบคุณมากครับคุณหมอ "
" เสียใจด้วยนะครับ สำหรับเด็กที่เสียชีวิต "
" ครับ มันก็เป็นเรื่องที่ลำบากใจ แต่ยังไง ทางเราก็ต้องช่วยเต็มที่เช่นกัน "
" ครับ ผมก็เช่นกัน ลาแล้วครับ "
" ขอบคุณครับ หมอ "
------
" อาจารย์ครับเป็นอะไรไหมครับ "
" ออ ฉันโอเคแล้วค่ะ "
จบ
ผู้เขียน นิธิศ วัชริศลาภิศ
ปล. ติดตาม Soul Travel
ตอน 1-8 :
http://pantip.com/topic/13109492
ตอน 9-18 :
http://pantip.com/topic/30039871
ขอบคุณครับ ที่ติดตามมาโดยตลอดการเดินทาง ^^
Soul Travel " ตอนพิเศษ "
" นำตัวส่งห้อง ฉุกเฉินเลยเร็วไม่มีเวลาแล้ว "
" เขาไม่หายใจแล้ว "
" เอาเครื่องปั๊มหัวใจมาเร็ว เร็วสิ "
" เอาละนะ ปรับไปแรงสุดเลย "
" เคลียร์ "
" ไม่ไหวแหะ เอาอีกที "
" เคลียร์ "
" ปั๊มหัวใจสิ เขาน่าจะกลับมาแล้วสิ "
" เขาหายใจแล้วครับ "
" เฮ .... เดี๋ยวดูอาการก่อน "
" การหายใจปกติดี แต่ร่างกายยังคงไม่ตอบสนองครับ "
" เดี๋ยวอีกครึ่งชั่วโมงให้ยา เพิ่มขึ้นด้วยนะ เราคงต้องดูกันต่อไป "
เวลาผ่านไป 1 ชั่วโมง 50 นาที
" คุณหมอคะ ร่างกายเขากำลังแย่คะ "
" คุณพยาบาลช่วยไปตาม หมอที มาเร็ว "
" ไอหนู เป็นอะไรอีกหวะ ไม่อยากอยู่แล้วหรือไง "
" ตื่นสิ เอ้า ตื่น อุ๊ป "
" เห้ย ไอโรจน์ ทำไรหวะ ปั๊มหัวใจเด็กแรงๆ เดี๋ยวก็กระดูกหักกันพอดี "
" ตื่นสิ ตื่น ไอหนู "
" เห้ย เลือดออกปากแล้ว ไอห่าเอ๋ย "
" ไอโรจน์ พอได้แล้ว กูบอกให้พอได้แล้ว "
" ฮือ .... ฮือ "
" เราทำอะไรไม่ได้แล้ว ร่างกายของเด็กทนได้เท่านี้แหละ "
" เชี้ยเอ๋ย กูแมร่งเป็นหมอยังไงหวะ เป็นหมอที่ช่วยใครไม่ได้เลย วันนี้มา 3 คนแล้วนะ "
" เห้ย ไม่ผิดหรอก ทำหน้าที่ของอย่างเต็มที่แล้ว "
" เออ พอละ พยาบาลโทรแจ้งทางบ้านเขาเลย "
" เห้ยนี้อะไรอ่ะ "
" รูปใครหวะ "
" พี่น้องเขามั้ง ดูแล้วรุ่นๆกันด้วย "
" พยาบาล!!! ช่วยพาเด็กส่งต่อที "
" ก็ยังไง คงเป็นสิ่งสุดท้ายของเขา ยังไงก็อย่าลืมเอาไปให้ญาติ "
เวลาผ่านไป
" ไอโรจน์เห้ยกูโทรไปถามทางโรงเรียนแล้ว เด็กในรูปคือเด็กในห้องของของเจ้าหนูหวะ "
" หรือว่า เด็กคนนี้แอบชอบเด็กคนนี้อยู่หวะ "
" ไม่รู้หวะ อาจจะเป็นไปได้ "
" แล้วทำไมถึงพกรูปไว้ในกระเป๋าหวะ "
เวลาผ่านไป
" เห้ยโรจน์ ได้ข่าวจากพยาบาลหวะ ครูที่โรงเรียนเจ้าหนู เป็นลมสลบไป มาโรงบาลเราด้วย "
" จริงสิ ห้องไหนหวะ "
------
" สวัสดีครับ คุณเป็นอาจารย์ใช่ไหมครับ "
" ออ เปล่าครับผมเป็นผู้อำนวยการครับ "
" แล้วเธอคนนี้ละครับ "
" เป็นอาจารย์ของเด็ก นะครับอยู่ดีดี ก็หมดสติ ปลุกไม่ตื่นเลยครับ "
" สงสัยคงช๊อคนะครับ "
" นี้ ผมเจอรูปนี้อยู่ในกระเป๋าของเจ้าหนู คงเป็นคนที่เขาแอบปลื้ม เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาติดตัวอยู่ "
" ออ ครับผม ขอบคุณมากครับคุณหมอ "
" เสียใจด้วยนะครับ สำหรับเด็กที่เสียชีวิต "
" ครับ มันก็เป็นเรื่องที่ลำบากใจ แต่ยังไง ทางเราก็ต้องช่วยเต็มที่เช่นกัน "
" ครับ ผมก็เช่นกัน ลาแล้วครับ "
" ขอบคุณครับ หมอ "
------
" อาจารย์ครับเป็นอะไรไหมครับ "
" ออ ฉันโอเคแล้วค่ะ "
จบ
ผู้เขียน นิธิศ วัชริศลาภิศ
ปล. ติดตาม Soul Travel
ตอน 1-8 : http://pantip.com/topic/13109492
ตอน 9-18 : http://pantip.com/topic/30039871
ขอบคุณครับ ที่ติดตามมาโดยตลอดการเดินทาง ^^