ตามหัวข้อกระทู้เลย ใครดูเรื่องนี้แล้วมีความเห็นกับตัวละคร / นิสัยของพิทยาบ้าง
สำหรับเรา เราคิดว่าพิทไม่ได้โลเล แต่เป็นเพราะเหตุการณ์หรืออะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น
จริงๆแล้ว ถ้าพ่อแม่รวีไม่รังเกียจขนาดนี้ ส่วนกระแตก็ไม่ได้คิดจะแย่งแล้ว ก็น่าจะลงเอยกัน
เราว่าพิมน่าจะเป็นสามีและพ่อที่ดีได้ถ้าได้แต่งงาน ไม่ว่าจะเป็นกระแตหรือรวี
แต่มันมีตัวแปรเรื่องอานพ ภาสันต์ ภูวดล เข้ามาเกี่ยวข้องอีก
กระแตพยายามตัดใจจากพิทด้วยการรร้ายใส่ ทำไม่ดีด้วยสารพัด
พิทเองก็คงคิดว่า การจะได้ลงเอยกับแตนั้นเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้
แตเป็นลูกผู้มีพระคุณ ห่างหายกันไปหลายปี แถมเสียงนินทาจากผู้คนรอบข้างอีก
เราชอบที่เรื่องนี้ตัวละครทุกตัวเป็นสีเทา ทุกคนมีข้อดีกับข้อเสียในตัว
อย่างพิท = เป็นสุภาพบุรุษ เอาการเอางาน แต่ก็คิดมากไป บางทีก็แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากกว่าของตัวเอง ทำให้มันเกิดปัญหาเรื่องกระแตกับรวี
กระแต = พื้นฐานนิสัยเป็นคนดี ป๋ากับพี่ๆสอนมาดี แต่ติดนิสัยคุณหนู วีนเหวี่ยง เอาแต่ใจ ดูเหมือนไม่แคร์ใคร แต่ความจริงแล้วเป็นคนเซนซิทีฟมาก (จะได้เห็นกันช่วงหลัง)
รวี = เธอเกือบจะเป็นแม่พระแล้ว แต่เมื่อถูกเป่าหูบ่อยๆไม่ว่าใครก็ต้องสั่นคลอน แต่รวีไม่ยอมไตร่ตรองอะไรให้ดีก่อน พอเห็นพิทอยู่กับกระแตก็คิดต่อเองไปเสร็จสรรพ หรือเลือกที่จะเชื่อภูวดลที่พูดให้ร้ายแฟนตัวเอง แล้วก็เสียตรงที่คนรอบข้างเธอไม่มีใครหวังดีกับเธอโดยแท้จริง ทั้งเพื่อนของเธอ ภูวดล แล้วก็พ่อแม่เธอ (ที่เราคิดว่าห่วงชื่อเสียงวงศ์ตระกูล เงินทอง มากกว่าความรู้สึกของลูกว่าลูกจะเจ็บปวดไหมถ้าไม่ได้แต่งงานกับคนที่รัก)
ถ้าถามว่าพิทรักรวีไหม เราคิดว่ารัก แต่อุปสรรคของพิทกับรวีมีมากเหลือเกิน แล้วทั้งสองก็คงไม่ใช่คู่แท้ของกันและกัน
สุดท้ายไม่ว่าพิทจะเก็บซ่อนความรักที่มีให้กระแตไว้ลึกแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถตัดมันขาดได้ อย่างที่ละครต้องการจะสื่อ
ไม่ว่าพิทจะโกรธกระแตมากแค่ไหน แต่ถ้าแตตกอยู่ในอันตรายหรือทุกข์ใจ พิทก็ไม่สามารถละทิ้งกระแตได้เลย
ตอนที่โกรธมากๆแล้วจะขว้างรูปทิ้งแต่ก็ทำไม่ลง สุดท้ายความรักที่เก็บซ่อนอยู่มันก็ต้องค่อยๆเผยออกมาจนได้
คุณคิดว่า พิทยา เป็นคนจิตใจโลเลหรือไม่ [แรงปรารถนา]
สำหรับเรา เราคิดว่าพิทไม่ได้โลเล แต่เป็นเพราะเหตุการณ์หรืออะไรหลายๆอย่างที่เกิดขึ้น
จริงๆแล้ว ถ้าพ่อแม่รวีไม่รังเกียจขนาดนี้ ส่วนกระแตก็ไม่ได้คิดจะแย่งแล้ว ก็น่าจะลงเอยกัน
เราว่าพิมน่าจะเป็นสามีและพ่อที่ดีได้ถ้าได้แต่งงาน ไม่ว่าจะเป็นกระแตหรือรวี
แต่มันมีตัวแปรเรื่องอานพ ภาสันต์ ภูวดล เข้ามาเกี่ยวข้องอีก
กระแตพยายามตัดใจจากพิทด้วยการรร้ายใส่ ทำไม่ดีด้วยสารพัด
พิทเองก็คงคิดว่า การจะได้ลงเอยกับแตนั้นเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้
แตเป็นลูกผู้มีพระคุณ ห่างหายกันไปหลายปี แถมเสียงนินทาจากผู้คนรอบข้างอีก
เราชอบที่เรื่องนี้ตัวละครทุกตัวเป็นสีเทา ทุกคนมีข้อดีกับข้อเสียในตัว
อย่างพิท = เป็นสุภาพบุรุษ เอาการเอางาน แต่ก็คิดมากไป บางทีก็แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากกว่าของตัวเอง ทำให้มันเกิดปัญหาเรื่องกระแตกับรวี
กระแต = พื้นฐานนิสัยเป็นคนดี ป๋ากับพี่ๆสอนมาดี แต่ติดนิสัยคุณหนู วีนเหวี่ยง เอาแต่ใจ ดูเหมือนไม่แคร์ใคร แต่ความจริงแล้วเป็นคนเซนซิทีฟมาก (จะได้เห็นกันช่วงหลัง)
รวี = เธอเกือบจะเป็นแม่พระแล้ว แต่เมื่อถูกเป่าหูบ่อยๆไม่ว่าใครก็ต้องสั่นคลอน แต่รวีไม่ยอมไตร่ตรองอะไรให้ดีก่อน พอเห็นพิทอยู่กับกระแตก็คิดต่อเองไปเสร็จสรรพ หรือเลือกที่จะเชื่อภูวดลที่พูดให้ร้ายแฟนตัวเอง แล้วก็เสียตรงที่คนรอบข้างเธอไม่มีใครหวังดีกับเธอโดยแท้จริง ทั้งเพื่อนของเธอ ภูวดล แล้วก็พ่อแม่เธอ (ที่เราคิดว่าห่วงชื่อเสียงวงศ์ตระกูล เงินทอง มากกว่าความรู้สึกของลูกว่าลูกจะเจ็บปวดไหมถ้าไม่ได้แต่งงานกับคนที่รัก)
ถ้าถามว่าพิทรักรวีไหม เราคิดว่ารัก แต่อุปสรรคของพิทกับรวีมีมากเหลือเกิน แล้วทั้งสองก็คงไม่ใช่คู่แท้ของกันและกัน
สุดท้ายไม่ว่าพิทจะเก็บซ่อนความรักที่มีให้กระแตไว้ลึกแค่ไหน แต่ก็ไม่สามารถตัดมันขาดได้ อย่างที่ละครต้องการจะสื่อ
ไม่ว่าพิทจะโกรธกระแตมากแค่ไหน แต่ถ้าแตตกอยู่ในอันตรายหรือทุกข์ใจ พิทก็ไม่สามารถละทิ้งกระแตได้เลย
ตอนที่โกรธมากๆแล้วจะขว้างรูปทิ้งแต่ก็ทำไม่ลง สุดท้ายความรักที่เก็บซ่อนอยู่มันก็ต้องค่อยๆเผยออกมาจนได้