ขอความช่วยเหลือแก้ปัญหาชีวิตกับครอบครัวหน่อยนะครับ มีรายละเอียดดังนี้
ผมกับแฟนอยู่กันมา 6-7 ปี แต่อยู่จริงก็ประมาณ 4 ปี เพราะผมต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ
ซึ่งก่อนหน้านั้นที่อยู่กันมาเราก็ไม่มีปัญหาใดที่ต้องทะเลาะกัน ผมไปทำงานแฟนก็อยู่บ้าน รับส่งลูกไปโรงเรียนก็มีความสุขตามประสา
แต่พอผมไปเริ่มธุระกิจรับเหมา่ก่อสร้างก็ขาดทุน เลยต้องพากันไปค้าขายแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ผมเลยต้องตัดสินใจไปทำงานที่ต่างประเทศ 2 ปี 6 เดือน ซึ่งผมก็ส่งเงินให้ตลอด แต่พอผมกลับมาแฟนก็เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยสังสรรค์กับเพื่อนฝูงก็มีเพิ่อนเยอะ
แถมติดเหล้า เบียร์ และการพนันอีกต่างหาก
ซึ่งก่อนหน้านี้เธอบอกว่าอยากไปทำงานนอกบ้าน แต่ผมไม่อยากให้ไปเท่าไหร่เพราะลูกก็ยังเล็ก
ควรจะอยู่ดูแลลูกมากกว่า แต่เมื่อขัดไม่ได้เธอก็ไปทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ ทีนี้พอผมจะโทรมาหาก็ไม่มีเวลารับสาย
มีแต่บอกว่าติดงาน ๆ มีลูกค้า ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเธอก็ย้ายไปทำงานอีกที่หนึ่งเกี่ยวกับเครื่องสำอางนี่แหละ
ก็เหมือนเดิมไม่มีเวลา ดังนั้นพอผมกลับมาแทนที่จะได้อยู่กับลูกเมียก็ไม่ได้อยู่ เพราะเธอไปทำงานผมเลยบอกว่าอยู่กับผมกับลูกหน่อย
ผมมาพักร้อน 2 เดือนเอง แต่เธอก็ไม่มีเวลาขนาดไปเดินห้างด้วยกันเธอยังไปกับเพื่อนเธอเลย ทิ้งผมไว้กับลูก
ทีนี้ผมก็เลยมารู้ว่าที่เธอห่างเหินและหมางเมินนั้น เพราะเธอมีผู้ชายคนใหม่ ผมเช็คจาก SMS เธอนะครับ
แล้วเพื่อนเขาก็เล่าให้ฟังว่าเธอมักจะไปดื่มที่นอกบ้านบ่อย ๆ กลับก็ประมาณ 3-4 ทุ่ม ปล่อยลูกอยู่กับพ่อตา แม่ยาย
ผมถามแม่ยายว่า ไม่ควรกระทำเพราะเป็นแม่คนแล้ว แม่ยายก็บอกว่าถ้าลูกสาวฉันไม่ดีก็ไม่ต้องมาอยู่ด้วย
อันนั้นยังไม่ชัดเจนพอที่จะเลิกกันนะครับ แต่พอไปเจอยาคุมฉุกเฉินอยู่ที่หัวเตียงแค่นั้นละครับ ผมถึงกับช็อค...
เหมือนฟ้ามืดไปหมดแล้วผมก็สอบถามแฟนก็บอกว่ากินตั้งแต่ก่อนผมไป ผมก็เลยดูวันที่ผลิตยามันผลิต ปี 2008 แต่ ผมนะไป ปี 2007
เราะก็เลยทะเลาะกันโดยผมมีผู้ใหญ่ฝ่ายผมไปด้วย แม่ผมบอกว่า ก็ไม่เป็นไรถ้ายอมรับว่าผิดที่เผลอใจไปมีคนใหม่ก็พร้อมที่จะอภัย
แต่แฟนผมก็ยืนกรานว่าเค้าไม่ผิด แม่ผมก็เลยถามว่าแล้วไปทำงานทำไมผมไม่ส่งให้ใช้หรือ ซึ่งแฟนได้บอกกับชาวบ้านว่า
ผมไม่ส่งเงินให้เลยต้องไปทำงานนอกบ้าน แต่พอผมบอกให้เอาสมุดบัญชีไปปรับดูสิแล้วจะรู้ว่ามีเงินเข้าทุกเดือนนะ แต่แฟนก็ไม่กระทำ ผมก็เลยจากมา ตอนนั้นก็รู้ว่าคนที่ติดพันเค้าอยู่ชื่ออะไีรแต่ไม่ได้สืบขนาดนั้น ( มีคำตอบทีหลัง) ผมก็เตลิดสิครับไปรับเหมางานที่วัด
กะจะให้สบายใจ แต่พระท่านก็บอกว่ารอกฐิน ๆ ถึงจะจ่ายเงิน เอ้าทีนี้ทำไงดีละ เงินก็ไม่มีก็เลยไปทำงานที่ประเทศเพื่อนบ้านนี่แหละ ..
ซึ่งระหว่างนี้ผมไม่ได้ติดต่อลูกเลยเพราะ ผมโทรไปหาพ่อตา แม่ยาย หรือแฟน เค้าก็เปลี่ยนเบอร์ไปหมดแล้ว
จนกระทั่งปัจจุบัน ผมเลยมาค้นหาในสังคมออนไลน์นี่แหละ ถึงได้รู้ว่าเธอนั้นได้เลิกกับคนที่เธอคบหาอยู่ตอนนั้นแล้ว
และไปมีใหม่อีกหลายคน ( ตามคำพูดที่เธอโพสไว้ ) ส่วนผมก็ไปขอคุยกับเธอดี ๆ เรื่องลูกว่าจะส่งเสียลูก เธอก็บอกว่าเด็กนะว่าไม่มีพ่อหรอก ซึ่งผมก็เสียใจนะคือเค้าสอนลูกผมว่าพ่อไม่มี-พ่อไม่ดี (ตรงนี้เค้าคงแค้นผมแหละที่ผมเตลิดหนี แต่ก่อนนั้นผมก็ส่งเงินไปให้แฟน อยู่แต่เธอก็บอกว่าไม่ต้องส่งมาไม่อยากมีบุญคุณ แต่ก็ตอนนั้นเหมือนกับเธอพูดอวดดีไปยังงั้นฉันทำงานเองก็ได้ )
และที่นี้ผมก็มาโพสในเฟซเธอโดนเพื่อน ๆ เธอรุมประณามว่าผมทอดทิ้งลูกไม่ส่งเสีย ก็ตอนนั้นผมก็อารมณ์เด็ก ๆ นะครับ ก็ดูสิคือผมเองก็ไปเจ้าคิดเจ้าแค้นกับอารมณ์เธอนะ จนไม่ห่วงความรู้สึกลูกครับ (่ที่ผมผิด ) ที่นี้ผมก็เลยอธิบายสาเหตุโดยยกตรรกะว่า สามีไปทำงานต่างประเทศแฟนคบผู้ชายมันถูกต้องแล้วหรือ เพื่อนเค้าก็ว่าผมไปประณามเค้า เลยพาลเกลียดผมไปด้วย 5555 ..........และตอนนี้
ผมต้องไปทำงานที่อื่นอีก 2-3 ปี แต่ก็อยากได้ลูกมาไว้แต่ผมกลับไม่มีเวลาอยู่กับเขา ก็เลยต้องยอมไปก่อนให้เค้าอยู่กับพ่อตา -
แม่ยายไปก่อน จนกว่าผมจะกลับ ซึ่งเท่าทีฟังดูก็รู้ว่าเค้าไม่ยอมให้ลูกผ หรอก
ถามว่าผมรักเธอมั้ย ก็เพระารักนั่นแหละถึงได้ยอมมาง้อเค้าเพื่อขอเวลาแฟนสักวันที่จะได้อยู่หรือเที่ยวกันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก
แต่ถ้าให้กลับไปคืนดีมั้ย ผมก็คงไม่กลับหรอกเพระาผมกลัวว่าผมจะอดเหน็บหรือว่าไม่ได้ ในวันหน้าหากมีปัญหาคือกระแนกระแหน
นั่นแหละครับ ( นิสัยเหมือนผู้หญิงมั้ย ) ไม่หรอกครับแต่ผมชอบอธิบาย คือปกติแล้วตอนอยู่ด้วยกันผมก็ชอบที่จะสอนเค้านะว่ายังงั้นยังงี้ วัยต่างกันมากหน่อยห่างกัน 14 ปี ครับก็เลยไม่รู่ว่าเค้ายังต้องการอิสระในการคบเพื่อนอยู่
( คือปกติผมไม่เล่นการพนันหรือดื่มอะไรมากมายนัก ก็เลยไม่ชอบผู้หญิงตั้งวงเหล้าแล้วพูดเรื่องผู้ชาหรอก แต่นี่เพื่อนผู้หญิงเค้าชอบ
ที่ตั้งวงกันแล้วก็มารุมประณามผม โอ้ ..สงสัย กาเมจงเจริญ 5555555 )
ตอนนี้ผมก็ส่งเงินไปให้ลูกแล้วครับ และคงจะส่งทุกเดือนโดยอาศัยเพื่อนบ้านนั่นแหละครับที่จะรับเงินให้ ลูกผม 9 และ 7 ขวบเองครับ
มีคำถามว่าเมื่อผมกลับมาแล้วผมจะมีสิทธิในตัวลูกมั้ยครับ ผมจดทะเบียนกับแฟนยังไม่ได้หย่า แต่ขาดการส่งเสียอยู่ประมาณ 2 ปี
ถามว่าแล้วกลับมาทำไม ก็รักลูกนั่นแหละที่พ่อแม่ทะเลาะกันแล้วบาปกรรมก็ตกอยู่กับลูก ผมก็มาเพื่อลูกนั่นแหละรู้ว่าตอนนั้นทั้งโกรธ และเกลีียดมากๆ มีแต่คำถามในสมองว่าผมทำอะไรผิด ผมไม่ดีตรงไหนแฟนเลยเปลี่ยนใจจนถึงทุกวันยังไม่หาย
และไม่กล้าที่จะรักใครด้วย
ขอบคุณมากครับที่รับฟัง ยังปวดใจทุกครั้งและไม่หายเลย ( ในตอนที่อ่านเรื่องราวของแฟนนะครับและรับทราบเื่องต่าง ๆ )
ขอความคิดเห็นที่พอจะบรรเทาปัญหาผมหน่อยนะครับ
ขอรบกวนแชร์ ประสบการณที่สุดเจ็บปวดด้วยครับ
ผมกับแฟนอยู่กันมา 6-7 ปี แต่อยู่จริงก็ประมาณ 4 ปี เพราะผมต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ
ซึ่งก่อนหน้านั้นที่อยู่กันมาเราก็ไม่มีปัญหาใดที่ต้องทะเลาะกัน ผมไปทำงานแฟนก็อยู่บ้าน รับส่งลูกไปโรงเรียนก็มีความสุขตามประสา
แต่พอผมไปเริ่มธุระกิจรับเหมา่ก่อสร้างก็ขาดทุน เลยต้องพากันไปค้าขายแต่ก็ไม่ประสบความสำเร็จ ผมเลยต้องตัดสินใจไปทำงานที่ต่างประเทศ 2 ปี 6 เดือน ซึ่งผมก็ส่งเงินให้ตลอด แต่พอผมกลับมาแฟนก็เปลี่ยนไป จากที่ไม่เคยสังสรรค์กับเพื่อนฝูงก็มีเพิ่อนเยอะ
แถมติดเหล้า เบียร์ และการพนันอีกต่างหาก
ซึ่งก่อนหน้านี้เธอบอกว่าอยากไปทำงานนอกบ้าน แต่ผมไม่อยากให้ไปเท่าไหร่เพราะลูกก็ยังเล็ก
ควรจะอยู่ดูแลลูกมากกว่า แต่เมื่อขัดไม่ได้เธอก็ไปทำงานที่ร้านสะดวกซื้อ ทีนี้พอผมจะโทรมาหาก็ไม่มีเวลารับสาย
มีแต่บอกว่าติดงาน ๆ มีลูกค้า ก็เลยไม่ค่อยได้คุยกัน แล้วเธอก็ย้ายไปทำงานอีกที่หนึ่งเกี่ยวกับเครื่องสำอางนี่แหละ
ก็เหมือนเดิมไม่มีเวลา ดังนั้นพอผมกลับมาแทนที่จะได้อยู่กับลูกเมียก็ไม่ได้อยู่ เพราะเธอไปทำงานผมเลยบอกว่าอยู่กับผมกับลูกหน่อย
ผมมาพักร้อน 2 เดือนเอง แต่เธอก็ไม่มีเวลาขนาดไปเดินห้างด้วยกันเธอยังไปกับเพื่อนเธอเลย ทิ้งผมไว้กับลูก
ทีนี้ผมก็เลยมารู้ว่าที่เธอห่างเหินและหมางเมินนั้น เพราะเธอมีผู้ชายคนใหม่ ผมเช็คจาก SMS เธอนะครับ
แล้วเพื่อนเขาก็เล่าให้ฟังว่าเธอมักจะไปดื่มที่นอกบ้านบ่อย ๆ กลับก็ประมาณ 3-4 ทุ่ม ปล่อยลูกอยู่กับพ่อตา แม่ยาย
ผมถามแม่ยายว่า ไม่ควรกระทำเพราะเป็นแม่คนแล้ว แม่ยายก็บอกว่าถ้าลูกสาวฉันไม่ดีก็ไม่ต้องมาอยู่ด้วย
อันนั้นยังไม่ชัดเจนพอที่จะเลิกกันนะครับ แต่พอไปเจอยาคุมฉุกเฉินอยู่ที่หัวเตียงแค่นั้นละครับ ผมถึงกับช็อค...
เหมือนฟ้ามืดไปหมดแล้วผมก็สอบถามแฟนก็บอกว่ากินตั้งแต่ก่อนผมไป ผมก็เลยดูวันที่ผลิตยามันผลิต ปี 2008 แต่ ผมนะไป ปี 2007
เราะก็เลยทะเลาะกันโดยผมมีผู้ใหญ่ฝ่ายผมไปด้วย แม่ผมบอกว่า ก็ไม่เป็นไรถ้ายอมรับว่าผิดที่เผลอใจไปมีคนใหม่ก็พร้อมที่จะอภัย
แต่แฟนผมก็ยืนกรานว่าเค้าไม่ผิด แม่ผมก็เลยถามว่าแล้วไปทำงานทำไมผมไม่ส่งให้ใช้หรือ ซึ่งแฟนได้บอกกับชาวบ้านว่า
ผมไม่ส่งเงินให้เลยต้องไปทำงานนอกบ้าน แต่พอผมบอกให้เอาสมุดบัญชีไปปรับดูสิแล้วจะรู้ว่ามีเงินเข้าทุกเดือนนะ แต่แฟนก็ไม่กระทำ ผมก็เลยจากมา ตอนนั้นก็รู้ว่าคนที่ติดพันเค้าอยู่ชื่ออะไีรแต่ไม่ได้สืบขนาดนั้น ( มีคำตอบทีหลัง) ผมก็เตลิดสิครับไปรับเหมางานที่วัด
กะจะให้สบายใจ แต่พระท่านก็บอกว่ารอกฐิน ๆ ถึงจะจ่ายเงิน เอ้าทีนี้ทำไงดีละ เงินก็ไม่มีก็เลยไปทำงานที่ประเทศเพื่อนบ้านนี่แหละ ..
ซึ่งระหว่างนี้ผมไม่ได้ติดต่อลูกเลยเพราะ ผมโทรไปหาพ่อตา แม่ยาย หรือแฟน เค้าก็เปลี่ยนเบอร์ไปหมดแล้ว
จนกระทั่งปัจจุบัน ผมเลยมาค้นหาในสังคมออนไลน์นี่แหละ ถึงได้รู้ว่าเธอนั้นได้เลิกกับคนที่เธอคบหาอยู่ตอนนั้นแล้ว
และไปมีใหม่อีกหลายคน ( ตามคำพูดที่เธอโพสไว้ ) ส่วนผมก็ไปขอคุยกับเธอดี ๆ เรื่องลูกว่าจะส่งเสียลูก เธอก็บอกว่าเด็กนะว่าไม่มีพ่อหรอก ซึ่งผมก็เสียใจนะคือเค้าสอนลูกผมว่าพ่อไม่มี-พ่อไม่ดี (ตรงนี้เค้าคงแค้นผมแหละที่ผมเตลิดหนี แต่ก่อนนั้นผมก็ส่งเงินไปให้แฟน อยู่แต่เธอก็บอกว่าไม่ต้องส่งมาไม่อยากมีบุญคุณ แต่ก็ตอนนั้นเหมือนกับเธอพูดอวดดีไปยังงั้นฉันทำงานเองก็ได้ )
และที่นี้ผมก็มาโพสในเฟซเธอโดนเพื่อน ๆ เธอรุมประณามว่าผมทอดทิ้งลูกไม่ส่งเสีย ก็ตอนนั้นผมก็อารมณ์เด็ก ๆ นะครับ ก็ดูสิคือผมเองก็ไปเจ้าคิดเจ้าแค้นกับอารมณ์เธอนะ จนไม่ห่วงความรู้สึกลูกครับ (่ที่ผมผิด ) ที่นี้ผมก็เลยอธิบายสาเหตุโดยยกตรรกะว่า สามีไปทำงานต่างประเทศแฟนคบผู้ชายมันถูกต้องแล้วหรือ เพื่อนเค้าก็ว่าผมไปประณามเค้า เลยพาลเกลียดผมไปด้วย 5555 ..........และตอนนี้
ผมต้องไปทำงานที่อื่นอีก 2-3 ปี แต่ก็อยากได้ลูกมาไว้แต่ผมกลับไม่มีเวลาอยู่กับเขา ก็เลยต้องยอมไปก่อนให้เค้าอยู่กับพ่อตา -
แม่ยายไปก่อน จนกว่าผมจะกลับ ซึ่งเท่าทีฟังดูก็รู้ว่าเค้าไม่ยอมให้ลูกผ หรอก
ถามว่าผมรักเธอมั้ย ก็เพระารักนั่นแหละถึงได้ยอมมาง้อเค้าเพื่อขอเวลาแฟนสักวันที่จะได้อยู่หรือเที่ยวกันพร้อมหน้าพ่อแม่ลูก
แต่ถ้าให้กลับไปคืนดีมั้ย ผมก็คงไม่กลับหรอกเพระาผมกลัวว่าผมจะอดเหน็บหรือว่าไม่ได้ ในวันหน้าหากมีปัญหาคือกระแนกระแหน
นั่นแหละครับ ( นิสัยเหมือนผู้หญิงมั้ย ) ไม่หรอกครับแต่ผมชอบอธิบาย คือปกติแล้วตอนอยู่ด้วยกันผมก็ชอบที่จะสอนเค้านะว่ายังงั้นยังงี้ วัยต่างกันมากหน่อยห่างกัน 14 ปี ครับก็เลยไม่รู่ว่าเค้ายังต้องการอิสระในการคบเพื่อนอยู่
( คือปกติผมไม่เล่นการพนันหรือดื่มอะไรมากมายนัก ก็เลยไม่ชอบผู้หญิงตั้งวงเหล้าแล้วพูดเรื่องผู้ชาหรอก แต่นี่เพื่อนผู้หญิงเค้าชอบ
ที่ตั้งวงกันแล้วก็มารุมประณามผม โอ้ ..สงสัย กาเมจงเจริญ 5555555 )
ตอนนี้ผมก็ส่งเงินไปให้ลูกแล้วครับ และคงจะส่งทุกเดือนโดยอาศัยเพื่อนบ้านนั่นแหละครับที่จะรับเงินให้ ลูกผม 9 และ 7 ขวบเองครับ
มีคำถามว่าเมื่อผมกลับมาแล้วผมจะมีสิทธิในตัวลูกมั้ยครับ ผมจดทะเบียนกับแฟนยังไม่ได้หย่า แต่ขาดการส่งเสียอยู่ประมาณ 2 ปี
ถามว่าแล้วกลับมาทำไม ก็รักลูกนั่นแหละที่พ่อแม่ทะเลาะกันแล้วบาปกรรมก็ตกอยู่กับลูก ผมก็มาเพื่อลูกนั่นแหละรู้ว่าตอนนั้นทั้งโกรธ และเกลีียดมากๆ มีแต่คำถามในสมองว่าผมทำอะไรผิด ผมไม่ดีตรงไหนแฟนเลยเปลี่ยนใจจนถึงทุกวันยังไม่หาย
และไม่กล้าที่จะรักใครด้วย
ขอบคุณมากครับที่รับฟัง ยังปวดใจทุกครั้งและไม่หายเลย ( ในตอนที่อ่านเรื่องราวของแฟนนะครับและรับทราบเื่องต่าง ๆ )
ขอความคิดเห็นที่พอจะบรรเทาปัญหาผมหน่อยนะครับ