ชีวิตในแต่ละวัน เลิกงาน กลับบ้าน เล่นคอมฯ อ่านหนังสือ นอน
วันหยุด ไปเดินห้าง ซื้อของ ดูหนังคนเดียว
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคน เป็นเพื่อนคุย
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนถามเรา ว่าเหนื่อยไหม หิวไหม
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนคอยรับฟังและให้กำลังใจ
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้เล่าเรื่องตื่นเต้นที่ไปเจอมา
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้เดินจับมือกัน
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้กอดในยามทุกข์ใจ
เมื่อไหร่ที่ฝนตกฟ้าร้อง มันเหงาจับใจอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ
บินไปเดียวดาย กลางสายลมแปรปรวน เพียงทะเลครวญ ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
ค่ำคืนนี้ฉันเพลียฉันเหนื่อยฉันหนาว และเหงาเหลือเกิน
ไม่เคยมีใคร มีรักแท้จริงใจ จ้องมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว จนล้าสิ้นแรง
ไม่อยากเห็นภาพใด แม้แต่ท้องฟ้า อยากจะพักดวงตา ลงชั่วกาล
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์ จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา
คงจะมีเพียง ลมหายใจรวยริน เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย
ปีกของฉันมันหนักบินต่อไม่ไหว จะขอพักกายชั่วกาล
เคยบ้างไหม เหงาจับใจ
วันหยุด ไปเดินห้าง ซื้อของ ดูหนังคนเดียว
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคน เป็นเพื่อนคุย
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนถามเรา ว่าเหนื่อยไหม หิวไหม
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนคอยรับฟังและให้กำลังใจ
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้เล่าเรื่องตื่นเต้นที่ไปเจอมา
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้เดินจับมือกัน
บางครั้งก็แค่อยากมีใครสักคนไว้กอดในยามทุกข์ใจ
เมื่อไหร่ที่ฝนตกฟ้าร้อง มันเหงาจับใจอย่างบอกไม่ถูกจริงๆ
บินไปเดียวดาย กลางสายลมแปรปรวน เพียงทะเลครวญ ฟังคล้ายเป็นเพลงเศร้า
ค่ำคืนนี้ฉันเพลียฉันเหนื่อยฉันหนาว และเหงาเหลือเกิน
ไม่เคยมีใคร มีรักแท้จริงใจ จ้องมองทางใดดูเคว้งคว้างว่างเปล่า
ฝ่าลมฝนลำพังมากี่ร้อนหนาว จนล้าสิ้นแรง
ไม่อยากเห็นภาพใด แม้แต่ท้องฟ้า อยากจะพักดวงตา ลงชั่วกาล
จะไปซุกตัวนอนซ่อนกายในเงาจันทร์ จะหลับฝันไม่ขอตื่นขึ้นมา
คงจะมีเพียง ลมหายใจรวยริน เอนกายบนดินยอมรับความแพ้พ่าย
ปีกของฉันมันหนักบินต่อไม่ไหว จะขอพักกายชั่วกาล