สวัสดีปีใหม่ และ พันทิปโฉมใหม่ 
ห่างหายจากห้องนี้ไปนานนนนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก นานจนไม่รู้ว่าจะมีใครจำผมได้หรือเปล่า
เมื่อก่อนนู้นเคยนั่งประกอบวีรกรรมทำรีวิวบ้า ๆ บอ ๆ ติดต่อกันทุกวันอังคารเกือบ 2 ปีลงห้องบลูฯ แล้วจู่ ๆ ก็ถูกพรากจากกันด้วยหน้าที่การงาน ที่มากขึ้นทุ้กวันตามปริมาณไขมันหน้าท้อง และพุ่งสวนทางกับปีเกิดในบัตรประชาชน
ไม่ได้หายไปไหนไกลเลยนะ ถึงไม่มีเวลารีวิว แต่ถ้าสบโอกาสเมื่อไหร่ ก็จะแอบอู้งานมาอ่านมาม่า แล้วหยอดกีบให้เงียย ๆ
อยากบอกว่า คิดถึงพี่น้องห้องบลูเหลือเกิ๊น...
หลังปีใหม่นี้เริ่มมีเวลาให้อู้อ่านกระทู้ BP มากขึ้น มากจนเกิดอาการคันตามง่ามมือง่ามเท้า หมอบอกว่าทาโทนาฟ 20 กล่องก็ไม่หาย ไปหาหมอ หมอโรคจิต ไปหาปู่ ปู่จิบไวน์ ไปหายาย ย้ายก็ไปเฝ้าเง็กเซี่ยนฮ่องเต้นานแล้ว เลยต้องเขียนกระทู้ลงห้องบลูซัก 2-3 ตอน แล้วก่อนนอนกินใบแป๊ะก๊วยซัก 2 เม็ด หมอบอกว่าช่วยให้สติสัมปชัญญะกลับมาสถิตบนโลกมนุษย์ได้
ไปเที่ยวกันเหอะ.. ก่อนจะโดนย้ายกระทู้ไปอยู่ห้อง “สุขภาพจิต” ที่สวนลุมฯ
เรื่องมันเริ่มจาก การแหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ตี 4 เพื่อจะแจ้นมาขึ้นเจ้าจำปีเที่ยวเช้าไปลงนาริตะ ตามคำสั่งภาระกิจฉุกเฉินของท่านเจ้านายที่(ไม่ค่อยอยาก)รัก ว่า.. “ถึงแล้วเจอกันที่ SOGO”
แล้วมันโซโก้สาขาไหนว้า??
#หนุ่มหนีแมว ว่าจะไปแอ่วญี่ปุ่น @^_^@ แต่ไหงมาโผล่ที่นี่ละหว่า... (CR แต่ค่ากิน เครื่องบินเจ้านายออก)
ห่างหายจากห้องนี้ไปนานนนนนนนนนนนนนน มากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก นานจนไม่รู้ว่าจะมีใครจำผมได้หรือเปล่า
เมื่อก่อนนู้นเคยนั่งประกอบวีรกรรมทำรีวิวบ้า ๆ บอ ๆ ติดต่อกันทุกวันอังคารเกือบ 2 ปีลงห้องบลูฯ แล้วจู่ ๆ ก็ถูกพรากจากกันด้วยหน้าที่การงาน ที่มากขึ้นทุ้กวันตามปริมาณไขมันหน้าท้อง และพุ่งสวนทางกับปีเกิดในบัตรประชาชน
ไม่ได้หายไปไหนไกลเลยนะ ถึงไม่มีเวลารีวิว แต่ถ้าสบโอกาสเมื่อไหร่ ก็จะแอบอู้งานมาอ่านมาม่า แล้วหยอดกีบให้เงียย ๆ
อยากบอกว่า คิดถึงพี่น้องห้องบลูเหลือเกิ๊น...
หลังปีใหม่นี้เริ่มมีเวลาให้อู้อ่านกระทู้ BP มากขึ้น มากจนเกิดอาการคันตามง่ามมือง่ามเท้า หมอบอกว่าทาโทนาฟ 20 กล่องก็ไม่หาย ไปหาหมอ หมอโรคจิต ไปหาปู่ ปู่จิบไวน์ ไปหายาย ย้ายก็ไปเฝ้าเง็กเซี่ยนฮ่องเต้นานแล้ว เลยต้องเขียนกระทู้ลงห้องบลูซัก 2-3 ตอน แล้วก่อนนอนกินใบแป๊ะก๊วยซัก 2 เม็ด หมอบอกว่าช่วยให้สติสัมปชัญญะกลับมาสถิตบนโลกมนุษย์ได้
ไปเที่ยวกันเหอะ.. ก่อนจะโดนย้ายกระทู้ไปอยู่ห้อง “สุขภาพจิต” ที่สวนลุมฯ
เรื่องมันเริ่มจาก การแหกขี้ตาตื่นมาตั้งแต่ตี 4 เพื่อจะแจ้นมาขึ้นเจ้าจำปีเที่ยวเช้าไปลงนาริตะ ตามคำสั่งภาระกิจฉุกเฉินของท่านเจ้านายที่(ไม่ค่อยอยาก)รัก ว่า.. “ถึงแล้วเจอกันที่ SOGO”
แล้วมันโซโก้สาขาไหนว้า??