"บ่วงวันวาร" บีบหัวใจเหลือเกิน -2-

เป็นสัปดาห์ที่สองแล้วสำหรับละครพีเรียดเรื่องแรกของปี

อาทิตย์นี้เนื้อเรื่องยังดำเนินไปได้กระชับ และทำให้ลุ้นอยู่เกือบตลอด
ฉากดูเป็นพีเรียดมากขึ้น แสงสีภาพยังสวยเหมือนเดิม

เด่นๆต้องยกให้สามซีน การแสดงความรักของพระ-นาง
ความเจ็บแค้นของแม่พิศ และฉากความรักของแม่บัวแม่น้อยที่ทำน้ำตาไหล
คุณฉัตรแสดงได้ดี อาทิตย์นี้ยิ่งเห็นพัฒนาการชัดเจน ดูนิ่ง สื่ออารมณ์ทางสายตา
ได้จนเราเชื่อ ตอนแรกยังคิดอยู่ว่าสองคนนี้รักกันเร็วไปมั้ย แต่มาเห็นสายตาคุณฉัตร
แล้วเชื่อเลย ฉากเข้าพระ-นางทำเราอิน จะเรียกว่าทำสายากรุ่มกริ่มได้เก่งนั่นแหละ
แต่ยังติดการออกเสียงอยู่..แม่บัว ..เสียง ..ขอรับ ยังไม่ค่อยชัด แต่จังหวะการพูดดี
เสียงนุ่ม และน่าจะใส่ชุดทหารบ่อยๆนะคือดูเท่ห์ สมาทมากๆ

ด้วยหลายๆฉากของอาทิตย์นี้ทำให้ลุ้นอยู่ตลอด แม่บัวทำอะไรก็ขัดใจไปหมด
เหมือนทำให้เราสิงเข้าไปในร่างแม่บัว จุ๋ยทำได้ ซีนรันทด ซีนทำให้สงสารนี่สุดๆ
แต่ซีนเข้าพระ-นางอยากให้เติมความรักอีกซักนิด แต่ที่ผ่านมาก็ไม่ได้ขัดตาอะไร
และก็อยากให้เพิ่มความเด่นของแม่บัวอีกซักหน่อยดูบทจะด้อยๆไปนิด

อาทิตย์นี่แม่พิศจัดเต็มมากๆ ตั้งแต่ดูมาร้ายขึ้นเรื่อยๆ พิมแสดงได้ดีตั้งแต่แรก
ตอนนี้แค่รอดูฉากปัจจุบันว่าจะทำให้เราเชื่อได้แบบแม่พิศมั้ย แจ่มที่สุดคือฉากตอน
ที่รู้จากแม่บัวว่ารักกับคุณฉัตร ทั้งโกรธ ทั้งแค้น ทั้งสารพัด สายตาดุและน้ำตาไหลได้..สุดยอด

นางทาสยกให้แม่น้อยเลย ซีนเข้าฉากกับเพียร แม่บัว ดูแล้วชอบมาก
ทำให้เชื่อในความรัก ความเสียสละที่มีต่อเพื่อน ทั้งสายตาทั้งการแสดงออก
ชอบตอนที่ยินดีกับแม่บัวที่จะถูกไถ่ตัว ฉากที่จะถูกจี้ไฟ แสดงดีบทบาทดูเยอะ
จนคิดว่าดูเด่นกว่าแม่บัวเลย

ยิ่งดูยิ่งรู้สึกว่าต้องลุ้นอยู่ตลอด บางทีถึงขั้นถอนหายใจ รู้ว่าเป็นจุดเด่นค่ายนี้
แต่ลดลงนิดก็ได้นะคะ ดูละครพีเรียดของค่ายนี้ทีไรไม่เคยผิดหวัง และเรื่องนี้
ก็อยากบอกว่าไม่ผิดหวังเช่นกันค่ะ