มือใหม่หัดถ่าย ขอคำแนะนำด้วยครับ

0 คล้ายคล้ายหอมลดามาลย์แห่งกาลก่อน อวลกลิ่นต่างช่วงตอนกลับย้อนหา ซึมแทรกผ่านนฤมิตกลางนิทรา แนบรูปรอยปริศนาขัดคาไว้ 0 งามสร้อยสีกุสุมาในป่าแดด โอบเข้าแวดล้อมกระชั้นกับฝันใฝ่ ริ้วลมผ่านพรมพร่าง, ที่กลาง

ดาวร่วงหล่นพ้นฟ้าในค่ำหนึ่ง ความคิดถึงแผ่วเบาเฝ้าผลาญฝัน เสียงลมเหงาเคล้าใจให้ไหวสั่น เมื่อภาพนั้นย้อนกลับในนิทรา เธอจากไปไกลลับดั่งสายหมอก แต่ใจบอกทุกคืนไม่หายหา ยังฝากรักไว้ใต้แสงจันทรา ให้ดวงฟ้ารู

โรยร่วงพร่างกลางดินสิ้นกลิ่นแล้ว สีเคยแพร้วแววนวลชวนปองหมาย กลับเฉาหมองต้องแรงแสงเลือนกลาย อีกพระพายพัดผ่านรานมาลี กลีบตกเกลื่อนเปื้อนช้ำซ้ำยับย่อย หลากริ้วรอยย่นยู่ดูบัดสี ย่อมขัดเขินเมินค่าหาไยดี ก

O ลมยามเย็นโชยเฉื่อยคล้ายเหนื่อยอ่อน เมื่อความร้อนเพียบพูนค่อยสูญสลาย ความมืดมัวหม่นดำเริ่มกล้ำกราย เมื่อแสงปลายช่วงวัน .. ดับ-อันตรธาน O แว่วสรรพเสียงนกค่ำ .. เริ่มร่ำร้อง เมื่อคีตพร้องพร่ำศัพท์ขึ้นข

O ดูเลือดฝาดปาดแต้ม .. ทั้งแก้มหน้า เหมือนรอให้สายตาลองฝ่า .. หัก ดูเถิด .. แววตาพร้อมละม่อมพักตร์ เหมือนล้อมกักให้ละห้อย .. แต่คอยรอ O ปั่นป่วนด้วยลมตื่น .. โลมพื้นผิว- น้ำ, เมื่อริ้วเลือดซ่านด้วยหวา