ผ่านไปเจอมา เลยคัดลอกมาให้รับชมกัน
http://www.oknation.net/blog/krusak/2008/11/18/entry-1
Posted by ครูไทยใจเกินร้อย
วันอังคาร ที่ 18 พฤศจิกายน 2551
สภาพเส้นทางสาละวินเริ่มจากท่าเรือบ้านแม่สามแลบ(อ.สบเมย)ห่างจากอ.แม่สะเรียง 46กม (ประมาณ 1 ชม )แล้วลัดเลาะไปตามถนนชายแดนริมแม่น้ำสาละวินอีก18กม..มุ่งสู่โรงเรียนชายขอบแม่น้ำสาละวิน(ประมาณ 1 ชมกว่า/ฤดูฝน2ชม.ขึ้นไป ) หลังเสร็จสิ้นภารกิจก็ใช้เส้นทางกลับแม่สะเรียงโดยถนนข้ามลำห้วยอีกกว่า75 ท่าครับ ถึงจะค่อนข้างยากลำบากแต่ก็มีความสุขในการเดินทางและภูมิใจในหน้าที่การทำความดีครับ...ขอเชิญทุกท่านร่วมศึกษาเรียนรู้เส้นทางถนนสาละวินด้วยกันนะครับ.....เชิญครับ
เริ่มตรงนี้นะครับ
ไปเรือลำไหนดีครับ (เรือไม่มีเวลาออกที่แน่นอนครับ)ฤดูฝนที่ผ่านไปน้ำสาละวินขึ้นสูงมาก....เรือจอดอยู่ในร้านค้าที่เห็นหลังคาด้านล่างนี้ครับ กำหนดเวลาเรือออก 09.00-16.00น.ครับ นอกนั้นห้ามเด็ดขาดครับ
ปลาคม ปลาแห่งแม่น้ำสาละวินครับ
ไปจักรยานยนต์ด้วยกันนะครับ
รถยนต์ไม่สามารถผ่านได้ครับ...ขออภัยกำลังปรับปรุงครับ สะพานที่เห็นนี้ก็ขอขอบพระคุณผู้ใหญ่บ้าน อบตและชาวบ้านบ้านท่าตาฝั่งทุกคนนะครับที่ช่วยกันปรับปรุงและซ่อมแซมครับ เพื่อทุกคนได้ใช้สัญจรได้สะดวกขึ้นครับ
ทรงตัวดีๆนะครับ พลาดไปคงรออีกนาน....กว่าจะมีคนมาช่วยครับ
น้ำแม่ป๋อ ต้องข้ามไปครับ
ข้ามได้แล้วครับ ฤดูฝนที่ผ่านไป วันนั้นน้ำป่าหลากไหลเชี่ยวมากไม่สามารถข้ามได้ครับ( ครู 3 คนหมอ 1 คน)จำต้องพักที่หย่อมบ้านนี้ครับ บางครั้งการยอมแพ้กับธรรมชาติเป็นเรื่องธรรมดาที่ดีกับเรา(ปลอดภัยครับ).....ทำใจให้สบาย..อย่าคิดมาก.... พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วครับ
บ้านของผู้มีพระคุณครับ ให้ที่นอนกับเสื้อผ้า1ชุด พร้อมอาหาร 2 มื้อ(เย็น-เช้า)กับบรรยากาศที่อบอุ่นประทับใจครับ
ขอคนไทยรักและสามัคคีกันนะครับ ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ
โครงการทำความดีถวายในหลวง ขับขี่ปลอดภัย ข้อความ"ขับขี่รถคึกคะนอง..ผีจองป่าช้าให้ "..ครับ ปรือส์............
ณ ที่ตรงนี้ วันนั้นที่กลับบ้าน...ครูและหมอมาลาเรียช่วยกันทำสะพานไม้ไผ่ข้ามครับ
สุดท้ายก็ต้องพักที่หย่อมบ้านแม่ป๋อครับ น้ำป่าไหลเชี่ยวและแรงมากครับ แต่ตอนนี้ผ่านตลอดครับ
อีกข้อความหนึ่งครับ ทำความดีถวายในหลวง "ขับขี่รถดี ถึงที่หมายด้วยความปลอดภัย"ครับ
ชาวบ้านกั้นรั้วเพื่อไม่ให้วัวเข้าไปในหมู่บ้านระหว่างปลูกข้าว-เก็บเกี่ยวข้าวครับ
ได้ยินชาวบ้านพูดกันว่าปีที่ผ่านไปมีเสือมากินลูกวัวไปหลายตัวครับ
ต้องขี่รถข้ามน้ำแม่กองคาก่อนเข้าหมู่บ้านครับ ถ้าน้ำป่ามาก็คงต้องรอให้น้ำลดเพื่อความปลอดภัยทั้งชีวิตและทรัพย์สินครับ ไปต่อครับ.....
ภาพแม่น้ำสาละวินล่าสุดครับ(17พย51) ปีที่ผ่านไปตรงบริเวณที่เรืออยู่เป็นสถานที่จัดโครงการทำความดีถวายในหลวงกีฬาต้านภัยยาเสพติดฟุตซอล-เปตองชายหาดสาละวินคัพ ครั้งที่ 1 ครับ ขอขอบพระคุณทุกท่านที่มีส่วนร่วมครับ
บ้านพักครู/นร(ชาย)โรงเรียนชายขอบแม่น้ำสาละวินครับ อยู่แล้วมีความสุขดีครับ
ขอขอบพระคุณ...กรมพลังงานฯกระทรวงพลังงานครับ ที่มอบพลังงานที่จำเป็นยิ่งและมีประโยชน์ยิ่งครับ
ธงชาติไทย ณ ชายแดนไทย-พม่า...โบกสะบัดพริ้วสวยงดงามและเด่นเป็นสง่า... ทุกคนภาคภูมิใจที่อาศัยอยู่บนผืนแผ่นดินไทยครับและขอสัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพื่อถวายในหลวงและตอบแทนคุณแผ่นดินครับ
ไปด้วยกันนะครับ ...ไปทำความดีครับ (ไปส่งงานที่สพท.มส 2 ) ใช้เส้นทางที่ 2 ระยะทางประมาณ 43 กม .ใช้เวลาประมาณ เมื่อก่อนเวลาดีที่สุด(อันตรายที่สุด)1.50ชม ปัจจุบัน3.30ชม (แบบปลอดภัยครับ)เพราะเส้นทางยังไม่ได้ปรับปรุง โชคดีได้พบท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติสาละวินแจ้งข่าวดีจะนำเจ้าหน้าที่ปรับปรูงเส้นทางเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยวช่วงปีใหม่ครับ ขอขอบพระคุณท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติสาละวินและเจ้าหน้าที่ฯทุกคนมา ณ โอกาสนี้ครับ
โปรดระมัดระวังนะครับ.....เดี๋ยวจะลื่นล้มครับ
โชคดีครับ...เจออีกแล้วครับ ลุยต่อ......
สนุกมากๆครับ พูดให้กำลังใจตัวเองครับ (มองแง่บวก)
อำนาจการทำลายล้างของน้ำป่า...รุนแรงและอันตรายจริงๆนะครับ
เจออีกแล้วครับ... สนุกดีครับแต่น้ำใสไปหน่อย ถ้าน้ำขุ่นยิ่งสนุกมากครับ ยิ่งเป็นกลางคืนโอ้... ไม่อยากบอกสนุกสุดๆๆ เพราะถ้าเราบ่นว่าทุกข์ลำบาก ก็คงอาจไปไม่ถึงจุดหมายนะครับ ทำความดีครับ...อดทนและเข้มแข็งไว้ครับ
ประมาณ 50 เมตรครับ กะระยะใกล้ๆเข้าไว้ครับ ระวังลื่นมากเป็นพิเศษครับ
ถนนลูกหินและลูกทรายครับ...
หมดฝนแล้วครับ....หญ้าเริ่มเบาบางไปตามกาลเวลาครับ
บริเวณใดที่น้ำไหลรวมกัน...ระดับน้ำจะสูงขึ้นกว่าปกตินิดหนึ่งครับ
ต้องข้ามอีกแล้ว...ครับท่าน
มีความสุขนะครับที่ได้ทดสอบความแข็งแกร่งของชีวิตและสมรรถนะของรถคู่ชีพ....
สุขหรือทุกข์...อยู่ที่ใจเราที่เป็นผู้กำหนดนะครับ
ชาวบ้านทำไร่ข้าวโพด....ข้างหน้าโน้นครับ
ขออภัยครับ..... ทางเบี่ยง กรุณาขี่ช้าๆ ปลอดภัยครับ
มองคนละมุมครับ
รถยนต์ต้องระมัดระวังมากนะครับ คราวก่อนทราบข่าว นักท่องเที่ยวจากกรุงเทพฯยางแตกเพราะคมจากหินครับ แล้วไม่มียางอะไหล่เปลี่ยน ต้องนำล้อไปปะยางที่ตัวอำเภอแม่สะเรียงครับ ใช้เวลาไปกลับประมาณ2-4ชมครับ
ยังไหวอยู่ครับ..... ถ้าเหนื่อยก็พักสักนิด...หายเหนื่อยแล้วก็มาลุยกันต่อครับ
ตรงนี้ คล้ายออบครับ...... อันตรายสุดๆครับ
พอดีมีก้อนหินอยู่ระหว่างรถครับ เลยถ่ายรูปนี้ได้...ขอขอบคุณก้อนหินครับ
ได้ความรู้กรณีรถจยยดับขณะอยู่ในน้ำ อย่าเพิ่งสตาร์ทครับ
ต้องให้น้ำไหลออกจากท่อรถก่อน เพราะมิเช่นนั้นต้องซ่อมใหญ่ครับ
ได้ครึ่งทางแล้วครับ ลุยต่อครับ ก้อนหินลื่นทำให้รถขึ้นลำบากแต่ก็ไม่เกินความพยายามครับ
ดังคำพูดที่ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน..ความสำเร็จอยู่ที่นั่นเป็นจริงครับ
สังเกตดีๆมีก้อนหินอยู่ข้างล่างครับ
เหนื่อยก็พักครับ หายเหนื่อยก็ลุยต่อครับ ที่สำคัญน้ำดื่มต้องเตรียมติดตัวไว้ครับ
น้ำใสไหลเย็น เห็นแล้วชื่นใจครับ
ต้องมีสติอยู่ตลอดเวลาครับ เคยขี่รถเพลิน...โครม...ตระกร้าพัง โชคดีใส่หมวกกันน็อค สำรวจดูแขนขา ok ปลอดภัยครับ ขอบคุณสำหรับอุบัติเหตุครั้งนั้น ที่ทำให้เกิดความตระหนักว่า ห้ามประมาทเด็ดขาดนะครับ......เพราะว่าคนที่คุณรัก...และคนที่รักคุณ..กำลังรอคุณอยู่....ทุกวันเวลาครับ..ขอขอบคุณครับ
ขี่รถในน้ำต้องใจเย็นๆครับ
น้ำเปลี่ยนเส้นทางครับ
เตรียมตัวครับ
ขอขอบคุณความดี..ที่ทำให้ชีวิตมีสุข โชคดีและปลอดภัยครับขี่รถลุยน้ำสนุกดีนะครับ อย่าลืมสวมรองเท้ายางนะครับ ถ้าเป็นรองเท้าผ้าใบคงเปียกตลอดทาง
ปี 49 น้ำป่ามาไหลเชี่ยวมาก ขี่รถพุ่งลงไป รถไหล โชคดีลากขึ้นฝั่งได้ทัน.. ผู้มีประสบการณ์บอกว่าอันตรายมากถ้าน้ำป่ามาแล้วขี่รถพุ่งเข้าไปเพราะไม่รู้ว่าจะโดนก้อนหินที่ลอยมากับกระแสน้ำหรือเปล่า ต้องรอให้น้ำลดก่อนจึงจะขี่ข้ามขอขอบคุณครับ ขออภัยนะครับมีอีกหลายภาพเกี่ยวกับท่าน้ำที่ต้องข้าม ไม่ได้เก็บภาพมาฝากให้ครบทั้งหมดครับ
ทางสบายครับ แต่ต้องระวังทางโค้งครับ ถ้าฤดูร้อนต้องเตรียมผ้ากันฝุ่นด้วยนะครับ
ตรงนี้มีคลื่นโทรศัพท์ครับ ขอนุญาตไปรายงานตัวก่อนนะครับ
ป้ายที่ทำการอุทยานแห่งชาติสาละวินครับ เข้าไปอีกประมาณ 2 กม รายละเอียดจะนำเสนอให้รับทราบต่อไปครับยังมีอะไร...
ที่น่าประทับใจอีกมากมายและหลากหลายเรื่องราวครับ
ภาพเดินทางกลางคืนของวันอาทิตย์เพื่อไปสร้างและให้โอกาสที่ดีแก่เด็กชายขอบแม่น้ำสาละวิน
ครูโอ๋...หนึ่งในครูดีบนดอยครูผู้เสียสละครับ
เหนื่อยแค่ไหน.....พักผ่อนแล้วก็หายเหนื่อยได้ครับ
หมายเหตุ ขณะขี่รถก็ยิ้มไปด้วยครับทำใจให้เป็นสุขครับ หรือมีบางครั้งที่ขี่รถไปลื่นล้ม....ก็นั่งหัวเราะ......55555 อย่าเข้าใจผิด...ไม่ได้บ้านะครับ เพราะว่าถ้านั่งร้องไห้แล้วมีใครมาเห็นเข้า...ก็ไม่น่าดูนะครับ..เดี๋ยวจะทำให้คนอื่นทุกข์ไปด้วย...ขอขอบคุณรถจยยเพื่อนแท้(ตัวจริง)ที่ร่วมผจญภัยฝ่าฟันอุปสรรคทุกเส้นทางด้วยกันและขอขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่ร่วมทำความดีครับและขอให้ทุกท่านมีความสุขในการทำความดีตลอดไปครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือนและขอเรียนเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ ขอขอบคุณครับ
[SR] [ คัดลอก ] ขอขอบคุณเส้นทางสาละวิน...ที่ทำให้ชีวิตมีคุณค่ามากยิ่งขึ้นครับ
http://www.oknation.net/blog/krusak/2008/11/18/entry-1
Posted by ครูไทยใจเกินร้อย
วันอังคาร ที่ 18 พฤศจิกายน 2551
สภาพเส้นทางสาละวินเริ่มจากท่าเรือบ้านแม่สามแลบ(อ.สบเมย)ห่างจากอ.แม่สะเรียง 46กม (ประมาณ 1 ชม )แล้วลัดเลาะไปตามถนนชายแดนริมแม่น้ำสาละวินอีก18กม..มุ่งสู่โรงเรียนชายขอบแม่น้ำสาละวิน(ประมาณ 1 ชมกว่า/ฤดูฝน2ชม.ขึ้นไป ) หลังเสร็จสิ้นภารกิจก็ใช้เส้นทางกลับแม่สะเรียงโดยถนนข้ามลำห้วยอีกกว่า75 ท่าครับ ถึงจะค่อนข้างยากลำบากแต่ก็มีความสุขในการเดินทางและภูมิใจในหน้าที่การทำความดีครับ...ขอเชิญทุกท่านร่วมศึกษาเรียนรู้เส้นทางถนนสาละวินด้วยกันนะครับ.....เชิญครับ
เริ่มตรงนี้นะครับ
ไปเรือลำไหนดีครับ (เรือไม่มีเวลาออกที่แน่นอนครับ)ฤดูฝนที่ผ่านไปน้ำสาละวินขึ้นสูงมาก....เรือจอดอยู่ในร้านค้าที่เห็นหลังคาด้านล่างนี้ครับ กำหนดเวลาเรือออก 09.00-16.00น.ครับ นอกนั้นห้ามเด็ดขาดครับ
ปลาคม ปลาแห่งแม่น้ำสาละวินครับ
ไปจักรยานยนต์ด้วยกันนะครับ
รถยนต์ไม่สามารถผ่านได้ครับ...ขออภัยกำลังปรับปรุงครับ สะพานที่เห็นนี้ก็ขอขอบพระคุณผู้ใหญ่บ้าน อบตและชาวบ้านบ้านท่าตาฝั่งทุกคนนะครับที่ช่วยกันปรับปรุงและซ่อมแซมครับ เพื่อทุกคนได้ใช้สัญจรได้สะดวกขึ้นครับ
ทรงตัวดีๆนะครับ พลาดไปคงรออีกนาน....กว่าจะมีคนมาช่วยครับ
น้ำแม่ป๋อ ต้องข้ามไปครับ
ข้ามได้แล้วครับ ฤดูฝนที่ผ่านไป วันนั้นน้ำป่าหลากไหลเชี่ยวมากไม่สามารถข้ามได้ครับ( ครู 3 คนหมอ 1 คน)จำต้องพักที่หย่อมบ้านนี้ครับ บางครั้งการยอมแพ้กับธรรมชาติเป็นเรื่องธรรมดาที่ดีกับเรา(ปลอดภัยครับ).....ทำใจให้สบาย..อย่าคิดมาก.... พรุ่งนี้ก็เช้าแล้วครับ
บ้านของผู้มีพระคุณครับ ให้ที่นอนกับเสื้อผ้า1ชุด พร้อมอาหาร 2 มื้อ(เย็น-เช้า)กับบรรยากาศที่อบอุ่นประทับใจครับ
ขอคนไทยรักและสามัคคีกันนะครับ ขอขอบพระคุณอีกครั้งครับ
โครงการทำความดีถวายในหลวง ขับขี่ปลอดภัย ข้อความ"ขับขี่รถคึกคะนอง..ผีจองป่าช้าให้ "..ครับ ปรือส์............
ณ ที่ตรงนี้ วันนั้นที่กลับบ้าน...ครูและหมอมาลาเรียช่วยกันทำสะพานไม้ไผ่ข้ามครับ
สุดท้ายก็ต้องพักที่หย่อมบ้านแม่ป๋อครับ น้ำป่าไหลเชี่ยวและแรงมากครับ แต่ตอนนี้ผ่านตลอดครับ
อีกข้อความหนึ่งครับ ทำความดีถวายในหลวง "ขับขี่รถดี ถึงที่หมายด้วยความปลอดภัย"ครับ
ชาวบ้านกั้นรั้วเพื่อไม่ให้วัวเข้าไปในหมู่บ้านระหว่างปลูกข้าว-เก็บเกี่ยวข้าวครับ
ได้ยินชาวบ้านพูดกันว่าปีที่ผ่านไปมีเสือมากินลูกวัวไปหลายตัวครับ
ต้องขี่รถข้ามน้ำแม่กองคาก่อนเข้าหมู่บ้านครับ ถ้าน้ำป่ามาก็คงต้องรอให้น้ำลดเพื่อความปลอดภัยทั้งชีวิตและทรัพย์สินครับ ไปต่อครับ.....
ภาพแม่น้ำสาละวินล่าสุดครับ(17พย51) ปีที่ผ่านไปตรงบริเวณที่เรืออยู่เป็นสถานที่จัดโครงการทำความดีถวายในหลวงกีฬาต้านภัยยาเสพติดฟุตซอล-เปตองชายหาดสาละวินคัพ ครั้งที่ 1 ครับ ขอขอบพระคุณทุกท่านที่มีส่วนร่วมครับ
บ้านพักครู/นร(ชาย)โรงเรียนชายขอบแม่น้ำสาละวินครับ อยู่แล้วมีความสุขดีครับ
ขอขอบพระคุณ...กรมพลังงานฯกระทรวงพลังงานครับ ที่มอบพลังงานที่จำเป็นยิ่งและมีประโยชน์ยิ่งครับ
ธงชาติไทย ณ ชายแดนไทย-พม่า...โบกสะบัดพริ้วสวยงดงามและเด่นเป็นสง่า... ทุกคนภาคภูมิใจที่อาศัยอยู่บนผืนแผ่นดินไทยครับและขอสัญญาว่าจะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเพื่อถวายในหลวงและตอบแทนคุณแผ่นดินครับ
ไปด้วยกันนะครับ ...ไปทำความดีครับ (ไปส่งงานที่สพท.มส 2 ) ใช้เส้นทางที่ 2 ระยะทางประมาณ 43 กม .ใช้เวลาประมาณ เมื่อก่อนเวลาดีที่สุด(อันตรายที่สุด)1.50ชม ปัจจุบัน3.30ชม (แบบปลอดภัยครับ)เพราะเส้นทางยังไม่ได้ปรับปรุง โชคดีได้พบท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติสาละวินแจ้งข่าวดีจะนำเจ้าหน้าที่ปรับปรูงเส้นทางเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยวช่วงปีใหม่ครับ ขอขอบพระคุณท่านหัวหน้าอุทยานแห่งชาติสาละวินและเจ้าหน้าที่ฯทุกคนมา ณ โอกาสนี้ครับ
โปรดระมัดระวังนะครับ.....เดี๋ยวจะลื่นล้มครับ
โชคดีครับ...เจออีกแล้วครับ ลุยต่อ......
สนุกมากๆครับ พูดให้กำลังใจตัวเองครับ (มองแง่บวก)
อำนาจการทำลายล้างของน้ำป่า...รุนแรงและอันตรายจริงๆนะครับ
เจออีกแล้วครับ... สนุกดีครับแต่น้ำใสไปหน่อย ถ้าน้ำขุ่นยิ่งสนุกมากครับ ยิ่งเป็นกลางคืนโอ้... ไม่อยากบอกสนุกสุดๆๆ เพราะถ้าเราบ่นว่าทุกข์ลำบาก ก็คงอาจไปไม่ถึงจุดหมายนะครับ ทำความดีครับ...อดทนและเข้มแข็งไว้ครับ
ประมาณ 50 เมตรครับ กะระยะใกล้ๆเข้าไว้ครับ ระวังลื่นมากเป็นพิเศษครับ
ถนนลูกหินและลูกทรายครับ...
หมดฝนแล้วครับ....หญ้าเริ่มเบาบางไปตามกาลเวลาครับ
บริเวณใดที่น้ำไหลรวมกัน...ระดับน้ำจะสูงขึ้นกว่าปกตินิดหนึ่งครับ
ต้องข้ามอีกแล้ว...ครับท่าน
มีความสุขนะครับที่ได้ทดสอบความแข็งแกร่งของชีวิตและสมรรถนะของรถคู่ชีพ....
สุขหรือทุกข์...อยู่ที่ใจเราที่เป็นผู้กำหนดนะครับ
ชาวบ้านทำไร่ข้าวโพด....ข้างหน้าโน้นครับ
ขออภัยครับ..... ทางเบี่ยง กรุณาขี่ช้าๆ ปลอดภัยครับ
มองคนละมุมครับ
รถยนต์ต้องระมัดระวังมากนะครับ คราวก่อนทราบข่าว นักท่องเที่ยวจากกรุงเทพฯยางแตกเพราะคมจากหินครับ แล้วไม่มียางอะไหล่เปลี่ยน ต้องนำล้อไปปะยางที่ตัวอำเภอแม่สะเรียงครับ ใช้เวลาไปกลับประมาณ2-4ชมครับ
ยังไหวอยู่ครับ..... ถ้าเหนื่อยก็พักสักนิด...หายเหนื่อยแล้วก็มาลุยกันต่อครับ
ตรงนี้ คล้ายออบครับ...... อันตรายสุดๆครับ
พอดีมีก้อนหินอยู่ระหว่างรถครับ เลยถ่ายรูปนี้ได้...ขอขอบคุณก้อนหินครับ
ได้ความรู้กรณีรถจยยดับขณะอยู่ในน้ำ อย่าเพิ่งสตาร์ทครับ
ต้องให้น้ำไหลออกจากท่อรถก่อน เพราะมิเช่นนั้นต้องซ่อมใหญ่ครับ
ได้ครึ่งทางแล้วครับ ลุยต่อครับ ก้อนหินลื่นทำให้รถขึ้นลำบากแต่ก็ไม่เกินความพยายามครับ
ดังคำพูดที่ว่าความพยายามอยู่ที่ไหน..ความสำเร็จอยู่ที่นั่นเป็นจริงครับ
สังเกตดีๆมีก้อนหินอยู่ข้างล่างครับ
เหนื่อยก็พักครับ หายเหนื่อยก็ลุยต่อครับ ที่สำคัญน้ำดื่มต้องเตรียมติดตัวไว้ครับ
น้ำใสไหลเย็น เห็นแล้วชื่นใจครับ
ต้องมีสติอยู่ตลอดเวลาครับ เคยขี่รถเพลิน...โครม...ตระกร้าพัง โชคดีใส่หมวกกันน็อค สำรวจดูแขนขา ok ปลอดภัยครับ ขอบคุณสำหรับอุบัติเหตุครั้งนั้น ที่ทำให้เกิดความตระหนักว่า ห้ามประมาทเด็ดขาดนะครับ......เพราะว่าคนที่คุณรัก...และคนที่รักคุณ..กำลังรอคุณอยู่....ทุกวันเวลาครับ..ขอขอบคุณครับ
ขี่รถในน้ำต้องใจเย็นๆครับ
น้ำเปลี่ยนเส้นทางครับ
เตรียมตัวครับ
ขอขอบคุณความดี..ที่ทำให้ชีวิตมีสุข โชคดีและปลอดภัยครับขี่รถลุยน้ำสนุกดีนะครับ อย่าลืมสวมรองเท้ายางนะครับ ถ้าเป็นรองเท้าผ้าใบคงเปียกตลอดทาง
ปี 49 น้ำป่ามาไหลเชี่ยวมาก ขี่รถพุ่งลงไป รถไหล โชคดีลากขึ้นฝั่งได้ทัน.. ผู้มีประสบการณ์บอกว่าอันตรายมากถ้าน้ำป่ามาแล้วขี่รถพุ่งเข้าไปเพราะไม่รู้ว่าจะโดนก้อนหินที่ลอยมากับกระแสน้ำหรือเปล่า ต้องรอให้น้ำลดก่อนจึงจะขี่ข้ามขอขอบคุณครับ ขออภัยนะครับมีอีกหลายภาพเกี่ยวกับท่าน้ำที่ต้องข้าม ไม่ได้เก็บภาพมาฝากให้ครบทั้งหมดครับ
ทางสบายครับ แต่ต้องระวังทางโค้งครับ ถ้าฤดูร้อนต้องเตรียมผ้ากันฝุ่นด้วยนะครับ
ตรงนี้มีคลื่นโทรศัพท์ครับ ขอนุญาตไปรายงานตัวก่อนนะครับ
ป้ายที่ทำการอุทยานแห่งชาติสาละวินครับ เข้าไปอีกประมาณ 2 กม รายละเอียดจะนำเสนอให้รับทราบต่อไปครับยังมีอะไร...
ที่น่าประทับใจอีกมากมายและหลากหลายเรื่องราวครับ
ภาพเดินทางกลางคืนของวันอาทิตย์เพื่อไปสร้างและให้โอกาสที่ดีแก่เด็กชายขอบแม่น้ำสาละวิน
ครูโอ๋...หนึ่งในครูดีบนดอยครูผู้เสียสละครับ
เหนื่อยแค่ไหน.....พักผ่อนแล้วก็หายเหนื่อยได้ครับ
หมายเหตุ ขณะขี่รถก็ยิ้มไปด้วยครับทำใจให้เป็นสุขครับ หรือมีบางครั้งที่ขี่รถไปลื่นล้ม....ก็นั่งหัวเราะ......55555 อย่าเข้าใจผิด...ไม่ได้บ้านะครับ เพราะว่าถ้านั่งร้องไห้แล้วมีใครมาเห็นเข้า...ก็ไม่น่าดูนะครับ..เดี๋ยวจะทำให้คนอื่นทุกข์ไปด้วย...ขอขอบคุณรถจยยเพื่อนแท้(ตัวจริง)ที่ร่วมผจญภัยฝ่าฟันอุปสรรคทุกเส้นทางด้วยกันและขอขอบคุณเพื่อนร่วมงานที่ร่วมทำความดีครับและขอให้ทุกท่านมีความสุขในการทำความดีตลอดไปครับ
ขอขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือนและขอเรียนเชิญร่วมแสดงความคิดเห็นครับ ขอขอบคุณครับ