[K project] ดราม่า CD : Scepter 4 year-end party

อะหือ ออกมาอีกแล้วค่ะ เป็นดราม่าซีดีที่แถมมากับ K Blu-ray&DVD vol.4

เหมือนว่าจะเพิ่งวางขายวันนี้ซะด้วย

ลิงค์ดราม่าซีดี กลัวว่าอัพยูทูปแล้วจะโดนอุ้มเหมือนอันเก่า รบกวนกดไปฟังในนี้นะคะ
http://www.4shared.com/mp3/HlOcCRQg/foreveralone.html?
หรือเว็บนี้ก็ได้ค่ะ http://listyaka.tumblr.com/post/40006854829/drama-cd-3-year-ends-party-poor-munakata

ดราม่าซีดีอันนี้ยาวหน่อยแต่ฮาอย่างแรงค่ะ ทำลายภาพพจน์มุนาคาตะซังป่นปี้แหลกเหลวไม่มีชิ้นดี
จนเราต้องมานั่งเขียนกลางดึกตั้งแต่เมื่อวานด้วยความฮา 55555

-------------------------------------------------------------------------------------

Year-end’s party (written by Yellow)
Munakata, Fushimi, Yata
13 minutes

มุนาคาตะ : ปาร์ตี้วันสิ้นปีกันแค่สองคน

--ยาตะเข้าห้องจัดเลี้ยงมาเสิร์ฟอาหารและเครื่องดื่มหลายๆอย่าง ยาตะมองไม่เห็นว่าฟุชิมิอยู่ในร้านด้วย--
ยาตะ : ขอโทษที่ให้รอครับ! เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วครับ ช่วยส่งไปบนโต๊ะด้วยนะคร้าบ ของที่สั่งมีเท่านี้ใช่มั๊ยครับ
           ถ้ามีอะไรจะสั่งเพิ่มกดกริ่งเรียกได้เลยนะครับ!! [ยาตะกลับออกไป]
ฟุชิมิ : เรามาเริ่มงานปาร์ตี้สิ้นปีของ Scepter 4 กันได้เลยนะครับ...
มุนาคาตะ : [ตบมือเปาะแปะ]
ฟุชิมิ : แล้ว..ทำไมมีแค่ผมกับหัวหน้ากันอยู่สองคนละครับ
มุนาคาตะ : เหมือนว่าอาวาชิม่าคุงไปปาร์ตี้กับพวกสาวๆน่ะครับ
ฟุชิมิ : รองหัวหน้า...กับพวกสาวๆ

--ฟุชิมิกดกริ่งเรียกยาตะเข้ามารับออเดอร์--
ยาตะ : คร้าบ สั่งอะไรดีครับ
ฟุชิมิ : ถั่วแระญี่ปุ่น ปลาดิบรวมมิตร ไข่หวานม้วน
ยาตะ : ได้เลยคร้าบบ [ปิดประตู]
มุนาคาตะ : เห็นแบบนั้นนะครับ ในห้องของอาวาชิม่าคุงน่ะ มีแต่ตุ๊กตาสัตว์เต็มไปหมดเลยละครับ
ฟุชิมิ : รู้ได้ยังไงน่ะครับ
มุนาคาตะ : ฮ่าๆๆ คิดไม่ถึงละสิครับว่าผมจะติดกล้องวงจรปิดไว้ในหอพักของ Scepter 4 ทุกคน
ฟุชิมิ : นั่นมันอาชญากรรมนะครับ
มุนาคาตะ : สอดแนมด้วยตาและหูครับ
(subete me to mimi wo - ตรงนี้ล้อถึงฉากที่มุนาคาตะสั่งให้สอดแนมด้วยการจับภาพและดักฟังเพื่อหาร่องรอยของชิโระในอนิเม)
ฟุชิมิ : แล้วหน้าระรื่นแบบนั้นมันอะไรกันครับ ผมย้ายออกได้มั๊ยเนี่ย...

--ฟุชิมิกดกริ่งเรียกยาตะเข้ามารับออเดอร์อีกรอบ ฟุชิมิสั่งแต่ผักเหมือนเดิม--
ยาตะ : คร้าบ สั่งอะไรดีครับ
ฟุชิมิ : ไข่ปลา, Yulinchi กับกิมจิ
ยาตะ : ได้เลยคร้าบบ [ปิดประตู]
มุนาคาตะ : วันนี้ก็เลยต้องมาดื่มกันสองคนเลยนะครับ อ้าว..แต่ฟุชิมิคุงยังอายุไม่ถึงเกณฑ์นี่นา
                งั้นนี่ก็เป็นโอกาสดีที่จะได้มานั่งคุยกันนะครับ คุณมีปัญหาอะไรอยากปรึกษารึเปล่า
ฟุชิมิ : ไม่ต้องใส่ใจหรอกครับ...ถึงผมมีปัญหา ก็คงไม่มาปรึกษาคุณหรอกครับ
มุนาคาตะ : หืมม..เย็นชาจังนะครับ
ฟุชิมิ : จริงๆแล้วก็ไม่อยากอยู่กับคุณสองคนหรอกครับ แล้วสมาชิกคนอื่นๆไปไหนกันหมดล่ะ..ผมว่าคนอื่นๆน่าจะเห็นป้ายประกาศนะ
มุนาคาตะ : อากิยาม่าคุง กลับไปบ้านเกิดเพราะคุณทวดป่วยหนักครับ
                เบ็นไซคุง ไปฉลองงานวันเกิดน้องสาวครับ
                คาโมคุง มีเรียนภาษาอังกฤษครับ
                โดเมียวจิคุง ไปต่อแถวรอซื้อเกมใหม่ที่เพิ่งออกครับ
                เอโนโมโตะคุง ลืมตั้งเวลาบันทึกละครทีวีครับ
                ฟุเสะคุง ต้องกลับไปคืนวิดีโอเช่าครับ
                โกโต้คุง พาหมาไปเดินเล่นครับ
                ฮิดากะคุง ต้องรีบกลับเพราะเชือกรองเท้าขาดครับ
                พูดแบบตรงประเด็นเลยนะครับ ผมว่า 8 คนนั่นต้องแอบไปดื่มด้วยกันที่อื่นแหงๆ
ฟุชิมิ : หัวหน้า....คุณน่ะได้รับความเคารพจริงๆรึเปล่าเนี่ยครับ

--ยาตะเอาบรรดาผักที่ฟุชิมิสั่งเข้ามาเสิร์ฟ--
ยาตะ : ขอโทษคร้าบ!! ถั่วแระญี่ปุ่น ปลาดิบรวมมิตร ไข่หวานม้วน ไข่ปลา, Yulinchi กับกิมจิที่สั่งได้แล้วครับ รับอะไรเพิ่มอีกมั๊ยครับ
ฟุชิมิ : ยำสาหร่าย ปลาหมึกชุบแป้งทอด แล้วก็ Kyuri no iponzuke
ยาตะ : ครับ..ได้เลยคร้าบบ [ปิดประตู]
มุนาคาตะ : จริงๆแล้วปีนี้...ผมรอชมโชว์ของสมาชิกทุกคนเลยนะครับเนี่ย
ฟุชิมิ : นั่นไม่ใช่เพราะว่าทุกคนกดดันเหรอครับ ก็หัวหน้าเล่นนั่งดูโชว์แต่ไม่เคยขำออกมาสักแอะ
มุนาคาตะ : ไม่จริงนะครับ ผมตั้งตารองานนี้ทุกปีแหล่ะ ผมอาจจะไม่ค่อยแสดงออกเอาแต่นั่งสังเกตุการณ์เฉยๆ
                 แต่นั่นก็เพราะเมื่อลูกน้องสังเกตุปฏิกิริยาของผม พวกเค้าอาจจะแสดงโชว์พลาดได้ครับ ได้นั่งดูเฉยๆนี่ทำให้จิตใจผมสงบดีครับ
                 จะกล่าวว่าผมตั้งใจรอคอยงานนี้ทุกปีก็ไม่ผิดเลยครับ
ฟุชิมิ : นั่น....แย่เลยนะครับ

--ยาตะเอาบรรดาผักที่ฟุชิมิสั่งเข้ามาเสิร์ฟ--
ยาตะ : ขอโทษคร้าบ!! ยำสาหร่าย ปลาหมึกชุบแป้งทอด แล้วก็ Kyuri no iponzuke ที่สั่งได้แล้วครับ รับอะไรเพิ่มอีกมั๊ยครับ
ฟุชิมิ : Ehiru no Aburayaki, ปลาหมึกซอสวาซาบิ เต้าหู้ทอดราดซอส
ยาตะ : ครับ..ได้เลยคร้าบบ [ปิดประตู]
มุนาคาตะ : พูดถึงแสดงโชว์ ปีที่แล้วอาวาชิม่าคุงทำได้ดีมากนะครับ ถึงแม้อาวาชิม่าคุงจะคิดไปเองว่านั่นเป็นอดีตที่ผิดพลาดก็เถอะ
ฟุชิมิ : 5 นาทีที่ต้องดูโชว์ของรองหัวหน้าเหมือนนานชั่วชีวิตเลยล่ะครับ นานพอๆกับเวลาฟังอาจารย์สอน 5 นาทีที่โรงเรียน
มุนาคาตะ : โชว์นั่นผมชอบออกนะครับ ที่พูดมาเมื่อกี้..อยากจะสื่ออะไรรึเปล่าครับ
ฟุชิมิ : หัวหน้าไม่รู้ก็ดีแล้วครับ
มุนาคาตะ : งั้น..ผมว่าปีนี้คุณน่าจะเตรียมอะไรมาแสดงนะครับ
ฟุชิมิ : จริงๆก็ไม่ใช่โชว์ที่ดีอะไรมากหรอกครับ
มุนาคาตะ : โอ้...มายากลไพ่เหรอครับ
[กรีดไพ่]
ฟุชิมิ : เลือกไพ่มาหนึ่งใบนะครับ
มุนาคาตะ : อือ
ฟุชิมิ : อย่าให้ผมเห็น แล้วจำไพ่ไว้นะครับ
[กรีดไพ่]
ฟุชิมิ : แล้วเดี๋ยวพูดว่า หยุด นะครับ
[เรียงไพ่]
มุนาคาตะ : งั้น..หยุด
ฟุชิมิ : งั้นจะใส่ไว้ตรงนี้นะครับ ตัดไพ่ด้วยครับ
มุนาคาตะ : อือ
ฟุชิมิ :  [ตัดไพ่ เรียงไพ่] ไพ่ที่หัวหน้าเลือกเมื่อกี้..อันนี้ใช่หรือเปล่าครับ 3 โพธิ์ดำ
มุนาคาตะ : หืมมม
ฟุชิมิ : ไม่ใช่เหรอครับ
มุนาคาตะ : เปล่า..ถูกแล้วครับ ทำได้ยังไงน่ะครับ
ฟุชิมิ : บอกไปก็ไม่ใช่มายากลสิครับ
มุนาคาตะ : ฟุชิมิคุง..ขออีกรอ..
ฟุชิมิ : [รีบขัดขึ้นมา] ไม่ได้ครับ!
มุนาคาตะ : ฟุชิมิคุง.....สอนวิธีเล่..
ฟุชิมิ : [รีบขัดขึ้นมา] ไม่ได้ครับ!
มุนาคาตะ : ฉันน่ะ..เป็นหัวหน้าของเธอนะ
ฟุชิมิ : รังแกลูกน้องครับ
--ยาตะโผล่เข้ามาในห้องอีกรอบ--
ยาตะ : ขอโทษที่รบกวน อาหารที่สั่งได้แล้วครับ!!
มุนาคาตะ : ฟุชิมิคุง ตั้งแต่เมื่อกี้แล้วนั่นไม่สั่งอาหารเยอะไปหน่อยเหรอ อาหารมาเต็มโต๊ะแล้วนะครับ
ฟุชิมิ : เดี๋ยวเบิกหลวงเอาก็ได้นี่ครับ แค่นี้การคลังไม่ว่าหรอกครับ
มุนาคาตะ : ก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอกครับ แต่ทั้งๆที่สั่งมาเยอะขนาดนี้แต่ไม่ค่อยแตะอาหารเลยนะครับ
ฟุชิมิ : นั่นเพราะผมเกลียดผักครับ
มุนาคาตะ : ฟุชิมิคุงเป็นคนเลือกกินสินะครับ
ฟุชิมิ : ของที่ผมชอบมีแต่เลือดกับเนื้อเท่านั้นแหล่ะครับ อ้อ แต่พวกปลาดิบก็เกลียดด้วยครับ
มุนาคาตะ : นิสัยไม่ดีเลยนะครับ
ฟุชิมิ : ไม่อยากให้คุณมาบอกหรอกครับ ขอตัวสักครู่...
มุนาคาตะ : ไปไหนน่ะ
ฟุชิมิ : ห้องน้ำครับ [วางไพ่] วางไพ่ไว้ตรงนี้นะครับ อยากจะเช็คดูก็ได้นะคร้าบบ [ออกจากห้อง]
มุนาคาตะ : [รีบเก็บไพ่มาดู] ตรงไหน..มันมีทริกตรงไหนนะ

[ที่ทางเดิน]
ยาตะ : โทษคร้าบบ ขอผ่านหน่อยครับ อ๊ะ!! [พลาดทำแก้วตกแตก]
           ขอโทษครับ!! คุณลูกค้าเป็นอะไรรึเปล่าครับ!
ฟุชิมิ : อา...เปื้อนเท้าฉันตรงนี้น่ะ เช็ดซะสิ มิ ซา กี้
ยาตะ : อ๊ะ ขอโท.....หา!! ซารุ แกมาทำอะไรที่นี่
ฟุชิมิ : ในที่สุดก็รู้ตัวซะทีนะ
ยาตะ : อ๊ะ!! โต๊ะแกนี่เองที่เอาแต่กดปิ๊งป่องปิ๊งป่องอยู่ได้
ฟุชิมิ : นั่นก็เพราะมิซากิไม่รู้ตัวซักทีนี่
ยาตะ : นายก็เห็นแล้วนี่ สิ้นปีแบบนี้งานยุ่งจะตาย ฉันไม่มีเวลามานั่งจ้องหน้าลูกค้าทุกคนหรอกนะ
          วันนี้ฉันก็ไม่มีเวลามายุ่งกับนายด้วย ถ้าโดนไล่ออกเดือนนี้ฉันไม่มีตังจ่ายค่าเช่าห้องแน่
ฟุชิมิ : เหรอ ลำบากจังน้าา พวกยาจกเนี่ย
ยาตะ : หุบปาก!! นายก็เหมือนกัน มาจัดปาร์ตี้สิ้นปีในบาร์ราคาถูกแบบนี้ พวกสีฟ้ามัวแต่เอาเงินไปจ่ายอย่างอื่นไร้สาระละสิ
ฟุชิมิ : อย่างน้อยฉันก็ได้บางอย่างที่นายไม่ได้ ที่โฮมุระไม่ได้จ่ายเงินเดือนให้นายใช่มั๊ยล่ะ
          สำหรับบางคนที่ทำแต่งานสกปรกแล้วยังมาวางท่าเหมือนว่าเอาแต่นั่งอยู่ในบาร์ทั้งวัน
          ที่จริงนายกลัวสร้างความเดือนร้อนให้คุซานางิซังใช่มั๊ยล่ะ เนอะ? นายรู้สึกไม่ดีกับคุซานางิซังล่ะสิ
ยาตะ : แก..อย่ามาพูดถึงโฮมุระเหมือนว่าแกรู้ดีไปหน่อยเลย
ฟุชิมิ : ถ้าอยากหางานทำ..ทำไมมิซากิไม่มาเข้า Scepter 4 ซะเลยล่ะ..อ้าา..แต่นายเรียนจบแค่ ม.ต้น คงทึ่มจนสอบเข้าไม่ผ่านล่ะนะ
ยาตะ : ตอนนายเข้าโฮมุระ นายเองก็จบแค่ม.ต้นเหมือนกันไม่ใช่เรอะ!!
          เพราะพวกนายมัวใช้แต่การสอบข้อเขียนน่ะสิ กลุ่มพวกนายถึงได้เคร่งเครียดน่าเบื่อแบบนั้น
          สิ่งที่เชื่อมพวกเราโฮมุระเข้าไว้ด้วยกันน่ะสำคัญกว่าความรู้หรืออารมณ์พวกนั้น มันคือสายสัมพันธ์ของมิโคโตะซังไงล่ะ
ฟุชิมิ : หา?...ไม่ใช่ว่าโฮมุระมีทดสอบอะไรซักอย่างเรอะน่ะ [เยาะเย้ย]
ยาตะ : อย่าเรียกแบบนั้นนะ! มันคือการทดสอบว่าพวกเราสามารถรับช่วงพลังของมิโคโตะซังได้หรือไม่ มันเป็น........พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์!!
ฟุชิมิ : อุ๊บ!![ขำ] พิธีกรรมศักดิ์สิทธิ์ นายจะบ้ารึไง
ยาตะ : แก!!! ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าทำไมคนอย่างแกถึงผ่านพิธีนั้นมาได้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดซักอย่างแน่
ฟุชิมิ : เห..มิโคโตะซังของนายน่ะ ก็ทำเรื่องผิดพลาดกับเค้าเป็นเหมือนกันเนอะ
ยาตะ : แก!!!!!!! แกจะทำอะไรก็ได้ แต่ปากเสียถึงมิโคโตะซังนี่ฉันยอมไม่ได้แน่ เหมือนแกจะอยากตายนักนะ
          ก็ได้ ออกมาข้างนอกนี่!!!
ฟุชิมิ : ตอนนี้นายกำลังทำงานอยู่ไม่ใช่เรอะ
ยาตะ : ช่างหัวมันสิ!!! ตอนนี้ฉันอยากจะฆ่าแกที่สุด!!
ฟุชิมิ : ฮ่าๆ  แบบนั้นแหล่ะ งั้นนายก็เลิกทำงานพาร์ทไทม์ของนาย แล้วมาซัดกับฉันซะ! มิซากิ!!

--ตัดกลับมาที่ห้องกินเลี้ยง มุนาคาตะยังคงนั่งพิจารณาไพ่อยู่--
มุนาคาตะ : อืม..เหมือนว่าที่ไพ่นี่จะไม่มีทริกอะไรนะครับ ฟุชิมิคุงช่วยสอนวิธีเล่....ยังไม่กลับจากห้องน้ำสินะ
                ตอนนี้เหลือผมอยู่คนเดียวแล้วเหรอครับ ทั้งๆที่แอบเตรียมโชว์มาแสดงแท้ๆ ไม่มีผู้ชมซะแล้วสิ
                งั้นแว่นตัวตลกนี่คงไม่ได้ใช้ อุตส่าเตรียมมาใส่ตอนชมโชว์ ลูกน้องจะได้ไม่สังเกตุเห็นสีหน้าของผมแท้ๆ...เฮ้อ..น่าเบื่อจริง
                อากิยาม่าคุง! หวังว่าคุณทวดของคุณจะไม่เป็นไรนะครับ
                น้องสาวของเบ็นไซคุง! ผมขออวยพร Happy Birthday ให้ด้วย
                คาโมคุง! พรุ่งนี้เริ่มคุยเป็นภาษาอังกฤษเลยนะครับ
                โดเมียวจิคุง! ที่จริงเกมออกใหม่น่ะซื้อในเน็ตก็ได้นะครับ
                เอโนโมโตะคุง! ละครทีวีอันนั้นผมก็ตั้งอัดไว้เหมือนกันครับ!
                ฟุเสะคุง! ร้านเช่าวิดีโอมันปิดไปตั้งแต่สองอาทิตย์ก่อนแล้วไม่ใช่เหรอครับ?!!
                โกโต้คุง! คุณเลี้ยงแต่แมวไม่ใช่เหรอครับ?!!!
                ฮิดากะคุง! คุณใส่แต่เอ็นจิเนียบู๊ตไม่ใช่เหรอครับ?!!!!!! (รองเท้าบู๊ต รัดด้วยสายคาด ไม่มีเชือกผูก)
                ฟุชิมิคุง!!!! ยังไม่.......[เคืองมากๆ]
--ปิ๊งป่องปิ๊งป่อง มุนาคาตะกดกริ่งเรียกพนักงาน--
มุนาคาตะ : คิดเงินด้วยครับ ลงชื่อบัญชีกรมรักษากฎหมายประจำกรุงโตเกียวด้วยนะครับ.....เฮ้อ..ถูกทิ้งงั้นเหรอครับ

-End-

ภาพปลากรอบ แว่นปาร์ตี้ของมุนาคาตะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ที่มาอื่นๆ
http://marchen-v-friedhof.tumblr.com/post/39971592514/k-blu-ray-vol-4-drama-cd-casting
http://hikikomori-sama.tumblr.com/post/40027805040
http://kidsfromhomura.tumblr.com/post/40050642891/on-sale-january-9-tomorrow-recorded-contents