คำบางคำ ผมไม่ต้องสอน มันมาเอง แต่ไม่รู้มาจากไหน

วันนี้เมื่อเช้า ผมขับรถไปส่ง ลูกตามปกติ ..
ผ่านตรงฟุตบาท ที่ทาขาวแดง ไว้ สดใส ใหม่ซิงๆ
ตรงหน้าทางเดินเข้าอาคารเรียนของโรงเรียน ..
มีรถ ยนต์ 2 คนจอด ตรงขาวแดง และ จอดแช่อยู่
ไม่ยอมขยับ ...ทั้งที่ มีป้ายประกาศตรง ข้างฟุตบาท
ขาวแดงนั้นแหละ..ว่า "ห้ามจอดตลอดแนว" ที่ทาง
โรงเรียนอุตส่าห์ทำไว้ให้..

ทำให้รถคันอื่นที่ มาส่งลูกหลาน ต้องลำบากเป็นแถว
เพราะมันเหลือเลนวิ่งอยู่ทางเดียว..
ทั้งที่ ที่จอดรถ ยังว่างอยู่มากมาย

ผมก็ทำหน้าเซ็งๆ ส่ายหัวไปมา..
แล้วก็มีเสียง ดังสนั่นจาก คุณลูกชาย 7 ขวบ
ที่นั่งอยู่เบาะหลัง ..." ไอ่  " ...

จ๊าก...ผมตกใจรีบหันขวับไป..มองลูกชาย ..
ที่ผมมองจากสายตาแล้ว เป็นเด็กเรียบร้อย..
ไม่เกเร เป็นเด็กสุภาพมาในสายตา ผู้ใหญ่หลายคน

นึกในใจถ้า หม่าม๊าเอ็งนั่งมาด้วยวันนี้ มีเฮ..แน่..
แต่อีกใจ ก็...สงสัยอยู่เหมือนกันว่า..ลูกผม มัน
คงหมดความอดทนจริงๆกับ คนเหล่านั้น เพราะ

วันก่อนๆ ก็ได้ยินลูกชายบ่นอยู่เหมือนกัน ว่า..
ขาวแดงห้ามจอด ใช่มั๊ยป๊า ผมจะสายแล้วน๊า...
ทำไมเค้าไม่ มีวินัยกันมังหรือไง..
(ประโยคนี้ พูดแบบมีหลักการมากเลย..ยิ่งถ้าเห็นหน้า
ตาตอนพูดนี่..ยังกับนักวิชาการ)

ดีที่วันนี้ มากะป๊า...
ป๊าขอบอก(ในใจ)ว่า..เอ็ง ด่าได้ โดนมาก
แต่ผมก็ กลืนน้ำลายสอนลูกไปว่า..
อย่าไปว่าเค้าอย่างนั้นเลย มันไม่ดี เดียวเจอคน
นิสัยแย่ ๆเค้าจะมาทำร้ายเราเอานะ...
สิ่งไหนไม่ดี เราก็อย่าไปทำตามเค้า รู้แล้วใช่มั๊ยหละ
ว่า มันทำให้เราเดือดร้อนยังไง...

แล้วผมก็คงไม่ได้ถาม ว่า ไปเรียนคำนี้ มาจากไหน..
ทั้งที่ ที่บ้าน ไม่เคย มีหลุดออกมา ..หุหุ