ไม่เคยจะมาเล่าอะไรดราม่าในนี้เลย และไม่คิดว่าวันนึงจะได้มาระบายในนี้ค่ะ
เรากับแฟน คบกันมา 7 ปี แต่งงานมาแล้ว 3 ปี มาลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้ขวบกว่าๆ กำลังน่ารัก และแพลนว่าอยากจะมีอีก 1 คน
ก่อนเจอกัน แฟนเราก็เที่ยวปกติเหมือนคุณผู้ชายส่วนใหญ่เที่ยว คือไปที่ๆมีเด็กนั่งดริ้งค่ะ พอคบกัน ก็ลดน้อยลงแต่ยังไปอยู่บ้าง เพราะลูกค้าเค้าส่วนใหญ่ก็ไปกัน
ทุกครั้งที่ไปก็จะบอก เราก็ไม่เคยบ่นอะไร มีบ้างถ้าถี่ไป แต่ส่วนใหญ่ "ไม่เคย" ไม่ให้ไป
หลังแต่งงาน ก็เหมือนเดิม คือนานๆไปที
มีความเชื่อใจในตัวสามีสูงมาก ทั้งๆที่รู้ว่าเด็กสาวพวกนี้ขี้อ้อน ฉ้อเลาะ เก่ง เพื่อให้ได้มาซึ่งค่าดริ้ง แต่ก็มั่นใจในตัวสามี ว่าจบในร้าน ไม่ออกมาสานสัมพันธ์กันต่อข้างนอกแน่ๆ 10 ปี ที่รักกัน ไม่เคยมีเรื่องพวกนี้ให้ปวดหัวเลย จนกระทั่ง... อาทิตย์ที่แล้ว ที่ผ่านมา
เราเอามือถือเครื่องเก่าของสามีมาใช้งาน (สามีหยิบให้เอง) มันยังใหม่อยู่ จะได้ไม่ต้องไปซื้อใหม่ พอเปิดเครื่องมาก็แจ๊คพอตแต่เช้า เห็นข้อความของสามีในเครื่อง พิมพ์คุยกับเด็กสาวคนนึงสั้นๆ โต้ตอบกัน
อันแรก คือสามีพิมพ์ไปบอกเบอร์ ว่านี่คือเบอร์เค้า คาดว่าเป็นวันที่เจอกันวันแรก
อันต่อมาเป็นสนทนาต่อเนื่อง ห่างจากวันแรก 20 วัน .. ประมาณว่า เด็กคนนี้จะเสร็จงานที่มหาลัยช่วงเย็น ให้ไปรับ ที่ไหนก็ได้แล้วแต่ แล้วคุณสามีก็ตอบกลับว่าเดี๋ยวไปรับที่มหาลัย .. อีก 20-30 นาทีถัดไป ก็พิมพ์ไปว่าถึงแล้ว เสร็จเมื่อไหร่ให้โทรมา ซึ่งพอเช็ควันที่ มันผ่านมา 6 เดือนแล้ว และวันที่เค้าส่งหากัน เป็นวันที่เราไม่อยู่ ไปทำงาน ตจว
แค่นี้ค่ะ หัวอกคนเป็นเมียที่ไว้ใจสามีมากที่สุดก็แตกสลาย .. เดินเข้าไปหาสามี เอามือเค้ามาแนบอก ให้รู้ว่าหัวใจเราเต้นแรงแค่ไหน เค้าถามเป็นอะไร เราก็บอกว่า ตัวเอง เค้าอ่านเจอข้อความในมือถือตัวเองคุยกับน้อง... สามีปฎิเสธในคำแรก เหมือนจำไม่ได้ แต่พอบอกรายละเอียดไปว่าข้อความอะไร สามีก็ยอมรับผิด และขอโทษในการกระทำของเค้า และเค้าก็บอกว่า ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับเด็กคนนี้ และจริงๆวันนั้นก็ไม่ได้ไปรับอย่างที่เขียนไป
หลังจากนั้นน้ำตาเมียก็พรั่งพรู ... เงียบ พูดไม่ออก ... บอกได้คำเดียวว่ารับไม่ได้ ... ใครจะไปเชื่อ ว่าไม่ได้ไปจริง....
ไม่มีคำโวยวายจากเรา .. มีแต่ความเงียบ และพูดไม่ออก .. หลังจากนั้น 1 ชม ก็มีคำถามรัวออกมา เราผิดอะไร บกพร่องตรงไหน วันนั้นไปไหนกัน เคยไปไหนกันมาบ้าง ยังคุยกันอยู่รึเปล่า เกินเลยกันไปถึงไหนแล้ว ฯลฯ อีกสาระพัดคำถามที่คิดได้ อยากรู้ อยากเค้นความจริงที่จะออกมา
คำตอบไม่ได้เป็นที่น่าพอใจนัก เพราะมันค้านกับข้อความที่เขียนมา .. สามีได้แต่ขอโทษ ขอให้ยกโทษให้เค้า วันนั้นไม่ได้ไปรับจริงๆ ไม่เคยเกินเลยจริงๆ คุยกันถูกคอ เลยเผลอแลกเบอร์กัน คุยกันแค่ 2 ครั้ง แล้วก็จบกันไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วย เค้าตั้งสติได้และคิดว่าไม่ควรทำ ไม่ได้ไปรับเด็กคนนี้ที่มหาลัยจริงๆ พิมพ์แหย่ไปงั้นๆ และขอให้เรา ให้โอกาสเค้าแก้ตัวอีกครั้ง
เช้าวันนั้นต้องไปทำงานต่อค่ะ ตจว 1 คืน ยอมรับว่า ปั้นหน้าทำงานได้ลำบากมากๆ และออกจากบ้านมาแบบยังคุยกันไม่เสร็จ ... วันนั้นนอนคิดทั้งคืน เอามือถือออกมาอ่านข้อความซ้ำไปซ้ำมา ... ชั่งใจว่าจะทำยังงัยกับความรู้สึกตัวเองดี
คืนวันรุ่งขึ้น เมื่อกลับบ้านไป ก็ไม่ได้พูดอะไร สามีก็เหมือนเดิม ขอโทษ สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทำอีกต่อไป และจะเลิกเที่ยวโดยเด็ดขาด ไม่ไปอีกแล้ว เพื่อให้เราสบายใจ
แน่นอนค่ะ 10 ปีที่อยู่ด้วยกันมา กับความผิดร้ายแรง ครั้งแรกของสามี เมียอย่างเราก็ต้องให้อภัย และให้โอกาส เพื่อรักษาครอบครัวเอาไว้
แต่สิ่งที่มันจะติดอยู่ในความรู้สึกของเราตลอดไป คือความระแวง และไม่ไว้ใจ
มันทำใจยากมากๆ กับการที่จะคิดว่าสามีเราไปเคยไปจู๋จี๋กับเด็กสาวอื่น ... แล้วกลับบ้านมาอยู่กับเรา
ทุกวันนี้ ความรู้สึกนี้มันยังใหม่ๆอยู่ และเราก็ร้องไห้ทุกวันเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ... คืนก่อน นอนมีอะไรกันจู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมาเพราะภาพมันไปนึกว่าสามีเราก็ไปทำอย่างนี้กับผู้หญิงคนอื่น ช้ำใจมากๆ
ถึงแม้เค้าจะบอกว่าไม่ได้ทำ ... แต่เรื่องแบบนี้ เราคิดไปก่อนเลย ว่าคงมีอะไรกันถึงไหนต่อไหนแล้ว ........
ฝากถึงคุณผู้ชายด้วยนะคะ ถ้าไม่อยากทำร้ายจิตใจภรรยาที่บ้าน แม้ว่าจะแค่คิดว่าคุยสนุกๆ ไม่ได้มีอะไรกัน ... ไม่มีมันก็เหมือนมีเลยค่ะ เจ็บเท่ากัน เพราะเราเองไม่ได้เห็น มันอาจจะจริง หรือไม่จริงก็ได้ ไม่มีใครรู้
ขอบคุณค่ะ
ฝากถึงคุณผู้ชายทุกคนค่ะ เมื่อความเชื่อใจมันหายไป
เรากับแฟน คบกันมา 7 ปี แต่งงานมาแล้ว 3 ปี มาลูกด้วยกัน 1 คน ตอนนี้ขวบกว่าๆ กำลังน่ารัก และแพลนว่าอยากจะมีอีก 1 คน
ก่อนเจอกัน แฟนเราก็เที่ยวปกติเหมือนคุณผู้ชายส่วนใหญ่เที่ยว คือไปที่ๆมีเด็กนั่งดริ้งค่ะ พอคบกัน ก็ลดน้อยลงแต่ยังไปอยู่บ้าง เพราะลูกค้าเค้าส่วนใหญ่ก็ไปกัน
ทุกครั้งที่ไปก็จะบอก เราก็ไม่เคยบ่นอะไร มีบ้างถ้าถี่ไป แต่ส่วนใหญ่ "ไม่เคย" ไม่ให้ไป
หลังแต่งงาน ก็เหมือนเดิม คือนานๆไปที
มีความเชื่อใจในตัวสามีสูงมาก ทั้งๆที่รู้ว่าเด็กสาวพวกนี้ขี้อ้อน ฉ้อเลาะ เก่ง เพื่อให้ได้มาซึ่งค่าดริ้ง แต่ก็มั่นใจในตัวสามี ว่าจบในร้าน ไม่ออกมาสานสัมพันธ์กันต่อข้างนอกแน่ๆ 10 ปี ที่รักกัน ไม่เคยมีเรื่องพวกนี้ให้ปวดหัวเลย จนกระทั่ง... อาทิตย์ที่แล้ว ที่ผ่านมา
เราเอามือถือเครื่องเก่าของสามีมาใช้งาน (สามีหยิบให้เอง) มันยังใหม่อยู่ จะได้ไม่ต้องไปซื้อใหม่ พอเปิดเครื่องมาก็แจ๊คพอตแต่เช้า เห็นข้อความของสามีในเครื่อง พิมพ์คุยกับเด็กสาวคนนึงสั้นๆ โต้ตอบกัน
อันแรก คือสามีพิมพ์ไปบอกเบอร์ ว่านี่คือเบอร์เค้า คาดว่าเป็นวันที่เจอกันวันแรก
อันต่อมาเป็นสนทนาต่อเนื่อง ห่างจากวันแรก 20 วัน .. ประมาณว่า เด็กคนนี้จะเสร็จงานที่มหาลัยช่วงเย็น ให้ไปรับ ที่ไหนก็ได้แล้วแต่ แล้วคุณสามีก็ตอบกลับว่าเดี๋ยวไปรับที่มหาลัย .. อีก 20-30 นาทีถัดไป ก็พิมพ์ไปว่าถึงแล้ว เสร็จเมื่อไหร่ให้โทรมา ซึ่งพอเช็ควันที่ มันผ่านมา 6 เดือนแล้ว และวันที่เค้าส่งหากัน เป็นวันที่เราไม่อยู่ ไปทำงาน ตจว
แค่นี้ค่ะ หัวอกคนเป็นเมียที่ไว้ใจสามีมากที่สุดก็แตกสลาย .. เดินเข้าไปหาสามี เอามือเค้ามาแนบอก ให้รู้ว่าหัวใจเราเต้นแรงแค่ไหน เค้าถามเป็นอะไร เราก็บอกว่า ตัวเอง เค้าอ่านเจอข้อความในมือถือตัวเองคุยกับน้อง... สามีปฎิเสธในคำแรก เหมือนจำไม่ได้ แต่พอบอกรายละเอียดไปว่าข้อความอะไร สามีก็ยอมรับผิด และขอโทษในการกระทำของเค้า และเค้าก็บอกว่า ไม่ได้มีอะไรเกินเลยกับเด็กคนนี้ และจริงๆวันนั้นก็ไม่ได้ไปรับอย่างที่เขียนไป
หลังจากนั้นน้ำตาเมียก็พรั่งพรู ... เงียบ พูดไม่ออก ... บอกได้คำเดียวว่ารับไม่ได้ ... ใครจะไปเชื่อ ว่าไม่ได้ไปจริง....
ไม่มีคำโวยวายจากเรา .. มีแต่ความเงียบ และพูดไม่ออก .. หลังจากนั้น 1 ชม ก็มีคำถามรัวออกมา เราผิดอะไร บกพร่องตรงไหน วันนั้นไปไหนกัน เคยไปไหนกันมาบ้าง ยังคุยกันอยู่รึเปล่า เกินเลยกันไปถึงไหนแล้ว ฯลฯ อีกสาระพัดคำถามที่คิดได้ อยากรู้ อยากเค้นความจริงที่จะออกมา
คำตอบไม่ได้เป็นที่น่าพอใจนัก เพราะมันค้านกับข้อความที่เขียนมา .. สามีได้แต่ขอโทษ ขอให้ยกโทษให้เค้า วันนั้นไม่ได้ไปรับจริงๆ ไม่เคยเกินเลยจริงๆ คุยกันถูกคอ เลยเผลอแลกเบอร์กัน คุยกันแค่ 2 ครั้ง แล้วก็จบกันไปตั้งแต่ตอนนั้นแล้วด้วย เค้าตั้งสติได้และคิดว่าไม่ควรทำ ไม่ได้ไปรับเด็กคนนี้ที่มหาลัยจริงๆ พิมพ์แหย่ไปงั้นๆ และขอให้เรา ให้โอกาสเค้าแก้ตัวอีกครั้ง
เช้าวันนั้นต้องไปทำงานต่อค่ะ ตจว 1 คืน ยอมรับว่า ปั้นหน้าทำงานได้ลำบากมากๆ และออกจากบ้านมาแบบยังคุยกันไม่เสร็จ ... วันนั้นนอนคิดทั้งคืน เอามือถือออกมาอ่านข้อความซ้ำไปซ้ำมา ... ชั่งใจว่าจะทำยังงัยกับความรู้สึกตัวเองดี
คืนวันรุ่งขึ้น เมื่อกลับบ้านไป ก็ไม่ได้พูดอะไร สามีก็เหมือนเดิม ขอโทษ สัญญาว่าต่อไปนี้จะไม่ทำอีกต่อไป และจะเลิกเที่ยวโดยเด็ดขาด ไม่ไปอีกแล้ว เพื่อให้เราสบายใจ
แน่นอนค่ะ 10 ปีที่อยู่ด้วยกันมา กับความผิดร้ายแรง ครั้งแรกของสามี เมียอย่างเราก็ต้องให้อภัย และให้โอกาส เพื่อรักษาครอบครัวเอาไว้
แต่สิ่งที่มันจะติดอยู่ในความรู้สึกของเราตลอดไป คือความระแวง และไม่ไว้ใจ
มันทำใจยากมากๆ กับการที่จะคิดว่าสามีเราไปเคยไปจู๋จี๋กับเด็กสาวอื่น ... แล้วกลับบ้านมาอยู่กับเรา
ทุกวันนี้ ความรู้สึกนี้มันยังใหม่ๆอยู่ และเราก็ร้องไห้ทุกวันเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ... คืนก่อน นอนมีอะไรกันจู่ๆเราก็ร้องไห้ออกมาเพราะภาพมันไปนึกว่าสามีเราก็ไปทำอย่างนี้กับผู้หญิงคนอื่น ช้ำใจมากๆ
ถึงแม้เค้าจะบอกว่าไม่ได้ทำ ... แต่เรื่องแบบนี้ เราคิดไปก่อนเลย ว่าคงมีอะไรกันถึงไหนต่อไหนแล้ว ........
ฝากถึงคุณผู้ชายด้วยนะคะ ถ้าไม่อยากทำร้ายจิตใจภรรยาที่บ้าน แม้ว่าจะแค่คิดว่าคุยสนุกๆ ไม่ได้มีอะไรกัน ... ไม่มีมันก็เหมือนมีเลยค่ะ เจ็บเท่ากัน เพราะเราเองไม่ได้เห็น มันอาจจะจริง หรือไม่จริงก็ได้ ไม่มีใครรู้
ขอบคุณค่ะ