คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ขอแสดงความเห็นน้อยๆ ด้วยคนนะครับ เพราะชอบเรื่องรถยนต์และเครื่องยนต์เป็นพิเศษ แม้ว่าจะไม่ได้จบมาด้านนี้ก็ตาม
1. หากเราเรียนด้านบริหาร หรือบัญชีมา ลองใช้ระบบบัญชีเข้ามาช่วยครับ ลงมันทุกอย่าง เช่น วันนี้ ซื้ออะไหล่มา ขายไปเท่าไร เครดิต เหลืออยู่ใน Stock เท่าไร และควรจะหาอะไหล่อะไรมา Stock อีกบ้าง ที่มันหายากๆ เวลาต้องการแล้วไม่มี แต่เวลาไม่ต้องการแล้ว ขายกันจังเลย (ตรงนี้ไม่มีใครบอกได้ครับ นอกจากประสบการณ์ + โชค)
2. เรื่องคน ผมว่าบริหารจัดการยากกว่า ระบบทั้งหมดครับ ต้องใช้ทั้งพระเดช และพระคุณ บางครั้งตึงไปลูกน้องก็อยู่ไม่ได้ บางครั้งหย่อนไป ลูกน้องอู้งาน สารพัด ลองเข้ามาคลุกคลี ระบบเดิมสิครับ ว่าทางร้าน วางไว้อย่างไร?
คือ ดูตั้งแต่ลูกค้านำรถเข้ามา ว่ามีอะไรเสีย หรือรถมีอาการอย่างไร หากต้องรอ รอได้มั้ย หรือ มีการเสนอราคาคร่าวๆให้ลูกค้าตัดสินใจมั้ย อย่าลืมนะครับ ว่าช่างที่เก่งๆ คือ ต้องวิเคราะห์อาการเสียเก่ง ไม่งั้น ซ่อมออกทะเลไปเลย หากซ่อมไม่ได้ ก็เปลี่ยน ของเปลี่่ยน มีทั้งของแท้ ของเทียบ หรือของเทียม หรือของ บิ้ว ว่ากันให้หมด และอย่าลืมแจ้ง มีค่าใช้จ่ายให้กับลูกค้าด้วยครับ สิ่งนี้จะป้องกันปัญหาที่ตามมาภายหลัง
3. หากมีการติดตั้ง โดยทางร้านเป็นผู้หาอะไหล่ และติดตั้งให้เอง ควรมีระบบประกันด้วย ว่ากันที่ กี่ กม. สำหรับช่วงล่าง หรือเครื่องยนต์ หรือ กี่เดือน อาจจะ 1-2 เดือนก็ว่าไปครับ
4. หากต้องทำระบบ การรูดบัตร ลองติดต่อที่ ธ.นั้นๆ ดู ที่เรามีบัญชี กระแสเงินสดหมุนเวียนอยู่ครับ ไม่ยาก เครื่อง ก็ไม่แพง ใช้เครื่องรูดและ คอม 1 เครื่อง และระบบ Internet ครับ
5. ผมว่าหากลองศึกษางานตั้งแต่ต้น แล้ว หากเห้นว่ายาก ต้องปรึกษาทางบ้านอีกครั้งครับ ว่าจะทำยังไงต่อ หากไม่ยาก ก็ค่อยๆ ปรับปรุงทีละนิด ทีละหน่อยครับ ถือซะว่ากำแพงเมืองจีนไม่ได้สร้างในวันเดียว และคนบาดเจ็บล้มตายไปเท่าไร กว่าจะได้กำแพงที่ป้องกันประเทศมา
6. ที่สำคัญ คือเจ้าของร้านในอนาคต (คุณ จขกท.) ต้องมารับรถด้วยตัวเองครับ ทั้งการพบปะพูดคุยกับลูกค้า ทำให้เราได้มีประสบการณ์ หลายๆ อย่าง อย่าปล่อยให้ช่าง คุยอย่างเดียว โดยที่เราไม่รู้ว่าช่างนั้น จะ พูด แล้วส่งผลร้ายหรือดีต่ออู่เรา
หากยังรักในกิจการของคุณพ่อก็สู้ ๆ ครับเดินหน้าต่อ ถือซะว่าเป็งานที่ มือสกปรก ร่างกายสกปรก ไม่ค่อยได้ไปไหน ไม่ค่อยได้เจอใคร นอกจากลูกค้านำรถมาซ่อม แต่หากเรามีความซื่อสัตย์ในวิชาชีพ และการเอาใจใส่ต่อลูกค้าที่ดี ผมเชื่อว่าสิ่งนี้จะหล่อเลี้ยงเราให้ยืนต่อไปได้ครับ
1. หากเราเรียนด้านบริหาร หรือบัญชีมา ลองใช้ระบบบัญชีเข้ามาช่วยครับ ลงมันทุกอย่าง เช่น วันนี้ ซื้ออะไหล่มา ขายไปเท่าไร เครดิต เหลืออยู่ใน Stock เท่าไร และควรจะหาอะไหล่อะไรมา Stock อีกบ้าง ที่มันหายากๆ เวลาต้องการแล้วไม่มี แต่เวลาไม่ต้องการแล้ว ขายกันจังเลย (ตรงนี้ไม่มีใครบอกได้ครับ นอกจากประสบการณ์ + โชค)
2. เรื่องคน ผมว่าบริหารจัดการยากกว่า ระบบทั้งหมดครับ ต้องใช้ทั้งพระเดช และพระคุณ บางครั้งตึงไปลูกน้องก็อยู่ไม่ได้ บางครั้งหย่อนไป ลูกน้องอู้งาน สารพัด ลองเข้ามาคลุกคลี ระบบเดิมสิครับ ว่าทางร้าน วางไว้อย่างไร?
คือ ดูตั้งแต่ลูกค้านำรถเข้ามา ว่ามีอะไรเสีย หรือรถมีอาการอย่างไร หากต้องรอ รอได้มั้ย หรือ มีการเสนอราคาคร่าวๆให้ลูกค้าตัดสินใจมั้ย อย่าลืมนะครับ ว่าช่างที่เก่งๆ คือ ต้องวิเคราะห์อาการเสียเก่ง ไม่งั้น ซ่อมออกทะเลไปเลย หากซ่อมไม่ได้ ก็เปลี่ยน ของเปลี่่ยน มีทั้งของแท้ ของเทียบ หรือของเทียม หรือของ บิ้ว ว่ากันให้หมด และอย่าลืมแจ้ง มีค่าใช้จ่ายให้กับลูกค้าด้วยครับ สิ่งนี้จะป้องกันปัญหาที่ตามมาภายหลัง
3. หากมีการติดตั้ง โดยทางร้านเป็นผู้หาอะไหล่ และติดตั้งให้เอง ควรมีระบบประกันด้วย ว่ากันที่ กี่ กม. สำหรับช่วงล่าง หรือเครื่องยนต์ หรือ กี่เดือน อาจจะ 1-2 เดือนก็ว่าไปครับ
4. หากต้องทำระบบ การรูดบัตร ลองติดต่อที่ ธ.นั้นๆ ดู ที่เรามีบัญชี กระแสเงินสดหมุนเวียนอยู่ครับ ไม่ยาก เครื่อง ก็ไม่แพง ใช้เครื่องรูดและ คอม 1 เครื่อง และระบบ Internet ครับ
5. ผมว่าหากลองศึกษางานตั้งแต่ต้น แล้ว หากเห้นว่ายาก ต้องปรึกษาทางบ้านอีกครั้งครับ ว่าจะทำยังไงต่อ หากไม่ยาก ก็ค่อยๆ ปรับปรุงทีละนิด ทีละหน่อยครับ ถือซะว่ากำแพงเมืองจีนไม่ได้สร้างในวันเดียว และคนบาดเจ็บล้มตายไปเท่าไร กว่าจะได้กำแพงที่ป้องกันประเทศมา
6. ที่สำคัญ คือเจ้าของร้านในอนาคต (คุณ จขกท.) ต้องมารับรถด้วยตัวเองครับ ทั้งการพบปะพูดคุยกับลูกค้า ทำให้เราได้มีประสบการณ์ หลายๆ อย่าง อย่าปล่อยให้ช่าง คุยอย่างเดียว โดยที่เราไม่รู้ว่าช่างนั้น จะ พูด แล้วส่งผลร้ายหรือดีต่ออู่เรา
หากยังรักในกิจการของคุณพ่อก็สู้ ๆ ครับเดินหน้าต่อ ถือซะว่าเป็งานที่ มือสกปรก ร่างกายสกปรก ไม่ค่อยได้ไปไหน ไม่ค่อยได้เจอใคร นอกจากลูกค้านำรถมาซ่อม แต่หากเรามีความซื่อสัตย์ในวิชาชีพ และการเอาใจใส่ต่อลูกค้าที่ดี ผมเชื่อว่าสิ่งนี้จะหล่อเลี้ยงเราให้ยืนต่อไปได้ครับ
แสดงความคิดเห็น
อยากปรับปรุงอู่ซ่อมรถ
ที่บ้านเปิดอู่ซ่อมรถยนต์ มา 30+ ปีแล้วค่ะ วางเครื่อง ซ่อมทุกอย่าง ตอนคุณพ่อทำแรกๆเริ่มจากไม่มีอะไรเลยเช่าบ้านเค้าอยู่
น้ำไฟยังยืมข้างบ้าน ค่ะ เพราะคุณพ่อไม่มีการศึกษา คุณพ่อเริ่มจากไปเป็นลูกน้องเค้า พอเริ่มเก็บเงินได้ก็หาซื้อบ้านเช่าที่เปิดอู่
ตอนนั้นฐานะเริ่มดี จากที่ที่เคยเช่า ก็ขอซื้อมาเปิดอู่ มีลูกค้าเยอะมาก ก็เริ่มรับติดตั้งแก๊ส LPG ช่วงที่แก๊ส LPG เปิดตัวใหม่ ๆ
ที่อู่มีลูกค้าเยอะมากค่ะ วันนึงติดได้ 5-6 คัน มีงานทุกวันกำไรดี แต่หลายปีผ่านไป มีปัญหาเยอะค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้นคุณพ่ออายุมากขึ้น
เรากำลังจะเรียนจบ อยากจะทำอู่ต่อเพราะคิดว่า ที่อู่มีลูกค้าเยอะอยู่แล้วและลูกค้าใหม่ก็เข้ามาเรื่อยๆ แต่เสียอย่างเดียวงานไม่ค่อยออก
ลูกน้อง น้อย ที่อู่ให้ค่าแรงวันละ 350 บาทค่ะ แต่คนงานไม่ค่อยทนสักเท่าไหร่ เราว่าพ่อเราเลี้ยงลูกน้องดีนะค่ะ ปีใหม่พาไปเที่ยวมีเงินพิเศษ
คือ อยู่กันแบบครอบครัว แต่ก็ทนกันไม่ค่อยได้ เวลาพ่อ ไม่อยู่ก็อู้งานแอบคุยโทรศัพท์ พอพ่อเราว่า เค้าก็ไม่พอใจออกไปทิ้งงานไปเฉยๆ
เราอยากทำอู่ให้มีระบบ มีบัญชีทุกรายการ เพราะพ่อเราเค้าไม่สนใจเรื่องบัญชีมันเลยไม่รู้รายรับรายจ่าย และอยากเปิดการจ่ายเงินแบบให้ลูกค้ารูดจ่ายผ่านบัตรเคดิต จ่ายขั้นต่ำได้ แต่เราไม่รู้จะเริ่มยังไงค่ะ
เราจะทำอู่ต่อจากพ่อ
หรื่อ
จะให้ที่คนอื่นเช่าไปเปิดอู่ต่อดีค่ะ