เหนือเมฆ 2 ( บางฉากที่อยากจะดู แต่คงไม่มีโอกาส )

บริเวณสนามทาวน์โฮม แสงกล้ากำลังย่างไก่จากเตาบาบีคิวให้แพรไพลินควันโขมง ทั้งสองยังไม่รู้เรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น แพรไพลินยืนอมยิ้มมองแสงกล้า
       "แน่ใจนะว่ากินได้"
       “อ๊ะ... กินแล้วจะติดใจ” แสงกล้าบอก
       “ซื้อเค้ากินไม่ง่ายกว่าเหรอ ดูๆ ไปเหมือนเผาไก่มากกว่าย่างไก่”
       “จะอร่อยต้องเกรียมๆ”
       "นั่นมันไหม้แล้ว"
       “อันนี้กรอบนอกนุ่มใน ถ้าดอกเตอร์สาวไม่เชื่อ..ตำรวจหนุ่มท้าให้พิสูจน์”
       แสงกล้าฉีกไก่ด้วยมือแล้วเอามาเป่าให้หายร้อน ก่อนจะเอื้อมไปจะป้อน เธอชะงักนิดหนึ่ง ยังเขินอยู่จะหยิบมากินเอง
       "จะอร่อยมาก...ถ้ากินระบบโนแฮนด์"
       เขาป้อนไก่ให้เธอกิน แพรไพลินกินแล้วอายๆ ทั้งสองยิ้มให้กัน
       “จะอร่อยขึ้นไปอีก ถ้าดูดนิ้วคนป้อน”
       “บ้า !”
       แพรไพลินตีแสงกล้าเพี้ยะใหญ่ เขาหัวเราะร่าร้องลั่น เอาผ้าเช็ดมือไปพลาง หัวเราะไปพลาง

       “มีความสุขมากเกินไปแล้ว” เสียงรวิดังเข้ามา
       ทั้งสองชะงักไปทันที หันไปตามเสียงเห็นรวินำกำลังตำรวจและเจ้าหน้าที่สำนักงานสืบเข้ามา แล้วกระชากปืนออกมาจ่อที่แสงกล้า แสงกล้าขยับทำอะไรไม่ได้
       เจ้าหน้าที่คนหนึ่งตรงเข้ามาใส่กุญแจมือแสงกล้า เขาขยับจะต่อสู้แต่ทำไม่ได้แล้ว
       “แสงกล้า... หมวดถูกจับและตั้งกรรมการสอบสวน เราเชื่อว่าหมวดกับจ่าสมิงมีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับการระเบิดคลังสินค้าเมื่อคืนนี้”
       แสงกล้าจ้องรวิด้วยสายตาไม่พอใจ
       “ทำอะไรไว้... หมวดย่อมจะรู้แก่ใจนะ”
       “ผมรู้ตัวเสมอว่ากำลังทำสิ่งที่ถูกต้อง... ผบ.เองนั่นแหละ รู้ตัวบ้างมั้ยว่าทำชั่ว !”
       พ.ต.ต. หญิง รวิ อิงคพัฒน์บันดาลโทสะเอาด้ามปืนตบหน้าแสงกล้าจนหน้าหัน เลือดออกที่มุมปาก แพรไพลินตกใจ
       “แสงกล้า”
       แสงกล้าหันขวับมามองหน้ารวิด้วยสายตาไม่พอใจ ทั้งสองเผชิญหน้ากัน เขาโดนกระชากตัวออกไป
       แพรไพลินพูดกับรวิ
       “พี่ไม่มีสิทธิทำแบบนี้”
       “ฉันทำตามคำสั่งท่านผู้บัญชาการฯ ส่วนเธอ...กลับไปกับฉัน ! เธอต้องผ่าตัดกระสุนออกจากร่างดอกเตอร์เมฆา"
       “เสี่ยงเกินไป อาจจะเป็นอันตรายกับท่านนายกฯ”
       “นั่นเป็นความรับผิดชอบของหมอ ไม่เกี่ยวกับฉัน...”
       “ฉันไม่ทำ !”
       “หรือจะเสี่ยงให้คนอื่นทำ”
       แพรไพลินชะงักไปทันที เพราะมันเป็นการบังคับให้เธอต้องทำเพื่อความปลอดภัยของเมฆา
       “ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุดเถอะแพรไพลิน เพราะถ้านายกฯ เป็นอะไรไป เธอโดนข้อหาฆ่าผู้นำโดยประมาทแน่นอน !”
       พ.ต.ต. หญิง รวิ อิงคพัฒน์พยักหน้าสั่งให้ลูกน้องนำตัว พญ. แพรไพลิน นวิยากุลไปที่รถสำนักงานสืบสวนพิเศษที่จอดอยู่ทางด้านนอก
ทางเดินในเนติเทคฯ แสงกล้ากับแพรไพลินโดนคุมตัวมาพร้อมกัน ทั้งคู่เดินคู่กันมาตามทางเดิน โดยมีพ.ต.ต. หญิง รวิ อิงคพัฒน์กับเจ้าหน้าที่ฯ นำตัวมา
       “สำนักงานสืบฯ จะเอาคุณเข้าเครื่องจับเท็จของเนติเทคฯ คุณโกหกไม่ได้แน่ๆ”
       แพรไพลินสีหน้าไม่ค่อยดีเข้ามากระซิบกับแสงกล้า เมื่อมองไปโดยรอบเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจเต็มไปหมด
       “จะทำยังไงต่อไป”
       “เราต้องรอด”
       "ทำไมคุณเชื่ออย่างนั้น"
       แสงกล้าจ้องไปที่กล้องวงจรปิดตัวหนึ่งเหนือทางเดินของเนติเทคฯ แล้วหันไปพูดกับแพรไพลินด้วยน้ำเสียงเชื่อมั่น
       "เพราะผมมีศรัทธา”