เกตก็สิงสู่ในเว็บพันทิปมาก็หลายเพลา แอบตามดูลูกชายลูกสาวของคนอื่นมาก็มาก (ชอบมาแอบดูชาวบ้านเค้า

) วันนี้เลยอยากจะแนะนำคุณนายที่บ้านให้เพื่อนๆในพันทิปได้รู้จักค่ะ
คุณนายที่บ้านชื่อวุ้นเส้น แม่ของชีเป็นน้องหมาข้างถนนที่มาคลอดลูกที่ไร่ของเพื่อนพ่อ แล้วคลอดทีล่อซะครบโหลพอดี พ่อเกตก็เลยไปรับมา 2 ตัว สีขาว 1 ตัว สีดำ 1 ตัว มาถึงที่บ้านตอนเย็น และบังเอิญที่อาหารเย็นวันนั้นมีแกงจืดเต้าหู้สาหร่ายวุ้นเส้นใส่หมูสับ และบังเอิญที่คุณลูกๆ 2 คนมีเซ้นท์ในการตั้งชื่อที่สูงมว๊ากก ทำให้น้องหมาตัวสีดำ ชื่อสาหร่าย และตัวสีขาวชื่อวุ้นเส้น (ถ้าพ่อเอามา 4 ตัว คงได้ชื่อ เต้าหู้ กับหมูสับแน่ๆ

)
และเมื่อเวลาผ่านไปน้องสาหร่ายที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงก็ได้โบกมือบ๊ายบายจากไป เหลือแต่น้องวุ้นเส้น ด้วยความที่มีแต่ชีเพียงคนเดียวแล้ว และชีคงรู้ตัวว่าชีเด็กที่สุดในบ้านชีเลยทั้งขี้อ้อน ขอดะจะกินซะทุกอย่าง และซนกระจาย และจากความซนของชีทำให้เกิดปัญหาใหญ่กับพ่อและแม่เกต คือ หาลูกหมาไม่เจอเพราะวิ่งเร็วมาก และกลัวว่าจะมุดออกไปนอกบ้าน คุณลูกจึงเกิดไอเดียบรรเจิดจับใส่กระพรวนแบบกระพรวนแมว อย่างน้อยเวลาวิ่งจะได้รู้ว่าอยู่แถวไหน แต่ลูกเดียวไม่ดังพอ ด้วยความซาดิสม์จัดไปเลย 3 ลูก วิ่งทีเสียงดังรอบบ้าน ตอนแรกก็นึกว่าชีจะรำคาญแต่เปล่า ชีชอบซะงั้น
จากนั้นเมื่อเวลาผ่านไป..... 4 ปี ลูกหมาสีขาวกลายสภาพกลายเป็นน้องหมาสีน้ำตาลอ่อน แซมขาวเป็นบางส่วน สีประมาณโอวัลตินใส่นมแต่ไม่คนน่ะค่ะ นิสัยจากน้องหมาจอมซนกลายเป็นคุณนายจอมดุ คนแปลกหน้ามาจะขู่แบบสุดๆ แต่ขู่เฉพาะตอนที่รู้ว่าเจ้าของอยู่นะ ถ้าคนในบ้านไม่อยู่ชีจะไม่เห่า (ทำดีเอาหน้าชัดๆ

) และแม้ชีจะดูดุมากเท่าไรเวลาอยู่ในบ้าน แต่พอออกนอกบ้าน ชีจะกลายเป็นเด็กขี้กลัวในทันใด กลัวจนไม่ยอมเดินไปไหน กลัวจนเราต้องอุ้มแทน

ตอนเห็นชีกลัวก็ตลกดีนะ แต่ตอนต้องอุ้มนี่ไม่ขำละ เพราะชีหนักตั้ง 17 โล แถมชีไม่ค่อยสนน้ำหนักตัวเองเท่าไร ชอบโดดเกาะชอบให้อุ้ม (ตอนเด็กอุ้มบ่อย ก็ตอนนั้นตัวมันยังเล็กอยู่อ่ะ แต่ตอนนี้ เหอๆๆๆ คนในบ้านที่พอจะอุ้มไหวเหลือเกตคนเดียว แต่ถึงไหวมันก็หนักอยู่ดีน้าาาาา)
และที่ฮาที่สุดชีชอบเล่นน้ำนะ แต่ต้องเป็นน้ำไม่สูงมากประมาณพอท่วมข้อเท้านิดหน่อย ถ้าน้ำสูงกว่านั้นชีจะแข็งทื่อ ประมาณช๊อกสนิท เวลาจับชีอาบน้ำจะง่ายสุดๆ (ถ้าไม่นับตอนที่ต้องมุดไปลากชีออกจากใต้ตั่งอ่ะนะ

) แถมถ้าอาบนานชีจะเริ่มใช้มุขส่งสายตาเว้าวอนทำตาหวานสุดๆ ประมาณว่าหนูหนาวนะ ปล่อยหนูเตอะ แต่เสียใจ อิอิ ยังไงก็ต้องอาบให้เสร็จ หุหุ
วีรกรรมที่ฮาสุดๆของชีคือ ตอนที่ชีแอบเข้าบ้าน คือบ้านเราจะเลี้ยงชีไว้นอกตัวบ้าน แต่เรากับพ่อจะไม่ดุเวลาที่ชีเดินเนียนเข้าบ้าน แต่ถ้าแม่เห็นแม่จะดุ แม่เคยดุชีหลายครั้ง ชีเลยจำได้ และหูดีอีกต่างหากขนาดที่ว่าถ้าได้ยินเสียงประตูเปิด ชีจะหูผึ่ง และถ้าชีจำได้ว่าเป็นเสียงประตูห้องเราชีก็จะเนียนอยู่ในบ้านต่อ แต่ถ้าเป็นเสียงประตูห้องแม่ ชีจะรีบเผ่นแนบ ออกนอกประตูไปอย่างรวดเร็ว แล้วพอดีว่าวันหนึ่งชีก็เนียนเข้าบ้านตามปกติ ชีเดินเล่นซักพัก ชีคงง่วงก็เลยเริ่มลงนอนหงายพุงขึ้นฟ้าแถมหลับสนิทจนกรนอีก แล้วพอดีแม่เราลงมาแต่ชีหลับสนิทเลยไม่ได้ยิน แม่เราก็ขำจนแม่ลงมายืนอยู่ข้างๆชี ชีก็ยังไม่ตื่น แม่เราเลยเอาขาสะกิดชี คราวนี้ตื่น แต่หนีไม่ทันแระ แม่มาอยู่ข้างๆแระ ชีเลยแกล้งบิดตัวไปๆมาๆ กระดิกหาง แล้วส่งสายตาอ้อนแม่เราซะจนแม่เราขำจนลืมดุชีซะงั้น
และวันปีใหม่เป็นวันเกิดชี (ตั้งกันเอาเองเนื่องจากตอนเพื่อนไปเจอเค้าก็ดูไม่ออกว่าลูกหมาอายุเท่าไร คลอดวันไหน แล้วบ้านเรารับชีมาตอนใกล้ๆปีใหม่เลยสรุปเอาวันปีใหม่เป็นวันเกิดชีละกัน) ปัจจุบันชีอายุ 5 ขวบแล้ว แต่ชีก็ยังคงขี้อ้อน ทำตัวเป็นลูกหมาตลอดเวลา อยากมีส่วนร่วมด้วยทุกเรื่อง ขนาดเอาเสื่อไปปูนอน ชีก็จะนอนบนเสื่อด้วย แล้วพอพ่่อเรานอนชีก็ไปนอนซุกอยู่ข้างๆบ้าง ซุกไม่ได้ก็ขอขาไปอยู่บนเสื่อซักนิดได้ก็ยังดี บนตั่งนอกบ้านที่เกตกับพ่อชอบนอนเล่นตอนกลางวัน พอกลางคืนชีก็ยึดเป็นที่นอนชีซะงั้น แม่ก็จะบ่นทุกวันว่าต้องมานั่งเช็ดขนของชีออก เค้าก็ดุชีนะแต่ชีใช้มุขตาหวานใส่ แค่นี้แม่เราก็โกรธไม่ลงแระ แม้คุณนายวุ้นเส้นจะแสนซน ขี้อ้อนปานใด แต่สำหรับบ้านเราชีคือสมาชิกคน (ตัว)ที่ 5 ของบ้าน ที่สำคัญสำหรับทุกคนค่ะ

ส่งท้ายด้วยรูปน้องวุ้นเส้นอีกซํกรูปละกัน
พาคุณนายที่บ้านมาแนะนำตัวค่า ^_^
คุณนายที่บ้านชื่อวุ้นเส้น แม่ของชีเป็นน้องหมาข้างถนนที่มาคลอดลูกที่ไร่ของเพื่อนพ่อ แล้วคลอดทีล่อซะครบโหลพอดี พ่อเกตก็เลยไปรับมา 2 ตัว สีขาว 1 ตัว สีดำ 1 ตัว มาถึงที่บ้านตอนเย็น และบังเอิญที่อาหารเย็นวันนั้นมีแกงจืดเต้าหู้สาหร่ายวุ้นเส้นใส่หมูสับ และบังเอิญที่คุณลูกๆ 2 คนมีเซ้นท์ในการตั้งชื่อที่สูงมว๊ากก ทำให้น้องหมาตัวสีดำ ชื่อสาหร่าย และตัวสีขาวชื่อวุ้นเส้น (ถ้าพ่อเอามา 4 ตัว คงได้ชื่อ เต้าหู้ กับหมูสับแน่ๆ
และเมื่อเวลาผ่านไปน้องสาหร่ายที่ร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงก็ได้โบกมือบ๊ายบายจากไป เหลือแต่น้องวุ้นเส้น ด้วยความที่มีแต่ชีเพียงคนเดียวแล้ว และชีคงรู้ตัวว่าชีเด็กที่สุดในบ้านชีเลยทั้งขี้อ้อน ขอดะจะกินซะทุกอย่าง และซนกระจาย และจากความซนของชีทำให้เกิดปัญหาใหญ่กับพ่อและแม่เกต คือ หาลูกหมาไม่เจอเพราะวิ่งเร็วมาก และกลัวว่าจะมุดออกไปนอกบ้าน คุณลูกจึงเกิดไอเดียบรรเจิดจับใส่กระพรวนแบบกระพรวนแมว อย่างน้อยเวลาวิ่งจะได้รู้ว่าอยู่แถวไหน แต่ลูกเดียวไม่ดังพอ ด้วยความซาดิสม์จัดไปเลย 3 ลูก วิ่งทีเสียงดังรอบบ้าน ตอนแรกก็นึกว่าชีจะรำคาญแต่เปล่า ชีชอบซะงั้น
จากนั้นเมื่อเวลาผ่านไป..... 4 ปี ลูกหมาสีขาวกลายสภาพกลายเป็นน้องหมาสีน้ำตาลอ่อน แซมขาวเป็นบางส่วน สีประมาณโอวัลตินใส่นมแต่ไม่คนน่ะค่ะ นิสัยจากน้องหมาจอมซนกลายเป็นคุณนายจอมดุ คนแปลกหน้ามาจะขู่แบบสุดๆ แต่ขู่เฉพาะตอนที่รู้ว่าเจ้าของอยู่นะ ถ้าคนในบ้านไม่อยู่ชีจะไม่เห่า (ทำดีเอาหน้าชัดๆ
และที่ฮาที่สุดชีชอบเล่นน้ำนะ แต่ต้องเป็นน้ำไม่สูงมากประมาณพอท่วมข้อเท้านิดหน่อย ถ้าน้ำสูงกว่านั้นชีจะแข็งทื่อ ประมาณช๊อกสนิท เวลาจับชีอาบน้ำจะง่ายสุดๆ (ถ้าไม่นับตอนที่ต้องมุดไปลากชีออกจากใต้ตั่งอ่ะนะ
วีรกรรมที่ฮาสุดๆของชีคือ ตอนที่ชีแอบเข้าบ้าน คือบ้านเราจะเลี้ยงชีไว้นอกตัวบ้าน แต่เรากับพ่อจะไม่ดุเวลาที่ชีเดินเนียนเข้าบ้าน แต่ถ้าแม่เห็นแม่จะดุ แม่เคยดุชีหลายครั้ง ชีเลยจำได้ และหูดีอีกต่างหากขนาดที่ว่าถ้าได้ยินเสียงประตูเปิด ชีจะหูผึ่ง และถ้าชีจำได้ว่าเป็นเสียงประตูห้องเราชีก็จะเนียนอยู่ในบ้านต่อ แต่ถ้าเป็นเสียงประตูห้องแม่ ชีจะรีบเผ่นแนบ ออกนอกประตูไปอย่างรวดเร็ว แล้วพอดีว่าวันหนึ่งชีก็เนียนเข้าบ้านตามปกติ ชีเดินเล่นซักพัก ชีคงง่วงก็เลยเริ่มลงนอนหงายพุงขึ้นฟ้าแถมหลับสนิทจนกรนอีก แล้วพอดีแม่เราลงมาแต่ชีหลับสนิทเลยไม่ได้ยิน แม่เราก็ขำจนแม่ลงมายืนอยู่ข้างๆชี ชีก็ยังไม่ตื่น แม่เราเลยเอาขาสะกิดชี คราวนี้ตื่น แต่หนีไม่ทันแระ แม่มาอยู่ข้างๆแระ ชีเลยแกล้งบิดตัวไปๆมาๆ กระดิกหาง แล้วส่งสายตาอ้อนแม่เราซะจนแม่เราขำจนลืมดุชีซะงั้น
และวันปีใหม่เป็นวันเกิดชี (ตั้งกันเอาเองเนื่องจากตอนเพื่อนไปเจอเค้าก็ดูไม่ออกว่าลูกหมาอายุเท่าไร คลอดวันไหน แล้วบ้านเรารับชีมาตอนใกล้ๆปีใหม่เลยสรุปเอาวันปีใหม่เป็นวันเกิดชีละกัน) ปัจจุบันชีอายุ 5 ขวบแล้ว แต่ชีก็ยังคงขี้อ้อน ทำตัวเป็นลูกหมาตลอดเวลา อยากมีส่วนร่วมด้วยทุกเรื่อง ขนาดเอาเสื่อไปปูนอน ชีก็จะนอนบนเสื่อด้วย แล้วพอพ่่อเรานอนชีก็ไปนอนซุกอยู่ข้างๆบ้าง ซุกไม่ได้ก็ขอขาไปอยู่บนเสื่อซักนิดได้ก็ยังดี บนตั่งนอกบ้านที่เกตกับพ่อชอบนอนเล่นตอนกลางวัน พอกลางคืนชีก็ยึดเป็นที่นอนชีซะงั้น แม่ก็จะบ่นทุกวันว่าต้องมานั่งเช็ดขนของชีออก เค้าก็ดุชีนะแต่ชีใช้มุขตาหวานใส่ แค่นี้แม่เราก็โกรธไม่ลงแระ แม้คุณนายวุ้นเส้นจะแสนซน ขี้อ้อนปานใด แต่สำหรับบ้านเราชีคือสมาชิกคน (ตัว)ที่ 5 ของบ้าน ที่สำคัญสำหรับทุกคนค่ะ