โฉมใหม่

ช่วยแต่งหน่อยค่ะ โคลงสี่สุภาพในหัวข้อวัฒนธรรมไทยหน่อยค่ะ จะมีกลอนแปดหัวข้อสิ่งที่ฉันชอบ 5บท และกลอนดอกสร้อยหัวข้อสัตว์เลี้ยงของฉัน1บทค่ะ กับร่ายในหัวข้อเมืองไทยวันนี้จะเป็นร่ายประเภทไหนก็ได้ค่ะ วอนพี

ตัวฉันนี้มีนามว่าจันทกานติ์    ความหมายว่าราตรี                                        &nb

ถ้าหากย้อน เวลา กลับไปได้ ฉันจะไม่ ถ่ายรูปลูก แบบเปิดหน้า เสียใจมาก ที่ถ่ายแบบ เปิดหน้าตา ให้รู้ว่า ลูกฉัน น่ารักจัง พ่อแม่จ๋า ขอร้อง อย่าถ่ายหนู แม่ไม่รู้ สิทธิเด็ก แต่หนหลัง โอ๋ลูกจ๋า จิตใจลูก มันแท

แต่งให้คำครุคำลหุถูกด้วยนะคะขอบคุณค่ะ

"ทำไมเธอถึงมานั่งเศร้าอยู่ตรงนี้ล่ะ" กลอนเปล่าอดไม่ได้ที่จะทักโคลงสี่สุภาพที่มานั่งหงอย โคลงสี่ตอบไปว่า "บางทีฉันก็เบื่อนะ เบื่อที่กระดิกไปไหนไม่ได้ ต้องทำทุกอย่างตามผังบังคับ" กลอ

เสียงริ่งหรีดเรไรร้องหาคู่ ช่างชดหู่ในใจแสนหวั่นไหว เหม่อมองจัทร์ที่ลอยอยู่บนฟ้าไกล พาหัวใจหวนคิดถึงใครหนึ่งคน ฉันยังรักยังรอเธออยู่ที่เก่า ที่สองเราเคยสันญากลางสายฝน เธอเคยบอกงานหนักก้อจะทน หมดหน้าฝ

โกรธอะไรงอนอะไรเค้าหรือคะ เค้ามาง้อแล้วนะที่รักจ๋า มีอะไรทำไมไม่พูดจา ไปฟังคำใครมาถึงงอนกัน ใจของฉันมีเธอเพียงคนเดียว ใจของฉันไม่เคยแลเหลียวให้ึคนไหน มีเพียงเธอคนเดียวในหทัย อย่าน้อยใจไปเลยนะคนดี

ช่วยแก้คำให้หน่อยได้มั้ยคะ คำว่า ฉัน,จัง ให้มันสัมพัสกัน ตัวฉันนั้นมีชื่อว่าชัญญา ส่วนปูนาคือชื่อเพื่อนของฉัน หน้าตาก็ดูน่ารักกันจัง แต่ความขยันนั้นได้มาจากใด ส่วนสกุลของฉันเรื่องนี้หนา ได้จากป๊