ช่วงนี้ผมเข้ามาหาความรู้เรื่องรถในห้องรัชดาบ่อย ซึ่งหลังจากที่ได้เข้ามา
อ่านกระทู้ที่นี่บ่อย ๆ ก็พบว่า หลายคนทำไมชอบขับรถเร็วกันจัง บางคนกล้า
ขับถึง 150 บางคนเหยียบ 160-170 กันเลยทีเดียว มีใครเหยียบ 200 ไหม?
ทำให้ผมประหลาดใจและตกใจมาก ว่ากล้าขับกันไปได้อย่างไรที่ความเร็ว
ขนาดนั้น เกิดอะไรขึ้นมาไม่สามารถตัดสินใจได้ทันแน่นอน แม้ว่าถนนจะ
เอื้ออำนวยสภาพการจราจรจะเป็นใจ หรือรถจะมีสมรรถภาพเพียงพอก็ตาม
ที่มาตั้งกระทู้นี้ไม่ใช่มีเจตนาเพื่อตำหนิหรือว่ากล่าวแต่อย่างใด แต่อยากรู้
ว่าทำไมถึงได้กล้าขับเร็วมากขนาดนั้น ท่านควบคุมรถได้ไหวหรือ
ที่สำคัญคือไม่กลัวเกิดความผิดพลาดบ้างหรือ? อุบัติเหตุ ชื่อมันก็บอกอยู่
แล้วว่า เป็นเหตุที่อุบัติขึ้นโดยไม่สามารถคาดการได้
เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่เคยขับรถเกิน 120 เลยด้วยความสัตย์จริง ใน
กรุงเทพบนทางด่วนอย่างมากก็ 100 เท่านั้น และเผื่อไว้ให้ถึง 120 ในกรณี
ออก ตจว.
ผมไม่กล้าขับเร็วจริง ๆ บอกตรง ๆ เพราะผมกลัวควบคุมรถไม่ได้ และที่
สำคัญการขับเร็วมากขนาดนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมถึงที่หมายเร็วมากขึ้นเท่า
ใดนักดอก
ประเด็นสำคัญคือทุกครั้งที่ผมนั่งหลังพวงมาลัย ผมจะนึกถึงครอบครัวที่อยู่
เบื้อหงัลงโดยตลอดเวลา ถ้าเราเกิดอะไรขึ้นมา แม้ว่าเราอาจจะไม่รับรู้แล้ว
(ตายแล้ว) แต่คนที่อยู่ข้างหลังจะเสียใจ
นับถือในความกล้าจริง ๆ สำหรับผู้ที่ขับรถเร็ว
เข้ามาอ่านกระทู้ห้องรัชดาแล้วตกใจ ทำไมกล้าขับรถเร็วกันจัง
อ่านกระทู้ที่นี่บ่อย ๆ ก็พบว่า หลายคนทำไมชอบขับรถเร็วกันจัง บางคนกล้า
ขับถึง 150 บางคนเหยียบ 160-170 กันเลยทีเดียว มีใครเหยียบ 200 ไหม?
ทำให้ผมประหลาดใจและตกใจมาก ว่ากล้าขับกันไปได้อย่างไรที่ความเร็ว
ขนาดนั้น เกิดอะไรขึ้นมาไม่สามารถตัดสินใจได้ทันแน่นอน แม้ว่าถนนจะ
เอื้ออำนวยสภาพการจราจรจะเป็นใจ หรือรถจะมีสมรรถภาพเพียงพอก็ตาม
ที่มาตั้งกระทู้นี้ไม่ใช่มีเจตนาเพื่อตำหนิหรือว่ากล่าวแต่อย่างใด แต่อยากรู้
ว่าทำไมถึงได้กล้าขับเร็วมากขนาดนั้น ท่านควบคุมรถได้ไหวหรือ
ที่สำคัญคือไม่กลัวเกิดความผิดพลาดบ้างหรือ? อุบัติเหตุ ชื่อมันก็บอกอยู่
แล้วว่า เป็นเหตุที่อุบัติขึ้นโดยไม่สามารถคาดการได้
เพราะโดยส่วนตัวแล้ว ผมไม่เคยขับรถเกิน 120 เลยด้วยความสัตย์จริง ใน
กรุงเทพบนทางด่วนอย่างมากก็ 100 เท่านั้น และเผื่อไว้ให้ถึง 120 ในกรณี
ออก ตจว.
ผมไม่กล้าขับเร็วจริง ๆ บอกตรง ๆ เพราะผมกลัวควบคุมรถไม่ได้ และที่
สำคัญการขับเร็วมากขนาดนั้นมันก็ไม่ได้ทำให้ผมถึงที่หมายเร็วมากขึ้นเท่า
ใดนักดอก
ประเด็นสำคัญคือทุกครั้งที่ผมนั่งหลังพวงมาลัย ผมจะนึกถึงครอบครัวที่อยู่
เบื้อหงัลงโดยตลอดเวลา ถ้าเราเกิดอะไรขึ้นมา แม้ว่าเราอาจจะไม่รับรู้แล้ว
(ตายแล้ว) แต่คนที่อยู่ข้างหลังจะเสียใจ
นับถือในความกล้าจริง ๆ สำหรับผู้ที่ขับรถเร็ว