วันนี้เราไปดูคุณนายโฮ กับพ่อและน้องมาค่ะ ช่วงต้นเรื่องก็จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว เราอินมากตอนที่พ่อบอกว่าแม่นางเอกตาย แล้วพ่อต้องดูแลลูกๆ ซึ่งแม่เราก็เสียแล้วเหมือนกัน พ่อต้องดูแลลูกๆตั้ง 4 คน ด้วยตัวคนเดียว มีผู้หญิง 3 คน ชาย 1 คน น้องคนเล็กเราเป็นผู้ชาย ( แต่ไม่ได้เป็นกะเทยเหมือนในหนังนะคะ)ทะเลาะกับพ่อตลอด พูดอะไรนิดหน่อยก็ทะเลาะกันละ เราก็ต้องเป็นคนคอยห้ามตลอด
แล้วก็ฉากที่พ่อบอกว่าไม่รู้จะอยู่ทำไม อยู่ไปเพื่อใคร แล้วชมพู่ก็ถามพ่อประมาณว่า แล้วคนที่อยู่ไม่มีความสำคัญกับพ่อเลยใช่มั้ย โดนมากๆๆๆๆ พ่อเราพูดบ่อยมาก ว่าอยากตามแม่ไป คิดถึงแม่ เราก็จะเสียใจมากๆ เราก็อยากให้พ่ออยู่กับเรานานๆ เวลาพ่อพูดแบบนี้ทีไร เราก็จะเดินหนี ไม่ก็แกล้งหูทวนลมซะเลย
ทุกครั้งทีีที่บ้านมีปัญหาอะไร เช่นการเงิน ความสัมพันธ์คนในบ้าน เราก็จะคิดตลอดว่าแม่ไม่น่าตายเลย ทำไมแม่ไม่อยู่นะ ถ้าแม่อยู่จะแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง เราคิดเหมือนกับในหนังเลย ดูไปก็จะร้องไห้ซะงั้น
ส่วนพ่อเค้าก็ดูแบบเงียบๆ สงสัยอินเหมือนกัน ไม่รู้แอบน้ำตาซึมเหมือนเรารึเปล่า
ส่วนช่วงครึ่งหลังหนังก็ฮาดีค่ะ ทำให้หายเศร้าไปบ้าง แต่เราก็ยังรู้สึกอินตามหนังเลยมาขอใช้พื้นที่ระบายที่กระทู้นี้ละกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
คุณนายโฮ ความรู้สึกของเราเมื่อไปดูมาแล้วค่ะ(สปอยนิดหน่อย)
แล้วก็ฉากที่พ่อบอกว่าไม่รู้จะอยู่ทำไม อยู่ไปเพื่อใคร แล้วชมพู่ก็ถามพ่อประมาณว่า แล้วคนที่อยู่ไม่มีความสำคัญกับพ่อเลยใช่มั้ย โดนมากๆๆๆๆ พ่อเราพูดบ่อยมาก ว่าอยากตามแม่ไป คิดถึงแม่ เราก็จะเสียใจมากๆ เราก็อยากให้พ่ออยู่กับเรานานๆ เวลาพ่อพูดแบบนี้ทีไร เราก็จะเดินหนี ไม่ก็แกล้งหูทวนลมซะเลย
ทุกครั้งทีีที่บ้านมีปัญหาอะไร เช่นการเงิน ความสัมพันธ์คนในบ้าน เราก็จะคิดตลอดว่าแม่ไม่น่าตายเลย ทำไมแม่ไม่อยู่นะ ถ้าแม่อยู่จะแก้ปัญหาเรื่องนี้ยังไง เราคิดเหมือนกับในหนังเลย ดูไปก็จะร้องไห้ซะงั้น
ส่วนพ่อเค้าก็ดูแบบเงียบๆ สงสัยอินเหมือนกัน ไม่รู้แอบน้ำตาซึมเหมือนเรารึเปล่า
ส่วนช่วงครึ่งหลังหนังก็ฮาดีค่ะ ทำให้หายเศร้าไปบ้าง แต่เราก็ยังรู้สึกอินตามหนังเลยมาขอใช้พื้นที่ระบายที่กระทู้นี้ละกันนะคะ
ขอบคุณค่ะ