ก่อนอื่นผมขอบอกไว้ก่อนว่า ผมไม่ใช่ผู้ชายประเภทเห็นผู้หญิงสวยน่ารัก แล้วขอเบอร์ไปทั่ว ผมจะจีบหรือขอเบอร์ผู้หญิงสักคนหนึ่ง ผมต้องรู้สึกจากข้างในจริงๆ ซึ่งหลายเดือนกว่าผมจะเจอสักคนหนึ่ง ผมยังโสด อายุ 27 ปี มีงานทำ วันนี้วันหยุดงาน ผมได้นัดเจอเพื่อนที่เดอะมอลล์ บางกะปิ บ้านผมอยู่ไกล อยู่แถวๆท่าพระ ผมนั่งรถมาถึงแถวๆ หน้าโรงบาลลาดพร้าว จู่ๆรถเกิดเสีย ผมต้องลงจากรถ รอรถคันใหม่ที่ป้ายรถเมล์
ทันใดนั้น มีพยาบาลคนหนึ่ง เดินมาที่ป้ายรถเมล์ ผมสบตาเธอแล้ว รู้สึกตื่นเต้นมาก เธอไม่ได้สวยมากมาย แต่น่ารักสุดๆ ตอนนั้นผมคิดว่า ต้องฉวยโอกาสเอาไว้ เพราะผมบ้านไม่ได้อยู่แถวนี้ ไม่รู้จะได้เจอเธออีกไหม ผมเลยรวบรวมความกล้า เดินไปทำความรู้จักเธอแบบสุภาพ พร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร
ผม : สวัสดีครับ ทำงานที่โรงพยาบาลลาดพร้าวหรือครับ
เธอ : ( ทำหน้าเย็นชา) " ใช่ค่ะ มีไรหรือเปล่าคะ "
ผม : " ผมอยากรู้จักนะครับ ไม่ทราบว่าชื่อไรครับ ผมชื่อ บิ๊ก "
เธอ : ( ทำหน้าบึ่ง ) " ไม่ดีกว่าค่ะ "
จากนั้น เธอเดินหนี ถอยห่างผมไป ส่วนผมหน้าแตก คนข้างๆแถวป้ายรถเมล์ หันมามอง ผมเลยเรียกแท็กซี่ แล้วรีบไปหาเพื่อน ตอนนี้ผมอยู่บ้านแล้ว แต่ยังเศร้า+จิตตกอยู่
จากคุณ หนุ่มโสดจริงใจ ( Ticket ID : 386271)
เศร้าสุดขีด ขอเบอร์พยาบาล โดนเมิน
ทันใดนั้น มีพยาบาลคนหนึ่ง เดินมาที่ป้ายรถเมล์ ผมสบตาเธอแล้ว รู้สึกตื่นเต้นมาก เธอไม่ได้สวยมากมาย แต่น่ารักสุดๆ ตอนนั้นผมคิดว่า ต้องฉวยโอกาสเอาไว้ เพราะผมบ้านไม่ได้อยู่แถวนี้ ไม่รู้จะได้เจอเธออีกไหม ผมเลยรวบรวมความกล้า เดินไปทำความรู้จักเธอแบบสุภาพ พร้อมรอยยิ้มที่เป็นมิตร
ผม : สวัสดีครับ ทำงานที่โรงพยาบาลลาดพร้าวหรือครับ
เธอ : ( ทำหน้าเย็นชา) " ใช่ค่ะ มีไรหรือเปล่าคะ "
ผม : " ผมอยากรู้จักนะครับ ไม่ทราบว่าชื่อไรครับ ผมชื่อ บิ๊ก "
เธอ : ( ทำหน้าบึ่ง ) " ไม่ดีกว่าค่ะ "
จากนั้น เธอเดินหนี ถอยห่างผมไป ส่วนผมหน้าแตก คนข้างๆแถวป้ายรถเมล์ หันมามอง ผมเลยเรียกแท็กซี่ แล้วรีบไปหาเพื่อน ตอนนี้ผมอยู่บ้านแล้ว แต่ยังเศร้า+จิตตกอยู่
จากคุณ หนุ่มโสดจริงใจ ( Ticket ID : 386271)