อยากให้เมืองไทยมีคนทำบทเก่งๆอย่างหนังฮอบบิทจัง

เราเห็นด้วยกับคำพูดของใครสักคนว่าหนังหรือละครที่ดีไม่สามารถเกิดจากบทห่วยๆได้

สาเหตุที่เรายกตัวอย่างฮอบบิท เพราะว่าคนทำเรื่องนี้สามารถคงความสนุก
ของตัวนิยายไว้ครบถ้วน แถมยังปรับปรุงข้อด้อยของตัวเรื่องเดิมออกได้อีกด้วย
ที่สำคัญคือบทของบิลโบกับธอริน
ตามนิยายบิลโบแสนจะน่ารำคาญ ขี้บ่น จนเราหวาดเสียวแทนนักแสดงว่าจะรอดมั้ย
แถมบทบาทในเรื่องยังโดนกลืนอยู่เรื่อย  แต่ในหนังบิลโบดูเด่น น่ารักคือคงคาร์แรคเตอร์เดิม
แต่ตัดข้อด้อยออกไป
ธอรินในนิยายก็น่าหมั่นไส้ แต่ในหนังธอรินดูมีมิติมาก ทำให้เรารักเราสงสารได้

ทำไมเรื่องอย่างนี้มันหายากจังในละครไทย ถ้าตัวละครมีข้อเสีย กลายเป็นข้อเสียนั้น
จะถูกเสริมให้เด่น จนเราไม่รักตัวละครนั้นไปเลย
หนังกับละครถึงแม้จะมีวิธีเล่าเรื่องคนละแบบ แต่มันน่าจะมีจุดที่เหมือนกันนะ
คือตัวละครหลักไม่ว่าจะร้ายหรือดี ต้องทำให้คนดูรักหรือเอาใจช่วย ไม่อย่างนั้นใครจะอยากตามดูเรื่องนั้นต่อ
อยากดูหนังไทย ละครไทยสนุกๆ ไปสู้กับฮอลลีวู้ดเค้ามั่งจัง