แชร์ประสบการณ์...โดนวัดค่าคนจากภายนอกค่ะ

วันนึงค่ัะ...เราไปรับน้องสาวกลับจากมหาวิทยาลัย แวะห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง ทางผ่านกลับบ้าน ค่ะ กะว่าจะไปทำบัตร ATM ใหม่ เจอคนกลุ่มนึงมาขอสัมภาษณ์ เพื่อเก็บข้อมูลทำการตลาด เป็นผลิตภัณฑ์เกี่ยวกับการบำรุงผม ทำสี ผมค่ะ
เขา : รบกวนสถามข้อมูลเพื่อทำการตลาดนะคะ..@#%"?/!!!
เรา : อ๋อ..ค่ะได้
เขา: เอ่อ เคยใช้...%#&#*@... ไม่ทราบว่าอายุเท่าไหร่คะ
เรา: 25 ค่ะ
เขา: เอ่อ...ยังเรียนอยู่มั้ยค่ะ
เรา: ไม่ค่ะ...
เขา: อ่อ...ประมาณ ม.6 ได้มั้ยค่ะ
เรา: อ๋อ!!?? ค่ะๆ
เขา: ไม่ทราบว่า ประกอบอาชีพอะไรคะ
เรา: สถาปนิกค่ะ!!!(ตอบแบบนิ่งเรียบ งงๆ )
เขา: ห๊าาาาาา!!!?? จริงหรอค่ะ (พร้อมทำหน้าตกใจสุดขีด )เป็น Freelance หรือ บริษัทคะ
เรา: (ขี้เกียจต่อความยาวค่ะ) Freelance ค่ะ
เขา: เอ่อ...วุฒิ ป.ตรีนะคะ (แน่ะ!!! ยังมาถามเพื่อควมชัวร์อีก)
เรา: ค่ะๆ(ยิ้ม) ใจอยากบอกว่า ป.โทอ่ะค่ะอยากแกล้งให้หงายเงิบ~

บางทีอย่าเพิ่งประเมินค่าของคนจากการแต่งตัวเลยนะคะ เพราะวันนั้นที่เราไปรับน้องสาว เป็นวันหยุดเราค่ะ เล่นเนตทั้งวันเช้ายันเย็น หัวฟูหน้ามัน แต่ต้องไปธุระต่อ ทำไงได้ เวลาเราทำงานเราก็จัดเต็มนะคะ ต้องแต่งหน้า  แต่งตัว คุยกับลูกค้า เพราะบุคลิกภาพและความเชื่อมั่นต้องมาก่อน แต่วันหยุดเราก็ขอแบบเบลอๆ ลุยๆ บ้าง เจ้าของกระทู้ก็แอบน้อยใจเหมือนกันน่ะค่ะ เจอสถานการณ์อย่างนี้บ่อยเกินไปแล้ว