ที่กระผมต้องเรียกตัวเองว่า “กระผม” เพราะกระผมจะเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่ ให้เหมือนเป็นผู้ที่เจริญแล้วกับคนอื่นๆเขาบ้าง กระผมเบื่อกับชีวิตเดิมๆของกระผมที่มีแต่พวกลูกกระจ๊อกสวะๆ ไร้การศึกษา พวกขี้ยาตัวเหลืองๆแห้งๆ แต่ชอบทำตัวเป็นนักเลง
แต่บางครั้งกระผมก็อดชื่นชมความสามารถในการทำงานของพวกมันไม่ได้ ก็เพราะทั้งๆที่พวกมันตัวผอมๆแห้งๆเหมือนไม้เสียบผีแบบนั้น ยังจะมีพวกหน้าโง่โดนพวกมันไล่กระทืบจนวิ่งหนีตะเหลิดเปิดเปิงแทบไม่คิดชีวิต มีอ้ายลูกน้องผมคนหนึ่งมันทำให้กระผมถึงกับทึ่งในความโหดของมัน
เมื่อครั้งที่กระผมไปกินข้าวที่ร้านริมทาง กระผมเกิดอารมณ์ขันขึ้นมาเสียอย่างไร เลยบอกให้อ้ายลูกน้องคนนี้ไปสั่งลาบหมู กระผมบอกมันว่า “ข้าอยากกินลาบหมู เลือดไม่ต้อง หาเอาจากโต๊ะข้างๆ” แต่ด้วยสติปัญญาอันโง่เขลา บรมโง่ของมันหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้
มันตีความคำพูดของกระผมเป็นจริงเป็นจัง แล้วเดินไปตบอ้ายแว่นโต๊ะข้างๆต่อหน้าเมียนมโตๆของมัน จนหน้าคะมำกับจานผัดเผ็ดของมัน กระผมคิดว่าอ้ายแว่นนั่นคงจะเจ็บตัวและก็แสบตาไม่น้อยแล้ว แต่อ้ายลูกน้องคนนี้ของกระผมกับถีบมันจนตกเก้าอี้และกระทืบมันไป ก็ไม่น้อยที ทั้งยังเตะปากมันจนเลือดออกมาจริงๆ
กระผมต้องรีบเข้าไปห้ามมัน โดยการตบไปที่บ้องหูมันอย่างสุดแรงเกิด มันหันขวับมามองผมด้วยสีหน้าฉุนเฉียว ราวกับจะกำลังง้างหมัดสวนกระผมคืนด้วยสัญชาติญาณของมัน แต่เพราะมันเห็นแววตาที่แกร่งกล้าด้วยพลังแห่งอำนาจของกระผม ที่ครั้งหนึ่งกระผมเคยแสดงแววตาเช่นนี้ให้มันเห็นตอนที่มันทำงานพลาด พร้อมกับบทลงโทษอย่างสาสมโดยกระผมใช้เหล็กแป๊ปฟาดไปที่หัวมันอย่างแรงจนเลือดแตกกระจาย จากนั้นมามันก็ไม่จะที่จะหือกับกระผมเวลาที่มีแววตาเช่นนี้อีกเลย
*** ตัวตนใหม่ของกระผม ***
แต่บางครั้งกระผมก็อดชื่นชมความสามารถในการทำงานของพวกมันไม่ได้ ก็เพราะทั้งๆที่พวกมันตัวผอมๆแห้งๆเหมือนไม้เสียบผีแบบนั้น ยังจะมีพวกหน้าโง่โดนพวกมันไล่กระทืบจนวิ่งหนีตะเหลิดเปิดเปิงแทบไม่คิดชีวิต มีอ้ายลูกน้องผมคนหนึ่งมันทำให้กระผมถึงกับทึ่งในความโหดของมัน
เมื่อครั้งที่กระผมไปกินข้าวที่ร้านริมทาง กระผมเกิดอารมณ์ขันขึ้นมาเสียอย่างไร เลยบอกให้อ้ายลูกน้องคนนี้ไปสั่งลาบหมู กระผมบอกมันว่า “ข้าอยากกินลาบหมู เลือดไม่ต้อง หาเอาจากโต๊ะข้างๆ” แต่ด้วยสติปัญญาอันโง่เขลา บรมโง่ของมันหรืออย่างไรก็ไม่ทราบได้
มันตีความคำพูดของกระผมเป็นจริงเป็นจัง แล้วเดินไปตบอ้ายแว่นโต๊ะข้างๆต่อหน้าเมียนมโตๆของมัน จนหน้าคะมำกับจานผัดเผ็ดของมัน กระผมคิดว่าอ้ายแว่นนั่นคงจะเจ็บตัวและก็แสบตาไม่น้อยแล้ว แต่อ้ายลูกน้องคนนี้ของกระผมกับถีบมันจนตกเก้าอี้และกระทืบมันไป ก็ไม่น้อยที ทั้งยังเตะปากมันจนเลือดออกมาจริงๆ
กระผมต้องรีบเข้าไปห้ามมัน โดยการตบไปที่บ้องหูมันอย่างสุดแรงเกิด มันหันขวับมามองผมด้วยสีหน้าฉุนเฉียว ราวกับจะกำลังง้างหมัดสวนกระผมคืนด้วยสัญชาติญาณของมัน แต่เพราะมันเห็นแววตาที่แกร่งกล้าด้วยพลังแห่งอำนาจของกระผม ที่ครั้งหนึ่งกระผมเคยแสดงแววตาเช่นนี้ให้มันเห็นตอนที่มันทำงานพลาด พร้อมกับบทลงโทษอย่างสาสมโดยกระผมใช้เหล็กแป๊ปฟาดไปที่หัวมันอย่างแรงจนเลือดแตกกระจาย จากนั้นมามันก็ไม่จะที่จะหือกับกระผมเวลาที่มีแววตาเช่นนี้อีกเลย