วันนี้ไปซื้อบัตรที่เมเจอร์ซีนิเพล็กซ์ สาขาบางกะปิ ไปถึงประมาณ 11
โอ้...แถวยาวจัง แต่ก็นะไปถึงแล้วก็ต้องต่อแถวตามระเบียบ ข้างหน้าดิฉัน
เป็นน้องผู้ชายคนนึง แล้วซักพัำก ก็มีตาลุงเดินมาคุยกับน้องคนนั้นว่า...
ตาลุง : น้องๆ ซื้อบัตรกี่ใบ
น้องผู้ชาย : ซื้อ 2 ใบครับ
ตาลุง : พี่ฝากซื้อ 4 ใบสิ เด่วให้ตังค์ค่าซื้อ 200
น้องผู้ชายคนนั้นก็ตกลง เสร็จแล้วตาลุงก็จัดแจงให้น้องผู้ชายคนนั้นไปแทรก
แถวหน้าวินมอไซด์(นี้ก็อีกคนเป็นคนที่ตาลุงเกณฑ์มาช่วยซื้อบัตร) แล้วตาลุง
นั้นก็มาแทรกหน้าดิฉัน แทนน้องผู้ชายที่พาไปแทรกข้างหน้า ดิฉันก็โอเคช่างมัน
อย่างน้อยก็ไม่ได้เอาใครมาแทรกเพิ่ม และในระหว่างเข้าคิวอยู่นั้น ดิฉันก็เหลือบ
ไปเห็นที่กระเป๋าหลังของตาลุงนั้น !!
โอ้... บัตรเต็มเลยยยยยยยยย
เท่านั้นไม่พอในขณะที่เข้าคิวกัน ตาลุงนี้เดินออกไปจากแถวตลอด เดินไปหาเพื่อนบ้าง เดินไปถามที่เคาท์เตอร์บ้าง เดินไปหาเมียบ้าง และทุกครั้งที่เดินออกไปจะกลับมาแทรกที่หน้าดิฉันทุกครั้ง เริ่มทนไม่ไหวละนะ
ดิฉัน : นี้คุณ จะเดินไปไหนนักหน้า เข้าคิวก็ต้องอยู่ในแถวสิคะ
ตาลุง : อ้าว... แล้วคุณมายุ่งไรด้วย เรื่องของผม ผมก็เข้าคิวอยู่นี้ไง
ดิฉัน : อ่อ... มารยาทในการเข้าคิวมันเป็นงี้หรอคะ ออกจากแถวเดินไปเดินมา
ไปไหนก็ได้ ?
ตาลุง : เออ ใช่ คุณจะไปขี้ ไปเยี่ยว คุณก็ไปได้ เดินออกไปดิ
แล้วมันก็หันหน้ากลับไป
สุดท้าย ผลจากการรอเข้าคิวมาตั้งแต่ 11 โมง จนถึงบ่าย2 ของดิฉันได้บัตร 500
มา 1 ใบ (จากที่เพื่อนๆฝากซื้อ 200 ทั้งหมด 6 ใบ)
ส่วนอีตาลุงนั้น มีอยู่ในกระเป๋าแล้วประมาณ 6 ใบ จากเพื่อนลุงอีก 6 วินมอไซด์อีก 6 จากน้องผู้ชายคนนั้นอีก 4 และที่ตาลุงมันต่อแถวเองอีก 6 ทั้งหมด 28 ใบ
ทั้งหมดนี้มาระบายให้รับทราบคะ เพราะคิดว่าถ้าไปเจออีตาลุงนี้ที่สนามจะไปทำไรมันได้ ขนาดตอนต่อแถวกันอยู่พูดไปก็ยังเฉย คิดว่าวันนี้คนที่ไปเข้าคิวซื้อบัตรก็อาจจะเจออะไรแนวๆนี้ไม่ต่างกับที่ดิฉันเจอ....
ว่าด้วยเรื่องการกักตุนบัตรนัดชิง aff suzuki และ มารยาทในการเข้าคิว
โอ้...แถวยาวจัง แต่ก็นะไปถึงแล้วก็ต้องต่อแถวตามระเบียบ ข้างหน้าดิฉัน
เป็นน้องผู้ชายคนนึง แล้วซักพัำก ก็มีตาลุงเดินมาคุยกับน้องคนนั้นว่า...
ตาลุง : น้องๆ ซื้อบัตรกี่ใบ
น้องผู้ชาย : ซื้อ 2 ใบครับ
ตาลุง : พี่ฝากซื้อ 4 ใบสิ เด่วให้ตังค์ค่าซื้อ 200
น้องผู้ชายคนนั้นก็ตกลง เสร็จแล้วตาลุงก็จัดแจงให้น้องผู้ชายคนนั้นไปแทรก
แถวหน้าวินมอไซด์(นี้ก็อีกคนเป็นคนที่ตาลุงเกณฑ์มาช่วยซื้อบัตร) แล้วตาลุง
นั้นก็มาแทรกหน้าดิฉัน แทนน้องผู้ชายที่พาไปแทรกข้างหน้า ดิฉันก็โอเคช่างมัน
อย่างน้อยก็ไม่ได้เอาใครมาแทรกเพิ่ม และในระหว่างเข้าคิวอยู่นั้น ดิฉันก็เหลือบ
ไปเห็นที่กระเป๋าหลังของตาลุงนั้น !!
โอ้... บัตรเต็มเลยยยยยยยยย
เท่านั้นไม่พอในขณะที่เข้าคิวกัน ตาลุงนี้เดินออกไปจากแถวตลอด เดินไปหาเพื่อนบ้าง เดินไปถามที่เคาท์เตอร์บ้าง เดินไปหาเมียบ้าง และทุกครั้งที่เดินออกไปจะกลับมาแทรกที่หน้าดิฉันทุกครั้ง เริ่มทนไม่ไหวละนะ
ดิฉัน : นี้คุณ จะเดินไปไหนนักหน้า เข้าคิวก็ต้องอยู่ในแถวสิคะ
ตาลุง : อ้าว... แล้วคุณมายุ่งไรด้วย เรื่องของผม ผมก็เข้าคิวอยู่นี้ไง
ดิฉัน : อ่อ... มารยาทในการเข้าคิวมันเป็นงี้หรอคะ ออกจากแถวเดินไปเดินมา
ไปไหนก็ได้ ?
ตาลุง : เออ ใช่ คุณจะไปขี้ ไปเยี่ยว คุณก็ไปได้ เดินออกไปดิ
แล้วมันก็หันหน้ากลับไป
สุดท้าย ผลจากการรอเข้าคิวมาตั้งแต่ 11 โมง จนถึงบ่าย2 ของดิฉันได้บัตร 500
มา 1 ใบ (จากที่เพื่อนๆฝากซื้อ 200 ทั้งหมด 6 ใบ)
ส่วนอีตาลุงนั้น มีอยู่ในกระเป๋าแล้วประมาณ 6 ใบ จากเพื่อนลุงอีก 6 วินมอไซด์อีก 6 จากน้องผู้ชายคนนั้นอีก 4 และที่ตาลุงมันต่อแถวเองอีก 6 ทั้งหมด 28 ใบ
ทั้งหมดนี้มาระบายให้รับทราบคะ เพราะคิดว่าถ้าไปเจออีตาลุงนี้ที่สนามจะไปทำไรมันได้ ขนาดตอนต่อแถวกันอยู่พูดไปก็ยังเฉย คิดว่าวันนี้คนที่ไปเข้าคิวซื้อบัตรก็อาจจะเจออะไรแนวๆนี้ไม่ต่างกับที่ดิฉันเจอ....