เกิดเป็นมนุษย์ปุถุชน ความทุกข์มิได้พ้น จนสักหน้า
สุดแท้แต่กรรมที่ทำมา ถึงเวลาสิ้นทุกข์ ก็สูขไป
ถ้าถึงคราวพ้นเข็นที่เป็นทุกข์ ก็กับมีความสูขสืบไปใหม่
เป็นธรรมดา มานี้แต่ไรไร จะหวาดหวั่นพรั่นใจไม่ต้องการ