ทำไมต้อง อารัมภบท
เพราะหลายครั้งเหลือเกิน ที่คนป่วยด้วยโรคประเภทนี้
มักถูกมองแบบเหมารวมๆ ว่า
ขี้เหล้าเมายา ใช้ชีวิตเสเพล สมควรแล้ว...
ก็ไม่โทษ ไม่โกรธใครนะครับ เพราะก่อนหน้า
เราเองเป็นอย่างเขา คิดแบบคนอื่นๆ เขาเช่นกัน
..
ครั้งแรกที่มีคนทราบว่าเราเป็นโรคไต แต่คนนั้นไม่เคยรู้จักเรามาก่อน ก็ทักทันทีว่า คงใช้ชีวิตสมบุกสมบันน่าดูสินะครับ
แต่จริงๆ แล้ว ผมใช้ชีวิตอย่างไร
...
ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆ อายุประมาณ 23 ปี ก็มีสังสรรค์ เที่ยวเตร่กับเพื่อนร่วมงานบ้าง
แต่ไม่ถือว่าหัวราน้ำ ไปเที่ยวกันก็ระวังการเสียงานเสียการเป็นหลัก
อายุ 33 ปี เลิกดื่มเหล้า บุหรี่ ไม่เคยสูบมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว อบายมุขทั้งหมดไม่มี
อาจะแทงสนุ๊กกับเพื่อนสนิทบ้าง ก็นานๆ ... ที ไม่มีแอลกอฮอล์
แต่เรื่องการกินอาหารต่างๆ ก็มีบ้าง กระทั่งน้ำหนักขึ้นสูงสุดของชีวิต 125 กก.
เพียงแค่นั่งเฉยๆ ยังกรน ตอนนี้เริ่มกังวลเรื่องสุขภาพแล้ว
อายุ 35-36 ตั้งใจจะลดน้ำหนักด้วยการออกกำลังกายและเดือนแรก
ด้วยความสนับสนุนจากเพื่อนๆ นน.ลดลง 5 กก. รู้สึกดีมาก และคิดว่าทางถูกทางแล้ว ก็ออกกำลังกายมาโดยตลอด จนน้ำหนักลงมาที่ 110 กก. เริ่มคงที่อยู่ตรงนั้น
...
อายุ 38 ปี เริ่มจากวันเข้าพรรษา ที่ใครๆ รณรงค์งดเหล้าเข้าพรรษา ตัวเราเองอยากทำอะไรดีๆ เป็นกุศลตนบ้าง จึงเลือกงดทานเนื้อสัตว์ช่วงเข้าพรรษา (ไม่ถึงขั้นมังสวิรัติ)
ครบสามเดือน ขึ้นตาชั่งแบบลืมชั่งมานานเพราะ นน.มันนิ่ง จึงไม่ค่อยได้ขึ้น นน.เหลือ 98 กก. ตกใจ คิดว่าตาชั่งเสีย เรียกแฟนมาลองขึ้นตาชั่งดู ปกติ
จึงคิดว่า อ้ะ...น่าลอง ลองงดเนื้อสัตว์กันดูยาวๆ แล้วจะลองชั่ง นน.ดูเรื่อยๆ แต่ยังออกกำลังกายอยู่ตลอด
นน.แกว่งอยู่ที่ 98 97 96 95 94 95 96 97 ไปๆ มาๆ อยู่ตรงนี้
.....
การใช้ชีวิตแต่ละวันคือ ตื่นหกโมง ออกกำลังกาย 1 ชม. กลับมาใช้ชีวิตทำงาน กลางวันหาข้าวทาน หากาแฟกิน กลับมาทำงานต่อบ่าย เย็นไปรับแฟน หาข้าวทาน กลับบ้าน
ประมาณสี่ทุ่มนอน และหมุนเวียนตามนี้
.....
จนกระทั่ง ... วันหนึ่ง เดินทางไป ตจว.และต้องดูแผนที่บนมือถือ กลับมองชื่อตำบล อ.บนมือถือ ไม่ชัด
.....
กลับจาก ตจว.หาหมอตาดีกว่า หมอบอกว่า สงสัยเป็นอาการเบาหวานขึ้นตา
.....
ขอบอกก่อนว่าตอนหนุ่มๆ ก็เจาะเลือดตรวจสุขภาพตลอด จนมีประสบการณ์เจาะเลือดครั้งหนึ่งที่ต้องแทงเส้นถึง สี่เข็ม
กลัวเข็มตั้งแต่นั้นมา...
.....
แต่เมื่อหมอสั่ง...ก็ต้องยอม
... ไปเจาะเลือด นั่งรอผลแลป ลุ้นๆ เราจะเบาหวานหรือเปล่า คุณแม่เป็นอยู่...ปรากฏว่า ผลน้ำตาลอยู่ในเกณฑ์
ไขมันสูง...และไต!!!
.....
เราพลาดอะไรตรงไหน ชัดเจนมาก เราเพิกเฉยต่อการตรวจสุขภาพประจำนั่นเอง มันสำคัญมากครับ
....
ค่อยมาต่อตอนต่อไปนะครับ
เสียงเล็กๆ จากคนป่วยไต ตอนที่ 2 แรกเลยที่รู้
http://pantip.com/topic/35337182
ปล.หากมีพิมพ์ผิด ขออภัยเพราะพิมพ์บนโทรศัพท์
ปล.2 หากเรื่องราวของผมจะสามารถนำไปเร้าใจให้ใครต่อใครระมัดระวังตัวเรื่องสุขภาพมากขึ้นได้ ก็ยินดีครับ
เสียงเล็กๆ จากคนป่วยไต ตอนที่ 1 อารัมภบท
เพราะหลายครั้งเหลือเกิน ที่คนป่วยด้วยโรคประเภทนี้
มักถูกมองแบบเหมารวมๆ ว่า
ขี้เหล้าเมายา ใช้ชีวิตเสเพล สมควรแล้ว...
ก็ไม่โทษ ไม่โกรธใครนะครับ เพราะก่อนหน้า
เราเองเป็นอย่างเขา คิดแบบคนอื่นๆ เขาเช่นกัน
..
ครั้งแรกที่มีคนทราบว่าเราเป็นโรคไต แต่คนนั้นไม่เคยรู้จักเรามาก่อน ก็ทักทันทีว่า คงใช้ชีวิตสมบุกสมบันน่าดูสินะครับ
แต่จริงๆ แล้ว ผมใช้ชีวิตอย่างไร
...
ตอนเริ่มทำงานใหม่ๆ อายุประมาณ 23 ปี ก็มีสังสรรค์ เที่ยวเตร่กับเพื่อนร่วมงานบ้าง
แต่ไม่ถือว่าหัวราน้ำ ไปเที่ยวกันก็ระวังการเสียงานเสียการเป็นหลัก
อายุ 33 ปี เลิกดื่มเหล้า บุหรี่ ไม่เคยสูบมาตั้งแต่ต้นอยู่แล้ว อบายมุขทั้งหมดไม่มี
อาจะแทงสนุ๊กกับเพื่อนสนิทบ้าง ก็นานๆ ... ที ไม่มีแอลกอฮอล์
แต่เรื่องการกินอาหารต่างๆ ก็มีบ้าง กระทั่งน้ำหนักขึ้นสูงสุดของชีวิต 125 กก.
เพียงแค่นั่งเฉยๆ ยังกรน ตอนนี้เริ่มกังวลเรื่องสุขภาพแล้ว
อายุ 35-36 ตั้งใจจะลดน้ำหนักด้วยการออกกำลังกายและเดือนแรก
ด้วยความสนับสนุนจากเพื่อนๆ นน.ลดลง 5 กก. รู้สึกดีมาก และคิดว่าทางถูกทางแล้ว ก็ออกกำลังกายมาโดยตลอด จนน้ำหนักลงมาที่ 110 กก. เริ่มคงที่อยู่ตรงนั้น
...
อายุ 38 ปี เริ่มจากวันเข้าพรรษา ที่ใครๆ รณรงค์งดเหล้าเข้าพรรษา ตัวเราเองอยากทำอะไรดีๆ เป็นกุศลตนบ้าง จึงเลือกงดทานเนื้อสัตว์ช่วงเข้าพรรษา (ไม่ถึงขั้นมังสวิรัติ)
ครบสามเดือน ขึ้นตาชั่งแบบลืมชั่งมานานเพราะ นน.มันนิ่ง จึงไม่ค่อยได้ขึ้น นน.เหลือ 98 กก. ตกใจ คิดว่าตาชั่งเสีย เรียกแฟนมาลองขึ้นตาชั่งดู ปกติ
จึงคิดว่า อ้ะ...น่าลอง ลองงดเนื้อสัตว์กันดูยาวๆ แล้วจะลองชั่ง นน.ดูเรื่อยๆ แต่ยังออกกำลังกายอยู่ตลอด
นน.แกว่งอยู่ที่ 98 97 96 95 94 95 96 97 ไปๆ มาๆ อยู่ตรงนี้
.....
การใช้ชีวิตแต่ละวันคือ ตื่นหกโมง ออกกำลังกาย 1 ชม. กลับมาใช้ชีวิตทำงาน กลางวันหาข้าวทาน หากาแฟกิน กลับมาทำงานต่อบ่าย เย็นไปรับแฟน หาข้าวทาน กลับบ้าน
ประมาณสี่ทุ่มนอน และหมุนเวียนตามนี้
.....
จนกระทั่ง ... วันหนึ่ง เดินทางไป ตจว.และต้องดูแผนที่บนมือถือ กลับมองชื่อตำบล อ.บนมือถือ ไม่ชัด
.....
กลับจาก ตจว.หาหมอตาดีกว่า หมอบอกว่า สงสัยเป็นอาการเบาหวานขึ้นตา
.....
ขอบอกก่อนว่าตอนหนุ่มๆ ก็เจาะเลือดตรวจสุขภาพตลอด จนมีประสบการณ์เจาะเลือดครั้งหนึ่งที่ต้องแทงเส้นถึง สี่เข็ม
กลัวเข็มตั้งแต่นั้นมา...
.....
แต่เมื่อหมอสั่ง...ก็ต้องยอม
... ไปเจาะเลือด นั่งรอผลแลป ลุ้นๆ เราจะเบาหวานหรือเปล่า คุณแม่เป็นอยู่...ปรากฏว่า ผลน้ำตาลอยู่ในเกณฑ์
ไขมันสูง...และไต!!!
.....
เราพลาดอะไรตรงไหน ชัดเจนมาก เราเพิกเฉยต่อการตรวจสุขภาพประจำนั่นเอง มันสำคัญมากครับ
....
ค่อยมาต่อตอนต่อไปนะครับ
เสียงเล็กๆ จากคนป่วยไต ตอนที่ 2 แรกเลยที่รู้
http://pantip.com/topic/35337182
ปล.หากมีพิมพ์ผิด ขออภัยเพราะพิมพ์บนโทรศัพท์
ปล.2 หากเรื่องราวของผมจะสามารถนำไปเร้าใจให้ใครต่อใครระมัดระวังตัวเรื่องสุขภาพมากขึ้นได้ ก็ยินดีครับ