Last game chapter 52 (Spoiler)
ตอนที่ 52 เป็นตอนล่าสุดที่ญี่ปุ่นค่ะ วางแผงเมื่อวันที่ 23 ม.ค. 2559
ตีพิมพ์ลงนิตยสาร LaLa ฉบับรายเดือนของสำนักพิมพ์ Hakusensha

ตอนที่ 52 นี้ เราตั้งใจแปลมากๆ พยายามแปลให้ละเอียดที่สุดค่ะ เพราะตอนนี้น่ารักมากๆ
เราแปลจากต้นฉบับภาษาญี่ปุ่น ดังนั้นอาจมีบางจุดที่แปลออกมาไม่เหมือนเวป scan English นะคะ
หากมีจุดใดที่แปลผิดพลาด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้เลยค่ะ
จะพยายามพัฒนาภาษาญี่ปุ่นให้ดียิ่งขึ้นค่ะ
--แพรใจ--

link ของตอนที่ 51 http://pantip.com/topic/34662800
.
.
.
.
Last game (ตอนที่ 52)

คำโปรย : วันนี้จะต้องเป็นวันที่พิเศษวันหนึ่งอย่างแน่นอน
.
.
24 ธันวาคม
(ยานางิคิดในใจ)
คริสมาสต์อีฟ.. ในที่สุดก็มาถึงซะที
ตั้งแต่รู้จักกันมา 10 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่จะได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันในวันคริสมาสต์
.
.
---ปีที่แล้ว---
ยานางิ : นี่คุโจ!! วันคริสมาสต์ไปเที่ยวกับคุณหนูผู้น่ารักอย่างชั้นด้วยกันมะ
คุโจ : ไม่เป็นไร ทุกๆปีชั้นก็อยู่ฉลองกับแม่อยู่แล้วน่ะ
.
.
--กลับมาที่ปัจจุบัน---
(ยานางิคิดในใจ)
จะให้เป็นแบบในอดีตอีกไม่ได้!!! ดีนะที่ครั้งนี้เตรียมตัวมาดี..
คริสมาสต์ในวันนี้ ชั้นจะใช้เงินที่หามาได้ด้วยตัวเองจากการทำงานพิเศษเท่านั้น!!!
.
.
---ที่บ้านยานางิ---
แม่ : นาโอะคุง จะออกไปข้างนอกหรอจ๊ะ
ยานางิ : อา... ครับ ผมไม่กินข้าวเย็นที่บ้านนะ ไม่ต้องรอ
แม่ : ฝากทักทายคุโจซังด้วยนะจ๊ะ
พ่อ : พยายามเข้าล่ะ!
พี่สาว : ยังไงก็เหอะ ช่วยกลับบ้านก่อนขึ้นวันใหม่ด้วยนะยะ
ยานางิ : (หน้าแดง) หุบปากไปเลย!!!
.
.
พ่อ : นาโอโตะ ลืมของนะ.. กุญแจรถ
ยานางิ : ไม่จำเป็นครับ วันนี้ผมจะไปด้วยรถไฟ ไปก่อนนะครับ
.
.
แม่ : ฮูเร่ ฮูเร่!!
พี่สาว : ไม่เอารถไปในวันคริสมาสต์เนี่ยนะ บ้าป่าวเนี่ย!
.
.
---ที่สถานีรถไฟ---
(คุโจคิดในใจ)
ของขวัญวันคริสมาสต์ สุดท้ายชั้นก็ยังเลือกไม่ได้อยู่ดี
ของขวัญน่ะ... ลองคิดดูละนะ แต่ชั้นก็ยังไม่ถนัดเรื่องนี้เหมือนเคย
ถามยานางิตรงๆเลยดีกว่า ว่าอยากได้อะไร...
จะได้ถูกใจเค้าที่สุด ในสิ่งที่เค้าอยากได้
.
.
ชั้นก็ทำแบบนี้กับแม่เหมือนกันนะ
คุโจ (ตอนเด็ก) : แม่อยากได้อะไรเป็นของขวัญคะ
แม่ : แม่น่ะนะ... ถ้าเป็นของที่ได้จากมิโคโตะน่ะ อะไรก็ได้จ้ะ
คุโจ (ตอนเด็ก) : หนูไม่เข้าใจที่แม่พูด...
.
.
พอพูดถึงเรื่องนั้นขึ้นมา...
เลยทำให้ชั้นนึกขึ้นได้ว่า... นี่เป็นครั้งแรกเลยนะ ที่มาฉลองคริสมาสต์กับคนอื่นที่ไม่ใช่แม่
.
.
ยานางิ : คุโจ!!! รอนานมั้ย
คุโจ : ไม่นานๆ
ยานางิ : ทางฝั่งตะวันตก(ของสถานีรถไฟ) คนเยอะมากเลยเนอะ
.
.
(คุโจคิดในใจ)
จะพูดยังไงดี... ชั้นรู้สึกว่าอัตราส่วนคู่รักในวันนี้ ดูท่าทางจะสูงมาก
สงสัยจัง... ทำไมยานางิถึงได้ชวนชั้นออกมากันนะ
สงสัยจะถูกผู้หญิงที่ชอบปฏิเสธมาแน่ๆ
แล้วก็คงจะไม่ได้รับคำชวนจากเพื่อนคนอื่นๆอีกด้วยแน่ๆ (สงสารจัง)
.
.
คุโจ (ชมเค้าหน่อยละกัน) : ยานางิ นายดูน่ารักจัง
ยานางิ (ทำหน้าไม่เชื่อ) : ทำไม..จู่ๆชั้นก็ดูน่าสงสารขึ้นมาอย่างนั้นหรอ
.
.
พิธีกรรายการ TV : คุณ 2 คนตรงนั้นคะ ขอรบกวนเวลานิดนึงได้มั้ยคะ..
ขณะนี้เป็นรายการออกอากาศสดค่ะ เป็นการสัมภาษณ์คู่รักในวันคริสมาสต์ ลองมาเล่นเกมส์ด้วยกันมั้ยคะ ?
.
.
--- คู่รัก?? ---
.
.
พิธีกร : ถ้าเล่นชนะ จะมีรางวัลเป็นของสมนาคุณแจกฟรีให้ด้วยนะคะ ว่าไงคะ ลองเล่นดูมั้ยคะ
คุโจ : ไม่อ่ะค่ะ พวกเราเป็น พ.. พ.. เพื่... กัน อุ๊บ!!!
(ยานางิรีบเอามือปิดปากคุโจ)
ยานางิ : ดีออก ไปเอาของฟรีกัน! ได้ของสมนาคุณแจกฟรีเลยนะเฟ้ย!!
คุโจ : อะ.. ก็ได้
.
.
ยานางิ : ตกลงครับ พวกเราจะเล่นครับ!  เรา2คนเป็นคู่รักกันครับ! เรา2คนเป็นคู่รักกันครับ!
(ยานางิพูดย้ำกับพิธีกร 2 รอบ)
พิธีกร : โอ๊ะ! งั้นตั้งใจเล่นให้ดีที่สุดนะคะ ^^
.
.
(คุโจคิดในใจ : ดูท่าทางยานางิจะอยากได้ของแถมนั่นมากเลยนะเนี่ย..)
.
.
พิธีกร : งั้น... และนี่คือ "เกมส์ค้อนทุบ"ค่ะ (Hammer game) ถ้าตีให้คะแนนสูงถึงถุงของซานตาครอสได้ จะเป็นผู้ชนะค่ะ!!!
พิธีกร : คุณผู้ชาย เป็นฝ่ายดูก่อนค่ะ ให้คุณแฟนสาวเล่นก่อนนะคะ ^^
ยานางิ (ทำหน้าเก็กหล่อ) : ครับ
.
.
(ทันใดนั้นเอง... คุโจตีค้อนแรงสุดชีวิต!!! ได้คะแนนเต็มจ้า!!!)
.
.
คุโจ (หน้าตาชิวมาก) : ตีอย่างงี้ ใช้ได้ป่าว
ยานางิ+พิธีกร : .......... (อึ้ง... พูดไม่ออก)
ยานางิ : ใครใช้ให้เธอเล่นซะขนาดนั้นฟระ!!! เสียบรรยากาศหมด (ออมแรงหน่อยสิฟระ!!)
คุโจ : ก็เห็นยานางิอยากได้ของสมนาคุณแจกฟรีนั่นมาก ชั้นก็เลยตีให้มันได้ชัวร์ๆไปเลย ยานางิจะได้ไม่ต้องออกแรงไง (คนเค้าอุตส่าห์หวังดี)
ยานางิ : หุบปากไปเลย!!!
.
.
พิธีกร : รางวัลสำหรับผู้ชนะค่า^^
คุโจ : ขอบคุณค่ะ
พิธีกร : และแล้ว..ก็มาถึงช่วงสุดท้ายของรายการค่ะ!!!
สำหรับคุณแฟนสาวแล้ว ตัวตนของแฟนหนุ่มเป็นคนยังไงคะ บอกเป็น "message รัก" ได้เลยค่าาาา!!!!
.
.
คุโจ : รัก???
.
.
(ยานางิคิดในใจ : พิธีกรเยี่ยมว้อย!! Good job!!!)
.
.
ยานางิ(กระซิบบอกคุโจ) : ทำเป็นแสดงๆ แกล้งๆเล่นละครไปก็ได้น่า คุโจ

(คุโจครุ่นคิดอยู่พักนึง)

คุโจ : ยานางิ... 10 ปีที่อยู่ด้วยกันมา ชั้นนึกภาพไม่ออกเลยว่า...ถ้าไม่มียานางิอยู่ด้วย ชั้นจะเป็นยังไง...
.
.
(คุโจคิดในใจ : ใช่แล้วล่ะ ใช่จริงๆ... ความรู้สึกนี้มันคือ...ความรัก...)
.
.
คุโจ : ถ้าให้พูดสั้นๆก็คือ... นับจากนี้ไป ชั้นอยากจะอยู่ด้วยกันกับยานางิแบบนี้ไปตลอดนะ
ยานางิ (อายหน้าแดง เอามือปิดหน้า) : ครับ!

พิธีกร : และนี่คือ... สิ่งที่แฟนสาวของหนุ่มหล่อผู้นี้พูดออกมาค่ะ!!! ขอให้มีความสุขมากๆนะค้า!!!
.
.
(เพื่อนๆที่ดู TV อยู่ทางบ้าน ต่างช็อค!!! พูดไม่ออกเลยทีเดียว!!!)
.
.
---ทางด้านเพื่อนๆ--- (กำลังเมาได้ที่)
เพื่อนคนที่ 1 : ดื่มเหล้ารวดเดียวนี่ รสชาติแย่มากเลยว่ะ
เพื่อนคนที่ 2 : นี่ๆ ทุกคน!! วันนี้พวกเรามีโมโมจังมาร่วมโต๊ะด้วยนะเนี่ย
โมโมกะ : ทำไมชั้นถึงต้องมากินนาเบะกับไอ้ผู้ชายพวกนี้ ในวันคริสมาสต์แบบนี้ด้วย!!! TT
โซมะ : กรรมตามสนองล่ะมั้ง
โมโมกะ : หนวกหู!!! หุบปากไปเลย โซมะ!!!
เพื่อนคนที่ 1 : เอ่อ... นี่ใช่โมโมจังตัวจริงป่ะเนี่ย
โมโมกะ : เติมเนื้อ!!! ใส่เพิ่มเข้าไปอีก!!!
เพื่อนคนที่ 2 : ค..ครับ... ครับ
โซมะ : ได้รู้ความจริงในวันคริสมาสต์ซะทีนะพวกแก
.
.
---ทางด้านยานางิกับคุโจ---
คุโจ : สนุกดีเนอะ
ยานางิ : ไปไหนกันต่อดี
(คุโจคิดในใจ : พิธีกรคนเมื่อกี้ มองว่าพวกเรา 2 คนเป็นแฟนกันหรอเนี่ย)
ยานางิ : เออนี่... ตกลงว่าของสมนาคุณ(แจกฟรี)ที่ได้มา มันคืออะไรหรอ
คุโจ : เป็นสายห้อยคู่ (strap) ของรายการน่ะ
.
.
คุโจ : ว่าแต่...ยานางิอยากได้ของขวัญอะไร
ยานางิ : เอ๊ะ?
คุโจ : อย่าบอกว่า "อะไรก็ได้"นะ เอาแบบบอกมาตรงๆเลยว่าอยากได้อะไร
ยานางิ : เอ๊ะ? ให้ชั้นน่ะหรอ?
คุโจ : หรือไม่อยากได้?
ยานางิ : อยากสิฟระ อยากได้โว้ยยยย!!! อยากได้สุดๆเลยเฟ้ยยยยย!!!!
.
.
(ยานางิคิดในใจ : คุโจจะให้ของขวัญกับชั้นแบบนี้หรอเนี่ย!!!)
(ยานางิเอามือกุมศีรษะ)
.
.
คุโจ : อยากได้อะไร
ยานางิ : ถ้าเป็นของที่คุโจเลือกให้ล่ะก็ อะไรก็ได้แหละ
(คุโจทำหน้าเอือม สีหน้าบ่งบอกว่า ได้ฟังสิ่งที่ชั้นบอกไปตะกี้บ้างมั้ย!!)
ยานางิ (เหงื่อตก) : น..นะ..นั่นสินะ เอ่อ... ผ้าพันคอแล้วกัน
.
.
---ทั้งสองเดินเข้าไปในร้านขายเสื้อผ้า---
ยานางิ : ผ้าพันคอแบบไหนก็ได้ คุโจเลือกเลย
คุโจ : ชั้นไม่ค่อยมี sense ในเรื่องพวกนี้เท่าไรนะ
ยานางิ : เอาเหอะๆ เลือกๆไปเหอะ
คุโจ : โอเค เข้าใจละ
(คุโจคิดในใจ : อืม.. เลือก ลายที่ยานางิน่าจะยังไม่มีละกันเนอะ)
.
.
(คุโจเดินไปเลือกผ้าพันคอลายลูกเจี๊ยบกับลายการ์ตูนน่ารักๆ)
ยานางิ : เฮ้ย !?
ยานางิ : เธอนี่มัน..ไม่มี sense เลยจริงๆ
(คุโจคิดในใจ : ก็บอกแล้ว ให้มาเลือกเอง)
ยานางิ : จริงจังนะเว้ย!! ขอร้องล่ะ แล้วก็..ชั้นไม่ได้มาแอบดูนะ ชั้นหันมาทางนี้พอดีต่างหาก!!
.
.
---เวลาผ่านไป---
คุโจ : ซื้อมาละ อ่ะ.. ของขวัญ
ยานางิ : โอ๊ะ! ขอบคุณนะ เปิดเลยได้มั้ย
ยานางิ : เหย..ดูดีเลยอ่ะ
คุโจ : ยานางิมีผ้าพันคอที่ดีอยู่แล้ว ถ้าเปลี่ยนมาเป็นอันนี้จะดีหรอ
ยานางิ : ดีสิ ของที่คุโจเลือกมาให้ชั้น มันสำคัญกว่าอยู่แล้วล่ะ
.
.
ยานางิ : พันให้หน่อยสิ
คุโจ : เอ๊ะ!
ยานางิ : เร็วๆ
คุโจ : อะ.. อื้ม




(คุโจพันผ้าพันคอให้ยานางิ)
ยานางิ : ฮ่า ฮ่า เข้ากันมากเลย ขอบคุณนะ (ยานางิยิ้มกว้าง ดีใจสุดๆ)
.
.
(คุโจคิดในใจ)
พอได้เห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มนั้น...
การเลือกของขวัญเพื่อใครสักคนนี่มันก็น่าจะดีเหมือนกันเนอะ...
.
.
---ที่ร้านอาหาร---
คุโจ : ว้าว... มีต้นคริสมาสต์ด้วย
คุโจ : ว่าแต่.. ร้านนี้ต้องจองล่วงหน้า 1 สัปดาห์เลยหรอเนี่ย
ยานางิ (หน้าแดง) : อะ..เอ่อ... ก็ประมาณนั้น
.
.
---เวลาผ่านไป---
คุโจ : งั้น เดี๋ยวจ่ายกันคนละครึ่งนะ
ยานางิ : หยุดเลย!! ไม่ต้องๆ
.
.
(มีต่อ)