[CR] แบกเป้ตะลุย 4 เมือง 8 วัน (คุณหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า) ตอนที่ 4

แบกเป้ตะลุย 4 เมือง 8 วัน (คุณหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า) ตอนที่ 1 http://pantip.com/topic/34390975
แบกเป้ตะลุย 4 เมือง 8 วัน (คุณหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า) ตอนที่ 2 http://pantip.com/topic/34398954
แบกเป้ตะลุย 4 เมือง 8 วัน (คุณหมิง ต้าหลี่ ลี่เจียง แชงกรีล่า) ตอนที่ 3 http://m.pantip.com/topic/34408042/comment2








เราขอให้แกจอดรถแถวทุ่งหญ้า เพื่อถ่ายจามมารีซัก 15-20 นาที พี่แกจึงพามาจอดยังเกตเฮาส์ข้างทาง ถ่ายยังไม่ทันไร เสียงตะโกนจากคนขับพร้อมสาวชาวเมืองจงเตี้ยน ที่คาดว่าเป็นเจ้าของที่พัก มาแจ้งข่าวกับเราว่าพี่รถตู้ไม่แฮปปี้กับการเดินทางของเรา เป็นภาษาอังกฤษ  เขาจะไปส่งเราที่วัดซงจ้านหลิน เปนอันว่าจบกัน เราก็เข้าใจ ในอาชีพพี่แก งั้นก็เอาตามที่ว่า เสียดายภาพเบื้องหน้ามาก วันนึงฉันจะกลับมาที่นี่อีกครั้ง




ก่อนเข้าชมต้องซื้อตั๋วก่อน แล้วนั่งรถเข้าไปอีกเกือบ 10 นาที  

ด้านในมีร้านค้าไม่มากนักควรมีเสบียงเอาไว้ก่อนมา วัดซงจ้านหลิน ที่เป็นเหมือนใบประกาศนียบัตร บอกว่าคุณเดินทางมาถึงแชงกรีล่าแล้ว        




เราจะไม่พูดถึงความเป็นมาเพราะมีคนกล่าวถึงไว้มากแล้ว แต่ที่นี่เราทึ่งกับ ศักยภาพนักท่องเที่ยวจีนมาก พี่แกแต่ละคนพกกล้องมายังกับนิตยสารขายกล้อง(ฟลูเฟรมทั้งนั้น) เหมือนทุกคนซื้อตามๆกันเป็นแพทเทิร์นมาเลย ที่ประหลาดใจกว่านั้น ลุง ป้า น้า อา คนสูงวัยที่นี่ชอบถ่ายรูปกันมาก ใช้มันยังกับใช้ เครื่องใช้ไฟฟ้าภายในบ้าน







ทางเดินขึ้นดูชัน แต่เมื่อเดินขึ้นจริงๆไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เพราะมีคนเดินขึ้นค่อนข้างมาก และเราสามารถพักเป็นระยะ ขึ้นมาตรงนี้ก็สบายแล้ว



ลงมาด้านล่างอีกครั้ง ซึมซับบรรยากาศ แสงสุดท้ายของแชงกรีล่า



ปกติเราจะชอบบรรยากาศยามค่ำคืนของแต่ละเมือง แต่คืนนี้ขอลา ฝังตัวอยู่ในห้องแต่หัวค่ำเลยเพราะตั้งแต่มาจากลี่เจียงไม่ได้หยุดเลย
อากาศยามกลางคืนเหมือนจะเบาบาง กว่าเมื่อตอนกลางวัน(ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า)แต่เราก็พกกระป๋องออกซิเจนมาด้วย เผื่อฉุกเฉินแต่ก็ไม่ได้ใช้
มีไว้ให้อุ่นใจที่ได้ใช้มากๆคือกระบอกน้ำอุ่นที่เจ้าของที่พักให้มาใช้ น้ำอุ่นมันช่วยทำให้เราอุ่นได้จากข้างใน
DAY 6 ลาก่อน แชงกรีล่า
ตื่นเช้ามาสำรวจสถานที่เล็กน้อย คนงานที่ทำถนนใหม่เริ่มปฎิบัติหน้าที่กันแล้ว สารภาพตามตรงเราไม่เห็นนักท่องเที่ยวชาติอื่นเลย




ค่าโดยสารจาก ลี่เจียงมา แชงกรีล่าประมาณ 80 หยวน รถจากแชงกีล่าไปลี่เจียง มีออกแทบจะทุกชั่วโมง รอบสุดท้ายน่าจะเป็นบ่าย3โมง

เราว่าที่แชงกรีล่า อย่างน้อยน่าจะนอนซัก 2 คืน กำลังดีวันแรกปรับสภาพนิดหน่อย วันต่อมาก็สบายแล้ว เรากลับรอบ 09.00 น (ฝั่งขวาจะได้วิวเมืองจงเตี้ยน)รถประจำทางจากแชงกรีล่าพาเราไต่ระดับเขา เพื่อกลับลี่เจียง ในหัวของเราคิดวนเวียนอยู่ว่าจะหาทางกลับมานี่อีกเดือนไหน ปีไหน ช่วงไหนดี ยิ่งเห็นเนินทุ่งหญ้าสีเขียวแซมด้วย ดอกไม้(หรือหญ้าอีกชนิด)สีแดงขึ้น เป็นหย่อมให้สะดุดตา สูงต่ำลดหลั่นการตามพื้นที่แบบภูเขา มีลำธารไหลผ่าน มีฝูงจามรีเล็มหญ้าอย่าง สงบ มันยิ่งทำให้เรารู้สึกว่าจะต้องกลับมาอีกครั้ง มาให้ทันก่อนโครงการเมกะโปรเจ็ครถไฟความเร็วสูงจีน จะพาเอาความสงบ เรียบง่ายไปจากที่นี่

ถึงลี่เจียงตอนเที่ยงเศษๆ เมฆเต็มฟ้า ฝนกำลังมา คืนนี้มาพักเพื่อรอขึ้นรถไฟกลับคุนหมิงตอนเช้า จริงๆอยากนอนที่แชงกรีล่าอีกคืนแต่เรา(ตอนนั้น)ไม่มั่นใจในรถไฟโดยเฉพาะเวลากลางคืน ว่าจะทำเวลาไปสนามบินทันเวลารึเปล่า(ซึ่งเราคิดผิด)ที่ลี่เจียงเรานอนพัก รอให้ถึงตอนเย็นค่อยไปเดินเล่นชิลล์






คืนสุดท้ายที่นี่ เราเดินเล่น หาซื้อของฝาก บอกตรงนี้เลยว่า ควรซื้อจากนี้เลย ที่คุนหมิงมีบางตัวแต่ราคาสูงขึ้นอีกหน่อย แต่ที่สนามบิน จาก 5หยวนอัพราคาไป 25-30หยวนเลยทีเดียว แม้กระทั่งในตัวเมืองเก่าลี่เจียงหากเดินออกห่างจากแถวๆคลองน้ำ ราคายิ่งถูกลงเพราะนักท่องเที่ยวมักมาไม่ค่อยถึง ที่ร้านของฝาก ได้พบกับแบคแพคสัญชาติไทย 3คน ดีใจมาก ได้แลกเปลี่ยนประสบการณ์ในเมืองจีน พอหอมปากหอมคอจึง แยกย้ายกันไป พวกเธอจะไปขึ้นเขาหิมะมังกรหยก และต่อด้วยแชงกรีล่า ส่วนเราเดินทาง กลับคุนหมิง เรื่องห้องน้ำที่จีน(เมืองท่องเที่ยว)เราว่ามันก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดนั้น หากรู้จักวางแผน(เข้าในที่พัก-หรือเลือกรถที่ใช้ในการเดินทางที่มีห้องน้ำในตัวอย่างห้องน้ำรถไฟเราว่าสะอาดใช้ได้เลย) มีวินัยในการกิน ขับถ่าย บางทีเรืองการกินอาจจะลำบากกว่าอีก เพราะรสชาติที่จืดมันและมัน(กลับมาสิวขึ้นเลย)
DAY 7 ครั้งแรกกับรถไฟจีน





เดินทางตอนกลางคืน คงจะคุ้มมากเพราะไม่ต้องจ่ายค่าที่พัก  แต่ในตอนกลางวันคนจะน้อยกว่า แต่ชั้น3 นี่เต็มตลอดต้องจองไว้ก่อน เราซื้อตรงหน้างานเลยไม่ได้จอง ในห้องของเรามีแค่ 2 คนเรากับแฟนมันจึงเป็นส่วนตัวมากๆ ฟินเว่อร์ไปกับวิว ข้างทาง








ถึงคุนหมิง5 โมงเย็น ตรงเวลาดีมาก ได้เห็นคนจีนที่ออกจากสถานีรถไฟมาด้วยกัน โอ้คนจะเยอะไปไหน หอบหิ้วข้าวสาร อาหารแห้งจากบ้านนอกมา ไม่ได้ต่างจากบ้านเราเลย  


คืนนี้เราพักที่ เกตเฮาส์ แถวๆ...ซึ่งเงิบมากๆเมื่อเข้าไป


เราอ่านตามรีวิว คิดไว้ดีมาก อยากให้แฟนได้เห็นบรรยากาศแบบนั้น แต่เมื่อพบจริงๆ มันอารมณ์ประมาณ ที่พักคล้าย บาร์ คลับในยุค 80(จากด้านหน้า)
คล้ายสถานประกอบการ โคมแดง (จากด้านใน) ฝรั่งเยอะจริง คนมาจากหลากหลายที่ อารมณ์ประมาณแค่หลับนอน ระหว่างเดินเข้าห้องพัก เห็นชายชาวจีน  3 คนนั่งคุยกันบนโต๊ะมีปืน 9 มม. วางยุ นี่ช้านน อยู่ไหนกัน??มันเป็นเกตเฮาส์ ในตำนานได้ยังไง??  มันไม่เหมาะกับการแบคแพคเลย!!! สุดสุดตั้งแต่เราเคยเดินทางมา เกิดความตั้งใจกลับมาจะเขียนถึงที่นี่ในอีกมุมหนึ่งบ้าง เพื่อนักเดินทางที่นึกถึงความปลอดภัยได้พิจารณา ที่นี่เก็บพาสปอตตัวจริงไว้ด้วย ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่มีที่ไหนขอตัวจริงเลยแค่สำเนาก็พอ และระบบความปลอดภัยมีแค่คีย์การ์ด ไม่ใช่กุญแจล๊อค อารมณ์ในห้องเหมือนในหนังแอ็คชั่นฮ่องกง ยุคโหด เลว ดี ถ้าคิดถึงความปลอดภัย เป็นส่วนตัว เราว่าลองพิจารณาที่อื่นน่าจะดีกว่าคุนหมิงคืนนี้ประหลาดๆ ในใจนัก



DAY 8 เดินทางกลับบ้าน



มาถึงสนามบินแต่เช้าเพราะไม่อยากเผชิญกับเวลาอันเร่งรีบของชาวคุนหมิง มีเวลานั่งคิดทบทวนการ เดินทางครั้งนี้ นับว่าคุ้มมากที่ได้มา เพราะมันเปลี่ยนทัศนคติของเราเกี่ยวกับประเทศจีน คนจีน เหมือนครั้งที่ไปนครวัด มันทำให้เรารู้สึกเข้าใจคนที่นั่นขึ้นมาก นี่คงเป็นเหตุผลที่เราชอบเดินทาง ไปเพื่อเรียนรู้ ไปเข้าใจ ไม่ใช่ไปตัดสิน บนความสูง 20000 ฟุต เงินหยวนที่เราถือครองถูกตัดสินให้ลดค่ามันแล้ว แอร์สาวบอกอัตราแลกเปลี่ยนให้ฟัง ราคาของกินบนเครื่อง ซื้อได้ทั้งเงินไทยและหยวน หากเราซื้อเป็นหยวน เขาจะคิดในเรทราคา 5 บาท ความรู้สึกเหมือนขึ้นแท็กซี่ที่ต้าหลี่อีกครั้ง