วันนี้ฉันซักผ้าเยอะเลยกะจะอ้อนให้แฟนมาช่วยตากผ้า ฉันก็บอกกับแฟนไปว่าวันนี้เพลียมากเลยงานยุ่งมาก
ซักผ้าเยอะด้วยมาช่วยตากผ้าหน่อยได้ไหม(คือความจริงฉันก็ไม่ได้คิดว่าจะให้เขามาช่วยจริงๆหรอกนะแต่แค่เขาตอบตกลงเราก็รู้สึกดีใจ) เมื่อผ้าใกล้ซักเสร็จ ฉันจึงหยิบไม้แขวนเดินออกไปจะตากผ้า แฟนที่เล่นเกมส์อยู่เหลือบมาเห็น และถามว่าอ้าวจะตากคนเดียวหรอ ฉันก็ไม่ได้ตั้งใจให้เขาช่วยอยู่แล้วเลยตอบไปว่าอื้ม แฟนเลยบอกว่างั้นจ้างด้วยแสตมป์7-11แล้วกัน เพราะฉันสะสมแสตมป์7-11อยู่ ฉันเลยถามไปว่าอยู่ไหน แฟนก็บอกว่าอยู่ในรถมีสิบกว่าบาท ฉันจึงถือไม้แขวนไปแขวนที่ราวตากผ้าก่อน แต่ผ้ายังซักไม่เสร็จ เลยกลับเข้าห้องเอากุญแจรถไปเปิดรถเอาแสตมป์ แฟนก็บอกว่าอยู่ตรงช่องบนๆข้างคนขับนะ ฉันจึงออกไปเปิดรถแต่หาไม่เจอก็ค้นๆเปิดช่องนู้นช่องนี้ จนเจอช่องข้างๆพวงมาลัย เมื่อเปิดออกสิ่งที่ฉันเห็นทำให้ฉันมือสั่น เหงื่อออกที่มือ หัวใจเต้นแรงมาก ตัวสั่นไปหมด ฉันจึงถือถุงยางเข้าไปในห้องถามกับแฟนว่า ตัวเอง เค้าถามอะไรหน่อย นี่ถุงยางของใครหรือ ทำไมมันเหลือ2อัน ถุงยางปกติมี3อัน/กล่อง ไปมีอะไรกับใครมา แฟนของฉันทำหน้าเครียด แล้วบอกว่ากูไม่ได้ไปเอากับใครมา และหันมาด่าฉันว่า เข้าไปยุ่งกับชีวิตกูอีกแล้ว ไปค้นของกูอีกแล้ว ก้าวก่ายชีวิตกู และคำด่าอีกมากมายแต่ตอนนั้นสับสนมากเลยจำไม่ได้ ฉันบอกกับแฟนไปว่า ฉันสาบานเลยนะว่าไม่ได้ตั้งใจไปค้นอะไรแค่จะเอาแสตมป์แต่ดันไปเจอ ฉันเริ่มร้องไห้และถามเขาไปว่าของใคร ทำไมเหลือ2อัน ฉันเคยบอกแล้วว่ารับไม่ได้ถ้าไปนอนกับผู้หญิงคนอื่นมา แฟนก็ตอบแต่ว่ากูไม่ได้ไปนอนกับใครมา และเราทั้งสองคนก็เริ่มโต้เถียงกัน จนแฟนไล่ฉันออกจากบ้าน หยิบเสื้อผ้าของฉันมากองที่เตียง ถามฉันว่าจะให้ไปส่งที่ใหน ฉันเดินไปห้ามเขาเหวี่ยงฉันไปชนประตูห้องนอน พร้อมตะคอกว่าออกไปเลย และกูจะบอกให้ว่านี่ไม่ใช่ของกู เขาพูดกับฉันแบบนั้น ฉันไม่รู้จะไปที่ใหน ฉันได้แต่ร้องไห้อยู่แบบนั้น เป็นชั่วโมงที่ฉันนอนร้องไห้บนกองเสื้อผ้าของตัวเอง เขาเลยหันมาบอกกับฉันว่าจะไปทำแบบนั้นได้ยังไง เวลาเขาเมาเขาทำอะไรไม่ได้ ฉันก็ตอบไปว่าไม่จริงเพราะฉันรู้ว่าเขาทำได้ ฉันก็ถามเขาไปว่า ถามตรงๆเลยนะว่านี่ใช่ของเขาไหม เขาได้ซื้อไหม เขาก็ถามกลับฉันว่าทำไมถึงถามว่าเขาซื้อหรือเปล่า ฉันก็บอกว่าเขาปฏิเสธว่าเขาไม่ได้ไปนอนกับใครมา เลยอยากรู้ว่าเขาซื้อมาหรือเปล่า ถ้าเขาซื้อมาก็แสดงว่ามีแผนจะใช้มันในอนาคต (แต่มันก็หายไป1อันนะ) เขาตอบกลับฉันมาว่าไม่ได้มีแผนจะใช้ในอนาคต ฉันจึงหยิบแท็บเล็ตมา และทักเพื่อนๆของฉันไปว่านอนกันหรือยัง ฉันไม่ได้บอกเรื่องนี้กับเพื่อนฉันคุยกับเพื่อนปกติ คุยเรื่องหมา คุยเรื่องอาหาร ฉันร้องไห้ไปด้วยตอนคุยกับเพื่อน แฟนของฉันหันมาพูดกับฉันว่า ไม่เข้าใจฉันจะร้องไห้ทำไม แต่ฉันไม่ได้ตอบอะไรไป ฉันเก็บเสื้อผ้าของฉันใส่ตู้ เดินไปตากผ้า แล้วกลับมานอน
    เช้านี้ฉันยังมาทำงาน ตาของฉันบวมเพราะร้องไห้หนักเมื่อคืน ฉันสับสน ลึกๆฉันยังคิดว่านั่นไม่ใช่ของเขา เพราะเรารู้จักเพื่อนของเขาคนนึงที่มีพฤติกรรมแบบนี้ แต่ทำไมเขาไม่ยอมบอกว่าของใคร  ฉันต้องแสร้งเหมือนไม่มีอะไรแล้วนั่งทำงาน ฉันเจ็บปวดและทรมานเหลือเกิน

*หากฉันทำอะไรผิดไปก็ต้องอภัยด้วยมันเป็นครั้งแรกของฉัน