ดานัง - ฮอยอัน (ฮอยอันฉันรักเธอ) - โฮจิมินซิตี้ (เวียดนาม Journey) ภาค 2

กระทู้สนทนา

ต่อเนื่องมาจากตอนแรก >>> http://pantip.com/topic/34097472
มาต่อตอนที่ 2 นะครับ

สวัสดีครับพี่น้องชาวไทยทุกท่าน หลังจากจบที่ดานังในตอนแรกนะครับ ผมไม่ได้เข้าสัมมนาและ ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปต่อที่ ฮอยอัน เมืองเก่าแก่ที่เป็นมรดกโลกนะครับ

เมืองฮอยอัน อยู่ห่างจากเมืองท่าดานังทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ระยะทางประมาณ 30 กิโลเมตร ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำทูโบน ห่างจากชายฝั่งทะเลเข้ามาตอนในระยะทางไม่กี่กิโลเมตร เมืองเก่าโบราณที่เต็มไปด้วยเสน่ห์แห่งนี้ ครั้งหนึ่งในอดีตเคยเป็นเมืองที่มีความเจริญรุ่งเรืองมาก ในบริเวณที่เคยเป็นไดเวียดกลางภายใต้การปกครองของขุนนางเหวียน และปรากฏอยู่ในแวดวงของนักเดินทางตะวันตกในศตวรรษที่ 17 และ 18 แรกเริ่มเมืองฮอยอันเคยเป็นเมืองท่าชายทะเลในอาณาจักรจามปา เรียกกันในชื่อว่า ได๋เจียน โดยมีเมืองหลวงอยู่ที่ตราเกียว และมีศานสถานอันศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่หมี่เซิน ซึ่งอยู่ไม่ห่างจากฮอยอันมากนัก

เช้าวันนี้เราได้พาทีมงานของเรามาถล่ม ฮอยอัน เริ่มต้นรถตู้พาเรามาส่งที่โรงทอด้วยไหม มีรังไหมที่เป็นหนอนเต็มไปหมด ที่นี้มีภาพวาดที่ทำจากการร้อยเข็มทีละเส้นจนกลายเป็นภาพ ภาพนึงมีราคาไม่น้อยเลย ดูจากรูปแล้วชาวเวียดนามสไตล์นี่ บางอย่างก็ไม่ธรรมดาจริงๆ ผมชอบตรงเอกลักษณ์ความเป็นเวียดนามสไตล์นี่แหละ ถ้าคนได้มาจะรู้ว่าเวียดนามสไตล์จะมีความน่ารักในตัวของเค้าเอง ยกตัวอย่างเช่น การข้ามถนน หรือการจราจรของที่นี่

สถานที่ท่องเที่ยวในเมืองฮอยอัน
สำหรับการมาเที่ยวชมเมืองฮอยอัน สิ่งแรกที่คุณต้องทำคือ การซื้อบัตรเข้าชมเมืองเก่าบริเวณหัวถนนตรันฝู ภายในบัตรนั้นคุณสมารถเข้าชมได้ 5 สถานที่ภายใน 1 วัน จะเลือกเดินเท้าเข้าชมเมือง เช่าจักรยาน หรือใช้บริการของสามล้อถีบก็ได้เช่นกัน เนื่องจากฮอยอันเป็นเมืองเล็กๆ มีถนนสายหลักเพียงไม่กี่เส้น ใช้เวลาเพียงวันเดียวก็เที่ยวครบแล้ว

หลังจากที่เราไปที่ถนนนี้กลับมาแล้วทีมงานกับผมต้องกลับไปดานังอีกครั้งเพื่อที่จะไปปาร์ตี้ต่อในตอนเย็น เป็นปาร์ตี้ของ Training ที่เรามากัน พอกลับมาผมได้มีโอกาสเช่ามอเตอร์ไซด์อีกรอบนึง เลยได้ขับไปเล่นอยู่ในดานังอีกหน่อยนึง เลยมีภาพตอนเย็นของที่นี่มาฝากกัน

หลังจากได้ปาร์ตี้ริมชายหาดแล้วตอนนี้ผมตกผลึกอะไรบางอย่างจากการเดินทางในครั้งนี้ การเดินทางครั้งนี้ยาวนาน และก็ทำให้เราได้ประสบการณ์ดีๆ ผมชอบเวลาผมหันกล้องไปทางไหนแล้วคนที่ถ่ายเค้ามีความสุขนะครับ

หลังจากตื่นมาอีกวันนี้ วันนี้มีคนทยอยกลับหลายคน แต่ผมยังไม่กลับ ผมเช่ามอเตอร์ไซด์ต่ออีก 2 วันเพื่อจะไปเก็บภาพที่ ฮอยอันต่อ พร้อมพี่สาวผมและทีมน้องๆ คนไทยอีกกลุ่มที่เค้าจะเดินทางไปฮอยอัน วันนี้ผมขับมอเตอร์ไซด์ เป็นแว๊นบอยอีกรอบ คราวนี้แว๊บไปดูหาด เก๋าได๋

หาดเกาได๋ หรือ หาดจีน (Cao Dai Beach)
นอกจากบ้านเรือนสวยสไตล์โคโลเนียลที่มีให้เยี่ยมชมย่านเก่าใจกลางเมืองฮอยอันแล้ว ถัดมาไม่ไกลจากตัวเมืองฝั่งตรงขามกับแม่น้ำทูโบน คุณจะได้พบกับชายหาดสวยชื่อ เกาได๋ ที่ทอดยาวต่อเนื่องมาจากเมืองดานัง หรือที่ชาวฮอยอันเรียกว่า หาดจีน เป็นชายหาดที่มีเนื้อทรายละเอียด น้ำทะเลใสสะอาด บรรยากาศเงียบสงบ มีกิจกรรมทางน้ำมากมายให้เลือกสรร เหมาะทั้งลงเล่นน้ำและชมวิวทิวทัศน์ บริเวณฝั่งตรงข้ามชายหาดเต็มไปด้วยโรงแรมระดับดีให้คุณได้เลือกพักชมวิวทะเล ตลอดตนร้านอาหารให้เลือกลิ้มรส นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่หลังจากเที่ยวชมเมืองเก่าฮอยอันจนครบแล้ว ก็มักเปลี่ยนบรรยากาศมาพักผ่อนหย่อนใจที่หาดทรายสวยแห่งนี้

เข้ามาในเมืองเพื่อเก็บรายละเอียดในเมืองนิดหน่อย ป๊าดดดดด ยางดันมาแตก งานเข้าเลย คนต่างถิ่น ถ้าภาษาไม่ได้ จะเจอคนเวียดนาม ถือปังตอ คอยสับหัวชาวต่างชาติ ผมหัวแบะในทันที โดนโขก โดนสับ ทั้งที่จอดรถ ทั้งของกิน ทั้งสินค้า หัวปูดโปน ไปหมด 555 เป็นธรรมดานะครับ ถ้าใครไปต้องทำใจ เวียดนามเค้าเป็นเมืองขึ้นของฝรั่งเศส ชาวเวียดนามต้องทำทุกอย่างเพื่ออยู่รอด

ผมวนกลับมาอีกทีช่วงเย็นๆ หลังยางแตก ก็มาทันเห็นตะวันตกดินพอดี และที่ผมชอบทะเลมากๆ ขึ้นสัญลักษณ์นี้ ผมเป็นลูกของเสด็จเตี่ยกรมหลวง เตี่ยเป็นบิดาของกองทัพเรือ และผมก็เป็นลูกน้ำเค็มของ พณิยการพระนคร เลยหลงทะเลเข้าเต็มๆ

ผมเจอคนนึงเดินออกมาจากเรือ ผมเลยคุยกับเค้านิดหน่อย เรื่องดำน้ำ เพิ่งเรียนมาอยากลองวิชา คนนี้เค้าชื่อมันเป็นกัปตันเรือ เลยถามคร่าวๆ เรื่องทริปดำน้ำ เราทำความรู้จักกันแล้วก็จับมือกัน

หลังจากนั้นผมขับมอเตอร์ไซด์กลับเข้ามาในเมืองอีกทีเพื่อหาของกินและก็ หาที่พัก ไปเจอ Homestay ของที่นี่ราคาถูกมากๆ ต่อคนต่อคืนตกประมาณ 250 บาทไทย เค้าเป็นทัวร์ด้วย เลยจองดำน้ำในช่วงเช้าของวันพรุ่งนี้ หลังจากนั้นขับต่อไปอีกหน่อย ปรากฏว่าในนี้มีที่พักและก็สวยด้วย

คืนวันนี้เราขับรถมาเจอแหล่งทีเด็ดของที่นี่เลยครับ ใครมาผมแนะนำให้มาพักที่ Homestay ในละแวกนี้ บรรยากาศดีมากๆ เป็นฮอยอัน สมเป็นเมืองมรดกโลกเลยครับ เราได้มานั่งชิวริมถนนกับชาวต่างชาติที่ไม่รู้จักด้วย

ก่อนเรากลับเราเจอฝรั่งสาวสองคนด้วย เค้าหน้าตาลกเลย ลุกลี้ลุกลนให้เราช่วยเหลือ พอดีพี่ผมเค้าคล่องภาษาเลยได้ช่วยคุย
ถามไปถามมาปรากฏว่าเค้าทำจักรยานหาย แล้วจำได้ลางๆ หาไม่เจอ ทีนี้มีชาวท้องถิ่นของเวียดนามขับมอเตอร์ไซด์มา คุยพร้อมเรา แถมบอกว่า อย่าไปเช้ื่อเราด้วย ให้ฝรั่งสองสาวเชื่อเค้า ปรากฏสองสาวกลับกลัว และก็พยายามขอร้องให้เราพาเค้าหาจักรยาน

หลังจากเราช่วยเค้าหาจักรยานจนเจอ ใช้เวลาประมาณเกือบ ชม. หลังจากเจอเค้าขอบคุณเราและก็บอกว่าเค้ากลัวมากๆ ถ้าพ่อแม่เค้ารู้ต้องฆ่าเค้าแน่ๆ เลย พอถามว่าเรามาจากไหน เราตอบเต็มคำเลย ว่ามาจาก Thailand เราแลก Facebook กันไว้และก็ลาเค้าโดยสวัสดิภาพ เอาไว้เป็นน้ำใจนะ ว่าคนไทย ไม่ได้ไม่ดี คนไทยมีน้ำใจนะจ๊ะ

หลังจากกลับมาที่พักเราจัดของเตรียมตัวเดินทางในตอนเช้าอีกรอบ ไปต่ออีกตอนนะจ๊ะ วันนี้ได้ทำประโยชน์กับคนอื่น รู้สึกดี ลาละสำหรับวันนี้ พรุ่งนี้เตรียมตัวไปดำน้ำต่อ... ^ ^..