หัวหิน ศูนย์รวมศิลปิน ของกินเพียบ เขาตะเกียบน่าฉงน ต้องมนต์สถานีรถไฟ

กระทู้สนทนา

หัวหิน บันทึกนักเดินทาง รถไฟ เที่ยววัด เที่ยวไทย

โพสต์นี้ภาคต่อของ รีวิวนี้ครับ http://pantip.com/topic/33699821 เน้นที่เที่ยวอย่างเดียวล้วนๆ ตามประสาพลขับ ที่มีเวลาว่างระหว่างรอเจ้านาย...
หลังจากอาหารเช้าที่โรงแรมฯ อิ่มล่ะ ป่ะ!! ไปโยคะกันต่อ พลขับนำสมาชิกไปส่งที่เดิม แต่คราวนี้แก๊งค์พลังสาวต้องอยู่ที่สตูฯกันทั้งวัน ชายโสดอย่างผมจะอยู่เฉยทำไมล่ะครับ ลัลล้าคนเดียวโลด....โจทย์ของผมคือ ผมอยากไปที่แปลกๆ ใหม่ๆ ของหัวหินหรือถ้าไม่มีจริงๆ ก็ขอเป็นที่ที่ไม่เคยไปหรือมีคนไปน้อยๆ...

แต่ที่แรกต้องที่นี่เลยครับ ชายหาดหัวหิน พลาดได้งัย... การมาชายหาดหัวหินยามเช้าๆ นี่ดีนะครับ คนยังไม่เยอะ ดื่มด่ำ บรยากาศได้เต็มที่

ที่ต่อมาผมมองหาสถานที่อะไรก็ได้ที่คนน้อยๆ นั่งจิ้มโทรศัพท์อยู่นาน สรุปว่าลองไปที่นี่ละกัน หมู่บ้านศิลปิน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

เดินชมนั่น โน่น นี่สักพักอ้าว 11 โมงแล้วนี่ ยังไม่รู้สึกหิวแต่คงต้องหาของกินล่ะ เพราะไม่อยากไปแย่งกับคนอื่นตอนเที่ยงพอดี
ผมจำได้ว่าที่โรงเแรมแนะนำที่หนึ่งไว้ชื่อ ชุบชีวา งั้นเอาที่นี่ละกัน จิ้ม GPS เลยง่ายดี [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เดินทางถึงร้านก่อนเที่ยง ยังไม่มีลูกค้าท่านอื่นผมก็เลยถ่ายรูปซะพรุนทุกซอก ทุกมุม สุดท้ายสั่งข้าวคั่วกลิ้ง ไข่เจียว พร้อมกับลาเต้เย็นมา 1 แก้ว จ่ายค่าเสียหายไป 200 บาทพอดีครับ

เอาล่ะมีพลังล่ะ บ่ายนี้ไปไหนต่อดี ถ้าต้องออกแรงแก้ง่วงหน่อยงั้นไปปีนเขาละกัน ขึ้นเขาตะเกียบเลยและเช่นเคยให้ GPS พาไปล่ะกัน ช่วงนี้แหละ GSP พาผมทัวร์ซ่ะหรรษาเลย เพราะมันดันเลือกทางสั้นให้ผม แล้วบังเอิญว่าดันพาไปทางตันครับ ถนนที่เคยไปได้ดันปิดไปแล้วซะงั้น สุดท้ายก็เลยจอดตรงทางที่มันตันนี่แหละ เพราะหลายคันก็จอดกัน ที่ฮา(ไม่ออก) กว่านั้นคือมีรถตามๆกันมาอีกหลายคัน ที่ไปต่อไม่ได้ ถอยออกก็ลำบาก (สงสัย GSP มากันแง่ม แง่ม) เส้นทางที่เป็นถนนปิดก็คือตามเส้นที่ผมไฮไลท์ให้ดูกันนี่แหละครับ ส่วนทางใหม่ที่เขาไปกันก็คือเส้นสีดำ ที่ผมลากขึ้นมาใหม่ สรุปว่างานนี้ GPS ไม่อัพเดท(ของ google นะเนี้ยะ) ... อันนี้ผมมารู้อีกที หลังจากขึ้นไปบนเขาแล้วนะครับ

เอาล่ะช่างมันลงเดินก็ได้ วัดเขาตะเกียบอยู่เบื้องหน้า สรุปว่าลงเดินตัดหาดทรายไปถึงโขดหินแล้วเดินต่อ กราบพระยืนองค์ใหญ่แล้วก็เดินขึ้นเขาไปต่อ เหนื่อยใช้ได้เหมือนกัน แต่เอ๊ะ ในใจนึกว่านักท่องเที่ยวไปไหนหมด พอขึ้นไปถึงข้างพบถ่ายรูปเป็นที่ระลึก มองหาเจดีย์ที่เขาถ่ายรูปกันมาว่าอยู่ที่ไหน อ้าวอีกอีกทางหนึ่ง แล้วเขาไปกันยังไง สักพักผมเห็นรถวิ่งขึ้นมาบนลานจอดรถ อ้าว!! เขาขึ้นมาทางไหนกัน ก็เลยไปยืนมองจากที่สูงๆ ถึงรู้ว่ามันมีทางขึ้นอีกทางที่ขับรถขึ้นมาได้เลย ผมก็เลยต้องเดินลงไปขับรถขึ้นมาใหม่ อีกทางหนึ่งถึงได้ขึ้นไปกราบพระบนเจดีย์ดีที่อยู่บนยอดเขาจริงๆ ซะที นั่งสักพักจนหายเหนื่อยก็กลับลงมาเพื่อไปรับเดอะแก๊งค์ที่สตูฯ ครับ ก่อนกลับก็เลยเก็บภาพของพาหนะคู่ใจ ที่อุตสาห์พาขึ้นมาบนยอดเขาซะหน่อย

กลับมาถึงสตูฯ โว่ะ! ยังไม่เลยกันอีก ผมเลยไปเดินเล่นต่อที่ Market Villege ไม่ทำอะไรทั้งนั้น นั่งตากแอร์อย่างเดียวครับ สบายสุดๆ ในใจก็นึกว่าทำไมเราไม่มานั่งที่นี่ต้องแต่เที่ยงแล้วอ่ะ 30 นาทีผ่านไป เดอะแก๊งค์โทรมาบอกว่า มารับได้แล้วหิวแล้ว...นั่น! ต้องไปปฏิบัติหน้าที่ล่ะ
ตอนที่อยู่เขาตะเกียบ ผมเห็นป้ายร้านอาหารร้านหนึ่งชื่อ ร้านลาแม โฆษณาว่าวิวสวยที่สุด ผมก็เลยเสนอว่าเราไปลองกันมะ อ่ะ..ดูกันเองแล้วกันครับว่าสวยจริงไหม แต่ราคาก็ใช้ได้น่ะ ไม่แพงจนแตะไม่ได้ แต่ก็ไม่ถูก...ดูแค่รูปสถานที่ละกันครับ รูปอาหารไม่มีครับหิวกันจนตาลาย ไม่ถ่ายมันล่ะรูปเนี้ยะ..

กินอิ่มถึงเวลากลับห้องนอนสิครับ แต่เดี่ยวกันเหมือนจะยังไม่ครบโปรแกรม ขาดตลาดโต้รุ่งไปได้ไง เพราะที่นั้นมีคนกระซิบว่าใกล้ๆมีข้าวเหนียมมะม่วงอร่อยเจ้าเก่าแก่ งั้นลุยต่อ....
ที่ตลาดโต้รุ่ง หลังจากความพยายามหาที่จอดรดอยู่นาน จนเกือบหมดความพยายาม สุดท้ายได้ที่จอดแต่สงสัยจะหมดแรงกันล่ะ ก็เลยเดินขึ้น เดินลงได้รอบเดียว ได้โรตีมาคนล่ะอันกับน้ำจับเลี้ยงกันคนล่ะแก้ว ข้าวเหนียวมะม่วงก็ไม่ได้กินเพราะร้านปิด พอล่ะไปนอนกันเถอะ (อีแย้ม!!กำลังจะมาแล้วด้วย)

เช้าวันรุ่งขึ้นหลังจากอาหารเช้า พวกเราเช็คเอาท์กันทันทีเพราะไม่อยากเจอรถติดตอนบ่ายๆ เย็นๆ แถวๆ ถ.พระราม 2 ตั้งใจว่ากะจะแวะกินแวะเที่ยวกันไปตามทาง และแน่นอนที่แรกเลยคือ ข้าวเหนียวมะม่วงเพราะต้องไปแก้ตัวที่เมื่อคืนอดกิน ร้านมีชัย แต่ก่อนขายแต่ข้าวเหนียวมะม่วงแต่หลังๆมาเพิ่มมาขายขนมไทยอีกหลายอย่างครับ วันนี้พวกเราได้เจอกับเจ้าของสูตร คุณย่าอายุ 90 กว่าปีแล้ว แต่ชอบถ่ายรูปกับลูกค้า ใครมาขอถ่ายรูปด้วยแกยิ้มและยอมถ่ายด้วยทุกคน