สวัสดีทุกคนนะคะ นี่เป็นกระทู้แรกของ จขกท. ที่จะเล่าประสบการณ์การท่องเที่ยวที่แสนประทับใจ ละมุนละไมในความทรงจำมากๆค่ะ ผิดพลาดยังไง ขออภัย ณ ที่นี้นะคะ ก่อนอื่นต้องบอกว่า จขกท. เป็นคนเชียงใหม่ค่ะ พ่อก็ขับรถนำเที่ยวให้กับพวกชาวต่างชาติ ในเชียงใหม่ เชียงราย จขกท. ไปมาหมดละค่ะ แต่ตอนนั้นก็ยังเด็ก พอเข้ามหาลัยก็ไม่ค่อยได้ติดสอยห้อยตามไปกับพ่อ ส่วนเเม่ก็เป็นคนลำปาง แต่มาอยู่เชียงใหม่ตั้งแต่สาวๆ เวลา จขกท. ไปลำปาง ก็คือไปเยี่ยมตายาย ไม่ค่อยได้เที่ยวเท่าไหร่ค่ะ พอโตขึ้นมาหน่อยอยากจะเเบ็คเเพ็คไปต่างจังหวัด ไปแถวๆประเทศเพื่อนบ้าน พ่อแม่ก็ห่วง บอกเรียนจบค่อยไป และที่พีคสุดคือ อดีตคนเคยรู้จัก นางว่าให้เราว่า E มายด์ อย่าง _ึง ชาตินี้คงไม่ได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรอก อุดอู้อยู่แต่บ้าน !! เราก็เลยอยากจะบอกว่า การได้ไปเที่ยวต่างประเทศหรือไม่ได้ไป ไม่ได้บอกว่าชีวิตเราล้มเหลวหรือประสบความสำเร็จนะคะ เพราะรสนิยมในการท่องเที่ยวของเเต่ละคนมันต่างกัน จขกท. ชอบอะไรที่มันลุยๆ เป็นธรรมชาติ มากกว่าอะไรที่มันดูหรูๆค่ะ และถ้าจะไปก็คงไปเมืองที่มีธรรมชาติสวยงามมากกว่าค่ะ
         วันนี้เลยจะชวนคนที่ชอบเที่ยว แนะนำให้ไปเที่ยวในประเทศเราเนี่ยเเหละค่ะ ประหยัด สนุก เอาใกล้ๆกับจังหวัดตัวเองก็ได้ บางทีเราอาจจะได้รับความรู้สึกดีๆ อาจไม่ใช่ปลายทางที่เราจะไป แต่อาจจะเกิดขึ้นระหว่างการเดินทางก็ได้ค่ะ งั้น ! อย่าเสียเวลา มาเที่ยวไปด้วยกันเลยค่ะ จขกท. ขึ้นรถไฟไปชิลๆ ในทริปนี้นะคะ ปล. ทริปนี้ จขกท. วางแผนกับแฟนว่าจะไปกัน แต่เผอิญหน่วยงานราชการเเถวบ้านเค้าจัดทริปนี้พอดี โชคดีตรงที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายมากเท่าไหร่
         
เเท่นเเทนเเท้นนนนน รถไฟออกจากสถานีเชียงใหม่ 05.45 น. ค๊าาา บอกเลยว่านอนไม่ค่อยหลับ กลัวไปขึ้นรถไฟไม่ทัน 555
พอขึ้นรถไฟมา สิ่งแรกที่ทำคือ แช๊ะ เเช๊ะ แช๊ะ และเริงร่ากับธรรมชาติสองข้างทาง บางคนอาจจะบอกว่า ก็แค่นั่งรถไฟ จะตื่นเต้นอะไรนักหนา โหยย คุณคะ ลองจัดซักทริปโดยนั่งกินลมชมวิวไปกับรถไฟไทยดูสิคะ
         
         
         
มันทั้งคลาสสิค และมีมนต์ขลัง ไม่เชื่อลองดูค่ะ
         
แช๊ะไปแช๊ะมา ว้าววว ถึงสถานีลำพูนเเล้ว เค้าบอกว่าบ่าวล่ะปูนเจ้าชู้ ไม่เอาๆ ไม่ลงสถานีนี้ 5555 (หยอกเล่นนะคะ)
         
เหยย รถไฟสลับรางกัน ลุ้นๆๆๆ 555
       
เราชอบตอนรถไฟสวนทางกันอ่ะค่ะ มันตื่นเต้นไงไม่รู้ เเล้วเราก็ชอบมองๆเข้าไปในห้องโดยสาร ถามว่าเห็นใครมั๊ย ไม่เห็นหรอกค่ะ แต่ตอนเด็กๆจำได้ว่า มีคนโบกมือบ๊ายบายให้ 555
       
เย้ๆๆ จะได้ลอดถ้ำขุนตาลแล้ว แต่เอ๊ะ ! หนูน้อยคะ ฮัลโลวว หัวหนูอ่ะลูก แต่ไม่เป็นไร ใครๆก็อยากเก็บภาพสวยๆของถ้ำขุนตาลนี่เนอะ น้องเค้าอาจจะมาเป็นครั้งแรก เพราะขนาด จขกท. โตจนป่านนี้ ยังตื่นเต้นเลยย 5555
      
หลังจากลงที่สถานีลำปาง ก็ต่อด้วยรถเหลือง วนรอบเวียง ราคาก็ไม่เเพง เเค่ 20/คน คุณลุงคนขับก็ใจดี แฟน จขกท. บอกว่าลุงชวนคุยตลอดทาง ฝนก็ตกปรอยๆ คือบรรยากาศมันได้ แต่ ! จะงีบหลับก็เกรงใจลุง 55555
      
ระหว่างทางก็นี่เลยค่ะ ทุ่งนาป่าเขา ถ้าลุงปล่อยลงกลางทางนี่กลับไม่ถูกจริงๆด้วย 5555
      
และเเล้วก็มาถึงพระธาตุลำปางหลวง ถ้าเราเเค่นั่งถ่ายรูปบนรถม้า ฮี่กั๊บๆ ก่ะหลุบกรุ่มกรับ เค้าคิดแค่คนละ 10 บาท แต่ถ้าจะนั่งตามเส้นทางที่เค้ากำหนด ก็ราคาซัก 200-300 เนี่ยเเหละค่ะ
       
       
ในที่สุด.....รถไฟมา ตามารถไฟ เอ้ย ! ไม่ใช่ละ ตอนนี้ทุกคนในสถานี้ซอยเท้ายิกๆ เพื่อให้ขึ้นรถไฟทัน เพราะคนลงก็เยอะ คนขึ้นก็เยอะ จขกท. นี่เเทบอยากจะวาร์ปเลย เพราะตอนเด็กๆเคยตกรถไฟ ยิ่งเป็นคนทำไรช้า ขาก็สั้นอีก อาภัพแต้ว่าชีวิต 555
      
และเเล้วก็มาถึงสถานีปางม่วง...
      
จขกท. ชอบรอยยิ้มของนายสถานีกับนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติคนนี้จัง ฝรั่งอะไรไม่รู้ ดูหล่อ มาดเเมน เข้ม บึ๊กบึน ถ้าไม่ติดว่าข้างๆ จขกท. มีแฟนนั่งอยู่ นี่จะกระโดดออกหน้าต่างไปเเล้วนะเนี่ย 5555
      
ส่วนภาพนี้ จขกท. อินมาก รู้สึกประทับใจมาก เพราะเด็กน้อยคนนี้ช่างเจ้ยเเจ้วเจรจามาก ถามตลาดทาง นั่นอะไร นี่อะไร คุณยายก็ตอบไปด้วย กอดไปด้วย ละคือ สองยายหลานคุยกันเป็นภาษาอีสาน คือมันเพราะอ่ะ มันดูอบอุ่นยังไงไม่รู้  !! ผ่านไปซักครึ่งทาง หลานตัวน้อยก็หลับ คุณยายแกก็อุ้มแบบนั้นจนถึงสถานีที่จะลง แล้วก็เดินจูงมือกันไป คือมันรับรู้ถึงความรักที่คุณยายท่านนั้นมีให้หลานได้ นี่พิมพ์ไปน้ำตาจะไหลไป เรียกสติแปป ฮึ๊บ !
      
เห็ดถอบ (เห็ดเผาะ) ก่อเจ้าๆ ถุง 300... เหนียวไก่หลบไป ผลไม้อย่ามาเเหยม กำไรมันน้อย นี่เลย ! เห็ดถอบ มีคนซื้อด้วยนะ 3 ถุง โหวว 900 บาทเลยนะนั่น จขกท. ก็อยากกินนะ ของมักเลยเเหละ เเต่รอมันถูกลงกว่านี้ละกัน เเพงเกิน บ่ะกล้ากิน 55555
      
ฝนตกปรอยๆ คือบรรยากาศตอนนั้น บอกตัวเองเลยว่า ชีวิตดี๊ดี 555
      
ทุกอย่างย่อมมีเกิด ตั้งอยู่ ดับไป #หมอนรองรถไฟก็เช่นกัน
      
      
คุณผู้ชายระวังๆกันหน่อยนะคะ เธอสวยเซ็กซี่ฮอตยังก่ะไฟเยอร์ #วัตถุไวไฟ 5555
      
น้องๆ จะเดินจะเหิน จะข้ามทางรถไฟ ดูด้วยนิดนึง รู้ไว้ สถานีนี้พี่คุม 5555
      
      
สัญลักษณ์ที่บอกว่า...รถไฟกำลังจะเทียบชานชลาสถานีเชียงใหม่ #อาร์ตัวพ่อเลยเน้อ บ่ะอยากจะอู้โม้ เดียวจะหาว่าเฮาขี้โว 555
      
สุดท้ายนี้ จขกท. อยากจะบอกว่า ไม่ว่าที่ที่เราไปจะเป็นที่ไหน มันไม่สำคัญ สำคัญที่ว่าระหว่างการเดินทางเราเจออะไร เรามีความสุขมากแค่ไหน เเละเราได้อะไรกลับมา ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ