พุ่มไม้หนามหนา ย่อมไม่เหมาะที่หงส์จะอาศัย

หลังร่วมปราบโจรโพกผ้าเหลือง เล่าปี่ได้รับเเต่งตั้งเป็นนายอำเภออันห้อกวน มีกวนอูเตียวหุยคอยช่วยเหลือชิดใกล้โดยตลอด เป็นที่รักของราษฎร จนวันหนึ่งราชสำนักส่งผู้ตรวจการมายังอำเภอ (ฉบับไทยเรียกว่า ต๊กอิ้ว มาจากคำว่า 督邮 ) ผู้ตรวจการต้องการเรียกสินบน จึงบีบบังคับพนักงานอำเภอให้กล่าวใส่โทษเล่าปี่ เตียวหุยรู้เรื่องดังนั้นก็โกรธมากจึงบุกเข้าจับเอาผู้ตรวจการมาเฆี่ยนตี เล่าปี่จึงเข้าห้ามเเละถามเรื่องราว
กวนอูกล่าวกับเล่าปี่ว่า เล่าปี่มีความชอบ เเต่ได้เป็นเพียงนายอำเภอเล็กๆ ซ้ำยังถูกหยามเกียรติ ข้าคิดว่าพุ่มไม้หนามหนา ย่อมไม่เหมาะที่หงส์จะอาศัย กวนอูให้ฆ่าผู้ตรวจการเสีย เเต่เล่าปี่กลับไว้ชีวิตเเล้วคืนตราตั้ง ลาออกจากนายอำเภอทันที

เทียบกับมงคล ที่ ๔ อยู่ในถิ่นที่เหมาะสม น่าจะใกล้กัน


คือเทียบกับต้นโพธิ์ต้นไทร หากปลูกไว้ในกระถาง

ถึงจะไม่ตาย ก็ต้องกลายเป็นไม้แคระแกร็น

แต่ถ้านำไปปลูกในที่ดินดี มีบริเวณกว้างขวาง น้ำท่าอุดมสมบูรณ์

ก็โตวันโตคืน กลายเป็นต้นไม้ใหญ่ แผ่กิ่งก้านสาขาเต็มที่

เช่นกัน คนเราหากตกอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เลว

ถึงจะมีความรู้ความสามารถ ก็ยากที่จะเอาดีได้

แต่ถ้าอยู่ในถิ่นที่เหมาะสมแล้ว

ก็สามารถสร้างความเจริญก้าวหน้าได้โดยง่าย


เทียบกับการประกอบอาชีพหรือการเลือกถิ่นที่อยู่ของเรา

มีคำคมของไทยไหนอีกที่ใกล้เคียงครับ