หลังไมค์ถึงพี่เขาเฝ้ารออ่าน
รออ่านงานเขียนค้างช่างสงสัย
อยากรู้เพียงทำไมจึงเงียบไป
ให้ตกใจรู้ข่าวตอบกลับมา

ช่างบังเอิญจริงๆยิ่งได้รู้
พี่เขาอยู่ใกล้กันแค่ชั้นห้า
กับชั้นเจ็ดสองชั้นคั่นลงมา
บังเอิญกว่านึกถึงจึงตกใจ

ได้รู้จักกับพี่เปลวอัคคีแล้ว
ตอนนี้แก้วตาคงโล่งสดใส
รออ่านงานของพี่อีกไม่ไกล
ส่งข่าวไว้หายไวๆค่ะพี่ชาย


เป็นเรื่องบังเอิญที่สุดอย่างที่สุดเลยค่ะ ^_^
ตอนที่ตัวเองเข้าโรงบาลได้เขียนหลังไมค์ไปถึงคุณเปลวอัคคี
พี่เขาตอบมาว่าอยู่โรงบาลกรุงเทพพัทยา ตอนแรกนึกว่าพี่เขาอำเล่น ถามไปถามมาเป็นความจริงค่ะ
และพอตัวเองหายจากไข้หวัด(นอนโรงบาลสามวัน)[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ เลยไปเยี่ยมพี่เขามา
พี่เปลวอัคคีผ่าตัดดวงตา เพราะมีปัญหาจุดรับภาพของจอตาเสื่อม
เป็นไข้ตอนเข้าโรงบาล และหลังจากผ่าตัดด้วย เลยได้อยู่ยาวเลย 555++

ที่เขียนมานี้
เพราะได้รู้จักกับพี่เขาตัวเป็นๆแล้ว  พี่เขาเป็นคนอารมณ์ดี  กวนด้วย 5555++  กวนจริงๆทั้งที่ยังนอนซมอยู่


เขียนกลอนไม่สละสลวยเลยค่ะ ^_^
อยากส่งข่าวให้พี่ๆที่นี่ได้รู้ค่ะ  โดยขออนุญาตพี่เปลวอัคคีเขาแล้ว แถมฝากภาพให้มาด้วย แต่คัดมาสามภาพค่ะ
อีกสองวัน  พี่เปลวอัคคีกลับบ้านได้แล้วค่ะ  ตอนนี้หมอห้ามใช้สายตา  โดยเฉพาะห้ามเกี่ยวข้องกับจอคอมพิวเตอร์
แต่สักพักก็เป็นปกติแล้วค่ะ

ภาพที่พี่เปลวอัคคีให้มาค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้คืนแรกที่เข้ารพ.

มีไข้สูง+มองไม่เห็น(พยาบาลสามคนเลย)

ดีขึ้นเรื่อยๆแล้วค่ะ