๙๖ วัน ปั่น(จักรยาน)คนเดียวเที่ยวสองทวีป ตอนที่หก (Novosibirsk, Yekaterinburg, Moscow and St. Petersburg)

ตอน ๐๑  http://pantip.com/topic/32455671
ตอน ๐๒  http://pantip.com/topic/32469070
ตอน ๐๓  http://pantip.com/topic/32495304
ตอน ๐๔  http://pantip.com/topic/32571608
ตอน ๐๕  http://pantip.com/topic/33014766
ตอน ๐๖  http://pantip.com/topic/33200197
ตอน ๐๗
ตอน ๐๘
ตอน ๐๙
ตอน ๑๐

ตอนที่หกนี่คงจะเป็นตอนจบของการเดินทางในรัสเซียครับ ระยะทางจากวลาดิวอสต็อกถึงโนโวสิบริส์กคือ ๕๓๕๓ ก.ม. เหลืออีกเพียง ๓๓๓๕ ก็จะถึงมอสโคว์แล้ว แต่ก่อนมอสโคว์ต้องแวะเยคาเธอรีนเบิร์กกันก่อน

วันที่ ๓๓ (วันพฤหัสบดีที่ ๒๒ พฤษภาคม พ.ศ. ๒๕๕๗)

ยังเป็นวันที่ ๓๓ อยู่ เมื่อปั่นถึงสถานีรถไฟก็จัดการชำแหละจักรยานแยกชิ้นส่วนใส่กระเป๋า แล้วก็เอา e-ticket ที่ปริ้นจากไทยไปเปลี่ยนเป็นตั๋ว อันที่จริง e-ticket ก็ใช้โดยสารได้เพราะเห็นชาวรัสเซียบางคนก็ใช้ e-ticket แต่จขกท.ต้องการสะสมตั๋วไว้เป็นที่ระลึก แล้วก็นั่งรอซึ่งขบวนนี้ (No. 197И) จะออกจากเอียร์คุตสก์ เวลา ๑๖:๒๘ (เวลาท้องถิ่น หรือ ๑๑:๒๘ ตามเวลามอสโคว์) ถึงโนโวสิบริส์ก ๒๑:๔๘ น. ของวันที่ ๒๓ พ.ค. หมายความว่าจะต้องนั่งรถไฟกันอีก ๒๙ ช.ม. ทีเดียว ได้เวลาก็หอบ-หิ้วกระเป๋าไปรอที่ชานชาลา พนง.ประจำตู้เที่ยวนี้เป็นผู้ชาย ถามว่ากระเป๋าอะไร เลยชี้รูปจักรยานให้ดูก็พยักหน้า แล้วกระเป๋าจักรยานรวมเครื่องมือและขาตั้งกล้องก็ขึ้นไปอยู่โน้น ด้วยพลังของ จขกท. แต่เพียงผู้เดียว เพราะได้อยู่คนเดียวในห้องชั้นสอง ไม่รู้ผิดพลาดอย่างไร ลูกจองที่นั่งชั้นสองให้ ปรกติได้แต่นั่งชั้นสาม



สภาพห้องก็แทบไม่แตกต่างจากชั้นสามเพียงแต่เป็นห้องและมีประตูกั้นเป็นสัดส่วน ที่นั่ง-นอนก็สี่ที่เท่ากัน(ไม่นับสองที่ข้างทางเดินของชั้นสาม) อ้อรถไฟรัสเซียไม่ว่าชั้นสามหรือชั้นสอง ผู้โดยสารต้องปูที่นอนเอง ไม่มีพนักงานบริการให้เหมือน รฟท.ชั้นสองมีเสียงตามสายให้ฟังด้วยเป็นเพลงรัสเซีย(มั๊ง)สลับกับเพลงสากล และข่าว สามารถปรับหรือปิดเสียงได้ด้วยปุ่มนี้



ชั้นสองห้องน้ำสะอาด มีกระดาษชำระ กระดาษเช็ดมือ สบู่เหลวแบบกด ตามทางเดินจะมีปลั๊กไฟให้เป็นระยะ จ่ายกระแสไฟ ๒๒๐ โวล์ทเดินทางวันนี้เหงาปากอีกแล้ว เพราะทั้งห้องเป็นของ จขกท. แต่ผู้เดียว โดยความเห็นส่วนตัว ถ้าเดินทางคนเดียวชอบเดินทางด้วยชั้นสามมากกว่าเพราะเปิดโล่ง มองเห็นคนเดินไปมา พูดคุยกันได้ตลอด ชั้นสองค่อนข้างจะเป็นส่วนตัวต่างคนก็จะอยู่แต่ในห้องของตัวเอง เดินทางคนเดียวแบบ จขกท. เหงาเลย ก็ได้แต่ดูวิวข้างทาง(ชั้นสามได้ดูวิวสองข้าง ชั้นสองได้ดูวิวข้างเดียว นอกจากจะออกจากห้องมาดูตรงทางเดิน)









ดูวิวบ้าง ฟังเพลงบ้าง เพลินๆ ไม่นานก็ได้เวลาอาหารเย็น ซึ่งเป็นเสบียงที่ซื้อเตรียมมาจากเอียร์คุตสก์ และแล้วพระอาทิตย์ก็ตกดิน ได้เวลานอนแล้วครับ พรุ่งนี้ยังต้องอยู่บนรถไฟอีกจนถึงเกือบสี่ทุ่ม





ตามที่เคยเล่าว่าเวลาอยู่บนรถไฟคยรัสเซียจะแปลงกายจากไฮโซเป็นโลโซทันที ลากอีแตะ ชุดนอนกันเป็นแถว กางเกงเจเจยังมีเลย จขกท. ก็เลยพยายามทำตัวให้กลมกลืนด้วยกางเกงขาก๊วย(เล)เสื้อยืดคอกลม



วันที่ ๓๔ (วันศุกร์ที่ ๒๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗)



ตื่นมาตอนหกโมงครึ่งเจอหลัก ก.ม.ที่ ๔๒๖๔ จุดนี้ จขกท. เดินทางตามเส้นทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรียจากวลาดิวอสต็อกมาแล้ว ๕๐๒๔ ก.ม. เกินครึ่งทางแล้ว ประมาณตีห้าห้าสิบเวลามอสโคว์ (บอกตรงๆ สับสนกับเวลามากถ้าเอาเวลาเอียร์คุตสก์ก็บวกเข้าไป ๕ ช.ม.แต่ถ้าเป็นเวลาของกราสโนยาร์สก ก็บวกแค่ ๓ ช.ม.) ก็ถึงสถานี Krasnoyarsk (ไม่แน่ใจว่าออกเสียง กราสโนยาร์สก หรือ คราสโนยาร์สก)





ที่นี่คนขึ้น – ลง เยอะรถจอดประมาณ ๔๐ นาที จขกท. เลยลงไปถ่ายรูปหัวรถจักรไอน้ำ ก็ลงไปทั้งกางเกงขาก๊วยเสื้อยืดห่านคู่ ถ่ายได้สองรูปรีบกลับเข้ารถอย่างไว ลืมไม่ได้ดูอุณหภูมิภายนอก ก็ภายในรถแค่ ๒๑ องศา ถามเพื่อนร่วมห้องที่เพิ่งขึ้นมาได้คำตอบว่า ๙ องศา

ได้เพื่อนร่วมห้องมาก็เหมือนไม่มี พี่แกก้มหน้าดูหนังจากโน๊ตบุค พอแบตฯ หมดก็เอาโน๊ตบุคไปชาร์จแบตฯ ที่ทางเดินทิ้งไว้ แล้วก็กลับเข้ามานอนโดยไม่กลัวโน๊ตบุคหาย

๑๒:๓๖ น.ถึงสถานี Mariinsk (Марии́нск) รถจะจอด ๒๖ นาทีเลยลงไปซื้อเสบียงมาเพิ่มเพราะจากสถานีนี้ไป ไม่มีสถานีไหนจอดนานๆ อีกแล้ว จนกว่าจะถึงโนโวสิบริส์กคืออีกประมาณ ๖ ชั่วโมงข้างหน้าซึ่งเป็นเวลา ๑๘:๔๘ น. เวลามอสโคว์ แต่เท่ากับ ๒๑:๔๘ น. ของโนโวสิบริส์ก(โซนเวลาเดียวกับประเทศไทย)

นี่คือตารางเวลาถึงและออกจากสถานีต่างๆ ซึ่งจะติดไว้แถวๆ หน้าห้องน้ำ อยากรู้ว่าข้างหน้าจะเป็นสถานีอะไร รถจอดกี่นาทีก็เช็คได้ รถไฟรัสเซียค่อนข้างจะตรงเวลา จากตารางเวลาด้านขวามือแถวแรกคือเวลาถึง แถวกลางคือจำนวนนาทีที่จอดส่วนแถวสุดท้ายคือเวลาออก เส้นทางที่ จขกท. เดินทางให้ไล่จากล่างไปหาบน (ทั้งหมดเป็นเวลามอสโคว์)



รถไฟเข้าสถานีตรงเวลาครับ ลงจากรถไฟก็แบกกระเป๋าจักรยานกับกระเป๋าแพนเนียร์ เข้าตัวสถานี หาที่ว่างเฉพาะตัว เอ่อ....หาที่วางเฉยๆ เพื่อประกอบจักรยาน แล้วก็ออกมายืนหน้าสถานีหมุนแผนที่ไปมา ก็มีผู้ชายชาวรัสเซีย เข้ามาถามว่าหลงทางหรือ( Are you lost?) รีบตอบเลยว่าใช่ แล้วก็ชี้ตำแหน่งโฮสเต็ลบนแผนที่ให้เค้าดู เค้าก็แนะนำเส้นทางให้ ปั่นไปจนถึงที่ตั้งโฮสเต็ลแล้วแต่หาโฮสเต็ลไม่เจอบริเวณนั้นค่อนข้างมืด คือมีไฟส่องสว่างแต่สว่างไม่มาก กำลังงงก็มีสาวรัสเซีย(ไม่รู้ว่าเด็กวัยรุ่นหรือสาวเพราะเค้าตัวเล็กหน้าตาคล้ายคนจีน)เดินผ่านมาก็เข้าไปถาม เค้าก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิด 2GIS แล้วถามว่า จขกท.มาจากไหน พอตอบไปว่าจากประเทศไทย เค้าก็ทำหน้าตื่นเต้นพร้อมร้อง Wow แต่ก็ไม่ได้คุยกันต่อเพราะเค้าพูดภาษาอังกฤษไม่ได้ พอ app ทำงานเค้าก็หมุนดูแผนที่ แล้วก็พูดพร้อมกับทำมือว่าจะพาไป พอถึงโฮสเต็ลเค้าก็ขอถ่ายรูปคู่ด้วย จขกท.ก็อยากจะถ่ายรูปเค้าเหมือนกัน แต่โทรศัพท์แบตฯ หมด และกล้องก็อยู่ในกระเป๋า ประกอบกับทั้งเหนื่อย ทั้งเพลีย และง่วงนอนก็ได้แต่ขอบคุณเค้า

สำหับท่านที่ไม่คุ้นเคยกับอุปกรณ์จักรยาน ก็เลยขอเอารูปกระเป๋าแพนเนียร์มาให้ดูกัน



Picture credit: https://wellnessrounds.files.wordpress.com/2011/04/bicyclesaddlestore-com-bicycle-panniers-rear-2.jpg

พรุ่งนี้จะมาต่อครับ

แก้ไขใส่เครดิตรูป