จากกระทู้ http://pantip.com/topic/33088300
ทำให้รู้ว่ายังมีหลายคนที่มีปัญหาเรื่องการติดหนังโป๊และการช่วยตัวเอง แต่ด้วยกรอบความเชื่อและวัฒนาธรรมทำให้แทบไม่มีการพูดถึงเรื่องนี้อย่างเป็นรูปธรรมในบ้านเราเลย ผมเลยขอแปล Ted Talk ของ Gary Willson เกี่ยวกับเรื่องนี้แบบคร่าว ๆ เพื่อแบ่งปันและถกเถียงกันนะครับ
Original Link: http://yourbrainonporn.com/great-porn-experiment-transcript


การแพร่ขยายของหนังโป๊ออนไลน์นั้นเติบโตอย่างรวดเร็ว มันเป็นเหมือนการทดลองในระดับโลกที่เราไม่รู้ตัว


ชายหนุ่มเกือบทุกคนที่สามารถเข้าถึงอินเตอร์เน็ตกลายเป็นส่วนหนึ่งของการทดลองนี้


ไซมอน ลายัวนีส นักวิจัยชาวแคนาดาพบว่า เด็กผู้ชายส่วนมากดูภาพ/หนังโป๊ตั้งแต่อายุ 10 ปี โดยแรงขับจากสมองส่วนที่มีความอยากรู้อยากเห็นเรื่องเพศ อย่างไรก็ตามหนังโป๊ออนไลน์ในปัจจุบันนั้นทำให้คนติดง่ายกว่าเมือเทียบกับหนังโป๊ในอดีต สาเหตุก็คือ สิ่งเร้าใหม่ที่ไม่มีที่สิ้นสุด


การทดลองในประเทศออสเตรเลียแสดงให้เห็นว่า มันไม่ใช่แค่ระดับของความโป๊ แต่เป็นเรื่องของ “ความแปลกใหม่” ที่ทำให้ระดับการถูกกระตุ้นทยานสูงขึ้น ได้มีการให้กลุ่มตัวอย่างดูหนังโป๊ติดต่อกันอย่างต่อเนื่อง 22 ครั้ง ตรงจุดที่กราฟพุ่งสูงขึ้นก็คือตอนที่นักวิจัยเปลี่ยนหนังโป๊เป็นเรื่องใหม่ที่กลุ่มตัวอย่างไม่เคยดูมาก่อน ผลก็คือสมองของกลุ่มตัวอย่างได้รับการกระตุ้นและอวัยวะเพศก็แข็งตัวขึ้นอย่างมีนัยยะสำคัญ


ทำไมความแปลกใหม่จึงเป็นเรื่องสำคัญ? โดยธรรมชาติของสิ่งมีชีวิต ตัวผู้จะผสมพันธุ์กับตัวเมียไปเรื่อย ๆ ตราบเท่าที่ยังมีตัวเมียใหม่ ๆ แกะตัวผู้จะใช้เวลามากขึ้นในการผสมพันธุ์กับตัวเมียตัวเดิม แต่ถ้ามีการสลับตัวเมีย ตัวผู้ก็จะผสมพันธุ์เสร็จภายใน 2 นาที และจะทำต่อไปเรื่อย ๆ จนหมดแรง ปรากฏการณ์นี้เรียกว่า คฺลลิดจ์เอฟเฟค


สำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม การที่ตัวผู้ได้ผสมพันธุ์กับตัวเมียใหม่ ๆ คือโอกาสในการสืบทอดสายพันธุ์ การที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตอยากผสมพันธุ์ไปเรื่อย ๆ สมองจะหลั่งโดพามีนซึ่งเป็นสารสื่อประสาทที่ทำให้เกิดความอยากเมื่อได้เจอสิ่งใหม่ สุดท้ายแล้ว แกะจะหมดแรงในการผสมพันธุ์ แต่สำหรับผู้ชาย เขาสามารถแค่คลิกเมาส์ไปเรื่อย ๆ พร้อมกับโดพามีนที่หลั่งมาอย่างต่อเนื่อง หนังโป๊ออนไลน์ทำให้เราสามารถได้พบสาวร้อนแรงในช่วงเวลาเพียงสิบนาทีในปริมาณที่มากกว่าบรรพบุรุษที่ยังล่าสัตว์และเก็บของป่าของเราจะได้พบในตลอดหลายชั่วชีวิต ปัญหาคือ สมองของเรานั้นไม่ได้แตกต่างกับบรรพบุรุษของเราเลย


สำหรับสมอง หนังโป๊ออนไลน์ก็เหมือนขุมทรัพย์เสมือนสำหรับการสืบพันธุ์ สมองของคนที่ติดนั้นจะเชื่อมโยงเซลล์ไปในทิศทางที่ตอบสนองต่อสิ่งที่เขาดู เขาจะเปิดเวบไปเรื่อย ๆ คลิก เปิดหน้าต่างหลายอันพร้อมกัน แสวงความแปลกใหม่ ความตื่นเต้นหวือหวอ หรือสิ่งที่ช็อค ถึงขนาดมีคนถามว่า “เราเป็นคนรุ่นแรกหรือเปล่าที่ช่วยตัวเองด้วยมือซ้าย (เพราะมือขวากำเมาส์อยู่)”


ในทางตรงกันข้าม เซ็กซ์ที่แท้จริงนั้น มีหลายตัวแปร เช่น การโหยหาความรัก สัมผัสและการถูกสัมผัส กลิ่น ฟีราโมน การกระตุ้นที่รุนแรงน้อยกว่า การเชื่อมโยงทางอารมณ์ และปฏิสัมพันธ์กับฝ่ายตรงข้าม แต่อะไรจะเกิดขึ้นหากคนที่ติดหนังโป๊ออนไลน์และการช่วยตัวเองมีคู่เป็นของตนขึ้นมา?


ก่อนหน้านี้ เราแทบจะไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับผลของหนังโป๊ออนไลน์ ในปี 2009 เมื่อลายัวเนสพยายามศึกษาเรื่องผลกระทบของหนังโป๊ที่มีต่อผู้ใช้ เขาไม่สามารถหานักศึกษากลุ่มตัวอย่างที่ไม่ดูหนังโป๊มาเป็นกลุ่มตัวอย่างที่ควบคุม (control group) ได้เลย นี่เป็นจุดบอดสำคัญในการศึกษา มันเหมือนกับว่า ถ้าผู้ชายทุกคนเริ่มสูบบุหรี่ตั้งแต่อายุ 10 ปี และไม่มีใครที่ไม่สูบเลย เราก็ได้ข้อสรุปว่ามะเร็งปอดเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชาย


เพราะไม่มีกลุ่มตัวอย่างที่ไม่ดูหนังโป๊ ลายัวเนสจึงใช้วิธีถามนักศึกษาชาย 20 คนว่า “หนังโป๊ออนไลน์มีผลกระทบต่อทัศนคติของคุณต่อผู้หญิงหรือไม่?” คำตอบก็คือ “ไม่หรอก มันไม่เกี่ยวกันซักหน่อย” แต่การที่พวกเขาดูหนังโป๊มาเกือบสิบปีอย่างต่อเนื่อง ก็เหมือนกับการถามปลาว่าคิดอย่างไรเกี่ยวกับน้ำ


ซึ่งนำมาสู่ปัญหาที่สองคือ นักวิจัยไม่ได้ถามคนดูหนังโป๊เกี่ยวกับอาการที่ซิมบาร์โดอธิบายใน Ted Talk เรื่อง “The Demise of Guys” เราอาจจะสับสนระหว่า “อาการเสพติดสิ่งเร้า” กับอาการสมาธิสั้น กลัวการเข้าสังคม ภาวะหดหูซืมเศร้า ความกังวล อาการย้ำคิดย้ำทำ และอื่น ๆ ผู้ให้บริการทางสุขภาพตั้งสมมติฐานว่าอาการเหล่านี้เป็นสาเหตุของการเสพติดสิ่งเร้า แต่ไม่เคยคิดในทางตรงกันข้ามว่าการเสพติดสิ่งเร้าอาจเป็นสาเหตุของอาการเหล่านี้ ผลที่ตามมาคือ กลุ่มที่มีปัญหาได้รับการรักษาโดยไม่ได้คำนึงถึงสาเหตุจากการติดอินเตอร์เน็ต ผู้ชายที่มีปัญหานี้จึงไม่ได้ตระหนักว่าอาการแหล่านี้สามารถแก้ไขได้โดยการเปลี่ยนพฤติกรรมของเขาเอง


มีความเชื่อว่ากิจกรรมทางเพศนั้นไม่นับไปสู่อาการติด เพราะเรื่องเกี่ยวกับเพศเป็นสิ่งที่ดีต่อสุขภาพ แต่หนังโป๊ออนไลน์นั้นไม่ใช่เซ็กซ์ เหมือนกับที่เกม Warcraft แตกต่างจากหมากรุก การดูหน้าจอที่มีแต่ร่างเปลือยนั้นไม่สามารถปกป้องผู้ชายจากการติดสิ่งเร้าได้ ในทางตรงข้าม การศึกษาในเนเธอร์แลนด์ชี้ว่า ในบรรดากิจกรรมออนไลน์ทั้งหลาย หนังโป๊มีแนวโน้มสูงสุดที่จะนำไปสู่อาการเสพติด


สาเหตุก็คือ วงจรสมองส่วนดั้งเดิมของเราวิวัฒนาการเพื่อผลักดันให้เราแสวงหาอาการ การสืบพันธุ์ การอยู่ร่วมกัน ผลก็คือ สิ่งเหล่านี้หากอยู่ในระดับรุนแรงก็จะทำให้สมองพิจารณาว่ามันเป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่งยวด และตอบแทนโดยการหลั่งโดพามีน (ซึ่งทำให้เรามีความสุขจากการกินอาหารที่แคลอรี่สูงและการได้พบสาวฮอตคนใหม่) แต่โดพามีนที่มากเกินไปจะไปบิดเบือนกลไกการตอบสนองตามธรรมชาติ


ตัวอย่างเช่น การให้หนูได้มีโอกาสกินอาหารที่น่าเอร็ดอร่อยแต่ไร้คุณค่าทางสารอาหาร ทำให้หนูเกือบทุกตัวอ้วน นั่นคือเหตุผลว่าทำไม ผู้ใหญ่อเมริกัน 4 ใน 5 มีปัญหาน้ำหนักเกินและกว่าครึ่งเป็นโรคอ้วนเพราะอาการเสพติดอาหาร ในขณะที่สิ่งที่เป็นสารเสพติด เช่น แอลกอฮอล์หรือโคเคน ทำให้ผู้ใช้เพียง 10-15% มีอาการเสพติด ทั้งในมนุษย์และหนูทดลอง


กลไกที่ร่างกายเสพอาหารหรือเซ็กซ์มากเกินไปนั้น อันที่จริงเคยมีประโยชน์ต่อกระบวนการวิวัฒนาการ มันช่วยให้เราแสวงหาสิ่งที่มีความจำเป็น ตัวอย่างเช่น หมาป่าที่เก็บเนื้อที่ล่ามาได้ หรือ เป็นข้อดีสำหรับสัตว์ตัวผู้ที่มีลักษณะเหนือกว่าตัวอื่น โดยเฉพาะในฤดูสืบพันธุ์


อะไรจะเกิดขึ้นถ้าฤดูผสมพันธุ์ไม่มีที่สิ้นสุด? โดพามีนจะบอกสมองว่าคุณได้เจอขุมทรัพย์ในการวิวัฒนาการแล้ว และมันจะกระตุ้นกลไกระดับโมเลกุลที่เรียกว่าเดลต้าฟอสบี


เดลต้าฟอสบี (DeltaFosB) เป็นโปรตีนที่สะสมในวงจรการให้รางวัลในสมองของ เมื่อมีการใช้ยาเสพติดหรือกลไกการให้รางวัลทางธรรมชาติมากเกินไป จะเกิดการสะสมเดลต้าฟอสบี ซึ่งนำไปสู่การเปลี่ยนแปลงทางกายภาพและเคมีของสมอง และส่งเสริมกระบวนการบริโภคเกินขนาดและความต้องการที่มากขึ้นเรื่อย ๆ


หากการบริโภคเกินขนาดยังเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ มันจะนำไปสู่อาการโดมิโนของการเสพติด เริ่มจาก การที่ร่างการผลิตโดพามีนมากเกินไป >> สร้างเดลต้าฟอสบี >> การเสพติดซึ่งมีผลต่อสมอง >> การบริโภคเกินขนาด >>โดพามีนมากขึ้น >>เดลต้าฟอสบีมากขึ้น  >> สมองเปลี่ยนแปลงมากขึ้น ผลก็คือ
1. อาการเฉื่อยชา ความพึงพอใจในระดับธรรมดาไม่สามารถทำให้คนที่ติดพึงพอใจได้ (desensitization)
2. ในขณะเดียวกัน ระดับความสนใจในหนังโป๊ก็จะเพิ่มขึ้น (sensitization) สิ่งอื่น ๆ ในชีวิตจะดูเป็นเรื่องน่าเบื่อ มีแต่หนังโป๊เท่านั้นที่สามารถกระตุ้นกลไกการให้รางวัลของสมอง
3. ผลก็คือ ความมุ่งมั่นลดลงที่จะทำอย่างอื่นลดลง และสมองส่วนหน้าซึ่งเป็นส่วนควบคุมสมองก็จะลดระดับการทำงานลง (inhabitation)


นักวิทยาศาสตร์วัดการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นนี้ได้อย่างไร? การสแกนสมองแสดงให้เห็นว่าผู้ใช้ยาเสพติดจะมีการตอบสนองต่อความพึงพอใจน้อยลง ซึ่งพบได้ในกลุ่มผู้ที่ติดการพนัน ติดการรับประทานอาหาร และติดเกม


และสำหรับการติดอินเตอร์เน็ต มันไปในทิศทางเดียวคือ การคลิกเพื่อจะได้รับสิ่งเร้าใหม่ในทันทีทำให้เกิดอาการเสพติดได้ เราทราบสิ่งนี้ได้โดยการศึกษาผู้ที่เคยติดอินเตอร์เน็ตและพบว่าสมองของเขาเปลี่ยนไปในทิศทางตรงกันข้ามเหมือนพวกเขาเลิกมัน แต่ก็ยังไม่มีการศึกษาเสี่ยวกับผู้ที่ดูหนังโป๊ออนไลน์
สถานการณ์เปลี่ยนไปเมื่อ...


ในที่สุด เราก็มีกลุ่มคนที่เลิกดูหนังโป๊ออนไลน์เกิดขึ้น มีคนที่สมัครใจรเลิกดูเป็นจำนวนนับพัน ซึ่งเป็นกลุ่มควบคุมที่หายไปสำหรับการศึกษา และแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงตัวแปรหนึ่งซึ่งก็คือการดูหนังโป๊มีผลอย่างไร


มันเป็นการ “ฟื้นคืนชีพ” อีกครั้งสำหรับผู้ชาย ก่อนที่จะเล่าต่อ คุณอาจสงสัยว่าทำไมกลุ่มคนที่รักการดูหนังโป๊เหล่านี้ถึงเลิก? คำตอบก็คือ...


อาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ หนังโป๊ออนไลน์ได้ทำลายสมรรถภาพทางเพศของผู้ชาย การศึกษาของแพทยช์ชาวอิตาลีได้ชี้ให้เห็นถึงปัญหานี้


มีการใช้ยาเพื่อบำบัดอาการเสื่อมสมรรถภาพทางเพศ แต่ยากลับเริ่มไม่ได้ผลกับคนกลุ่มหนึ่งเพราะปัญหาไม่ได้อยู่ที่อวัยวะเพศซึ่งไวอากร้าเข้าไปแก้ไข หรือเกี่ยวกับปัญหาทางจิตวิทยา แต่มันเกี่ยวกับการเปลี่ยนในระดับกายภาพและเคมีของสมองสำหรับคนที่มีอาการติดหนังโป๊ นั่นคือสมองที่เฉื่อยชาของพวกเขาได้ส่งสัญญาณที่อ่อนลงไปยังอวัยวะเพศ