..มุมนี้อารมณ์ดี..."รอวันฟ้าใส...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง" ... 24 ธ ค. 2557...!!!

ยินดีต้อนรับทุกท่าน มีเรื่อง ตลก ขำขัน อกหัก รักคุด ผ่าฟันคุต ปวดตับ  มาเล่าสู่กันฟังค่ะ

...เรียน...
คุณ กุลมิตรา ฝ่ายศาสนา
คุณ Bit_Bloom  ฝ่ายประชาสัมพันธ์คนสวยยยย
คุณ เจมส์บอน007 หรือ พี่โดม ฝ่ายต้อนรับส่วนหน้า
คุณ โอ้ ฝ่ายปฏิบัติการขับกล่อมและบรรเลง
สวัสดีสมาชิกห้องราชดำเนินทุกท่านค่ะ..

...อิ่มท้องกันแล้วก็เดินทางต่อค่ะ
จุดมุ่งหมายอยู่ที่ อ.ปาย แล้วก็ต่อไปยัง จ. แม่ฮ่องสอน
ก็ตามเคยถึง อ.ปายแล้ว บรรดาแม่ๆลงไปช๊อปกันกระจาย
เราก็ลงไปถ่ายรูปจะได้เก็บรูปไว้ดูตอนแก่ เอ๊ะหรือว่าตอนนี้แก่แล้ว
จะแก่หรือไม่แก่ก็ชั่ง จะอวบระยะแรกหรืออวบระยะสุดท้ายก็ชั่งหัวเผือก
สำหรับที่นี่ก็ไม่มีอะไรมากมาย เพราะเป็นตอนกลางวัน ไปถ่ายรูปที่สะพานเสร็จก็ไปต่อ...

...เส้นทางไปที่ จ.แม่ฮ่องสอน งามมาก เราชอบบรรยากาศแบบนี้
อันที่จริงวางแผนไว้จะนอนพักกันที่ จ. แม่ฮ่องสอน แต่มาเปลี่ยนแผนกระทันหัน
เมื่อแม่เรากับเพื่อนๆอยากไปพม่า ถามเราว่าไปได้มั้ย เราตอบว่าไปได้
ถามเราอีกว่าไกลมั้ย เราบอกไม่ไกล (อันที่จริงมันไกลนะ) เปลี่ยนแผนใหม่จะไปนอนที่ อ.แม่สอด
ซึ่งเรารู้แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้ ยังไงก็ต้องแวะนอนระหว่างทางแน่ๆ แต่ก็พาพวกแม่ๆไป
ตอนนี้แวะกราบพระที่วัดจองคำกันก่อน วัดนี้เป็นวัดของไทยใหญ่ สวยงามมากค่ะ...

...หลังจากไหว้พระทำบุญกันเรียบร้อยแล้ว จุดหมายปลายทางต่อไปก็คือ อ.แม่สอด
ก่อนจะออกจากแม่ฮ่องสอนเราตั้งเติมพลังหน่อย กาแฟสดเอสเปรสโซ่ แก้ว 1
ทั้งรถไม่มีใครกินกาแฟ มีเรากินคนเดียว วันละ 2 แก้ว กินกาแฟสดแล้วก็หลับ
ได้ยินพวกแม่ๆนินทาเราว่า ตกลงนี่กินกาแฟสดหรือยานอนหลับ
เดินทางมาตั้งหลายวัน เห็นกินกาแฟแล้วหลับทู๊กที เราแกล้งทำเป็นไม่ได้ยินหลับต่อปายยย
ตื่นขึ้นมาอีกทีอยู่ที อ.ขุนยวมกันแล้ว ตอนนี้เวลาเริ่มจะโพล้เพล้แล้ว ถนนก็สวยงามดี
เรามีคุยบอกแม่ๆด้วยนะ เห็นมั้ยเขารู้ว่าเราจะมาเขาเลยทำถนนดีๆไว้รอ พวกแม่ๆบอก เออเชื่อ
รถจอดที่ขุนยวม ซื้อขนมเข้าห้องน้ำกันอีกครั้ง รถจอดตรงไหนก็ซื้อ ขนมอ๊ะเต็มรถแล้ว
เราก็เลยบอกแม่ๆว่า ขนมน๊ะจะครึ่งรถแล้วนะ อย่าซื้อเย๊อะ กินไม่ทัน
แม่ๆเขาบอก มีหน้าที่กินก็กินไป อย่าบ่น น่านมีการว่าเราอีก ใครจะไปกินไหว
ทีคนซื้อหล๊ะ ซื้อมาตั้งเย๊อะกินแค่ไม่กี่อย่าง เราเถียงสู้ไม่ได้ก็เลยเงียบ...

...ตอนนี้เรามุ่งหน้าสู่ อ.สบเมย รถเริ่มไต่เขาขึ้นไปเรื่อยๆ
ตะวันก็จะตกดิน บรรยากาศสุดยอด เพลงที่เปิดฟังในรถมาถึงเพลงนี้พอดี
พอฟังเพลงนี้ อารมณ์นางเอกเข้าสิงอีกแล้วครัชท่าน โอ้อะไรมันจะขะไหนหนาด
พี่แช่ร้องเพลงนี้ให้เราชัดๆ ตอนนี้เริ่มเคลิ้มไปกับเสียงพี่แช่ ไม่สนใจโลกภายนอก
บางครั้งการฟังเพลงก็ทำให้เรารู้ว่าในใจเราคิดอะไรอยู่ แต่มันก็แค่เพลง
มันอาจจะทำให้เราเคลิ้มไปบ้าง แต่ชีวิตจริงมันไม่ได้สวยงามขนาดนั้น
เพราะฉะนั้นเราจำใจต้องพับอารมณ์นางเอกใส่กระเป๋า รูดซิปปิดให้เรียบร้อย...

...ไปถึง อ.สบเมย ก้็ค่ำสนิทแหล๊ะ ตอนนี้บรรยากาศในรถเงียบมาก
เราได้ยินแม้แต่เสียงลมหายใจตัวเอง ถนนช่วงนี้กำลังขยายถนน
แล้วก็ทำถนนใหม่ เขาก็สูง ทางก็ไม่ดี คนขับรถบอกมีขี้ช้างตามถนน
ซักหน่อยได้ยินเสียงแม่คน 1 ในรถร้องเพลงนี้ขึ้นมา สามีแกพึ่งสียชีวิตปีที่แล้ว
เสียงแกเศร้ามาก ทุกครั้งที่เราไปเที่ยวด้วยกัน แกจะเล่าเรื่องสามีแกให้ฟัง
แกบอกว่าแกรักสามีแกคนแรกและเป็นคนสุดท้าย ผู้ชายคนนี้ไม่เคยทำให้แกเสียใจแม้แต่น้อย
ช่วยกันทำมาหากินจนร่ำรวย พวกเรารู้ว่าถ้าแกร้องเพลงนี้ นั่นหมายถึงว่าแกคิดถึงสามีแก
ถึงแม้สามีแกจะเสียชีวิตไปแล้ว แต่ทุกสิ่งทุกอย่างแม่แกก็เก็บไว้เหมือนเดิม
ให้อยู่ในสภาพเก่าเหมือนตอนที่สามีแกยังอยู่ ถ้าแม่เขาเสียชีวิตเมื่อไหร่
ค่อยเอาไปเผากร้อมกันกับแก แม่ได้เสียน้ำตาให้กับผู้ชายคนนี้คือวันที่ผู้ชายคนนี้สิ้นใจ
เราได้ฟังแม่แกร้องเพลงแล้ว เราอดที่จะน้ำตาไหลไม่ได้ คนทุกคนบนรถพากันเงียบ
จนกระทั่งแกร้องเพลงจบ เราก็เลยพูดกับแม่แกว่า แม่หนูรู้น๊ะแม่ร้องเพลงนี้เพราะคิดถึงพ่อใช่มั้ย
แกตอบเราว่าใช่แล้วลูกแม่คิดถึงผู้ชายที่ดีที่สุดในชีวิตแม่ แม่แกก็น้ำตาไหล เราได้ยินแม่เขาตอบแบบนั้น
เราน้ำตาไหลอีกรอบ แล้วต่างคนก็ต่างเงียบ เราเองก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรไม่ให้มันเงียบแบบนี้
เพราะเราเองก็น้ำตาไหลอยู่ ก็ต้องปล่อยให้ความเงียบมันทำหน้าที่ของมันต่อไป...

ร้องเพลงให้พ่อฟัง

"รอวันฟ้าใส ...กลุ่มอดีตคนเคยสวยรักประชาธิปไตย นอนตะแคงจนตาแข็ง"