"ทำวันนี้ให้ถูกต้อง... จะได้ไม่ต้องกลัวในวันพรุ่งนี้"



ชีวิตคนหนึ่งคนจะต้องใช้ “ความอดทน” กันสักเท่าไหร่นะ...
ชีวิตเราต้องแบกรับอะไรต่อมิอะไรมากสักแค่ไหนกัน...

ต้องมีสักครั้งที่คุณถามตัวเองแบบนี้

คุณเคยรู้สึกเหมือนคุณมีความรู้สึกอยู่คนเดียวบนโลกใบนี้ไหมครับ

ลองนึกภาพตามนะครับ
ในแต่ละวัน...
คุณออกจากบ้านทุกเช้าพร้อม “ตระกร้า” ที่ว่างเปล่า

ระหว่างทางที่คุณเดิน...
คุณเดินไปพบคำชมจากเพื่อนบ้าน คุณก็หยิบใส่ตระกร้า
คุณเดินไปเจอะคำหวานจากคนรัก คุณก็หยิบใส่ตระกร้า
คุณเดินไปเจอคำสบถจากแม่ค้าขายอาหารเช้า คุณก็หยิบใส่ตระกร้า
คุณเดินไปเจอคำพูดเสียดสีจากเพื่อนร่วมงาน คุณก็หยิบใส่ตระกร้า
คุณเดินไปเจอคำปฏิเสธจากคนที่คุณรักและแคร์ คุณก็หยิบใส่ตระกร้า

… คุณแบกอะไรมาเต็มตระกร้าของคุณ

ทั้งสิ่งที่ดีและไม่ดีเกิดขึ้นกับคุณเพียงครั้งเดียว
แต่คุณกลับแบกมันไว้ในตระกร้าแห่งดวงใจในความคิดของคุณ...
แบกไป แบกมา แบกอยู่กับตัวคุณ อะไรก็ไม่รู้ ผสมปนเปกันไปหมด

ไม่แปลกที่สักวันหนึ่งคุณต้องรู้สึก... “เหนื่อย” จน “ล้า”

แล้วคุณก็จะมานั่งถามตัวเองว่า...

“ชีวิตคนหนึ่งคนจะต้องใช้ ความอดทน กันสักเท่าไหร่นะ
ชีวิตเราต้องแบกรับอะไรต่อมิอะไรมากสักแค่ไหนกัน”

พอหรือยังครับกับชีวิตแบบนี้...

ก่อนที่คุณจะหยิบอะไรใส่ตระกร้า
“คิด” สักนิดก่อนไหม... ใส่ทำไม ใส่เพื่ออะไร ใส่แล้วได้อะไร

ถ้าคุณรู้จัก “เลือก” ด้วยความ “เข้าใจ” ตั้งแต่ตอนต้น
คุณก็จะไม่รู้สึกอึดอัดในภายภาคหน้า...

“ทำวันนี้ให้ถูกต้อง... จะได้ไม่ต้องกลัวในวันพรุ่งนี้”

พรุ่งนี้คุณจะได้ไม่ต้องถามตัวเองอีกว่า...

“ชีวิตคนหนึ่งคนจะต้องใช้ ความอดทน กันสักเท่าไหร่นะ
ชีวิตเราต้องแบกรับอะไรต่อมิอะไรมากสักแค่ไหนกัน”

ทำวันนี้ให้ถูกต้องกันเถอะครับ... จะได้ไม่เป็นภาระของตัวเอง^^

ที่มา https://www.facebook.com/heartsoulhol

ติดตามกระทู้เก่าได้ที่นี่ครับ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่