สักวา เมืองสินธร แต่ก่อนเก่า เจ้าเมืองเม่า ลูกสาวสวย มีอยู่สอง
เมื่อถึงวัย ได้เวลา หาคู่ครอง พ่อหมายปอง มองหาอยู่ ผู้ชายดี
ลูกคนโต โอ้อวดตัว คนหัวสูง ดั่งนกยูง ผู้สูงศักดิ์ ด้วยศักดิ์ศรี
ถ้าแต่งงาน มาตรฐาน ของสามี ต้องหล่อรวย เป็นเศรษฐี ดีกว่าจน
แต่คนน้อง มองคนดี ที่จิตใจ เป็นเศรษฐี มีหรือไม่ ฉันไม่สน
ถ้าหากดี มีศีลธรรม ค้ำใจตน นี่แหละคน ที่ตนหา ทำสามี
ห่างสินธร มีนคร อีกแห่งหนึ่ง เป็นเมืองซึ่ง ร่ำรวย ด้วยเศรษฐี
มีราชา ปกครองอยู่ ดูแสนดี เมืองแห่งนี้ มีเจ้าชาย รูปกายงาม
เจ้าชายนั้น ช่างดูดี มีคุณค่า ดั่งเทวา สูงสง่า น่าเกรงขาม
เป็นเจ้าชาย ในฝัน สาวทุกนาม ล้วนติดตาม ถามหา ทำสามี
มีข่าวลือ กระพือไกล ไปสินธร สาวน้อยใหญ่ ในนคร ต่างร้อนจี๋
ข่าวว่าจะ เสด็จมา หาชะนี ผู้เป็นพี่ ไม่รีรอ ขอไปดู
เมื่อพี่สาว จะก้าวออก ไปนอกบ้าน มีขอทาน รำคาญใจ ให้อดสู
เห็นยาจก สกปรก ขวางประตู หลีกทางกู ไอ้หมูเน่า เจ้าขวางทาง
ขอทานว่า ข้าแสนเหนื่อย เมื่อยหมดแรง มิอาจไป ใช่ตะแบง หรือแกล้งขวาง
ก้าวข้ามหัว ตัวข้าเลย นะน้องนาง แล้วพี่สาว ก็ก้าวย่าง อย่างไม่เกรง.....
เรื่องจะเป็น เช่นไรต่อ รอพรุ่งนี้ หาได้มี เจตนา มาข่มเหง
เรื่องมันยาว เข้าใจหน่อย นะตัวเอง ค่อยบรรเลง ต่อพรุ่งนี้ โชคดีเอย




เผอิญมีเพื่อนร่วมงานใหม่ย้ายมาจาก กทม. เผอิญเป็นเพื่อนเก่าตอนเรียนมหา'ลัย
ไม่เจอกันมา 24 ปีน่ะครับ โลกมันแคบจัง วันนี้เลยมาช้าหน่อย โทษทีนะครับ
สักวาวันนี้เป็นนิทาน ยาวหน่อยนึง ไม่สามารถแต่งให้จบได้ภายในตอนเดียว
เรื่องจะเป็นอย่างไร เกี่ยวกับหุ้นได้อย่างไร กรุณาติดตามตอนต่อไปวันพรุ่งนี้นะครับ

โชคดีทุกท่านนะครับ
ป.ล. วันนี้ผมโชคดี BROOK ไปแล้ว รอมาเดือนกว่า อิอิ
<[^_^]> สักวา เมืองสินธร แต่ก่อนเก่า.....เจ้าเมืองเม่า ลูกสาวสวย มีอยู่สอง
เมื่อถึงวัย ได้เวลา หาคู่ครอง พ่อหมายปอง มองหาอยู่ ผู้ชายดี
ลูกคนโต โอ้อวดตัว คนหัวสูง ดั่งนกยูง ผู้สูงศักดิ์ ด้วยศักดิ์ศรี
ถ้าแต่งงาน มาตรฐาน ของสามี ต้องหล่อรวย เป็นเศรษฐี ดีกว่าจน
แต่คนน้อง มองคนดี ที่จิตใจ เป็นเศรษฐี มีหรือไม่ ฉันไม่สน
ถ้าหากดี มีศีลธรรม ค้ำใจตน นี่แหละคน ที่ตนหา ทำสามี
ห่างสินธร มีนคร อีกแห่งหนึ่ง เป็นเมืองซึ่ง ร่ำรวย ด้วยเศรษฐี
มีราชา ปกครองอยู่ ดูแสนดี เมืองแห่งนี้ มีเจ้าชาย รูปกายงาม
เจ้าชายนั้น ช่างดูดี มีคุณค่า ดั่งเทวา สูงสง่า น่าเกรงขาม
เป็นเจ้าชาย ในฝัน สาวทุกนาม ล้วนติดตาม ถามหา ทำสามี
มีข่าวลือ กระพือไกล ไปสินธร สาวน้อยใหญ่ ในนคร ต่างร้อนจี๋
ข่าวว่าจะ เสด็จมา หาชะนี ผู้เป็นพี่ ไม่รีรอ ขอไปดู
เมื่อพี่สาว จะก้าวออก ไปนอกบ้าน มีขอทาน รำคาญใจ ให้อดสู
เห็นยาจก สกปรก ขวางประตู หลีกทางกู ไอ้หมูเน่า เจ้าขวางทาง
ขอทานว่า ข้าแสนเหนื่อย เมื่อยหมดแรง มิอาจไป ใช่ตะแบง หรือแกล้งขวาง
ก้าวข้ามหัว ตัวข้าเลย นะน้องนาง แล้วพี่สาว ก็ก้าวย่าง อย่างไม่เกรง.....
เรื่องจะเป็น เช่นไรต่อ รอพรุ่งนี้ หาได้มี เจตนา มาข่มเหง
เรื่องมันยาว เข้าใจหน่อย นะตัวเอง ค่อยบรรเลง ต่อพรุ่งนี้ โชคดีเอย
เผอิญมีเพื่อนร่วมงานใหม่ย้ายมาจาก กทม. เผอิญเป็นเพื่อนเก่าตอนเรียนมหา'ลัย
ไม่เจอกันมา 24 ปีน่ะครับ โลกมันแคบจัง วันนี้เลยมาช้าหน่อย โทษทีนะครับ
สักวาวันนี้เป็นนิทาน ยาวหน่อยนึง ไม่สามารถแต่งให้จบได้ภายในตอนเดียว
เรื่องจะเป็นอย่างไร เกี่ยวกับหุ้นได้อย่างไร กรุณาติดตามตอนต่อไปวันพรุ่งนี้นะครับ
ป.ล. วันนี้ผมโชคดี BROOK ไปแล้ว รอมาเดือนกว่า อิอิ