ผมรักมันหรือเปล่าครับ เพื่อนชายของผม

ผมแค่อยากรู้ว่าผมคิดยังไงกับมันกันแน่ แต่ก่อนอื่นบอกก่อนนะครับว่าผมกับมันเป็นเกย์ทั้งสองคน มันออกสาวๆหน่อยแต่ก็ไม่เชิงหรอกครับ บางโมเมนต์มันก็ดูแมนดีนะ โดยรวมๆแล้วความสาวที่ผมสัมผัสได้ขอเรียกมันว่าเป็น "ความน่ารัก" ดีกว่าครับ มันชื่อ ...ครับ เอาชื่อย่อ ท ดีกว่า (เผื่อมันเปิดมาเห็นอายกันพอดี) สมัย ม.สอง ม.สาม ผมเหม็นขี้หน้ามันครับ ผมหยิ่งไม่คุยกับมัน เพราะเหตุที่ว่ามันชอบมายุ่งกับคนที่ผมแอบชอบที่เป็น ญ อะครับ....แต่พอขึ้น ม.ปลาย อยู่ห้องเดียวกันมา ก็ได้รู้จักกันมากขึ้น อคติผมเริ่มลดลง ช่วงปิดเทิมนี่มันไปภูเก็ตครับ กลับมามันขาวมากกกก ดูดีเป็นบ้า ผมถึงกับต้องแอบมองมันเลย เพราะมันก็ถือเป็นคนหน้าตาพอใช้ได้ ตอนสมัยม.สี่มันยังแมนหน่อย ช่วงนั้นมันมีแฟน ผช คนแรกเสียด้วย ซึ่งทุกครั้งที่ผมฟังเรื่องของมันกับแฟนผมก็มักไม่พอใจเลย ไม่รู้เป็นอะไร ไม่เข้าใจตัวเอง....ประมาณนี้ครับ
แต่ความรู้สึกแปลกๆมันเกิดขึ้นช่วงที่
ช่วง ม.ห้านี่แหละครับ ผมได้ไปรับ ส่ง ไปกลับโรงเรียน บริการมันบางวัน มันเริ่มใกล้ชิดกันมากขึ้น
โดยเฉพาะ ผมกับมันเวลามองตากัน มันรู้สึกได้เลยว่าอีกคนมีความรู้สึกข้างในอยู่แน่นอน
เอ่อผมลืมบอกครับว่ามันอะ นวดเก่งมาก โดยเฉพาะเวลาคนน้อยๆในห้องอะ เวลาผมนอนหลับ มันก็จะชอบมาเล่นหัว ดึงผม เอามือแหย่เข้าที่รูหู(อาจดูน่าเกลียด แต่เอาเข้าจริงๆไม่น่าเกลียดอย่างที่คิดครับ) โดยเฉพาะไอ้แหย่หูนี่แหละ มันจักจี้ แล้วบางครั้งมันทำเพลินจยบางครั้งผมถึงกลับมีอารมณ์เลย
เอาไปเอามาเหมือนมันยั่วผมนะ แฮ่ๆๆ แต่เอาจริงๆมันก็แค่หยอกผมเล่นล่ะครับ ....ผมมีโอกาสได้เข้าค่ายหรือนอนกับมันบ่อยครั้ง และบางครั้งผมก็มีอารมณ์ไง ถึงกับขั้นเอามือล้วงกางเกงมันเวลานอนด้วยกันเลย(เลวสุดๆ ฮ่ะๆๆๆ) / มีหลสยเรื่องครับ
จนถึงช่วงสองเดือนก่อนที่ผมเริ่มไม่ไหวกับความรู้สึกแบบนี้แล้ว
ผมมีโอกาสแชทหามันครับ
แบบว่า คุยกันทะลึ่งไปเลย มันดึกแล้วไง ด้วย ก็คุยกันไปกันมา ส่งรูปกันไปกันมา
อยู่ดีๆผมก็ใจกล้าหน้าด้านขอมีอะไรกับมันเฉยเลยยย(ด้านสุดๆๆๆ)
มันบอกมาว้า บ้า กลัว ไม่เคย(มีการอ่อยแบบไม่ปฏเสธอีก)
ผมบอกมันว่าไม่เจ็บหรอก /ตลอดเวลาที่คุยก็ใจเต้นไป
มันบอกว่าบ้า มีโอกาสค่อยเอากะกูแล้วกัน คันนักหรือไง(อะไรประมาณนี้)

จนถึงช่วงที่มันถามผมว่า
คิดอะไรกะกู
ผมก็ตอบมันว่า กูอาจจะชอบ
มันบอกว่า เป็นแค่เพื่อนสำหรับกู ผมนี่น้ำตาตกในเลยครับ ผมเลยบอกมันว่า ไม่เป็นไร นับจากนี้ไปทำอะไรกับกูตามปกตินะ แล้วเราก็ร่ำลากะน แยกย้ายกันนอ

หลังจากวันนั้นมา ผมนี่ล่ะที่เป็นคนผิดคำพูด ผมไม่มองหน้ามัน ไม่คุยด้วย ไม่ยิ้มให้ มันอุส่าห์เดินมากินข้าว นั่งอยู่โต๊ะเดียวกัน ผมก็ลุกขึ้นทันทีแล้วหยิบชามก๋วยเตี๋ยวออกไปเลย มันทำหน้าจ๋อยครับ ผมรู้สึกผิดแกมสะใจสักหน่อย (เพราะผมตั้งใจจะลุกไปเติมเครื่องปรุงใส่อีกอยู่แล้ว) จนถึงวันเวลาผ่านมา
มันเดินมานั่งข้างๆผม ผมไม่พูดอะไร มองหน้ามัน มันมองหน้าผม แล้วเราก็แยกกันกลับบ้าน

วันที่เรียนคาบฟิสิกส์ พอผ่านจากวันนั้นไปสองสามวัน ผมนอนหนุนตักมัน แล้วบอกว่าง่วง ผมหลับตา มันก็ใช้มือเสยผมของผมไปเหมือนที่มันเคยทำ ผมรู้สึกดีมาก อยากหยุดวันเวลาไว้เลย ไม่น่าเชื่อแค่นอนหนุนตักมัน เหมือนผมได้ระบายอพะไรออกไปด้วย น้ำตาไหลออกมาเชียวแหละ ไม่อายใครเลย ไม่กลัวเพื่อนจับได้ด้วย ทั้งที่เพื่อนก็พากันนั่งเล่นบนพื้นกระเบื้องเกือบทั้งห้อง

ผมเกลียดนิสัยมันอย่างหนึ่ง คือช่วงที่เราสองคนอยู่ห่างกันและอยู่คนละกลุ่มเพื่อน มันจะทำนิสัยแบบเพื่อนกับผมอะ แบบพูดเล่น กวนตีน พูดแบบสาวๆเขาพูดกัน อะไรประมาณนี้ บางครั้งมองกันด้วยสายตาจิกกัด เหมือนคนเกลียดกัน ผมไใ่ชอบที่สุดเลย
แต่พอเวลาอยู่กัน สองต่อสอง มันชอบเล่นหัว บางทีมานวดแถวบ่า มีบางทีมันถึงกลับปลดกระดุมผมด้วยนะ ผมนี่แข็งเลย 5555 ใครจะทนไหว อยู่ด้วยกันชอบยั่วที่สุด ค่อนข้างจะพูดกูชัดเจน พูดออกไปแบบแมนๆหน่อย บางทีก็มีลามก มีอมยิ้มให้กันบ้าง ยิ้ม หัวเราะ บางทีก็พูดเพราะๆถึงขั้น ผมกับคุณ ครับผม ได้คร้าปปป อะไรประมาณนี้

บางทีมันทำเป็นเหมือนสนใจผม แต่บางทีมันก็เฉยชา ซึ่งผมก็เป็นแบบมันเป๊ะ ฮ่ะๆๆ
บอกไม่ถูก รู้แต่ว่าชอบเวลาที่อารมณ์เราเป็นแบบเดียวกันคือ อยู่ด้วยกันสองคน แล้วทำเรื่องดีๆด้วยกัน (ห้ามคิดลึก ไม่มีอะไรในกอไผ่)
โยเฉพาะเมื่อวาน (เยอะเหลือเกิน)
ผมขี่รถผ่านบ้านมันเกือบทุ่มๆเห็นจะได้ วันนั้นมันโกรธผม บล้อคเฟสเลยครับ ผมไม่ไหวไง อยากเคลียร์ จอดรถที่หน้าบ้านบ้านมัน เดิอนเข้าไป สวัสดีพ่อมัน พ่อมันบอกว่าทำงานบ้านอยู่ข้างใน ผมไม่รอช้าเดินไป มันกำลังล้างจานอยู่พอดี เหมือนมันได้ยินเสียงเท้า มันหันมาแล้วตกใจสุกหน่อยครับ ผมบอกมันว่า
กูไม่เคลียร์ว้ะ มันหันหน้าหนีแบบเชิดๆ แต่แอบเห็นมันยิ้มด้วยนะ
ผมขอโทษมัน มันบอกแค่อือ
เข้าใจกูไหมกูแค่ล้อเล่นตอนนั้น หายโกรธกูนะ เครไหม ผมบอกมัน
ยืนคุยกันสักพัก มันบอกว่ามันปวดหัว ผมบอกมันให้กินน้ำหวาน ก่อนกลับผมเอื้อมมือไปแตะไหล่มันเบาๆ สื่อสารออกไป ตอนนั้น เอาจริงๆๆ สารภาพ ผมไม่ได้พูดกับมันแบบเพื่อนเลย
ที่ผมกล้าถึงกับขนาดไปขอโทษถึงบ้าน เพราะผมกลัวเสียมันไปต่างหาก

ม่มั่นใจว่ามันคิดยังไงกับผมเหมือนกานนนนนนนนนนนนน






มาถึงขนาดนี้แล้ว
ช่วยบอกผมที่ครับ ผมรักมันหรือเปล่า หรือแค่ชอบ หรือมันเป็นความใคร่ หรือมันเป็นอะไร