เมื่อวาน สภามหาวิทยาลัย มหิดล ได้ลงมติให้ นพ.รัชตะ รัชตะนาวิน
ต้องเลือกดำรงตำแหน่งระหว่างอธิการบดีมหิดล กับ รมต ว่าการกระทรวง
สาธารณะสุข เพียงตำแหน่งเดียว โดยให้โอกาสตัดสินใจถึงวันที่ 8 ตค 57
มูลเหตุของเรื่องนี้มาจากการที่ นพ.รัชตะ ได้ไปรับตำแหน่ง รมต สาธารณะสุข ซึ่งเป็น
การควบกับตำแหน่งอธิการบดี ม. มหิดล ทำให้ ดร สุกรี เจริญสุข ออกมาประท้วงโดยการเอา
ปิ๊บคลุมศรีษะ เป็นสัญญลักษณ์เรียกร้องให้ นพ. รัชตะ เลือกตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่ง เพื่อไม่ให้
ประเทศชาติเสียผลประโยชน์ในเรื่องการทำงานเต็มเวลา ซึ่งทั้งสองตำแหน่งเป็นตำแหน่งที่สำคัญ
ไม่มีทางที่คนๆหนึ่งจะทำงานให้กับทั้งสององค์กรเต็มที่พร้อมๆกัน
ความจริงแล้ว สามัญสำนึกง่ายๆแค่นี้ คนระดับ อธิการบดีของมหาลัยที่ได้ชื่อว่า "ปัญญาของแผ่นดิน"
ไม่น่าต้องรอให้คนมาประท้วงถึงขั้นนี้ แต่ด้วยความที่ตำแหน่งอธิการบดี หรือ แม้แต่ คณบดี สมัยนี้
ล้วนแล้วแต่อิงแอบการเมืองทั้งสิ้น จิตสำนึกและคุณธรรม จึงถูกอำนาจยศฐาบรรดาศักดิ์บดบังจนสูญสิ้น
ศักดิ์ศรี เสื่อมเสียเกียรติยศ นำความอัปยศอดสู มาสู่แวดวงมหาวิทยาลัย ผู้บริหารมหาวิทยาลัยโดยเฉพาะ
ของรัฐ แทนที่จะใช้ความรู้และสติปัญญาซึ่งน่าจะมีมากกว่าหน่วยงานอื่นๆปกป้อง ผลประโยชน์ของประเทศชาติ
กลับทำตัวเป็นทาสรับใช้อำนาจจากระบอบอื่นที่ไม่ใช่ ปชต ทำให้ประชาชนที่หวังจะพึ่งพาความรู้ของคณาจารย์เหล่านี้
นำพาประเทศชาติให้รุ่งเรือง แต่กับต้องผิดหวังกับความไร้สามัญสำนึกของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ทรงปัญญาของแผ่นดิน
ความจริงแล้ว ตำแหน่งอธิการบดี ถือเป็นตำแหน่งที่มีเกียรติไม่น้อยกว่ารัฐมนตรี โดยเฉพาะอธิการบดี ม.ธรรมศาสตร์
สมัยก่อนผู้มีอำนาจทางการเมืองและทางทหารยังหวาดกลัวต่อตำแหน่งอธิการนี้ ถึงกับมาดำรงตำแหน่งด้วยตัวเอง
เช่น จอมพล ป จอมพล ถนอม และที่ได้รับการไว้วางใจให้เชิญไปเป็นนายกได้แก่ อ.ปรีดี และ อ. สัญญา (ซึ่งภาย
หลังได้เป็น ประธานองคมนตรี) แม้แต่ ตอนช่วงรัฐบาล สัญญา ธรรมศักดิ์ มีวิกฤตผู้มีอำนาจในขณะนั้นมีความคิด
ที่จะเชิญ ดร. ป๋วย อึ้งภากรณ์ มารับตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี แต่ ดร. ป๋วย ปฏิเสธ โดยท่านให้เหตุผลว่า
อยากเป็นตำแหน่งอธิการบดี ธรรมศาสตร์ ที่มีศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิมากกว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
รูป อธิการบดี ธรรมศาสตร์ ที่เป็นนายกรัฐมนตรี
อ. ปรีดี พนมยงค์
อ. สัญญา ธรรมศักดิ์
จอมพล ป. พิบูลย์สงคราม
จอมพล ถนอม กิตติขจร
แต่น่าอนาถที่ อธิการบดีส่วนใหญ่ในขณะนี้ ไร้ซึ่งเกียรติภูมิ ยอมลดตัวรับใช้ผู้มีอำนาจเพียงแลกกับตำแหน่งเล็กๆ
อย่าง สนช หรือเต็มที่แค่เป็น รมต เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องเรียกหา สามัญสำนึก จริยธรรม มโนธรรม จากคนเหล่านี้
ท้ายที่สุดนี้ จขกท ขอขอบคุณ รศ.ดร. สุกรี เจริญสุข ที่สามารถใช้ปิ๊ปใบละไม่กี่บาท ไปเคาะสามัญสำนึกที่ซ่อนอยู่
ในส่วนลึกที่สุดของร่างกาย อธิการบดี ผู้นี้ออกมาได้ สร้างความหวังให้ประชาชนได้รู้ว่า คนดีๆที่ไม่สยบต่ออำนาจ
ที่ไม่ถูกต้องยังมีอยู่ จขกท ขอคาราวะ ด้วยความจริงใจ
ป.ล เดาว่า แม่ม เลือกเป็น รมต
ป.ล 2 เนื้อเรื่อง พาดพิงถึง อธิการบดี ธรรมศาสตร์ เพราะถือเป็นตำแหน่งระนาบเดียวกัน
ป.ล 3 จขกท ยังเตะปิ๊ปดังอยู่
ขอบคุณปิ๊บ.....ดร สุกรี เจริญสุข........จากใจจริงครับ
ต้องเลือกดำรงตำแหน่งระหว่างอธิการบดีมหิดล กับ รมต ว่าการกระทรวง
สาธารณะสุข เพียงตำแหน่งเดียว โดยให้โอกาสตัดสินใจถึงวันที่ 8 ตค 57
มูลเหตุของเรื่องนี้มาจากการที่ นพ.รัชตะ ได้ไปรับตำแหน่ง รมต สาธารณะสุข ซึ่งเป็น
การควบกับตำแหน่งอธิการบดี ม. มหิดล ทำให้ ดร สุกรี เจริญสุข ออกมาประท้วงโดยการเอา
ปิ๊บคลุมศรีษะ เป็นสัญญลักษณ์เรียกร้องให้ นพ. รัชตะ เลือกตำแหน่งใดตำแหน่งหนึ่ง เพื่อไม่ให้
ประเทศชาติเสียผลประโยชน์ในเรื่องการทำงานเต็มเวลา ซึ่งทั้งสองตำแหน่งเป็นตำแหน่งที่สำคัญ
ไม่มีทางที่คนๆหนึ่งจะทำงานให้กับทั้งสององค์กรเต็มที่พร้อมๆกัน
ความจริงแล้ว สามัญสำนึกง่ายๆแค่นี้ คนระดับ อธิการบดีของมหาลัยที่ได้ชื่อว่า "ปัญญาของแผ่นดิน"
ไม่น่าต้องรอให้คนมาประท้วงถึงขั้นนี้ แต่ด้วยความที่ตำแหน่งอธิการบดี หรือ แม้แต่ คณบดี สมัยนี้
ล้วนแล้วแต่อิงแอบการเมืองทั้งสิ้น จิตสำนึกและคุณธรรม จึงถูกอำนาจยศฐาบรรดาศักดิ์บดบังจนสูญสิ้น
ศักดิ์ศรี เสื่อมเสียเกียรติยศ นำความอัปยศอดสู มาสู่แวดวงมหาวิทยาลัย ผู้บริหารมหาวิทยาลัยโดยเฉพาะ
ของรัฐ แทนที่จะใช้ความรู้และสติปัญญาซึ่งน่าจะมีมากกว่าหน่วยงานอื่นๆปกป้อง ผลประโยชน์ของประเทศชาติ
กลับทำตัวเป็นทาสรับใช้อำนาจจากระบอบอื่นที่ไม่ใช่ ปชต ทำให้ประชาชนที่หวังจะพึ่งพาความรู้ของคณาจารย์เหล่านี้
นำพาประเทศชาติให้รุ่งเรือง แต่กับต้องผิดหวังกับความไร้สามัญสำนึกของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้ทรงปัญญาของแผ่นดิน
ความจริงแล้ว ตำแหน่งอธิการบดี ถือเป็นตำแหน่งที่มีเกียรติไม่น้อยกว่ารัฐมนตรี โดยเฉพาะอธิการบดี ม.ธรรมศาสตร์
สมัยก่อนผู้มีอำนาจทางการเมืองและทางทหารยังหวาดกลัวต่อตำแหน่งอธิการนี้ ถึงกับมาดำรงตำแหน่งด้วยตัวเอง
เช่น จอมพล ป จอมพล ถนอม และที่ได้รับการไว้วางใจให้เชิญไปเป็นนายกได้แก่ อ.ปรีดี และ อ. สัญญา (ซึ่งภาย
หลังได้เป็น ประธานองคมนตรี) แม้แต่ ตอนช่วงรัฐบาล สัญญา ธรรมศักดิ์ มีวิกฤตผู้มีอำนาจในขณะนั้นมีความคิด
ที่จะเชิญ ดร. ป๋วย อึ้งภากรณ์ มารับตำแหน่ง นายกรัฐมนตรี แต่ ดร. ป๋วย ปฏิเสธ โดยท่านให้เหตุผลว่า
อยากเป็นตำแหน่งอธิการบดี ธรรมศาสตร์ ที่มีศักดิ์ศรีและเกียรติภูมิมากกว่าตำแหน่งนายกรัฐมนตรี
รูป อธิการบดี ธรรมศาสตร์ ที่เป็นนายกรัฐมนตรี
อ. ปรีดี พนมยงค์
อ. สัญญา ธรรมศักดิ์
จอมพล ป. พิบูลย์สงคราม
จอมพล ถนอม กิตติขจร
แต่น่าอนาถที่ อธิการบดีส่วนใหญ่ในขณะนี้ ไร้ซึ่งเกียรติภูมิ ยอมลดตัวรับใช้ผู้มีอำนาจเพียงแลกกับตำแหน่งเล็กๆ
อย่าง สนช หรือเต็มที่แค่เป็น รมต เพราะฉะนั้นจึงไม่ต้องเรียกหา สามัญสำนึก จริยธรรม มโนธรรม จากคนเหล่านี้
ท้ายที่สุดนี้ จขกท ขอขอบคุณ รศ.ดร. สุกรี เจริญสุข ที่สามารถใช้ปิ๊ปใบละไม่กี่บาท ไปเคาะสามัญสำนึกที่ซ่อนอยู่
ในส่วนลึกที่สุดของร่างกาย อธิการบดี ผู้นี้ออกมาได้ สร้างความหวังให้ประชาชนได้รู้ว่า คนดีๆที่ไม่สยบต่ออำนาจ
ที่ไม่ถูกต้องยังมีอยู่ จขกท ขอคาราวะ ด้วยความจริงใจ
ป.ล เดาว่า แม่ม เลือกเป็น รมต
ป.ล 2 เนื้อเรื่อง พาดพิงถึง อธิการบดี ธรรมศาสตร์ เพราะถือเป็นตำแหน่งระนาบเดียวกัน
ป.ล 3 จขกท ยังเตะปิ๊ปดังอยู่