สวัสดีค่ะชาวพันทิป...ตอนนี้เราก็เรียนคำสอนมาประมาณเดือนหนึ่งแล้วนะค่ะ (แอบทางบ้านมาเรียนค่ะ55555) คือเราเรียนแล้วเรามีความสุขค่ะ เวลาเราไปโบสถ์เราจะรู้สึกดีมากกกกกก แล้วเวลาเราสวดบทภาวนาเรามีความสุขมากค่ะ แต่เราจะชอบกังวลว่าถ้าที่บ้านรู้เขาจะรับได้ไหม....
แต่...พอเราไปบอกกับแม่ว่า เราอยากเปลี่ยนศาสนาแม่ว่าหนูเพ้อไหม แม่ก็ตอบเลยค่ะ ไม่เพ้อเจ้อหรอกแต่บ้าเลย เราก็เลยบอกกับแม่ไปว่า 'โอเคงั้นแม่ไม่ต้องสนับสนุนก็ได้แต่อย่าห้ามก็พอ' ตำที่แม่ตอบมามันซึ่งกินใจยิ่งนักค่ะ!! แม่ตอบมาเลยว่า 'ไม่สนับสนุนหรอกแต่ห้ามเลย ...' เราก็ถามว่า'ทำไมล่ะ ก็เราอยากเปลี่ยนนิ...' แม'ก็บอกมาเลยว่า 'อย่าแหวกแนวมากนักเลย...เป็นแบบนี้ใช่ไหมถึงไม่ค่อยมีคนคบ...แค่นี้ก็ไม่มีคนจะคบแลัว แล้วเวลาพ่อตายแม่ตายก็จะเอาพ่อแม่ไปฝังหรอ?'
'ไม่ฝังหรอกแม่หนูก็จัดแบบพุทธให้ได้'
'เวลาแต่งงานต้องเข้าโบสถ์ ญาติพี่น้องจะกินอะไร เหล้าเบียร์ก็ไม่ได้กิน'(เราคิดในใจ...ตรูแต่งงานไมต้องมีเหล้าด้วยฟร่ะ!!)
'เดียวเลี้ยงรอบนอกได้'
และคำสุดท้ายก่นจะจบการสนทนาแม่เราก็พูดว่า
'ตัวเองอยากทำอะไรก็ทำไป...แต่รอให้เรียนจบมีงานทำก่อน'
เราก็เถียงไปอีกค่ะว่า
'เปลี่ยนตอนนี้ไม่ได้หรอ?'
'ไม่ได้ แม่ไม่อนุญาติ ตัวเองทำอะไรก็นึกถึงพ่อแม่บ้างสิ'(คิดในใจ...แม่ค่ะหนูไม่ได้ไปฆ่าใครตาย..มันไม่ได้ผิด จะห้ามทำไม?)
คำนี้ก็เจ็บปวดพอสมควรนะค่ะ....เพราะตอนนี้เราก็ยังคิดเสมอว่า เราใช้เงินพ่อแม่นะ... พ่อแม่หาเงินมาให้ใช้นะ...
แต่เราก็คิดว่า...ก็ไม่เห็นต้องทำกับเราแบบนี้เลย
เรามีความสุขที่ได้รักพระเจ้า...เวลาเราภาวนาเรามีความสุขเสมอ...
ปล.เราเบื่อที่ต้องตอบคำถามที่ต้องออกบ้านทุกวันอาทิตย์ แม่ถามมาที่ไรเราก็ตอบไม่ได้...
แม่ห้ามเปลี่ยนศาสนาควรทำอย่างไรดีค่ะ
แต่...พอเราไปบอกกับแม่ว่า เราอยากเปลี่ยนศาสนาแม่ว่าหนูเพ้อไหม แม่ก็ตอบเลยค่ะ ไม่เพ้อเจ้อหรอกแต่บ้าเลย เราก็เลยบอกกับแม่ไปว่า 'โอเคงั้นแม่ไม่ต้องสนับสนุนก็ได้แต่อย่าห้ามก็พอ' ตำที่แม่ตอบมามันซึ่งกินใจยิ่งนักค่ะ!! แม่ตอบมาเลยว่า 'ไม่สนับสนุนหรอกแต่ห้ามเลย ...' เราก็ถามว่า'ทำไมล่ะ ก็เราอยากเปลี่ยนนิ...' แม'ก็บอกมาเลยว่า 'อย่าแหวกแนวมากนักเลย...เป็นแบบนี้ใช่ไหมถึงไม่ค่อยมีคนคบ...แค่นี้ก็ไม่มีคนจะคบแลัว แล้วเวลาพ่อตายแม่ตายก็จะเอาพ่อแม่ไปฝังหรอ?'
'ไม่ฝังหรอกแม่หนูก็จัดแบบพุทธให้ได้'
'เวลาแต่งงานต้องเข้าโบสถ์ ญาติพี่น้องจะกินอะไร เหล้าเบียร์ก็ไม่ได้กิน'(เราคิดในใจ...ตรูแต่งงานไมต้องมีเหล้าด้วยฟร่ะ!!)
'เดียวเลี้ยงรอบนอกได้'
และคำสุดท้ายก่นจะจบการสนทนาแม่เราก็พูดว่า
'ตัวเองอยากทำอะไรก็ทำไป...แต่รอให้เรียนจบมีงานทำก่อน'
เราก็เถียงไปอีกค่ะว่า
'เปลี่ยนตอนนี้ไม่ได้หรอ?'
'ไม่ได้ แม่ไม่อนุญาติ ตัวเองทำอะไรก็นึกถึงพ่อแม่บ้างสิ'(คิดในใจ...แม่ค่ะหนูไม่ได้ไปฆ่าใครตาย..มันไม่ได้ผิด จะห้ามทำไม?)
คำนี้ก็เจ็บปวดพอสมควรนะค่ะ....เพราะตอนนี้เราก็ยังคิดเสมอว่า เราใช้เงินพ่อแม่นะ... พ่อแม่หาเงินมาให้ใช้นะ...
แต่เราก็คิดว่า...ก็ไม่เห็นต้องทำกับเราแบบนี้เลย
เรามีความสุขที่ได้รักพระเจ้า...เวลาเราภาวนาเรามีความสุขเสมอ...
ปล.เราเบื่อที่ต้องตอบคำถามที่ต้องออกบ้านทุกวันอาทิตย์ แม่ถามมาที่ไรเราก็ตอบไม่ได้...