ภารกิจท่องเที่ยวพร้อมติ่งไปในตัวที่เกาหลีใต้^^
ชาวคณะเรามีทั้งหมด 4 คนเป็นคณะหญิงล้วน โดยมีข้าพเจ้าAd mei, Jaejoong Thailand FB page โตสุด(สมองอาจไม่โตตามอายุ555) ขอข้ามสถานที่ท่องเที่ยวที่ไม่ติ่งไปเพราะกระทู้นี้เรามีไว้เพื่อการสนองการติ่งโดยเฉพาะ ซึ่งแน่นอนว่าเราไปติ่งแจจุงเมนอันเป็นที่รักยิ่งก่อน
ภาระกิจแรก ตะลุยเมียงดงไปร้านJholic
วันนั้นเราออกมาทำธุระกับน้องๆก่อนจากนั้นจึงนั่งรถBus ไปที่เมียงดงกันในตอนประมาณบ่าย3 Busขับชิวเกิ๊นนน เรานั่งอยู่หลังสุดคอยสอดส่องหาoppa หน้าพรีเมี่ยม(ยืมศัพท์จากPantip) ไม่ยักกะมี มีแต่ลุงๆป้าเต็มรถ มีเรื่องแปลกๆอยู่ที่ว่า ไม่มีเกาหลีกล้ามานั่งข้างๆเรากับน้องจ้าา555 สงสัยหน้าฉันเหวี่ยงเกินไป เค้าเดินมาปุ๊บหยุดแล้วหันหลังกลับไปโหนรถต่อ มันคืออะไร ศรีไม่ดุนะคะ ศรีฉีดยาแล้ววว
พอรถBus จอดภารกิจของปังคุงและเจมส์ เอ้ยไม่ใช่ ภารกิจติ่งของเราจึงบังเกิดขึ้น เมียงดงวันนั้นคนไม่เยอะจ้าาา เพราะฝนมันตกปรอยๆ โชคดีของก๊วนติ่งต่างด้าวทั้ง4จริงๆ เนื่องด้วยน้องสาวในคณะเคยแวะมาที่ Jholic แล้วนางจึงเป็นเสมือนไกด์ประจำคณะพาป้าไปทัวร์ เราแทบจะไปตบไกด์จีนแถวนั้นแย่งไม่ห้อยตุ๊กตาวูดูมาให้นางถือเทนแล้ว(อันนี้ มุข)
ถ้าใครมารถไฟใต้ดินก็มา Line No.4 ลง Myeongdong Station Exit 6นะจ๊ะ ร้านสังเกตุง่ายๆอยู่ข้างๆ Levi’s store อยู่บนร้านขายเสื้อผ้าMAG N MAG
เดินมาถึงจะมีป้ายสีเหลื่องเด่นเป็นสง่าตั้งมันอยู่ให้รู้ว่าตรู มาถูกทางแล้วเชิญเหล่าสาวกต่างด้าวทั้งหลายขึ้นไปเสียทรัพย์เถิดดดจะเกิดผล ขอชักภาพกับป้ายซักหนึ่งภาพ
ร้านเปิด11.00-22.00นะคะ
เอา หละมาถึงแล้วไต่บันไดกันเถิดดดด ร้านคุณชายอยู่ชั้นสามข้างล่างเป็นร้านเสื้อผ้า แถมSale อยู่ไม่สอยมาซักตัวสองตัวคงแปลกสินะ(แต่ยังไม่ซื้อวันนี้ เรามาหลายครั้ง555) ไต่ๆๆๆบันไดไปเรื่อย เมื่อผ่านร้านเสื้อผ้าชั้นที่สองขึ้นไป คุณจะพบกับป้ายไฟ Logoร้านอันใหญ่ชนิดที่ว่าถ้ามันตกมาทับอาจตายได้ส่องสว่างเหมือนจะบอกว่า ติ่งต่างด้าววทั้งหลายยินดีตอนรับท่านมาถึงแดนศักดิ์สิทธิแล้วสองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามา มือที่ล้วงกระเป๋าเตรียมหยิบตังค์ออกมาเส้นท่านเจ้าของร้านซะ (ลืมถ่ายป้ายไฟ)
เมื่อ ผ่านด่านป้ายไฟมาได้คุณจะเจอกับด่านกระจกรอยสักท่านคิมแจจุง เป็นด่าน2ที่เหล่าสาวกควรจะถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกพร้อมเอาหัวแนบลูบๆ คลำๆ (ระหว่างนั้นสามารถหันไปโบกมือกับCCTVแถวนั้นได้)
หลังจากถ่ายภาพลูบๆคลำลอยสักที่กระจกจนหนำใจแล้วก็ขึ้นบันไดไปที่ร้านกัน ไต่บันไดต่อไปเลื่อยๆคุณจะพบกับกระจกบานหนึ่งแปะLogoร้านแสดงความเป็นเจ้าของอีกเช่นกัน (อาจเพื่อไม่ให้กระจกโล่งเกินไป) กรุณาอย่าผลักหรือพยายามทะลุกระจกบานนี้แม้นใจจะอยากก็เถิด (แตกขึ้นมาเจ้าของร้านอาจโผล่มาตบหัวแตกได้)
ถ่ายรูปกระจกจนพอใจเลี้ยวซ้ายไปจะเป็นทางเข้าร้านให้จิ้มกดเปิดประตูเดินเข้าไปท่านจะพบกับเคาท์เตอร์ทันที บางครั้งจะมีพนักงานสาวน้อยยืนรับออร์เดอร์อยู่ บางครั้งถ้าโชคดีจะมีพนักงานหนุ่มน้อยยืนรับออร์เดอร์พร้อมทำกาแฟให้ด้วยรอยยิ้ม หรือบางครั้งจะเจอกับอาเจ้เหวี่ยง(เจ้หน้านิ่งแต่ใจดีนะเออ เจอกับตัวละ555) ไปวัดดวงเอาละกันนะจะว่าเจอะ Levelไหน
เมนูเครื่องดื่มนั้นมีมากมายหลากหลายสามารถสั่งได้เพราะมีภาษาอังกฤษให้พร้อม ท่านสามารถสั่งได้ตามอัธยาศัย พนักงานฟังEngได้อยู่หรือถ้าใครขั้นเทพสั่งเป็นภาษาเกาหลีก็ได้ไม่ว่ากัน สั่งกาแฟสามารถจ่ายได้ทั้งเงินสดหรือรูดการ์ดเอาก็ตามแต่ความพอใจของท่านเจ้าของเงินกันเลย แต่ถ้าจ่ายมากๆท่านเจ้าของร้านจะรักท่านยิ่ง
เมื่อท่านได้เมนูของของกินไว้ในหัวแล้วท่านสามารถหันไปทางซ้ายมือจะเห็น ตู้โชว์สาระพัดสินค้าของท่านคิมแจวางให้เลือกสรร อ๊ะๆๆ ไม่ใช่จะซื้อก็ซื้อได้นะคะ เพราะบางอันได้ Sold outไปที่เรียบร้อยแล้ว หรือแก้วบางแก้วมีขายแค่บางวัน อยากได้อะไรก็ถามจากผนักงานน้อยๆผู้น่ารักน่าฟัดว่ามันยังมีขายไหม ส่วนใหญ่แก้วนั้นน้องหนูจะตั้งโชว์ไว้หน้าเครื่องคิดตังค์คะเพื่อแสดงให้ ป้าๆและต่างด้าวทั้งหลายรู้ว่าวันนี้ผมขายแก้วลายนี้นะฮับ อย่าถามผมเยอะนะฮับ
สำหรับเรานั้นได้สอยหมอนมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เอิ่มหมอนแจใหญ่ได้ใจมากกกก 555 (วันนั้นยังไม่ขายแก้วลูกเจี๊ยบดังนั้นจึงมีการมาต่อก๊อก2 อีกวันเพื่อมาเก็บแก้วลูกเจี๊ยบLimitedกลับบ้าน )
สำหรับใครที่มีคำถามซื้ออะไรดี แบบไหนยังไง ขอตอบตามประสบการณ์การแบกและความชอบส่วนตัวว่า เราชอบซื้อแก้วเพราะปกติเราชงกาแฟกินอยู่แล้วได้ใช้แน่ๆ แต่หมอนท่านก็นิ่มในระดับหนึ่งนะคะสอยมาอีกเช่นกันแต่เสียตรงที่ขนาดใหญ่ไปนิดสำหรับเรา ส่วนผ้าห่มเราไม่ได้ซื้อแต่ไปจับๆลูบๆคลำมาเป็นที่เรียบร้อย พระเจ้าจอร์ทมันนิ่มมากและคงหนักมากก
สำหรับต่างด้าวที่ต้องแบกขึ้นเครื่องเช่นเราให้ระวังน้ำหนักเกินไว้นิดนึงก็ดีนะคะ เพราะของแจนั้นใหญ่และหนักมากก (เอิ่มหมายถึงสินค้านะคะ อย่าคิดไกล)
เมื่อจ่ายเงินเสร็จรับของจากน้องพร้อมบิลอันศักดิ์สิทธ์และเครื่องเตือนให้มารับเครื่องดื่ม เราก็ไปชิวๆถ่ายรูปกันนะคะ (ถ่ายเยอะมากกแต่อันนี้ลงเฉพาะที่ออกสื่อได้ก่อน555 )
วันที่เราไปนั้นไม่ค่อยมีคนคงเพราะว่าฝนตกเลยโชคดีไป 555 แวะถ่ายรูปห้องนู่นนี่นั่นกันแบบสบายใจเลยทีเดียว มีห้องเดียวที่คาดเชือกไว้ห้ามเข้าคือห้อง JJ Room ของท่านแจ ทั้งร้านติดวงจรปิดไว้หลายมุมมากกก ต่อไปเป็นรูปมุมต่างๆนะคะ
ออกจากตรงเคาท์เตอร์ไปขึ้นชั้นบนจะเจอห้องน้ำ ซึ่งจะมีสัญลักษณ์บอกไว้ ห้องน้ำผู้หญิงมีสองห้องนะคะ แสงข้างในแอบสวยควรเแวะชักภาพกันซักนิด
แวะชักภาพในห้องน้ำเสร็จแล้วเราก็จะไต่ระดับขึ้นชั้นบนกัน ซึ่งบนนี้จะมีเคาท์เตอร์เล็กๆหยิบหลอดหยิบน้ำ ทิ้งขยะ ซึ่งจะมีห้องสตาฟอยู่ข้างๆ มีทางเลี้ยวให้เลือกว่าจะไปห้องไหน เมื่อเข้ามาฝั่ง JJ Roomของท่านชายแจจะคาดเชือกให้เหล่าต่างด้าวและเกาหลีทั้งหลายรู้ด้วยสัญชาตญาณ ว่าเมิงเข้าไม่ได้นะเก็บไว้ให้ท่านชายพักผ่อน เราจึงถ่ายภาพกันผ่านช่องที่มีไว้ให้ส่อง แต่นั่งได้ซักพักก็มิวายมีมนุษย์ป้าญี่ปุ่นนางบุกฝ่าเชือกกั้นเข้าไปถ่ายรูปเฉยเลยประหนึ่งไม่เห็นว่าเขากั้นอยู่ เอิ่มป้าคะเค้ากั้นว่าห้ามเข้าป้าไม่เห็นเรอะรึป้าเทพป้าไม่แคร์ เมื่อป้าเข้าไปถ่ายรูปกระทำชำเราห้องของแจจุงจนหนำใจจึงออกไป ซักพักพนักงานหนุ่มน้อยก็ขึ้นมาเช็คความเรียบร้อย เค้ามีกล้องทุกมุมนะเธอ สามารถโบกมือทักทายได้(ไม่รู้ใครมองอยู่อาจเป็นเจ้าของร้าน)
ภายในห้องที่กั้นไว้ไม่ให้เข้านะคะ เราส่องรูกำแพงถ่ายเอาเลยเป็นมุมสูงเยอะหน่อยจะเห็นทรัพย์สมบัติของท่านให้เหล่าสาวกได้เชยชมไกลๆ พร้อมหัวกระโหลกสีแดงที่แจเคยถ่ายรูปลงTwitter และถูกต้องคะ ธนบัตรสัญชาติไทยที่มีรูปในหลวง ติ่งปลื้มปลิ่มมากจุดนี้
ด้านนอกจะตกแต่งเรียบๆแต่แอบvintage เล็กน้อยมีโทรศัพท์รุ่นหมุน บางวันจะมีการเอาภาพที่น่าจะของแฟนๆขนมาให้มาวางให้ดู เราไปวันแรกยังไม่มี วันที่2ถึงมี
ส่วนเมนูอาหารต่างๆ มีคำถามมาถามว่า อร่อยไหม อะไรอร่อย เราว่าแล้วแต่คนจะชอบคะ ถ้าเป็นกาแฟสำหรับเรามันโอเคเลยนะ ไม่หวานไป แต่ถ้าเป็นพวกชาเขียวปั่นใครไม่ชอบหวานบอกเค้าว่าเอาหวานน้อยก็ได้นะคะ ส่วนTiramitsu ที่ซื้อมาสำหรับเรามันหวานไปเล็กน้อย ที่เหลือก็โอเคคะ ชอบอะไรก็ลองไปชิมไปลองสั่งกันได้นะคะ
ส่วนเรื่องพนักงานน อยากจะบอกว่าน่ารักมากกก หลายคนโดนพี่สาวที่หน้าดุๆเหวี่ยง(ของเรียกว่าเจ้เหวี่ยง) แต่เราไม่โดนนะคะ สั่งไปนางก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนพนักงานหนุ่มน้อยก็น่ารัก ของเราสั่งเป็นกาแฟปั่น ปกติเราใช้หลอดเล็กดูดเพราะเราไม่มีแรงดูด น้องคิดว่าเราหยิบหลอดผิด เดินหาวนหาต่างด้าวแล้วเอาหลอดมาให้ (น้องหลอดน่ารักมาก) แต่ป้าลองให้หลอดหนูแล้วของหนูมันใหญ่ไปลูกป้าดูดไม่ขึ้น แล้วก็จะมีพนักงานสาวน้อยผมบ๊อบน่ารักอีกคน คนนี้น่ารักคะยิ้มแย้มแจ่มใส่รับออร์เดอร์ สรุกสำหรับเราพนักงานทุกคนเป็นมิตรหมด ใครจะแวะไปร้านแจก้วัดดวงเอานะคะว่าจะเจอคนไหน^^ แต่ถ้าเป็นเรา ขอให้เป็นน้องหลอด น้องใจดี 555555 (PS. ขอไม่เปิดเผยหน้าตาน้อง แต่เฟริมว่าน่ารัก อิฮิ)
วันนี้ขอจบReview เท่านี้ก่อนนะคะ พาร์ทต่อไปจะไปเจอบิลศักดิ์ของจริงที่ร้านBUM
ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ เพิ่งเคยรีวิวครั้งแรก
[CR] Review ต่างด้าวทั้ง4 ตะลุย Cafe Jholic By Kim Jaejoong (Seoul, South Korea)
ชาวคณะเรามีทั้งหมด 4 คนเป็นคณะหญิงล้วน โดยมีข้าพเจ้าAd mei, Jaejoong Thailand FB page โตสุด(สมองอาจไม่โตตามอายุ555) ขอข้ามสถานที่ท่องเที่ยวที่ไม่ติ่งไปเพราะกระทู้นี้เรามีไว้เพื่อการสนองการติ่งโดยเฉพาะ ซึ่งแน่นอนว่าเราไปติ่งแจจุงเมนอันเป็นที่รักยิ่งก่อน
วันนั้นเราออกมาทำธุระกับน้องๆก่อนจากนั้นจึงนั่งรถBus ไปที่เมียงดงกันในตอนประมาณบ่าย3 Busขับชิวเกิ๊นนน เรานั่งอยู่หลังสุดคอยสอดส่องหาoppa หน้าพรีเมี่ยม(ยืมศัพท์จากPantip) ไม่ยักกะมี มีแต่ลุงๆป้าเต็มรถ มีเรื่องแปลกๆอยู่ที่ว่า ไม่มีเกาหลีกล้ามานั่งข้างๆเรากับน้องจ้าา555 สงสัยหน้าฉันเหวี่ยงเกินไป เค้าเดินมาปุ๊บหยุดแล้วหันหลังกลับไปโหนรถต่อ มันคืออะไร ศรีไม่ดุนะคะ ศรีฉีดยาแล้ววว
พอรถBus จอดภารกิจของปังคุงและเจมส์ เอ้ยไม่ใช่ ภารกิจติ่งของเราจึงบังเกิดขึ้น เมียงดงวันนั้นคนไม่เยอะจ้าาา เพราะฝนมันตกปรอยๆ โชคดีของก๊วนติ่งต่างด้าวทั้ง4จริงๆ เนื่องด้วยน้องสาวในคณะเคยแวะมาที่ Jholic แล้วนางจึงเป็นเสมือนไกด์ประจำคณะพาป้าไปทัวร์ เราแทบจะไปตบไกด์จีนแถวนั้นแย่งไม่ห้อยตุ๊กตาวูดูมาให้นางถือเทนแล้ว(อันนี้ มุข)
ถ้าใครมารถไฟใต้ดินก็มา Line No.4 ลง Myeongdong Station Exit 6นะจ๊ะ ร้านสังเกตุง่ายๆอยู่ข้างๆ Levi’s store อยู่บนร้านขายเสื้อผ้าMAG N MAG
เดินมาถึงจะมีป้ายสีเหลื่องเด่นเป็นสง่าตั้งมันอยู่ให้รู้ว่าตรู มาถูกทางแล้วเชิญเหล่าสาวกต่างด้าวทั้งหลายขึ้นไปเสียทรัพย์เถิดดดจะเกิดผล ขอชักภาพกับป้ายซักหนึ่งภาพ
เอา หละมาถึงแล้วไต่บันไดกันเถิดดดด ร้านคุณชายอยู่ชั้นสามข้างล่างเป็นร้านเสื้อผ้า แถมSale อยู่ไม่สอยมาซักตัวสองตัวคงแปลกสินะ(แต่ยังไม่ซื้อวันนี้ เรามาหลายครั้ง555) ไต่ๆๆๆบันไดไปเรื่อย เมื่อผ่านร้านเสื้อผ้าชั้นที่สองขึ้นไป คุณจะพบกับป้ายไฟ Logoร้านอันใหญ่ชนิดที่ว่าถ้ามันตกมาทับอาจตายได้ส่องสว่างเหมือนจะบอกว่า ติ่งต่างด้าววทั้งหลายยินดีตอนรับท่านมาถึงแดนศักดิ์สิทธิแล้วสองมือล้วงกระเป๋าสองเท้าก้าวเข้ามา มือที่ล้วงกระเป๋าเตรียมหยิบตังค์ออกมาเส้นท่านเจ้าของร้านซะ (ลืมถ่ายป้ายไฟ)
เมื่อ ผ่านด่านป้ายไฟมาได้คุณจะเจอกับด่านกระจกรอยสักท่านคิมแจจุง เป็นด่าน2ที่เหล่าสาวกควรจะถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกพร้อมเอาหัวแนบลูบๆ คลำๆ (ระหว่างนั้นสามารถหันไปโบกมือกับCCTVแถวนั้นได้)
หลังจากถ่ายภาพลูบๆคลำลอยสักที่กระจกจนหนำใจแล้วก็ขึ้นบันไดไปที่ร้านกัน ไต่บันไดต่อไปเลื่อยๆคุณจะพบกับกระจกบานหนึ่งแปะLogoร้านแสดงความเป็นเจ้าของอีกเช่นกัน (อาจเพื่อไม่ให้กระจกโล่งเกินไป) กรุณาอย่าผลักหรือพยายามทะลุกระจกบานนี้แม้นใจจะอยากก็เถิด (แตกขึ้นมาเจ้าของร้านอาจโผล่มาตบหัวแตกได้)
ถ่ายรูปกระจกจนพอใจเลี้ยวซ้ายไปจะเป็นทางเข้าร้านให้จิ้มกดเปิดประตูเดินเข้าไปท่านจะพบกับเคาท์เตอร์ทันที บางครั้งจะมีพนักงานสาวน้อยยืนรับออร์เดอร์อยู่ บางครั้งถ้าโชคดีจะมีพนักงานหนุ่มน้อยยืนรับออร์เดอร์พร้อมทำกาแฟให้ด้วยรอยยิ้ม หรือบางครั้งจะเจอกับอาเจ้เหวี่ยง(เจ้หน้านิ่งแต่ใจดีนะเออ เจอกับตัวละ555) ไปวัดดวงเอาละกันนะจะว่าเจอะ Levelไหน
เมนูเครื่องดื่มนั้นมีมากมายหลากหลายสามารถสั่งได้เพราะมีภาษาอังกฤษให้พร้อม ท่านสามารถสั่งได้ตามอัธยาศัย พนักงานฟังEngได้อยู่หรือถ้าใครขั้นเทพสั่งเป็นภาษาเกาหลีก็ได้ไม่ว่ากัน สั่งกาแฟสามารถจ่ายได้ทั้งเงินสดหรือรูดการ์ดเอาก็ตามแต่ความพอใจของท่านเจ้าของเงินกันเลย แต่ถ้าจ่ายมากๆท่านเจ้าของร้านจะรักท่านยิ่ง
เมื่อท่านได้เมนูของของกินไว้ในหัวแล้วท่านสามารถหันไปทางซ้ายมือจะเห็น ตู้โชว์สาระพัดสินค้าของท่านคิมแจวางให้เลือกสรร อ๊ะๆๆ ไม่ใช่จะซื้อก็ซื้อได้นะคะ เพราะบางอันได้ Sold outไปที่เรียบร้อยแล้ว หรือแก้วบางแก้วมีขายแค่บางวัน อยากได้อะไรก็ถามจากผนักงานน้อยๆผู้น่ารักน่าฟัดว่ามันยังมีขายไหม ส่วนใหญ่แก้วนั้นน้องหนูจะตั้งโชว์ไว้หน้าเครื่องคิดตังค์คะเพื่อแสดงให้ ป้าๆและต่างด้าวทั้งหลายรู้ว่าวันนี้ผมขายแก้วลายนี้นะฮับ อย่าถามผมเยอะนะฮับ
สำหรับเรานั้นได้สอยหมอนมาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เอิ่มหมอนแจใหญ่ได้ใจมากกกก 555 (วันนั้นยังไม่ขายแก้วลูกเจี๊ยบดังนั้นจึงมีการมาต่อก๊อก2 อีกวันเพื่อมาเก็บแก้วลูกเจี๊ยบLimitedกลับบ้าน )
สำหรับใครที่มีคำถามซื้ออะไรดี แบบไหนยังไง ขอตอบตามประสบการณ์การแบกและความชอบส่วนตัวว่า เราชอบซื้อแก้วเพราะปกติเราชงกาแฟกินอยู่แล้วได้ใช้แน่ๆ แต่หมอนท่านก็นิ่มในระดับหนึ่งนะคะสอยมาอีกเช่นกันแต่เสียตรงที่ขนาดใหญ่ไปนิดสำหรับเรา ส่วนผ้าห่มเราไม่ได้ซื้อแต่ไปจับๆลูบๆคลำมาเป็นที่เรียบร้อย พระเจ้าจอร์ทมันนิ่มมากและคงหนักมากก
สำหรับต่างด้าวที่ต้องแบกขึ้นเครื่องเช่นเราให้ระวังน้ำหนักเกินไว้นิดนึงก็ดีนะคะ เพราะของแจนั้นใหญ่และหนักมากก (เอิ่มหมายถึงสินค้านะคะ อย่าคิดไกล)
เมื่อจ่ายเงินเสร็จรับของจากน้องพร้อมบิลอันศักดิ์สิทธ์และเครื่องเตือนให้มารับเครื่องดื่ม เราก็ไปชิวๆถ่ายรูปกันนะคะ (ถ่ายเยอะมากกแต่อันนี้ลงเฉพาะที่ออกสื่อได้ก่อน555 )
วันที่เราไปนั้นไม่ค่อยมีคนคงเพราะว่าฝนตกเลยโชคดีไป 555 แวะถ่ายรูปห้องนู่นนี่นั่นกันแบบสบายใจเลยทีเดียว มีห้องเดียวที่คาดเชือกไว้ห้ามเข้าคือห้อง JJ Room ของท่านแจ ทั้งร้านติดวงจรปิดไว้หลายมุมมากกก ต่อไปเป็นรูปมุมต่างๆนะคะ
ออกจากตรงเคาท์เตอร์ไปขึ้นชั้นบนจะเจอห้องน้ำ ซึ่งจะมีสัญลักษณ์บอกไว้ ห้องน้ำผู้หญิงมีสองห้องนะคะ แสงข้างในแอบสวยควรเแวะชักภาพกันซักนิด
แวะชักภาพในห้องน้ำเสร็จแล้วเราก็จะไต่ระดับขึ้นชั้นบนกัน ซึ่งบนนี้จะมีเคาท์เตอร์เล็กๆหยิบหลอดหยิบน้ำ ทิ้งขยะ ซึ่งจะมีห้องสตาฟอยู่ข้างๆ มีทางเลี้ยวให้เลือกว่าจะไปห้องไหน เมื่อเข้ามาฝั่ง JJ Roomของท่านชายแจจะคาดเชือกให้เหล่าต่างด้าวและเกาหลีทั้งหลายรู้ด้วยสัญชาตญาณ ว่าเมิงเข้าไม่ได้นะเก็บไว้ให้ท่านชายพักผ่อน เราจึงถ่ายภาพกันผ่านช่องที่มีไว้ให้ส่อง แต่นั่งได้ซักพักก็มิวายมีมนุษย์ป้าญี่ปุ่นนางบุกฝ่าเชือกกั้นเข้าไปถ่ายรูปเฉยเลยประหนึ่งไม่เห็นว่าเขากั้นอยู่ เอิ่มป้าคะเค้ากั้นว่าห้ามเข้าป้าไม่เห็นเรอะรึป้าเทพป้าไม่แคร์ เมื่อป้าเข้าไปถ่ายรูปกระทำชำเราห้องของแจจุงจนหนำใจจึงออกไป ซักพักพนักงานหนุ่มน้อยก็ขึ้นมาเช็คความเรียบร้อย เค้ามีกล้องทุกมุมนะเธอ สามารถโบกมือทักทายได้(ไม่รู้ใครมองอยู่อาจเป็นเจ้าของร้าน)
ภายในห้องที่กั้นไว้ไม่ให้เข้านะคะ เราส่องรูกำแพงถ่ายเอาเลยเป็นมุมสูงเยอะหน่อยจะเห็นทรัพย์สมบัติของท่านให้เหล่าสาวกได้เชยชมไกลๆ พร้อมหัวกระโหลกสีแดงที่แจเคยถ่ายรูปลงTwitter และถูกต้องคะ ธนบัตรสัญชาติไทยที่มีรูปในหลวง ติ่งปลื้มปลิ่มมากจุดนี้
ด้านนอกจะตกแต่งเรียบๆแต่แอบvintage เล็กน้อยมีโทรศัพท์รุ่นหมุน บางวันจะมีการเอาภาพที่น่าจะของแฟนๆขนมาให้มาวางให้ดู เราไปวันแรกยังไม่มี วันที่2ถึงมี
ส่วนเมนูอาหารต่างๆ มีคำถามมาถามว่า อร่อยไหม อะไรอร่อย เราว่าแล้วแต่คนจะชอบคะ ถ้าเป็นกาแฟสำหรับเรามันโอเคเลยนะ ไม่หวานไป แต่ถ้าเป็นพวกชาเขียวปั่นใครไม่ชอบหวานบอกเค้าว่าเอาหวานน้อยก็ได้นะคะ ส่วนTiramitsu ที่ซื้อมาสำหรับเรามันหวานไปเล็กน้อย ที่เหลือก็โอเคคะ ชอบอะไรก็ลองไปชิมไปลองสั่งกันได้นะคะ
ส่วนเรื่องพนักงานน อยากจะบอกว่าน่ารักมากกก หลายคนโดนพี่สาวที่หน้าดุๆเหวี่ยง(ของเรียกว่าเจ้เหวี่ยง) แต่เราไม่โดนนะคะ สั่งไปนางก็ยิ้มแย้มแจ่มใส ส่วนพนักงานหนุ่มน้อยก็น่ารัก ของเราสั่งเป็นกาแฟปั่น ปกติเราใช้หลอดเล็กดูดเพราะเราไม่มีแรงดูด น้องคิดว่าเราหยิบหลอดผิด เดินหาวนหาต่างด้าวแล้วเอาหลอดมาให้ (น้องหลอดน่ารักมาก) แต่ป้าลองให้หลอดหนูแล้วของหนูมันใหญ่ไปลูกป้าดูดไม่ขึ้น แล้วก็จะมีพนักงานสาวน้อยผมบ๊อบน่ารักอีกคน คนนี้น่ารักคะยิ้มแย้มแจ่มใส่รับออร์เดอร์ สรุกสำหรับเราพนักงานทุกคนเป็นมิตรหมด ใครจะแวะไปร้านแจก้วัดดวงเอานะคะว่าจะเจอคนไหน^^ แต่ถ้าเป็นเรา ขอให้เป็นน้องหลอด น้องใจดี 555555 (PS. ขอไม่เปิดเผยหน้าตาน้อง แต่เฟริมว่าน่ารัก อิฮิ)