[CR] แบกเป้ เที่ยวสังขละ ตามสไตล์หนุ่มโสด ^^

หลังจากใช้ชีวิตฝึกงาน ทดลองการเป็นมนุษย์เงินเดือนไปได้ซักพัก
ชีวิตที่มีแต่ห้องนอน กับห้องทำงาน มันช่างไร้แรงบันดาลใจ

วันหนึ่งก็เจอ รีวิวในเวปพันทิป เป็นการเดินทางของสาวน้อยคนนึง เดินทางไปเที่ยวสังขละบุรี เพียงคนเดียว
เปิดอ่านเรื่อยๆ เพลินๆ ไปสะดุดกับรูปสุดท้ายเข้า
http://pantip.com/topic/31935354

“ผู้หญิงตัวเล็กๆคนเดียวยังกล้าเที่ยว เราผู้ชายแท้ๆกลัวไรฟระ”

พอคิดได้งี้ ปั๊ป เปิด The Secret Life Of Walter Mitty (ไอหนังที่เค้าว่าสร้างแรงบรรดาลใจ)
เข้ ชีวิตพนักงาน อุดอู้อยู่ในห้องสี่เหลี่ยม และออกไปเจอโลกกว้าง การผจนภัย ความหมายของชีวิต

“ไป ไม่อยู่แล้วเว่ย ตรูจะไป ไปสู่โลกใหม่”

บ่ายนั้นก็ ชวนเพื่อนที่คิดออก ไปทันที

“เห้ย ไปป่าว ไปสู่โลกใหม่ ไปเสพอ๊าต”
แต่ไม่มีใครไปเลย หลังจากจัดกระเป๋าถ่ายรูป ลงปั๊ป เห้ย!!! ไอปลั๊ก เพื่อนซี้สมัยมัธยมทักมา

ปลั๊ก : เห้ย ไอไหล กูไปด้วย
ไหล : ไปดิ เจอกันสถานีรถไฟบางกอกน้อย 7.50 เมิงมาไม่ทันไม่รอนะเฟร่ย

หลังจากนั้นก็ ขอตังป๊า ได้ตังมา 2000 (เงินพร้อม ใจพร้อม เราทำได้)
โทรหาเพื่อนที่อยู่แถวจรัญทันที ผมต้องไปนอนค้างบ้านมันคืนนึง เพราะบ้านผมอยู่แถวสมุทปราการ เด๋วเช้า ไปรถไฟไม่ทัน

พอไปถึงบ้านมัน วางกระเป๋า วางอะไรเสร็จ
บอลลี่ : ไป …… ซะหน่อยมั๊ย
ไหล : โถ่ว จังหวะนี้ ไปแน่นอน

คืนก่อนการเดินทาง ไปเที่ยวข้าวสาร กลับตี 5 กว่า
สรุปคืนนั้นไม่ได้นอน เพื่อนมาส่งที่ท่าน้ำ ได้สัมผัสเลยว่า ความสนุกกับความสุขมันต่างกันไง



มันเป็นความสวยงาม สำหรับคนที่เดินทาง ทางเรือเห็นทุกๆเช้า สำหรับผม มันช่างสวยงาม และอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก